Bloggang.com : เดียวดาย ตะวันออก - คืนหนาวอันร้าวราน

คืนหนาวอันร้าวราน

หนาวน้ำค้างพร่างน้ำตาเวลาค่ำ

คนใจช้ำเวียนวนสู่หนไหน

ร่ายรำพึงร่อนเร่ทะเลใจ

บุพเพใดจะนำถึงซึ่งปลายทาง

มองดาวดวงห้วงฟ้าเพลานี้

ในฤดีทุกข์ทนจนหมองหมาง

จันทร์ดวงเสี้ยวเกี่ยวส่วนใดใยจืดจาง

ระยะทางระหว่างฝันจึงสั้นเกิน

อยากโน้มเหนี่ยวเกี่ยวนำคว่ำแผ่นฟ้า

กวาดจันทรา-ดวงดาวกลางหาวเหิน

มาเรียงถักรักถ้อยร้อยให้เพลิน

จากส่วนเกินเป็นต้องการสู่ลานใจ

มีเวทมนต์คาถาไม่น่ายาก

แต่ลำบากเวทนากว่าสิ่งไหน

ยามไร้รากลำบากยิ่งกว่าสิ่งใด

ปองสิ่งไรข้องขัดอึดอัดแรง

เป็นกระต่ายหมายจันทร์อันเจิดจ้า

เหมือนสิ้นค่าสิ้นชายแสนหน่ายแหนง

ก่อการดีมีการใดไม่พลิกแพลง

มุมทแยงมุมตรงคงเป็นมุม

ทั้งสั้นยาวไม่เหลือไม่เผื่อขาด

พอพลั้งพลาดอึดอัดด้วยกลัดกลุ้ม

ทั้งทุกข์ร้อนเลือะเลือนเหมือนไฟรุม

เพราะแรงหนุ่มทุ่มไปเจียนใจพัง

แสนวิโยคโชคชะตาในครานี้

เศร้าฤดีชีวินเหมือนสิ้นหวัง

ถึงที่สุดปุจฉามาประดัง

ก็คลุ้มคลั่งวิสัชนาหมดท่าที

คืนแรมเลือนเดือนร้างทั่วทางทิศ

โอ้ชีวิตเวทนาน่าบัดสี

หนาวน้ำค้างพร่างน้ำตาด้วยราคี

คืนค่ำนี้คงห่มหนาวอย่างร้าวราน.

สหาย พันจอก

Create Date : 20 ตุลาคม 2556
Last Update : 21 ตุลาคม 2556 1:08:38 น.
Counter : 613 Pageviews.

4 comments

คืนหนาวสั่นหวั่นใจใครหนอร้าง
หนาวน้ำค้างระทมตรมหม่นหมอง
หาดวงแขแลหายหมายระรอง
นวลละอองก็พลัดพรากไยจากกัน

กลอนได้อารมณ์หนาวทีเดียว
เลยร่วมแต่งประกอบครับ