มีเธอ...ไม่มีฉัน
ห้องน้ำที่บ้านเราจะมี 2 ห้อง
ชั้นบนกับชั้นล่าง
ตามปกติ ทุกคนในบ้านจะใช้ห้องน้ำชั้นล่างเป็นหลัก
ห้องน้ำชั้นล่างจึงมีอุปกรณ์ทุกอย่างที่จำเป็นสำหรับห้องน้ำ
ในขณะที่ห้องน้ำชั้นบน มีแค่สบู่ กับแชมพู
อย่างที่บอก ว่า ไม่ค่อยมีใครใช้อยู่แล้ว ก็เลยไม่ค่อยมีใครมายด์หรือคิดจะทำอะไรกับห้องน้ำชั้นบน
หลังจากกลับจากงาน ก็จะเป็นปกติของเราที่จะอาบน้ำ
ทำงานเหนื่อย ๆ มาทั้งวัน ก็อยากอาบน้ำให้สบายตัวสักหน่อย
เตรียมเสื้อผ้าเรียบร้อย...
เปิดไฟ...
เดินเข้าไป...
แค่ตรงประตู....
เท่านั้นล่ะ...
...แมลงสาบ...
เกาะอยู่ที่กำแพง ใกล้โถส้วม...
เท้าที่กำลังจะก้าวไปข้างหน้า กลายเป็นถอยทันที ตามสัญชาตญาณ T^T~~
'ถ้าแกไม่ไป ฉันไปเองก็ได้'
ได้แต่คิดเท่านั้นล่ะ ใจจริงไม่กล้าไล่หรอก >_<~~
แต่ก็คิดจริง ๆ ล่ะนะ
ไม่ใช้ห้องนี้ก็ได้(ฟระ) ฉันไปอาบข้างบนก็ได้
สุดท้าย เราก็เลยต้องไปอาบน้ำที่ห้องน้ำชั้นบนแทน
แต่...โฟมล้างหน้าอยู่ชั้นล่างเนี่ยสิ T^T~~ (ลืมหยิบมาด้วย)
หลังจากที่อาบน้ำแล้ว ในที่สุดก็ต้องมาล้างหน้าชั้นล่างอยู่ดี
แต่ก็ไม่มีอะไรน่ะนะ มันยังอยู่ที่เดิม ไม่เคลื่อนไหวไปไหน^^""
แมลงสาบ เรียกได้ว่า เป็นหนึ่งในสัตว์ที่เรากลัว ไม่ชอบมาก ๆ เห็นแล้วรู้สึกไม่ดี
เพียงเพราะว่า ตอนเด็ก ๆ เคยถูกแมลงสาบไต่ที่ตัว
รู้สึกขยะแขยงมาก ๆ
เคยแบบว่า สระผมเสร็จใหม่ ๆ แล้วมันบินมาเกาะที่หัว >[]<~
หลัง ๆ เลยระแวง เวลารู้สึกว่ามีอะไรมาเกาะหัว
หรือถูกบินไล่ล่า ประหนึ่งเหมือนมีเรดาร์ติดที่หนวดมัน
อันนี้เกิดขึ้นตอนแปรงฟัน(เมื่อนานมาแล้ว) แล้วมันเกาะอยู่ข้างเสา เราเลยวิ่งหนี(ตอนแรกค่อย ๆ ก้าวถอยหลังทีละก้าว พอได้ระยะก็วิ่ง) ปรากฏมันบินตาม >[]<~~
เราเป็นคนที่จะไม่เอาขาวางไว้ที่พื้น เพราะแบบว่า เคยนั่งเล่นคอม แล้วมีแมลงสาบวิ่งที่พื้น
หลังจากนั้นก็เลยติดวางเท้าไว้ในที่พักขา(เก้าอี้จะมี) ไม่ก็ยกขาขึ้นพาดไว้กับอะไรสักอย่าง แต่ไม่สูงมากนะ สูงมากไป มันนั่งไม่สะดวก
อ.เคยถามว่า ระหว่างแมลงสาบระยะตัวเต็มวัย กับตัวอ่อน ไม่ชอบตัวไหนมากกว่ากัน
ขอตอบครับ ไม่ชอบทั้งคู่ แค่ได้ชื่อว่า แมลงสาบ แม้แต่ปีก เราก็ไม่ชอบแล้ว
ตัวเต็มวัย = จริง ๆ มันมีทั้งชนิดที่บินได้และบินไม่ได้ แต่ที่พบเจอกันบ่อย ๆ มันมักจะบินได้ ซึ่งหลังจากเคยถูกบินไล่ล่า ก็ไม่อยากพบเจอมันอีกเลย
ตัวอ่อน = ลายทีหลังของมัน ชวนสะอิดสะเอียน น่าขยะแขยงจริง ๆ
ข้อมูลด้านบน เราก็มั่วตามความเข้าใจเราน่ะนะ เพราะไม่คิดจะศึกษาอย่างจริงจัง
