Bloggang.com : anthurium : Sanmachi Suji (Little Kyoto)

Sanmachi Suji (Little Kyoto)

ยังวนเวียนโต๋เต๋อยู่ที่เมือง Takayama ออกจากจวนผู้ว่า หรือว่าที่ทำการของท่านโชกุนแล้ว ข้ามสะพานกลับมา ซ้ายมือเป็นถนนคนเดินสายสั้นๆ มีบ้านไม้สองชั้นหันหน้าเข้าหากัน ถนนอยู่ตรงกลาง ชุมชนนี้ถือว่าเป็นศูนย์กลางของเมืองเก่าแห่งนี้เลยก็ว่าได้ เราจะไปเดินดูวิถีชีวิต รูปแบบวัฒนธรรมยุค Edo กัน

San แปลว่า สาม machi แปลว่า เมือง suji แปลว่า ถนน อยู่ไม่ห่างจากจวน ใช้เวลาเดินเท้าประมาณ 3.58741 นาทีก็ถึง

คนที่อาศัยอยู่แถวนี้ ดัดแปลงบ้านเป็นร้านขายของต่างๆ (traditional shop) เพื่อรับนักท่องเที่ยว ขายสินค้าพื้นเมืองหลายอย่าง เช่น เกี๊ยะ กระดาษญี่ปุ่น (washi) ของที่ระลึก ชาม ตุ๊กตา ฯลฯ

การท่องเที่ยวของเขาละเอียดรอบคอบ ไม่ทำป้าย ~~เฉิ่มๆ~~ บังทัศนียภาพ เขาแอบแปะไว้ตามพื้นถนน สำหรับ ~~คนตาต่ำ~~ ฮี่ คนช่างสังเกตแบบอิชั้นมาชื่นชม อันนี้ป้ายบอกทางว่า อะไรอยู่ทางไหน เช่น พิพิธภัณฑ์ ตรงไป

เป็นที่รู้กันว่า ชาวญี่ปุ่นเป็นนักสูบบุหรี่ตัวยง จึงต้องห้ามเสียหน่อย เพราะแถวนี้เป็นอาคารไม้เก่าๆ ทั้งนั้น

ร้านขายไอติม ของคุณป้าหน้าปากซอย

ตู้โทรศัพท์ ของจำเป็นสำหรับนักท่องเที่ยวเผื่อฉุกเฉิน แปลงโฉมเสียหน่อย

ซอยนี้แหละค่ะ ที่หมายของเรา

มีรถลากไว้บริการด้วย เดินอย่างละเอียด เข้าทุกร้าน ใช้เวลาเพียงประมาณ ไม่เกินชั่วโมง ถ้าอยากได้อารมณ์ยุคเก่านั่งก็ได้ แต่รู้สึกว่า การจะแวะทุกร้าน ต้องขึ้นๆลงๆรถ เป็นทุลักทุุเล น่ะค่ะ

รอให้คนเดินห่างๆ ออกไปหน่อย จะได้ถ่ายรูปง่าย ไม่งั้นดาราหน้ากล้องเยอะเกินไป

ภาพข้างบน มีกระถางต้นไม้ จุดจิ๋วๆสีม่วง ดอกนี้ค่ะ หน้าตาเหมือนดอกไม้เก๊ เก๊หรือเปล่าน๊อ _{ขอแอบหยิกดูหน่อย}

นี่ร้านแรก ขายอะไรบ้าง ภาพเล็กขัดใจ เห็นบางคนเขาไปแปะฝากเวบก่อนค่อยลิ้งค์มา ขนาดบะระเฮิ่ม ซ๊วยสวย จบเรื่องนี้จะลองหัดวิธีนั้นดู

เจ้าตุ๊กตาลิงแดงนี่อีกแล้วค่ะ

เล็งอันนี้ น่ามาแต่งสวน คิดมาคิดไป จตุจักรก็มี หรือถ้าไม่มี ใช้ลูกน้องทำก็ได้ จะซื้อมาถือให้เมื่อยทำไม ขอก๊อปไอเดียหน่อยละกัน

เด็กยุ่นก็เล่นลูกข่างเนอะ เดินไปๆ คิดถึงตลาดสามชุกบ้านเรา อารมณ์เดียวกัน แต่สามชุกนั่นมีส่วนร่วม เห็นของเล่นแล้วระลึกชาติไปถึงวัยเด็ก

ร้านถัดมานี้ขายผักดอง

ถ้าให้เดา น่าจะเป็นถั่วเน่า แต่หากเดาผิดไม่รับผิด เพราะว่าเดาแปลว่ามั่วตอบ

หัวไชเท้า ราคาถูกน่าซื้อ ซุปเปอร์มาเก็ตบ้านเราราคาแพงหลังแอ้ อาแปะคนหนึ่งผ่านมาเห็นเล็งกล้อง เชียร์ว่าอร่อย

หิวข้าวต้ม

รถลาก

??? ลืมกันบ้างน่ะ ร้านไรหว่า

...

