Bloggang.com : paople :

วันที่เงียบเหงา...เมื่อไม่มีพี่หมวย

สถานการณ์ของที่ทำงานตอนนี้เข้าขั้นวิกฤติ มากึข้นทุกที..นับตั้งแต่พี่หมวยหัวหน้าแก๊ค์ใหญ่ของเราออกไปแล้ว สิ่งที่ได้คืนมาคือความสงบสุข(พี่พร+พี่ซาว่าอย่างนั้น...แต่จริงๆแล้วหนูน่ะคิดถึงพี่หมวยเสมอเลยนะคะ) งานมันล้นทะลักอยู่เหมือนเดิม ทั้งแผนก มีคนอยู่แค่ 3 คน+พาร์ทไทม์1คน+เซลล์อีก2 คน เป็นการประหยัดทรัพยากรบุคคลจริงๆ งานก็เยอะ ปัญหาก็แยะ ไม่ว่าจะทำอะไรก็ติดก็ขัดไปหมด ถ้าไม่ติดขัดเมื่อส่งไปก็มีปัญหาให้กลับมาแก้อีกอยู่ดี....ขนาดพี่admin อีกคนที่ย้ายมาจากที่อื่นยังบอกว่ารู้สึกเหมือนคิดผิดเลย ที่นี่งานเยอะมาก และหนักมาก เด็กใหม่ไร้ประสบการณ์อย่างเราไม่รู้หรอกว่า จริงๆแล้วตำแหน่งนี้งานมันเยอะมากน้อยขนาดไหนรู้แต่ว่างานมันหนักจัง...ตอนที่พี่หมวยอยู่ พี่ให้กำลังใจดีมากๆ "เปิ้ล ถ้าแกผ่านไอ้ตรงนี้ไปได้นะ แกจะเก่งไปเลย แกเก่งแน่ ไอ้เปิ้ล" เพราะมันทำเองเกือบทุกอย่างเพราะไม่มีคนนั่นเอง ทำมากจนตอนนี้เริ่มเบื่อแล้ว แบบว่าทำมากไปรึเปล่า มีแต่งานเอกสารทั้งนั้น ทำงานกับกระดาษและคอมพิวเตอร์ ตอนนี้ซ่อมfax เปลี่ยนผ้าหมึก printer เป็นอีกอย่างแล้ว ไม่รู้ต่อไปจะเป็นอะไรอีก ถ้าออกจากที่นี่ไปคิดว่าจะไปลองทำอาชีพช่างซ่อมprinter เครื่องถ่ายเอกสารแล้ว

ช่วงหลังๆที่ผ่านมานี่เหนื่อยมาก พี่วิทย์ พี่ชายเรายังบอกเลยว่า เหนื่อยแย่เลยไอ้น้อง ทั้งงานประจำ ทั้งงานส่วนตัวอีก...ดีใจจังอย่างน้อยก็มีคนบางคนที่เข้าใจ
แต่เดือนที่แล้วก็สามารถปิดยอดได้ตามเป้าทั้งงานประจำ และงานเสริมเลย LUCKYจริงๆเลย

พรุ่งนี้จะได้ไปเที่ยวแล้วดีใจจังเลย......จะไปดูทะเลหมอก...อยากเห็นมานานแล้ว...จะเป็นยังไงบ้างน้า ไปกับพวกพี่ๆที่ทำงานตั้งสิบกว่าคน จะไปเป็นนางแบบให้พี่จอนนี่( GM ) ถ่ายรูป แต่ช่วงนี้โทรมมากๆเลย......แย่แล้วๆ ต้องรีบไปเตรียมสวยแล้ว ไปล่ะ...บ้ายบาย

Create Date : 02 กันยายน 2548

0 comments

Last Update : 2 กันยายน 2548 17:45:13 น.

Counter : 414 Pageviews.