"...เวลาที่อยู่คนเดียวอย่างมีความสุข ก็จะมีคนหลาย ๆ คนที่ผ่านมาแล้วก็เข้ามาวุ่นวายกะชีวิต (ดีบ้าง ไม่ดีบ้าง ปะปนกันไป) แต่ตอนที่อยากจะมีใครสักคนในชีวิต ทำยังงัย ก็ไม่มีคนมาสนใจ..."

เคยบอกพี่คนนึงว่าบางที "...ความรัก...มันก็แค่เวลาและความรู้สึกที่เดินทางมาไม่ตรงกัน..."

นั่นเป็นหนึ่งในเหตุผล ที่ทำไมตอนนี้ถึงยังคงเดินคนเดียว ก็เส้น Demand กับเส้น Supply มันไม่เคยมาตัดกันในเวลาที่เหมาะสมสักที วัยรุ่นเซ็ง




อยากไปสวนสนุกมั่ง

ความรักกับเงามันก็คล้ายๆกัน เมื่อไหร่เราวิ่งไล่ มันจะวิ่งหนี แต่เมื่อไหร่ที่เราวิ่งหนี มันจะวิ่งตาม

ถ้าอยู่คนเดียวได้โดยไม่ต้องมีใคร ถือว่าเป็นการหักวงล้อแห่งกามได้ ประเสริฐแล้วค่ะ

คนเราอยู่คนเดียวโดยไม่มีแฟนก็สุขได้
แต่ถ้ามีเราก็จะได้แลกความสุขซึ่งกันและกัน
มันเป็นความสุขคนละแบบกับที่ได้จากคนอื่น
(ดูน้ำเน่าจังเนอะ)

เห็นด้วยกับ comment นี้...ว่าแล้วก็โขมยมาแปะซะ (อุตส่าห์ให้เครดิตตอนท้าย ไม่เคลมว่าเป็นของตัวเอง เจ้าของตัวจริงคงไม่โกรธจนตัวพองหรอกเนอะ )

หึหึ

เลิกที่อยู่ด้วยกันเพราะว่า การอยู่คนเดียวมันไม่ดีเท่ากับการอยู่ร่วมกัน แบ่งปันชีวิตของเขาและเธอด้วยกัน มันมีความสุขมากกว่าการอยู่คนเดียว แต่ไม่ได้หมายความว่า อยู่คนเดียวมีความสุขไม่ได้ เพียงแค่เราเลือกที่จะมีความสุขมากกว่าเท่านั้นเอง

เด็กดี - 28 ส.ค. 2548 เวลา 16:38 น



จริงๆ แล้วไม่ว่าจะมีหรือไม่มีใครอีกคนเดินข้างๆ เราก็ควรจะสามารถทำให้ชีวิตตัวเองมีความสุขได้ แต่มันก็คงต่างในรายละเอียดแหละระหว่างการมีความสุขคนเดียว กับการมีความสุขจากการแบ่งปันช่วงเวลาและความรู้สึกดีๆ กับใครอีกคน ถึงอย่างนั้น...ก็ไม่เห็นต้องรีบร้อน เชื่อเถอะว่าเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมเราก็จะได้พบกับคนๆ นั้น และถ้าในเวลานั้นเราเลือกที่จะมีความสุขโดยการเดินไปกับใครสักคน แทนที่จะมีความสุขจากการเดินคนเดียว เรื่องราวของคนสองคนก็คงเริ่มขึ้น...

ว่าแต่...ชื่อเหมือนแฟนยุ้ยเลยฮ่ะ