ร้านนี้ครึกครื้น ที่สงสัยว่าชาวคณะหายไปไหนหมด พอมาถึงร้านนี้เป็นอ๋อ เพราะอยู่ข้างในทั้งก๊วน
ร้านขายสาเกน่ะซี

คล้ายๆผับรุ่นเก่า มีโต๊ะเก้าอี้ไม้เป็นชุด ให้นั่ง
สาเกคือเหล้าหมัก ทำจากข้าวหมักกับจุลินทรีย์โคจิและยีสต์ ทำแล้วอัลกอฮอลอยู่ที่ประมาณ 13-16%

คัมปาย เสริฟได้ทั้งร้อนและเย็น เย็นที่ 5 ํ c ร้อนที่ 55 ํ c มีหลากรสหลายยี่ห้อ เป็นร้อยชนิด

ทั้งจิบที่นี่ ทั้งหนีบกลับบ้านคนละขวดสองขวด

มีไม่กี่ร้านที่วางของออกมาข้างนอก

ส่วนมากแล้ว ต้องอ่านป้ายเอาเอง ว่าเขาทำกิจการอะไร สำหรับคนอ่านไม่ออกอย่างอิช้าน ตะลุยเข้าไปหมดทุกร้านแหละ

แต่งหน้าร้านกันกระจุ๋มกระจิ๋ม

ที่พวกเราเย็บเป็นตัวจบปลายเชือกของกระเป๋าผ้า เขานำมาแต่งเป็นพวง

น่ารัก เหมือนช่อดอกไม้นะ

ตุ๊กตุ่น ตุ๊กตา

ภาพเขียน

ร้านของเขาขรึม เรียบง่าย ดูสิ แค่จับกระถางดอกไม้มาวางแปะไว้หนึ่งกระถาง วางเก้าอี้ให้คนนั่งพักน่อง อีกหน่อย แต่ก็ดูดี

ไม่รู้หน่อของต้นอะไร แต่มีแววว่าโตขึ้นจะน่ารัก

ชิมมิโสะซุป ของร้านนี้ไปหนึ่งชาม อร่อยมาก

หอมเต้าเจี้ยวฟุ้งไปทั้งร้าน ซุปเปล่าๆ ไม่มีผักหญ้าเต้าห้งเต้าหู้เลยนะ ถ้าไม่ใช่ของที่อาจแตกออกมาส่งกลิ่น และเลอะเทอะ จะซื้อกลับมาต้มแจกให้ชิมทั้งหมู่บ้านเลยเชียว

ซีอิ๊วก็หอมถั่วหมัก ไม่เค็มจัดด้วย อยากซื้อวุ้ย

ห้ามสูบ ไม่ห้ามขายนี่นา

ขายเกี๊ยะ

ภาพเขียน

หน้าร้านที่ขายภาพวาด

เชือกสานแบบนี้ เห็นบ่อยมากพอๆกับเจ้าตุ๊กตาลิงแดง แต่อันนี้ไม่รู้ความหมาย

ซื้อขนมชิม

ร้านนี้ขายเครื่องไม้กลึง เครื่องเรือน ของตกแต่งบ้าน

ชาม _{เหมือนของที่ทำแถบจ้งหวัดแพร่}

หลงรักตู้ใบนี้มาก

ชิมขนมทุกร้าน

ซื้อน้อยที่สุดที่เขาจะขายให้ได้ ชิมคำเดียว

ร้านป้าต่าย?!

ส่วนนี่ --ขายตุ๊กตากระต่ายทุกขนาด ทุกชนิด อะไรๆก็กระต่าย ผ้าเช็ดหน้า ช้อน ปลอกนิ้วสำหรับเย็บผ้า ที่วางตะเกียบ พวงกุญแจ กล่องไม้ปินโต เดินดูด้วยความสงสัย จำได้ไหม ตอนไปดูบ้านท่านโชกุน เราเห็นหมุดปกปิดหัวตะปู รูปหน้ากากกระต่าย หรือว่าท่านเกิดปีกระต่าย หรือเป็นสัญลักษณ์ของเมือง
หรือเจ้าของร้านชื่อต่าย หรือกระต่ายเป็นสัตว์อีกชนิดที่มีความหมายดี นำโชค

หรือ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ช่างมันเต๊อะ ขอถ่ายรูปหน่อยละกันนะ