Bloggang.com : prettything - พายุฤดูร้อน

Group Blog

เมษายน 2553

16 เมษายน 2553

พายุฤดูร้อน

All Blog

พายุฤดูร้อน

เมื่อคืนอยู่เวรดึก ขณะกำลังนอนหลับสนิทก็ต้องตื่นเพราะได้ยินเสียงเหมือนเด็กร้อง เสียงดังมาก ตื่นดูนาฬิกาเวลาเพิ่งจะ 22.00 น. ยังไม่ทันจะได้ทำอะไร เสียงเข้าของหล่นในห้องกระจุยกระจาย เสียงที่เหมือนเด็กร้องก็ดังมากขึ้น ไฟดับหมด เสียงฟ้าร้อง ลมพัดแรงมากๆ ด้วยความตกใจแต่ยังพอมีสติบ้างรีบวิ่งออกไปปิดบานเกร็ดที่ห้องข้างนอก แม่เจ้า !!!! บานเกล็ดนี่แทบจะหลุดหล่นซะให้ได้ เราต้องยืนบังตรงเสาแล้วยื่นมือไปหมุนปิดด้วยความรวดเร็ว ทั้งที่ห้องโถง ห้องครัวและห้องนอนอีกห้อง ปิดเสร็จก็หาเทียนมาจุดในห้องนอน แง้มบานเกล็ดดูตึกข้างๆ สิ่งที่เห็นต้องอึ้ง !!!! เหมือนในหนังที่เกี่ยวกับโลกกำลังจะแตกเลย ตึกตึกอยู่ท่ามกลางพายุ ลมแรงและความมืด เนื่องจากเป็นวันหยุดเราเลยไม่รู้ว่ามีใครอยู่บ้าง แต่ที่แน่ๆ ชั้น 3 มีเราอยู่คนเดียวแน่นอน เสียงที่เหมือนเด็กร้องน่าจะเป็นเสียงจากช่องลมในตึก.........(หรือเปล่าไม่แน่ใจ) ประมาณ 45 นาทีทุกอย่างดูเหมือนจะเงียบสงบ เราก็เลยโทรศัพท์มาตามพนักงานเปลให้ไปรับถึงห้อง พอเปิดประตูห้องออกมา ชั้นวางรองเท้าเคลื่อนไปอยู่กลางทางเดิน ประตูแตกหัก น่ากลัวมาก เราและคนเปลรีบขับรถมาที่รพ. ฟ้ายังแลบและร้องอยู่ สิ่งที่เราเป็นกังวลอีกอย่างคือรถยนต์ที่จอดอยู่ข้างตึก แต่ปรากฏว่ายังอยู่ดีอยู่ มาถึงรพ.เปลี่ยนเวรกันได้สักพัก ลม ฝน ฟ้าร้องและฟ้าแลบมาอีกรอบ ทำให้คนเวรบ่ายกลับบ้านไม่ได้ ต้องนอนที่รพ.กันเป็นแถว ตี 3 มีคนไข้เรียกรถรพ.ให้ออกไปรับห่างจากรพ. 20 กม.ติดชายแดนกัมพูชาแค่บอกชื่อหมู่บ้านมาก็น่ากลัวแล้ว ยังเป็นโรคหัวใจอีก เพิ่มความน่ากลัวให้กับเราอีก ก็เลยพากันไปรับยาย 3 คน ระหว่างทางเนื่องจากค่อนข้างน่ากลัว ก็มีคนเวียนหน้า อวกก่อนถึงบ้านคนไข้ พอไปถึงก็วิ่งอวกอย่างเดียว ระหว่างทางกลับไม่ต้องห่วง อวกยิ่งกว่าเดิม เราก็เลยได้ดูคนไข้คนเดียว แต่ก็ปลอดภัยดี จนบัดนียังไม่ได้นอนเลย.........เจ้าพายุผู้น่ารักอย่ามาเยี่ยมเราอีกเลย กลัวแล้ว