++..ช่วงเวลาที่ดีที่สุด .."สตางค์"..++
วันที่ 30 มิ.ย. 2550 ได้มาแล้วค่ะ น้องหมาตัวเเรกของเรา ถูกใจอย่างแรงค่ะ เพราะเขาออกอาการดุตั้งแต่แรกเห็น ก็เจ้าบีเกิ้ลที่อยู่ในกรงเดียวกันน่ะซิดันมากวนใจเลยฟัดเจ้าบีเกิ้ล จนไม่กล้ามารบกวนเวลานอนอีกเลย ฮ่า!ฮ่า! ตกลงเอาตัวนี้ ถึงจะไม่สวยเท่าไหร่ แต่ว่าความดุโดนใจ นู๋นิวเป็นคนอุ้มน้องหมา คุณต้นถือของ แหมตอนเเรกที่อุ้มก็ว่าไม่เท่าไหร่ พออุ้มไปเริ่มเมื่อยเเขน ก็จอดรถกันซะไกล ฝั่งอตก.โน้น ตอนข้ามถนนนะ น้องหมาดิ้นใหญ่ ใจก็เต้นเเรงมาก เขาคงนึกในใจว่า จะเอาหนูไปไหนทำไมเสียงอะไรมันดังวุ่นวายขนาดนี้ นู๋นิวก็เลยปลอบเค้า แล้วตบไหล่เค้าเบา จะไม่เป็นไรจ้าเเม่จะคุ้มครองหนูเอง ตามตำราที่อ่านมาเป๊ะเลย เค้าก็นิ่งลง แต่ว่าใจยังคงเต้นแรงอยู่ พอถึงรถ เค้าก็หาที่หลบมาหลบตรงขานู๋นิว(คุณต้นเป็นคนขับ นู๋นิวทำหน้าทีเดิมคือเป็นตุ๊กตาหน้ารถค่ะ) กลัวเค้าร้อน เลยแวะปั๊มเปลี่ยนที่ให้เค้าไปนั่งข้างหลัง นู๋นิวก็เลยย้ายไปนั่งเป็นคุณนายอยู่ข้างหลังกับน้องหมา ตลอดทางที่นั่งมาเค้ามานอนหนุนตักตลอดเลย พอถึงที่พักทางนู๋นิวไปเข้าห้องน้ำ ให้คุณต้นมาอยู่เป็นเพื่อนน้องหมา แต่ที่ไหนได้หมาเขยิบหนี ไม่ยอมเข้าใกล้ 555 พอมาถึงที่บ้านเจ้านำโชคก็แสดงตัวเป็นเจ้าของบ้านที่ดี ออกมาต้อนรับน้อง แต่ว่าน้องไม่ชอบกระโดดเอาเท้าตบหน้านำโชค 555 รู้บ้างว่าใครใหญ่ โคล่าออกอาการไม่ชอบน้อง คงกลัวโดนแย่งความรักไป โอ๋ๆๆๆๆๆๆ รักโคล่าเหมือนเดิมน่ะ ส่วนคุณพ่อคุณแม่(หมา)มือใหม่อย่างเราต้องทำการล้างบ้านด้วยน้ำยาฆ่าเชื้อ(ที่ไม่ได้ล้างไว้ก่อน คิดว่าคงเหมือนครั้งอื่นๆที่ไปดูแล้วไม่ได้ ยิ่งช่วงนี้ไม่ใช่ช่วงที่บางแก้วคลอดลูกด้วย แล้วที่ต้องล้างบ้านก็เพราะว่าก่อนหน้านี้ไม่นานเจ้านำโชคเพิ่งหายป่วยจากลำไส้อักเสบ หมอบอกว่าเชื้อจะคงอยู่ถึงแม้ว่าจะทำการฆ่าเชื้อแล้วก็ตามแต่ว่าจะอยู่ระยะสั้นลง แต่ว่าพอนำโชคหายก็ล้างไปบ้างแล้วหลายรอบอยู่เหมือนกันนะ) และจากตำราที่อ่านมาบอกว่าบางแก้วเค้าจะบอบบางกับเจ้าเชื้อตัวนี้ พอล้างบ้านเสร็จก็ต้องทำการตั้งชื่อ... คิดกันสารพัด สุดท้ายยาย(แม่ของนู๋นิว)ก็บอกไม่เอาจะให้ชื่อ"สตางค์" แหมไม่ออกเงิน