Bloggang.com : navyblue : ตอน : บินข้ามฟ้า มหาสมุทร สุดปลายทางที่ออสเตรเลีย (6)

ตอน : บินข้ามฟ้า มหาสมุทร สุดปลายทางที่ออสเตรเลีย (6)

วันสุดท้ายในซิดนีย์ (ตอนสุดท้าย)

วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ฉันจะอยู่ในซิดนีย์ เพราะต้องเดินทางกลับเมืองไทยในเวลาค่ำๆ ของออสเตรเลีย

ยามเช้า พี่แจ๊วและลูกสาว พาฉันไปเที่ยวสวนอีกเช่นเคย เรียกว่า Camillia garden หรือสวนดอกคามิเลีย

สวนน่านั่งอ่านหนังสือ ชมพรรณไม้

ดอกคามิเลียหลากสีผลิบาน

ดอกพวงแสดสีสันตัดฟ้า

สีสันพรรณไม้ต่างๆ

พวกเราต่างพากันเดินชมสวน และถ่ายรูปดอกคามิเลียสวยๆ สีสันต่างๆอย่างเพลิดเพลินใจ

ฉันชอบสวนแห่งนี้มาก เลยบอกพี่แจ๊วว่า ฉันสามารถอยู่ที่สวนแห่งนี้ได้ทั้งวัน โดยไม่เบื่อเลย ขอให้มีหนังสือสักเล่มเถอะ

จากนั้น พวกเราเดินทางไป Harbour bridge ซึ่งเป็นสะพานโค้ง สัญลักษณ์ของซิดนีย์หรือออสเตรเลีย อยู่ใกล้ๆกับโอเปร่าเฮาส์

ก่อนถึง Harbour Bridge พี่แจ๊วและครอบครัวพาแวะที่ National Gallery หรือหอศิลป์ ซึ่งมีงานแสดงศิลปะต่างๆให้ดูมากมาย

ห้องอาหารในหอศิลป์ มีกระจกบานใสเผยให้เห็นอ่าวซิดนีย์กระจ่างตา

เอ..ใครทำหว่า

เราโชคดีได้พบกับการแสดงของพ่อหนุ่มคนหนึ่ง ที่มาเล่นอยู่ในห้องโถงของหอศิลป์ แกมีท่อขดๆที่เหมือนท่อแอร์ซึ่งเป็นเกลียวๆ ขนาดใหญ่ แล้วแกก็เล่นกับท่อนั้นได้มากมายหลายแบบ จนคนดูทึ่งไปตามๆกัน

เด็กๆที่นั่งดูอยู่ต่างตื่นเต้นไปกับการแสดงของแก เด็กเล็กๆบางคนถึงกับร้องไห้ เวลาเห็นแกผลุบๆโผล่ๆออกมาจากขดท่อนั้น ขณะที่เด็กโตๆ นั่งหัวเราะชอบใจ

ดูแล้วรู้สึกชอบมากๆ เป็นความสามารถส่วนตัวที่สร้างสรรค์ทีเดียว

แล้วเราก็เดินเล่นไปตามทางเดินเลียบทะเล ชมทัศนียภาพสวยๆของอ่าวซิดนีย์

ต้นขวดน้ำ ซึ่งสามารถอุ้มน้ำไว้ในลำต้นได้มหาศาล

หินแท่งยาวนี้ได้ชื่อว่าเป็นเก้าอี้ของคุณนายแมคควารี (Mrs MacQuaries's chair) คาดว่าเธอคงจะใช้เป็นที่นั่งชมทะเลในอดีต แต่ในรูปนี้มีสาวญี่ปุ่นมานั่งไม่ยอมลุก เลยถ่ายมาซะเลย

หลังจากรับประทานอาหารมื้อค่ำ เป็นเนื้อแกะอันแสนอร่อยในร้านอาหารอิตาเลียน พี่แจ๊วก็ขับรถมาส่งที่สนามบิน

