โจจัง
มาร่วมคิดถึงแม่ด้วยคนจ๊ะน้องติ๊ก แม่พี่ก็เสียไป 3 ปีละ คิดถึงนะ พอเป็นแม่คนก็คิดถึงแม่ขึ้นมาจากบล็อกพี่ ทายผิดกันหมดเลย พี่ไม่ได้ขายของวัยรุ่นอะไรหรอก พี่ขายเสื้อผ้าผู้ใหญ่จ๊ะ ช่วยน้องสาวขายอีกแรง น้องสาวขายที่จตุจักรอยู่จ้า ไม่ได้เอามาไว้ในบล็อหรอก เพราะมีแต่น้องๆทั้งนั้นเลย คงไม่มีใครสนใจ คนละวัย พี่เลยไปเปิดร้านออนไลน์น่ะ กำลังทำอยู่ยังตกแต่งไม่เสร็จจ๊ะ
อ้าย...อาย...ป้าน่ะไม่เคยใช่คอมเล้ย...ลูกสอนเปิดเครื่อง...ป้ามดกับน้ำฝน(Malee30)เปนผู้สอน"เต๊กหนีก!!"ต่างๆให้...ลองผิดลองถูกจนลูกเบื่อเลยจ่ะ คือลูกป้าติดเกมส์มากอ่ะแล้วป้าก็จองคอมคนเดียวเลย...โอ้ยบล๊อกป้าน่ะเบื้องหลัง...ออกจะเหน้า...เน่า...อ่ะจ่ะ แก้แล้วแก้อีก ก็ขอเป็นความสุขในบั้นปลายชีวิตของคนแก่อ่ะน่ะวันนี้ป้าเอาอาหารเวียตนามมาฝากค่ะผักเยอะดี...แซบ...แซบ...!!!
คิดถึงมากมายเลยจ่ะในวันที่ผ่านมา...สาเหตุเพราะ...คอมป่วยอ่ะจ่ะ...แง้...!!!ตอนนี้หายแล้วเลยรีบมา เด๋วลูกจองยาวเลยอ่ะจ่ะ???
สวัสดีค่ะคุณติ๊ก...คิดถึงจัง...
สตรีใด ไหนเล่า เท่าเธอนี้
เป็นผู้ที่ ลูกทุกคน บ่นรู้จัก
เป็นผู้ที่ มีพระคุณ การุณนัก
เป็นผู้ที่ สร้างความรัก สอนความดี
เป็นผู้ที่ คอยสั่งสอน เอาใจใส่
คอยห่วงใย เราทุกคน จนวันนี้
เปรียบแสงทอง สว่างล้ำ นำชีวี
เธอคนนี้ คือ แม่ ของเราเอง
รักแม่ที่สุดในโลก...