ใครบอกว่า "รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง" คงจะจริงครับ
แต่เราขอไม่รู้เรื่องมันดีกว่า
ดีนะ ที่ไม่ติดสัตวแพทย์ ได้ข่าวว่าต้องผ่าแมลงสาบ(เป็น ๆ - แต่ทำให้สลบ) ด้วย >_<~~
อีกอย่างที่ทำให้เรารู้สึกขยะแขยงก็ รายการ FEAR FACTOR
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ให้ผู้เข้าแข่งขัน ที่เป็นแฟนกัน เคลื่อนย้ายแมลงสาบเป็น ๆ จากที่หนึ่ง(ตู้กระจก) ไปอีกที่หนึ่ง(ขวดโหลล่ะมั้ง จำไม่ได้) โดยใช้ปากคาบไปให้อีกคน ให้ได้มากที่สุด
ก็คือ A คาบจากตู้ ส่งให้ B ใส่ขวด ประมาณนั้น
หลังจากที่เกมแข่งจบ ผู้เข้าแข่งขันก็ให้สัมภาษณ์ว่า
"มันไต่เข้าไปในคอฉันด้วย"
"มันไต่ไป-มาบนหน้าผม"
"ขยะแขยงมากเลยครับ มันยั้วเยี้ยไปหมดเลย"
(คำพูดคงไม่เป๊ะ ๆ แต่ก็ราว ๆ นี้)
เราก็ดูรายการนี้จนจบนะ แต่ก็คิดในใจว่า 'ทำไปได้ไงเนี่ย ถ้าเป็นเราคงตกรอบแรกไปแล้ว'
อ่อ แต่ FEAR FACTOR เราจะไม่ดูช่วงที่ให้กินของแปลก ๆ นะ รู้สึกรับไม่ได้อย่างแรง
ชอบรายการนี้นะ รู้สึกเป็นรายการที่ทุ่มทุนสร้างดี อุปกรณ์เซฟตี้ หรือพวกอุปกรณ์ปกระกอบภารกิจต่าง ๆ รู้สึกลงทุนมาก ทั้ง ๆ ที่บางอย่าง ถ้าไม่เกิดอันตรายก็ไม่ต้องใช้เลย
ที่ชอบอีกอย่างก็ รู้สึกว่า กันตนาตัดต่อเนียนอ่ะ พวกสปอนเซอร์ โลโก้โฆษณาทั้งหลาย
ไม่ว่าจะเป็นตึกข้าง ๆ ภูเขา ถนน หรือแม้แต่บนผิวน้ำ
ซึ่งตอนดูครั้งแรก เรานึกว่ามันมีจริง ๆ พอดูดี ๆ อ่าว..ไม่ใช่นี่หว่า แต่ชอบแฮะ เนียนดี
กับมาเรื่องแมลงสาบอีกรอบ
เรื่องของเรื่องก็คือ.. เราเคยเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาเพื่อน
เพื่อนบอกว่า "ทำไมไม่เหยียบมันล่ะ"
เออ...เราไม่ได้ใส่รองเท้าน่ะ แต่ถึงจะใส่รองเท้า เราก็คงรับไม่ได้ ถ้ารองเท้าของเราจะต้องเปื้อนแมลงสาบหรอก
"งั้นก็หาหนังสือเล่มใหญ่ ๆ พวกสมุดโทรศัพท์ ทับมัน"
ศพมันก็ติดหนังสือน่ะสิ อาจจะติดพื้นด้วย >_<~~
"ให้แม่มาไล่สิ"
บางทีแม่ก็นอนแล้วอ่ะ ไม่อยากรบกวน
"ก็วิ่งหนีมันสิ"
มันบินตามอ่ะ
"พยายามอยู่ห่าง ๆ มันไว้"
เราน่ะไม่อยากอยู่ใกล้มันหรอก แต่มันน่ะ เข้ามาใกล้เราเอง
ถ้าจะให้ดี เราไม่อยากอยู่ร่วมโลกกับมันเลย
ได้ข่าวว่า แมลงสาบน่ะ มีวิวัฒนาการตั้งแต่สมัยไดโนเสาร์ จนถึงปัจจุบัน
งั้นคงเป็นเราสินะ ที่จะตายก่อนมัน -"-
อ่อ ใครที่คิดแกล้งเราด้วยแมลงสาบน่ะ เราเลิกคบทันที ไม่มีแม้แต่จะฟังคำขอโทษด้วย
.
.
.
.
.
.
.
.
ของเราเจอตุ๊กแกเกาะประตูห้องน้ำเชียวนะ = w =