ฉันร่ำลาพี่แจ๊ว พร้อมกับนัดหมายว่า ครั้งต่อไป เราจะได้พบกันอีก

การเดินทางสำหรับฉัน ถือเป็นการเปิดประตูออกสู่โลกกว้าง ได้เรียนรู้อะไรมากมายในระหว่างการเดินทาง ได้พบเห็นแง่มุมที่สวยงาม แปลกตา และช่วยทำให้จิตใจสงบ ผ่อนคลายไปกับธรรมชาติที่ได้พบเห็น

พี่อ้วน...พี่ที่เคารพรักคนหนึ่ง ซึ่งบัดนี้ ได้จากฉันไปสู่คนละภพคนละชาติแล้ว แต่พี่เป็นคนที่ชื่นชอบการเดินทางเป็นชีวิตจิตใจ ได้เคยบอกว่า พี่ชอบเพลงๆหนึ่ง คือ Christopher Columbus ซึ่งมีเนื้อร้องท่อนหนึ่ง ว่า

Let me fly, fly, fly stormy water
Let me walk on the bottom of the rollin’ sea
Let me run, run, run around this great and fertile land
‘Cos this world ain’t big enough for me

สำหรับนักเดินทาง โลกนี้เป็นเพียงโลกใบเล็กใบหนึ่งจริงๆ

Create Date : 02 พฤศจิกายน 2551

Last Update : 3 พฤศจิกายน 2551 0:27:10 น.

5 comments

Counter : 1722 Pageviews.

ตามไปเดินสวนด้วยคนครับ...

ดอกไม้สวยดีนะครับ หลายๆดอกเหมือนบ้านเราเลยเนอะ...ส่วนเจ้าต้นขวดนั่นก็เป็นต้นไม้ที่เท่ห์จริงๆ เหมือนคนเมาเลยเนอะเก็บน้ำได้เยอะ..เหมือนกินเหล้าไปเยอะ..เมาอ้วนเลย

โดย: pompier

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:07:31 น.

yak pai jun

โดย: next IP: 202.137.150.122 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:15:56:06 น.

สวัสดีค่ะ ต้นไม้อ้วนนั่นชอบจังค่ะ
ที่โน่นเป็นอีกที่ที่อยากไปค่ะ แต่ตอนนี้ต้องตามคุณไปก่อน
ขอบคุณค่ะที่เอามาฝากกัน

โดย: Sweety-around-the-world

วันที่: 5 พฤศจิกายน 2551 เวลา:0:20:32 น.

ชอบดอกคามิเลีย เหมือนกันคะ น่ารัก เคยอ่านว่า เป็นสมุนไพร ของญี่ปุ่นด้วย การไปเที่ยวเป็นการพักผ่อนที่ดีอย่างหนึ่ง ไม่เครียด ปลดปล่อยความเหน็ดเหนื่อย เหมือนไปชาร์ตแบตจริงๆ คะ ไปเที่ยวด้วยจ้า

โดย: dolores

วันที่: 11 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:29:03 น.

สวัสดีค่ะพี่พิล สบายดีนะคะ ดีใจที่แวะไปเยี่ยมค่ะ ช่วงนี้ก็ไม่ค่อยได้อัพบล็อกเหมือนกัน งานยุ่งมากๆ เหมือนกันค่ะ

ชอบภาพดอกไม้ทุกภาพเลยค่ะ เพราะเป็นคนที่ชอบถ่ายภาพดอกไม้มาก ช่วงที่ไปเที่ยว+ ดูงานที่ซิดนีย์ก็ไม่วายได้เก็บภาพ Opera house มาบ้างเหมือนกัน กลัวว่าจะไปไม่ถึงซิดนีย์ค่ะ

ฝากความคิดถึง ถึงเพื่อนๆ ที่ศาลานกน้อยด้วยนะคะ

โดย: น้ำผึ้ง (Hachi_chan

) วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:10:49:21 น.