ขีดเส้นใต้ เคยทำตอนเด็ก

มีหลายเล่มเหมือนกันที่เริ่มอ่านแล้วปล่อยทิ้งไว้แบบนั้น

เริ่มอ่านใหม่หลายครั้ง แต่ทุกครั้งก็อ่านไม่จบ

เป็นเพราะอะไรไม่รู้ แต่เป็นบ่อยจริง เหมือนโดนบังคับว่าห้ามอ่านให้จบ สิว่าอายุของเราก็มีส่วนเกี่ยวข้อง เพราะทำให้เรามีมุมมองต่อหนังสือเล่มนั้นๆต่างกันไป อ่านตอนเด็กๆอาจให้ความรู้สึกนึง อ่านตอนโตอาจทำให้เราคิดอีกแบบ

สิเคยอ่านเจ้าชายน้อยตอนเด็กๆ แล้วรู้สึกว่าเราเก็บอะไรที่คนเขียนพยายามจะสื่อไม่ได้เลย ไม่เข้าใจแทบจะทุกอย่างที่เค้าเขียน ทำให้สิอ่านมันไม่จบ แต่ตอนนี้ชักจะอยากอ่านให้จบซะแล้วสิ

นอกเรื่องซะแล้ว

ขอบคุณสำหรับคำถามนะคะพี่ต้อม แล้วก็ขอบคุณสำหรับคำตอบนะคะพี่เอ๋

ว่าจะถามพี่เอ๋หลายครั้งแล้วว่า
พี่เอ๋ว่าบางทีการอ่านหนังสือต้องขึ้นอยู่กับอายุด้วยมั้ย?

แต่ตอนนี้หายข้องใจแล้วค่ะ "หนังสือบางเล่มต้องการประสบการณ์ชีวิตบางอย่างเพื่อทำความเข้าใจ" จริงๆด้วย

"เป็นเพราะอะไรไม่รู้ แต่เป็นบ่อยจริง เหมือนโดนบังคับว่าห้ามอ่านให้จบ สิว่าอายุของเราก็มีส่วนเกี่ยวข้อง เพราะทำให้เรามีมุมมองต่อหนังสือเล่มนั้นๆต่างกันไป อ่านตอนเด็กๆอาจให้ความรู้สึกนึง อ่านตอนโตอาจทำให้เราคิดอีกแบบ"

คิดเหมือนกันเลยค่ะน้องสิ :D

อ่านแล้วขีด อยากทำบ้าง แต่เสียดายหนังสืออ่ะ

ฮู้ย!...อยากเม้นท์หัวข้อนี้มั่กๆ
แต่ยาวอีกแหงๆ งั้นขอไม่เม้นท์ดีกว่านะ

เม้นไปเถิดพี่แขก อยากรู้ว่าคิดอะไรอยู่
ตอนนี้ก็กำลังนึกคำตอบของตัวเองอยู่เหมือนกัน
มันยังอีลุงตุงนังอยู่ใน "หัว" อยู่เลย
เดี๋ยวคิดออกค่อยมาเม้นดีกว่า

ขอบคุณพี่เอ๋มากๆ นะคะ ที่ยอมตอบ
และขอบคุณพี่ๆ น้องๆ ในบ้านด้วยนะคะ

โดยเฉพาะคุณหมอ ที่ส่งข้อความน้อยมาบอก
ขอบคุณคะ

โห อ่านไม่จบเนี่ย ก็มีนะ
แต่ส่วนมากพยายามจะอ่านให้จบ
แม้จะเป็นแบบที่ไม่ชอบก็จะกวาดๆสายตาไปจนมันจบ แบบงงๆ
เพราะปกติถ้าเป็นหนังสือที่ไม่คิดว่าจะชอบ ก็จะไม่ค่อยสนใจจะหยิบอ่าน

ไม่เคยขีดเส้นใต้เลย แม้แต่อ่านหนังสือสอบยังไม่ขีดเส้นใต้เลยอ่ะ
ไม่รู้ทำไม
(เวลานึกได้ว่ามีข้อความดีๆ ในเล่มก็มักจะต้องมาย้อนอ่านใหม่ทุกที)

หนังก็เหมือนกัน เวลาดูจะไม่วิเคราะห์แยกรายละเอียด
ชอบให้มันจบก่อน แล้วค่อยถามความรู้สึกตัวเอง
ว่ามันอารมณ์ไหน

เสร็จแล้วก็เอาสิ่งที่ติดอยู่ในหัวมานั่งคิดทั้งวัน
แล้วมันก็ไม่ค่อยได้ใจความเท่าไร

คงเพราะไม่ได้ขีดเส้นใต้เอาไว้มั้ง

ว้าว มีคนใจตรงกันกะสิด้วย ^^

พี่แขกอยากอ่านค่ะ เขียนเลยยยยย (ยุ 555+)

