ไอ่บ้าริว...เก้อซะงั้น

วันจันทร์ ปกติเรามีเรียน 9.30 น.
วิชานี้เช็คชื่อ ไม่ทวนชื่อซ้ำ (ถ้าเข้าห้องแล้วชื่อข้ามไปแล้ว ถือว่าเลท)
เราเลขที่ 2 ของเมเจอร์ ถือว่าค่อนข้างอันตราย เคยเข้าช้าไปนี๊ดนึง ถูกหาว่าเลทเลย -"-

ปกติขับรถไปมอ ใช้เวลาประมาณ 15 นาที (ไฟเขียวตลอด) แต่เราใช้เวลาประมาณ 30 นาที (แบบชิว ๆ)
แต่ถ้ารีบจริง ๆ +รถไม่เยอะ + ไม่เจอไฟแดงเลย ก็ 10 นาที(เคยมาแล้ว)

เมื่อเช้า ออกบ้านราว ๆ 9.15 น.
ผมเผ้าหวีแบบลวก ๆ คอนแทคเลนส์ไม่ใส่ เครื่องประดับไม่มี อ่อ หยิบแค่มือถือกับหนังสือแล้วก็เงินจำนวนหนึ่ง ใส่กระเป๋าเสื้อ หยิบกุญแจรถ ออกบ้าน
กะว่า วันนี้ยังไงต้องไปให้ทัน

ช่วงแรก ๆ ยังขับแบบชิว ๆ ไม่รีบไม่ร้อน แค่เกียร์ 3 (40 - 60 km/hr) เพราะรถเยอะ
เจอรถเพื่อนด้วยแฮะ แบบว่า บ้านอยู่ใกล้กัน(เคยกลับบ้านด้วยกันด้วย) แต่เค้าขับเร็วกว่า สุดท้ายก็หายลับไปกับตา(เราไม่เก่ง ในการซอกแซก)
เจอมอ'ไซต์คันหนึ่ง ตอนเห็นคิดว่า คน ๆ นี้กระเป๋าคุ้น ๆ (ไม่เห็นหน้าเพราะสวมหมวกนิรภัย) เห็นป้ายทะเบียน อื้ม เพื่อนเราจริง ๆ ด้วยแฮะ เราก็ขับตามหลังไปแบบว่า ติด ๆ แต่เหมือนเค้าจะไม่รู้ตัว ก็ไม่ได้สนใจอ่ะนะ เราก็(เหมือนจะ)รีบ ๆ ด้วย (เค้าก็คงเหมือนกัน) จะบีบแตรก็เกรงใจคนรอบข้าง (เขตรพ. ห้ามใช้เสียง)
สุดท้ายเค้าก็หายลับไปกับตา (อีกแล้ว)

รู้สึกว่าตัวเองขับช้ามาก แถมติดไฟแดงมันทุกอันเลย - -"

แต่สุดท้ายก็ไปถึงคณะอย่างเฉียดฉิว (9.30 น. พอดี)

จอดรถ...สังเกตเห็นว่า ไม่มีรถแน็ต...แน็ตมาสาย หรือจอดอีกที่หว่า

ช่างเถอะ ต้องรีบแล้ว...

ไปที่ใต้ภาคฯ เด็กคอมฯเต็มม้าหินอ่อน เออ...นี่มันภาคไฟฟ้าหรือภาคคอมหว่า?

ทักทายเพื่อนแบบยิ้ม ๆ เล็กน้อย แล้วก็รีบขึ้นบันได
เรียนชั้น 3 เชียวนะ แถมไม่มีเด็กไฟฯที่เรียนด้วยกันสักคน แปลว่าขึ้นห้องกันหมดแล้ว?

วิ่งสิ...

ถึงชั้น 3 วินกับตูนยืนอยู่ตรงบันได หันมาเห็นเรา
วิน : กะรัน วันนี้ไม่เรียนใช่ไหม
กะรัน : ... (อึ้งไป 1.412 วิฯ)
/me ประมวลผล...
ไม่เรียน? (สมองว่างเปล่า)
ไม่เรียน? งดสอน?
ไม่เรียน? วันนี้หยุดชดเชยอะไรหว่า ไม่มีนี่นา...
ไม่เรียน? หรืออาจารย์ติดประชุม...
ไม่เรียน? อาจารย์ต้องบอกสิ...
ไม่เรียน? คาบที่แล้ว...
ไม่เรียน? อาจารย์บอกว่า วันจันทร์มีตรวจสอบคุณภาพ (QA)
ไม่เรียน? อาจารย์บอกว่า เจอกันวันพฤหัส
ไม่เรียน? วันจันทร์ไม่มีคลาส
ไม่เรียน!
/me ประมวลผลเสร็จสิ้น (นานหน่อย เพราะเพิ่งตื่นได้ราว ๆ ชั่วโมง)
กะรัน : (หายอึ้งล่ะ) เออ...ใช่...วันนี้...QA
วิน (หันไปคุยกะตูน) : น่ะเห็นไหม ไม่มีใครเค้ามากัน

แล้ววินกับตูนก็เดินไปดูที่ห้อง เรายังเอ๋ออยู่ ก็เลยเดินตาม แต่ที่ห้องก็ไม่มีใคร ก็เลยแยกย้ายกันกลับ(?)

