Bloggang.com : paople : ขาบวม...

ขาบวม...

วันนี้เป็นวันอะไรเนี่ย...ตื่นเช้ามาตอน 7โมงครึ่ง โอ้ มายก๊อด!! สายแล้ว วันนี้เป็นวันรูดบัตรวันแรกซะด้วย กะว่าจะไปไม่สายแน่ๆ รีบอาบน้ำแต่งตัวอย่างด่วน ทำเวลาดีมากๆ 8.05 น. ออกจากบ้าน นั่งมอไซค์จากบ้านออกไปปากซอย48 กินระยะทางประมาณ กิโลเศษ พอไปถึงปากซอยนึกได้ว่าลืมสมุดจดงานรึเปล่า รายชื่อลูกค้าบันทึกการทำงานทั้งหมดอยู่ในนั้นโทรไปถามน้องบังเกิดเกล้าสุดประเสริฐ "นัทๆช่วยดูให้พี่หน่อยได้มั้ยว่าที่ห้องพี่มีสมุดโน๊ตเล่มเล็กๆสีน้ำเงินรึเปล่า" น้องชายสุดประเสริฐก็สบถ คำออกมาแล้วบอกว่ามีๆๆๆ "ช่วยเอานั่งมอไซค์มาให้พี่ที่ปากซอยได้ป่าว พี่รีบ" แล้วมันก็บ่นเสียงเขียวเลย "พี่เปิ้ลวันนี้เรามีสอบนะ ต้องเอาไปให้อีกเหรอ...." ฉันวางหูโทรศัพท์ ตัดสินใจนั่งรถมอไซค์กลับไปเอา บอกให้เค้าจอดรออยู่หน้าบ้านรีบวิ่งเข้าไปดู ตอนนั้นเป็นเวลา 8.20น. แล้ว พอไปถึงเข้าไปในห้องไม่มี ไม่มีสมุดที่ถามหา"นัท...หนังสือพี่อยู่ไหนล่ะ" คุณน้องชายที่รักมันกำลังนอนโทรศัพท์คุยกับหญิงอยู่ในห้อง เดินออกมา "ก็บนโต๊ะไง" "ไม่เห็นมีเลย" มันจึงเดินออกมาดู ไม่มี มันเห็นสมุดจดเบอร์โทรศัพท์เล่มน้อยๆ อยู่แล้วมันก็ชีร้ ก็เล่มนี้ไง "ไม่ใช่ เล่มนี้..." ฉันก็ค้นจนทั่วห้อง สงสัยจะไม่ได้เอากลับมาบ้านน่าจะอยู่ที่ ออฟฟิศ ไม่ทันแล้วสายแล้ว นี่ก็ปาไปเกือบ 8.30 แล้ว เลยรีบวิ่งลงบนไดมา เจ้าเซก้า หมาแสนรัก วิ่งตัดหน้าสะดุดหมาหกล้มขาพลิก ลงไปกองกับพื้นเลย เจ็บมากๆ เจ็บน้ำตาเล็ดเลยแหละ แต่ก็กะเผลกไปขึ้นมอไซค์ไปทำงานต่อ กะเผลกขึ้นสะพานลอย พอขึ้นรถเมลล์ รถเมลล์ก็ดันชนกันอีก โอ้มายก็อด!! มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ยวันนี้..........กะเผลกถ่อชีวิตไปทำงาน ถึงที่ทำงาน 9.00 น. ตามเวลารูดบัตร (ที่ทำงานเข้า 8.30 น.) โอ้ย...ชีวิต อุตส่าห์รีบแทบตาย ขาก็เจ็บ ข้าวเช้าก็ไม่ได้กิน
ตอนนี้ขาบวมเขียวเชียว พี่โอ๊ต คุณเจ้านายบอกว่า บวมเชียว ปกติก็บวมอยู่แล้ว...