หนังไม่เคยเปลี่ยน ตัวคนดูต่างหากที่เปลี่ยนไป

เราอ่านเจ้าชายน้อยครั้งแรกตอนเรียนอยู่ ป.5 แล้วกลับมาอ่านอีกทีตอนเรียน ป.ตรี ปี1 รู้สึกเหมือนกับอ่านคนละเรื่องเลย
ตอน ป.5 เคยสงสัยว่าเจ้าชายน้อยเดินทางไปดาวต่างๆยังไง เพราะตอนที่ซื้อมาอ่าน อยากเป็นนักบินอวกาศ ฮ่าฮ่า

ขีดเส้นใต้อยู่เหมือนกันแต่เป็นเล่มที่ซื้อเอง ส่วนเล่มที่ได้เป็นของขวัญจากคนอื่นไม่กล้าขีด
อ่านหนังสือที่ไร อินทุกทีเลยค่ะ แม้จะไม่ค่อยอ่านนิยายเช่นกัน
ชอบอ่านหนังสือโดยที่ไม่รู้จักว่าเป็นงานเขียนของใคร
คิดว่ามันต่างกัน อารมณ์มันต่างกันนะค่ะ
เหมือนคุยกับคนที่เราเพิ่งรู้จักครั้งแรก กับคนที่เรารู้จักกันเป็นอย่างดี เรื่องที่คุยต่างกัน วิธีการคุยก็ต่างกัน

ปล.นอกเรื่องนิดนึงนะค่ะ เมื่อคืนอ่านหนังชื่อ"เราจะนอนมองฟ้าด้วยกันอีกครั้ง" คนเขียนใช้อารมณ์ล้วนๆเลยค่ะ สื่อถึงอารณ์ เล่าจากอารณ์ แล้วก็อ่านจบด้วยอารมณ์(ชื่นชมนะค่ะ) ภาษาที่ใช้เขียนง่ายมาก แต่มันทำให้เราอยากรู้ว่า บทนี้ตอนนี้ คนเขียนรู้สึกอย่างไร

ที่พี่เอ๋ว่าไว้ว่า
และมักจะทนไม่ค่อยไหว กับหนังสือที่ตัวเองไม่สามารถจับประเด็นได้ มักจะวางมันเอาไว้เป็นเพื่อนกับฝุ่น และบอกกับตัวเองว่า วันหน้าเราอาจฉลาดพอที่จะอ่านมัน

เล่มนั้นคือ อิฐ

ยังอ่านไม่จบเลยค่า

24/4/50 @office

แหม!!! ตื่นเต้นนะ ส่งข้อความมาหาใครคนนึงที่ไม่รู้จักแม้แต่หน้าเลย ดีก่า55 ชอบหนังสือพี่มาก เหลืออีกเล่มที่ไม่ได้อ่านคือ กัมพูชา เพราะไปซื้อแล้ว..หมด(ฮ๊อตไม่ใช่เล่น)
ดีใจที่ได้รู้จักจ๊ะ*+*

ชอบอ่าน "ตัวหนังสือ" มากกว่าชอบอ่าน "คนเขียน"
^
^
^
เช่นกันค่ะ ชอบอ่านตัวหนังสือ
บางทีอ่านไปจนมันหลุดลอยเเล้วคว้าอะไรเก็บไว้ไม่ได้เลย
โดยเฉพาะช่วงสอบ T^T
อยากอ่านคนเขียนให้ออก จะได้รู้เเนวข้อสอบ
5555+


ช่วงหลังๆชอบอ่านหนังสือที่ใส่ความคิด...คนเเต่งคิด
คนอ่านคิดตาม...เป็นการเรียนรู้คนในสังคมกว้าง(มาก)จากตัวหนังสือดุ๊กดิ๊ก

ดีๆใจๆที่เรามีนิสัยเหมือนคนดัง
ไง
ก่อนอื่นคงต้องบอกก่อนว่า ผมเป็นคนอ่านนวนิยายน้อยมาก เอาเข้าจริง คือ เริ่มอ่านหลายเล่ม แต่ (ทน) อ่าน (จน) จบน้อยเล่มนัก มีนิสัยอ่านแบบกวาดสายตาหาประโยคที่เป็นแก่นแกน หรือ "เนื้อ" ของเรื่อง และมักจะกระโดดข้ามถ้อยคำยาวๆ เนือยๆ ไปอย่างรวดเร็ว

เป็นคนชอบอ่านอะคับ

แต่...............
(มักจะมีคำนี้เสมอ ทุกคนแหละ)

ตอนอ่านก็จะสกิมๆ (อ่านผ่านๆ) ส่วนมากก็จะผ่านตาทุกตัวอักษรแหละ แต่พอเจอประโยคที่สะดุดก็ต้องย้อนกลับไปอ่านเต็มๆอีกรอบ

แต่ขีดเส้นใต้นี่ไม่กล้าทำ เพราะหวงหนังสือง่ะ
จะเอาที่คั่นหนังสือคั่นๆๆ ไว้แทนมากกว่า

หนูยังหากัมพูชาไม่ได้เลยอ่ะพี่ ยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรอีกนะ ทำไงดี?

หนูไม่ขีดเส้นใต้ แต่หนูใช้จดคำลงในสมุดบันทึก