กลับ?
จะบ้าเหรอ... เรารีบแทบตายเพื่ออะไรเนี่ย?
งดสอน! ทำไมเราขี้ลืมแบบนี้เนี่ย
เรียนอีกทีตอนบ่าย แล้วเราจะไปอยู่ที่ไหนดีล่ะเนี่ย
ง่วงก็ง่วง อารมณ์อ่านหนังสือ = 0
สรุปก็เลยย้ายที่จอดรถ แล้วก็เข้าชมรมไปนั่งเล่นเน็ต

ขอด่าตัวเองสักที

ไอ่บ้าริว

ไปนั่งเล่นเน็ต เปิดเวบนั่นเวบนี่ไป ง่วงนอนไป

ถ้าถามว่า ทำไมไม่นอน ก็เพราะว่า มันไม่มีที่นอน (ถึงใครจะบอกว่า นอนในชมรมได้ก็เหอะ แต่เราไม่นอนในที่สาธารณะอ่ะ)
ฟุบหลับ? ถ้าฟุบหลับคงเป็นห้องสมุด แต่ห้องสมุดคณะคนรู้จักเยอะ ไม่เอาอ่ะ อาย... จะขับรถไปหอสมุดกลางเพื่อหลับเนี่ยนะ ขี้เกียจอ่ะ เปลืองด้วย

พอถึงตอนบ่าย กะว่า วิชานี้ ฉันหลับแน่ (วิชานี้อ.ดุอ่ะ ใครหลับมีสิทธิ์ตายได้)
แต่ไม่ยักกะหลับ นั่งทำท่าว่าเข้าใจไปได้จนจบคาบ
อ.เข้าช้า แถมปล่อยเร็วอีกตะหาก เกือบ ๆ บ่าย 2 ก็ปล่อยล่ะ

เอา prelim ของเมย์ไปถ่ายเอกสาร แล้วก็ขับรถไปหาวรินที่คณะ

เนื่องจากวันไหน ถ้าเราไม่มีคนกินข้าวด้วย เราก็มักจะไม่กิน (จริง ๆ กินคนเดียวก็ได้ แต่ไม่ชอบ)
วันนี้ตอนกลางวันก็บ่น ๆ ให้วรินฟัง วรินก็เลยบอกว่า จะไปส่งกินข้าว
เราก็เลยไปหาวรินที่คณะหลังเรียนเสร็จ

ไปรอนานมาก...
เนื่องจากไม่ใช่ถิ่นเรา เราก็ไม่อยากจะอยู่นาน เพราะไม่รู้จักใครเลย เดี๋ยวเค้าจะมองเราแปลก ๆ กัน
แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากรอ...

หลังจากนั้นก็เดินไปกินข้าวที่คณะสังคมฯ
กินไม่หมดอีกแล้ว รสชาติก็ไม่ได้เลวร้ายนะ แต่กินไม่หมดอ่ะ รู้สึกเสียดายเหมือนกัน

วริน : คิดถึงชาวนา กว่าเค้าจะได้ข้าวแต่ละเม็ดออกมา

เออ...ใจจริงอยากกินให้หมดนะ แต่อิ่มแล้วจริง ๆ (เหลือครึ่งจาน) ขอโทษด้วยนะครับ T/\T

แล้วก็ไปเรียนกัน เรียนเสร็จเราก็ไปคณะสังคมฯต่อ นัดอ้อมไว้ เพราะอ้อมจะกลับบ้าน เราเห็นว่า ไหน ๆ เราก็ไปทำงาน ทางเดียวกัน ไปด้วยกัน

เปลี่ยนเสื้อที่คณะสังคมฯเสร็จ ก็ขับรถไปทำงาน ใกล้หน้ามอ ก็เลยออกทางหน้ามอ

ส่งอ้อมถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ แล้วก็ไปทำงาน

งานที่ทำวันนี้ก็ปกติ

วันนี้เวรพี่ A ถูร้าน บังเอิญมีเด็กทำน้ำหกหน้าร้าน ก็เลยทำให้หน้าร้านสกปรก(มาก) เพราะคนที่เดินก็คงจะเดินเหยียบไปเหยียบมา ไม่ได้สนใจ
พี่ A ก็บ่น ๆ ประมาณว่าแค้นมาก
เราไม่รู้จะพูดอะไรก็บอกไปแค่ว่า "เค้าก็คงไม่ได้ตั้งใจทำหกหรอกค่ะ ซื้อน้ำมา 5 บาท หกหมดเลย ก็ไม่ได้กินอ่ะ มองในแง่ดีไง"
พี่ A เลยแซว ๆ ว่า ไอ่กะรันมันมองในแง่ดีตลอด

วันนี้เลิกเร็ว 22.10 น. ก็ทำทุกอย่างเสร็จหมดแล้ว ก็เลยแยกย้ายกันกลับบ้าน

จริง ๆ ช่วงทำบัญชี เราเป็นอะไรไม่รู้ รู้สึกคลื่นไส้ อยากอาเจียนมาก ก็วิ่งไปอาเจียนในห้องน้ำ ออกมานิดหน่อย แต่เล่นเอารู้สึกหมดแรง

เอ...เค้าบอกว่า ผู้ชายท้องไม่ได้นี่นา ที่ผ่านมาก็ป้องกันทุกครั้งด้วย

สงสัยจะเครียดมากไปหน่อย ช่วงนี้หลายเรื่องเหลือเกิน...

อ่อ เราเล่าเรื่อง วิกซอลในเอนทรี่เมื่อวานให้พี่ A ฟังด้วย
พี่ A เลยเล่าว่า "พี่ก็เคยเกือบจะกิน"
O[]o!!!
พี่ A เล่าว่า พี่ A เทวิกซอลพิงค์ออกมาครึ่งแก้ว และกำลังจะดื่ม แต่แม่พี่เค้ามาเห็นซะก่อน แล้วแม่พี่เค้าก็ร้องไห้ พี่เค้าก็เลยยังไม่ได้กิน
O[]o!!!
อึ้ง!
ไม่คิดว่าคนใกล้ตัวขนาดนี้จะเคยทำด้วย

แล้วก็คุยกันถึงเรื่องฆ่าตัวตาย ที่เคยคิดทำกันในช่วงวัยต่อต้าน ทั้งที่คิดจะทำ ไม่คิดจะทำ หรือที่ทำเกือบสำเร็จ
โรคจิตทั้งคู่เลยหรือเปล่าเนี่ย
น่ากลัวจริง ๆ เลย

บอกแล้ว ไอ่ริวมันบ้า

แต่ทั้งเราแล้วก็พี่ A ก็คิดเหมือนกันว่า ถ้าเป็นตอนนี้ ก็คงไม่ทำแบบนั้นแล้ว

ก็ไม่แน่หรอกว่า อนาคตจะเป็นเช่นไร
ไอ่ที่บอกว่า ไม่ทำแบบนั้นแล้ว อาจจะหมายถึงว่า จะทำแบบอื่นแทนหรือเปล่า

จะว่าไป เพื่อนที่ขี่มอ'ไซต์แล้วเราขับตามตอนเช้า จริง ๆ เราเจอเค้าอีกทีตอนเย็น
ตอนแรกเราก็คิดว่า จะเล่าให้เค้าฟังว่า ตอนเช้าเราขับรถตามเค้านะ
แต่กลัวเค้าจะตอบกลับมาว่า "แล้วไง?"
หรืออย่างดีที่สุดก็คงจะเป็น "เหรอ เราไม่เห็นเธอ"
ก็เลยไม่ได้เล่าให้เค้าฟัง ^^"
(อันนี้จากประสบการณ์ที่เคยเล่าให้คนอื่นฟัง แล้วรู้สึกว่า ถ้าชนมันตายตอนนั้นอาจจะดีกว่า ^^")
แต่จริง ๆ เราตื่นเต้นนะ เวลาขับรถแล้วเจอคนรู้จักเนี่ย
ใครเป็นแบบเรามั่ง?

อยากจะบอกใครบางคนว่า...

เรามองว่า เราพยายามทำดีที่สุดในส่วนของเราแล้ว
อย่างน้อยเราก็เห็นแก่ความเป็นเพื่อน
เรื่องทั้งหมด เราอาจจะเป็นคนผิด
ก็ใช่...สาเหตุมันมาจากเรา เราก็ยอมรับว่า เราเป็นฝ่ายเริ่มก่อน

ที่ตอนนี้เราทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่ใช่ว่าเราไม่รู้สึกอะไร ตอนนั้นเราโกรธมาก แต่พอมองดูที่สาเหตุ เรารู้สึกว่า มันเป็นเรื่องงี่เง่า ที่จะมาโกรธกันด้วยเรื่องแค่นี้

เราคุยด้วย เรายอมถอยให้ก่อน เพราะเรารู้ว่า ถ้าปล่อยไว้แบบนี้ ก็คงไม่มีอะไรดีขึ้น เธอไม่ยอมถอยให้เราแน่ ๆ

ยังไงเราก็คิดว่า ลืม ๆ มันไปซะก็จะดีกว่า
แม้จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้ แต่อย่าทำแบบนี้ได้ไหม หรือเธอต้องการอะไรมากกว่านี้

เราก็มีลิมิตนะ ไม่ใช่ว่า เราจะยอมถอยให้ตลอด

เราไม่ชอบนะ อย่าเงียบได้ป่ะ มีไรก็เคลียร์กันตรง ๆ สิ

จะบอกว่า เกลียดกัน ก็ได้ เราจะได้ทำตัวถูก ทำตัวให้สมกับที่ถูกเกลียด ทำแบบนี้ เราก็ไม่รู้ว่าเราควรจะทำยังไงกับเธอ

ไปคิดดูล่ะกัน จะเอายังไงแน่...?

Create Date : 24 กรกฎาคม 2549 Last Update : 25 กรกฎาคม 2549 1:56:23 น. Counter : 418 Pageviews.		5 comments
Share Tweet