เมื่อ Homesick มาเยือน      มาอยู่ที่นี่ได้ประมาณหนึ่งเดือน คิดถึงเมืองไทยมาก คิดถึงบ้าน คิดถึงเพื่อน คิดถึงอาหารไทย คิดถึงบลา บลา บลา      อาการเริ่มแรกคิด คิด คิด จากนั้นเริ่มมองรอบข้าง มันไม่ใช่ มันใช่ฉ้าน... จะไปไหนก็แสนจะยากลำบาก ทั้งที่การคมนาคมแสนจะสะดวกสบาย แต่มันไม่ใช่ ฉันอยากพูดคุย เมาท์ เมาท์ กับเพื่อนๆ บ้าง ไปหาอาหารอร่อยกินบ้าง ตามประสาคนชอบกิน      เอาล่ะสิ พอตกดึกอาการกำเริบ ฉันจะทำอย่างไรดี มันเหมือนโลกนี้อยู่คนเดียว (คิดไปเองทั้งนั้น) ทำไมฉันต้องมาทนอยู่ด้วยนะ ฉันอยากกลับบ้าน ว่าแล้วก็เมล์ไปหาเพื่อนๆ แบบระบายหน้าใหญ่ๆ เมล์ พิมพ์ไปก็มาม่าไป เฮ้ย ไมใช่ ดราม่าไป      พร่ำพรรณาต่างๆ ว่าอย่างนั้นอย่างนี้ คิดถึงเพื่อนอย่างนั้นอย่างนี้ ทั้งๆที่อยู่เมืองไทยก็ไม่ค่อยจะติดต่อ พูดคุยกันสักเท่าไหร่ มาเห็นเพื่อนมีค่าก็อีตอนที่อยู่ไกลนี่แหละ (เพื่อนจะด่าไหมเนียะ)      เพื่อนๆก็น่ารักมาก พอได้รับเมล์ก็รีบตอบกลับมารวดเร็วปานกามนิตหนุ่ม ปลอบใจ ให้กำลังใจต่างๆ นานา ทำให้มีกำลังมากขึ้น (โธ่..พอจะมาอยู่ที่นี่เพื่อนก็อุตส่าห์เลี้ยงส่งเสียดิบดี ครอบครัวก็อีก) จะให้ถอยง่ายๆ ได้งัย ฉันสู้อยู่แล้วล่ะ      เอาวะ ไหนไหนก็ไหนไหนแล้ว อุตส่าห์ได้ทุนมาทั้งที ทุนที่ได้นี่ก็ทั้งชีวิตเลยนะ ไม่มีการเรียกทุนคืน มีแต่จะได้ทุนมากขึ้น ถือเป็นโอกาสดีสำหรับเราแล้วล่ะ ต้องสู้ต่อไป ดูสิจะมีอะไรที่มันยากกว่านี้อีกไหม (มีตรึมเลยอ่ะ) ก็เลยคิดไปว่า คนเก่งกว่านี้เขายังอยู่กันเลย ทำไมเราจะอยู่ไม่ได้      ว่าแล้วก็ฟังเพลงนี้ซะเลย เนื้อหาโดยรวมคือ เวลาเป็นสิ่งมีค่าที่สุด จงเก็บเวลาที่มีดี เวลาที่มีเพื่อนและคนรอบข้างเอาไว้ทุกวินาที เพราะความทรงจำที่ดีเหล่านี้จะอยู่ไปกับเราจนวันตาย      ตอนนี้จะครบ ๔ เดือนแล้วที่จากเมืองไทยมา คิดถึงจ๊ะ      บทเพลงนี้มอบให้เพื่อนที่น่ารักทุกๆคนนะจ๊ะ มือใหม่หัดทำ Blog ภาพไม่ขึ้นก็คลิกฟังแล้วกันนะ ช่วงที่ดีที่สุด         คิดถึง คิดถึง คิดถึง ทุกๆ คน เอาไว้เจอกันอีกทีเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แต่มีเพื่อนเราหนึ่งคนในนี้ครบรอบวันเกิดในวันที่ ๘ กันยายน นี้ ขอมอบ Blog นี้ ให้เพื่อนเพือเป็นของขวัญวันเกิดนะจ๊ะ สุขสันตน์วันเกิดนะเฮีย คิดถึงทุกคนมากจ้า      สดท้าย ขอขอบคุณทุกคนที่ได้เข้ามาเยี่ยมชม Blog นี้ แล้วพบกันใหม่ค่ะ      ขอบคุณค่ะ   Create Date : 07 กันยายน 2555 5 comments Last Update : 22 กันยายน 2555 16:07:43 น. Counter : 1543 Pageviews. Share Tweet

สู้ๆๆๆๆ นะจ๊ะ อยู่ที่ไหนก้อต้องสู้ เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ คนเราเกิดมาต้องสู้ เท่านั้น   โดย: พี่เอ IP: 125.25.115.0 8 กันยายน 2555 11:35:05 น.

แวะมาเยี่ยม...ส่งกำลังใจไปให้ นะครับ   โดย: **mp5** 9 กันยายน 2555 19:17:44 น.

เป็นเหมือนกันค่ะ โรคป่วยคิดถึงบ้านเนี่ย ตอนมาอังกฤษใหม่ๆ ร้องไห้จะกลับไทยทุกวันเลยค่ะ ใช้เวลาเศร้าๆเหงาๆแบบนั้น เก็บตัว หมกตัว อยู่แต่ในห้องถึง 2 วีค ถึงจะกล้าออกนอกบ้านได้อ่ะ สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ   โดย: JenNy & Tristan @ The UK 11 กันยายน 2555 18:36:08 น.

ชีวิตต้องก้าวไปข้างหน้า ขอให้ก้าวอย่างมั่นใจและมีความสุขไปกับทุกย่างก้าว   โดย: Water_1 12 กันยายน 2555 13:19:43 น.

ตามมาแร้วววว   โดย: APple ApPle IP: 171.7.205.231 24 กันยายน 2555 23:14:32 น.