แต่ขอสิทธิ์ในการตั้งชื่อ ไม่มีใครกล้าขัด ก็ต้องว่าตามกัน ผมหมาสตางค์ขอรายงานตัวครับป๊ากับแม่พาผมไปหมอครับ หมอคนเนี่ยทำผมเจ็บตัวมาฉีดยาผมแล้วมาหาว่าผมเป็นขี้เรื้อนด้วย แม่บ่นคนขายใหญ่ที่บอกว่าผมเป็นหมาแพ้น้ำสกปรก ก็ร้อนนิครับแม่ ผมก็ชอบแช่น้ำสิครับแม่ป๊ากับแม่พาผมไปเที่ยวทะเลครั้งแรกคร้าบถึงผมจะชอบเล่นน้ำ แต่ว่าเจ้าน้ำทะเลผมรู้สึกกลัวๆครับเลยไม่กล้าไปใกล้ผมตอน3เดือนกว่า ขนผมร่วงแล้วครับ แม่เครียดอีกตามเคย แม่บอกว่าโดนคนขายหลอกอีกป่าวเนี่ย เอาบางขวดมาขายป่าวเนี่ย ก็ผมขนร่วงจนจะเหมือนพี่นำโชคอยู่แล้ว แม่ครับยังไงผมก็เป็นบางแก้วนะครับแม่ผมเริ่มหล่อแล้วครับพ่อแม่รังแกฉันรูปที่แม่บอกว่าแม่ชอบที่สุดรูปสุดท้ายของผม ก่อนที่ป๊ากับแม่จะไปงานบวชเพื่อน ป๊าถ่ายรูปผม ป๊าบอกว่าเนี่ยเป็นรูปแรกเลยนะที่ผมมองกล้อง ใจแม่อยากเอาผมไปด้วย แต่ว่าผมคงไปไม่ได้เพราะผมดุ เดี๋ยวจะไปกัดคนอื่นเข้า ก็ที่วัดหมาเยอะ ผมก็อยากไปเที่ยวด้วยเหมือนกันนะ 30 มิ.ย. 51 วันนี้ครบ 1 ปีที่สตางค์มาอยู่กับพวกเรา สตางค์เป็นที่รักของทุกคนในบ้าน แล้วก็ใกล้จะถึงวันครบรอบ 8 ปีที่เราคบกัน เลยตั้งใจว่า จะพาสตางค์ไปเที่ยวทะเล ตอนวันหยุด วันนี้สตางค์กินข้าวเยอะที่สุด เท่าที่เลี้ยงมาเลย พอคุณต้นกลับเราก็กินข้าวด้วยกัน สตางค์ก็มายืนข้างๆขอกินกับข้าวด้วย เพียงเวลาไม่นานมีผึ้งบินมา สตางค์ก็ไปไล่งับผึ้ง บอกน้องให้ดูสตางค์ไม่ให้เล่นเดี๋ยวแพ้ ไม่ทันขาดคำ สตางค์วิ่งออกไปข้างนอก ปอเรียก พี่นิวๆ มาดูสตางค์เร็วเป็นอะไรไม่รู้ นอนไม่ยอมลุก เราก็วิ่งออกมาดู จับลุกขึ้นพอปล่อยสตางค์ก็ล้มลง เรียกต้น บอกว่าให้พาหมาไปหาหมอ ต้นออกมาอุ้มหมาขึ้นรถ แต่ว่าร้านหมอแถวบ้านปิดแล้ว เลยต้องพาไปหาที่พัทยา ระหว่างทางเรียกเค้าตลอด พอเค้ามีแรงเค้าพยายามลุกขึ้นมานอนหนุนตัก พอไปถึงร้านหมอ เหงือกเค้าซีดมาก หมอก็รักษาตามอาการ หัวใจเขาเริ่มเต้นช้าลง หมอใช้เครื่องช่วย จนกระทั้งหัวใจเขาหยุดเต้น หมอพยายามปั้มหัวใจ แต่สุดท้ายเขาก็จากเราอย่างไม่มีวันกลับมา.... ไม่ว่าสตางค์จะอยู่ที่ไหน รักสตางค์เสมอ สตางค์จะอยู่ในความทรงจำตลอดไป
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ...