|
|
|
|
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
ตอนที่ 42 (รินหัวใจ และ บทส่งท้าย) (จบบริบูรณ์)
บทส่งท้าย
ไข่ต้มวิ่งถือกระดาษแฟกซ์ ตะโกนเข้ามาที่บ้านพักท้ายไร่แต่ไกลอย่างตื่นเต้น เห็นลูกพี่กำลังทำงานอยู่ที่แปลงทดลองกาแฟกับคุณกุล ไข่ต้มก็วิ่งเข้าไปหา
เขาตั้งใจว่าจะทำการวิจัยกาแฟรุ่นนี้ให้เสร็จสิ้น พร้อมๆกับค่อยๆถ่ายทอดวิชาให้ไข่ต้มและสามสหายประจำไร่ให้มีวิทยายุทธกาแฟแก่กล้าพอที่จะทำงานต่างๆแทนเขาได้อย่างสนิทใจเสียก่อนที่เขาจะสละหน้าที่ตรงนี้ลงอย่างเต็มรูปแบบ และก้าวขึ้นไปเป็นผู้บริหารอย่างเต็มตัวร่วมกับลุงฮาย และอีกส่วนที่เขาวางแผนว่าจะไปเปิดตลาดที่กรุงเทพฯ ที่ที่เขาจะได้มีเวลาอยู่ใกล้ชิดกับหญิงสาวที่รัก และเป็นคู่คิดคู่ปรึกษาเกี่ยวกับบริษัทของเธอ
พี่เต้ พี่เต้ สมาคมบารีสต้าเปิดรับสมัครแข่งขันบารีสต้าแชมป์เปี้ยนชิพอีกแล้วนะ พี่ลงแข่งแก้มือคราวที่แล้วสิ
ไม่หละ ฉันจะไม่ลงแข่งอีกแล้ว ถ้าเอ็งอยากลงฉันจะส่งให้ในนามไร่หอมกรุ่น...เอามั้ย
ไข่ต้มหัวเราะแฮะๆ เพราะรู้ตัวเองดี
ฝีมือฉันมันไม่ถึงขั้นหรอก วาดลวดลายทีไรเหมือนหน้าตัวเองทุกที ฉันถนัดคั่วกาแฟมากกว่า พี่เต้เก็บไว้อ่านเผื่อจะเปลี่ยนใจ ฉันมาบอกแค่นี้แหละ ฉันกลับก่อนนะ ไม่อยากเป็น...กขค. ไข่ต้มยักคิ้วแผล็บ ยิ้มอย่างมีเลศนัย แล้วรีบเดินหายกลับเข้าไปตามทางลัด
ลาเต้ยืนมองกระดาษแฟกซ์นิ่ง ไม่นานก็พับเป็นจรวดพุ่งขึ้นไปกลางอากาศ จรวดกระดาษร่อนลมหมุนวนไปมา แล้วหัวก็ไปเสียบอยู่บนยอดต้นกาแฟต้นหนึ่งที่แปลงทดลอง กุลธิดาจึงพูดกับเขา
นายน่าจะไปลงแข่งนะ ฝีมืออย่างนาย อาจจะไปถึงระดับโลกเลยก็ได้นะ
คุณอยากให้ผมมีชื่อเสียงโด่งดัง ได้รางวัล ได้เหรียญได้โล่ ของอะไรแบบนี้หรอครับ
อื่ม ใครๆเขาก็อยากได้กันทั้งนั้นไม่ใช่หรอ หรือว่านายไม่อยากได้
ครับ ผมไม่ชอบอะไรแบบนั้น ผมตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ลงแข่งอีกไม่ว่าปีไหน ผมจะอยู่ที่ไร่นี่แหละ เป็นนายลาเต้ต๊อกต๋อยที่คั่วกาแฟ คัพเทสกาแฟอยู่ในไร่นี้แหละครับ คุณจะว่ายังไง ลาเต้ปรายตามองหญิงสาวเขาอยากลองใจเธอเหมือนกับที่เคยลองใจก้อยมาแล้ว เขาอยากรู้ว่าผู้หญิงที่เขารักคนนี้จะคิดเหมือนผู้หญิงทั่วไปหรือเปล่า ถ้าเหมือนเรื่องจะจบลงอย่างไร...อย่างก้อยหรือ...ไม่หรอก เธอไม่มีความผิดอะไร เธอไม่เหมือนก้อยตรงที่เธอไม่ได้เห็นเขาเป็นเพียงตัวเลือกคนหนึ่ง หนำซ้ำเธอยังเสียน้ำตาเพราะเขาเสียอีก
ถ้านายตัดสินใจแล้ว ก็ถือว่านายเลือกทางที่ดีที่สุดแล้วสำหรับนาย
คุณคิดแบบนั้นจริงๆหรอครับ สายตาของเขาวาววับขึ้นมา
หญิงสาวพยักหน้ายิ้มให้เขาอย่างไม่แสแสร้ง ทำให้เขาต้องถามเธอต่อด้วยความอยากรู้
ทำไมคุณถึงคิดแบบนั้น
ก็ชีวิตเป็นของนาย นายเลือกทางเดินแบบไหน ฉันจะไปว่าอะไรได้ล่ะ
แล้วคุณไม่เสียดายหรอครับ ที่รู้ว่าชัยชนะรออยู่แต่ผมไม่เอื้อมไปคว้ามัน
ไม่หรอกค่ะ บางทีสิ่งพวกนี้มันก็ไม่ใช่เรื่องดีเสมอไป อาจจะเป็นภาพลวงตา...ลวงความคิด...ลวงความถูกต้องอย่างพลไงคะ เขาทำเรื่องที่ผิดเพียงเพื่อรักษาชื่อเสียงและหน้าตาของตัวเองไว้ และที่สำคัญฉันไม่ได้สนใจในส่วนนี้ของนายสักหน่อย ฉันรักนายเต้ คนที่เป็นบารีสต้าอยู่ที่ไร่หอมกรุ่นที่ตะคอกข่มขู่ฉันอย่างเป็นเอาตายมากกว่านายเต้ผู้ได้รับรางวัลปีนั้นปีนี้น่ะสิคะ
คำตอบนี้ทำให้ลาเต้ยิ้มปลื้มปิติอย่างล้นเหลือ...ดีใจที่ผู้หญิงที่เขารัก รักเขาที่ตัวตนที่แท้จริงของเขา...ไม่ได้รักที่เครื่องประดับภายนอกซึ่งเกิดขึ้นชั่วครู่ชั่วยาม
ลาเต้นึกถึงคำพูดใบเตยขึ้นมาได้และนึกอยากขอบใจน้องสาวตัวแสบของเขาขึ้นมาติดหมัดที่กระตุ้นเตือนให้เขากล้าเผชิญหน้ากับความจริง จนได้พบสิ่งล้ำค่ามากเกินกว่าที่เขาคาดคิด เหมือนอย่างที่ใบเตยเคยบอกไว้จริงๆ
คุณอยากรู้มั้ยว่าทำไมผมถึงไม่คิดจะลงแข่งอีก
หญิงสาวพยักหน้าอยากรู้อยากเห็นด้วยรู้สึกว่าตัวเธอเองนั้นยังไร้เดียงสาต่อการเปลี่ยนแปลงพลิกคนละด้านของเขาอยู่มากอันจะนำให้เธอเข้าใจเขามากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ เด็กหญิงคนนี้อยากจะรู้นักว่าผู้ใหญ่เขม็งเกลียวเคร่งเครียดทางความคิดอย่างเขากำลังคิดอะไร
ถึงรางวัลจะเป็นเครื่องตอบแทนความพากเพียรพยายามและความอดทนก็จริง แต่สำหรับผมแล้ว ผมกับกาแฟผูกพันกันมากเกินกว่าคำว่ารางวัลใดๆแล้วหละครับ ชีวิตผมในไร่แห่งนี้คือรางวัลชีวิตที่ผมได้รับอย่างภาคภูมิใจ และรักมันมากที่สุดแล้ว แต่ว่าก็มีอีกสิ่งสำคัญที่เหนือว่ารางวัลชีวิตใดๆ ก็คือการได้รู้จักคุณ
หญิงสาวมองหน้าเขาเงียบงัน ยังไม่ทันจะพูดตอบไปว่าอะไร เขาก็จุ๊ปาก ยกนิ้วชี้มือขวาขึ้นขวางปากตัวเอง ทำตาพอง
จุ๊ๆๆ เงียบก่อนครับ คุณได้ยินเสียงอะไรมั้ย
หญิงสาวทำหน้าฉงน กำลังตั้งใจฟังเขาอยู่ดีๆก็เห็นท่าทีของเขาเปลี่ยนไปฉับพลัน เงี่ยหูฟัง เสียงอะไรดังมาจากในป่าหรือไง หรือว่าเป็นเสียงสัตว์สงวน นกหายาก แต่เธอก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย แม้แต่แมลงไพรสักตัว ได้ยินเพียงเสียงลมพัดใบไม้ไหวกระทบกันเบาๆเป็นระลอกๆ หรือว่าจะเป็นเสียงนี้
เสียงอะไรคะ? เสียงลมหรือคะ
ไม่ใช่ครับ นี่ไง ฟังดีๆสิครับ เสียงดังอยู่ใกล้ๆนี้เอง ดังมากเลย ชายหนุ่มขยับก้าวเท้าเข้าไปหาหญิงสาว ซึ่งยังพยายามค้นหาเสียงที่เขาบอก นัยน์ตาคมลึกใต้คิ้วเข้มเต้นระยับ อมยิ้มสนุกกับการได้แกล้งหลอกเด็ก แต่เด็กคนนี้กลับเป็นสาวสวยสูงระดับสายตาเขาน่ารักมากกว่าเด็กทั่วไป ใบหน้าคมสันอมยิ้มที่มุมปากก้มหน้าไปแนบข้างแก้มเธอ เฉลยแผ่วเบา
ได้ยินมั้ยครับ...เสียงหัวใจผมที่บอกว่า...ผมรักคุณ...ไงครับ...หนูน้อยกุลธิดา... พูดจบเขาก็หัวเราะออกมาเฉลยให้เธอรู้ว่าเขาอำเล่น...และอยากอำคนเชื่อง่ายตาใสคนนี้ไปทุกโมงยาม
ถ้าเด็กคู่กับน้ำนม...ความใสซื่อแบบเด็กๆของเธอก็เปรียบเสมือนนมสด...นมที่ใส่ลงไปในเอสเปรสโซขมเข้มอย่างเขา ยังประโยชน์ให้กาแฟรสชาติสุดจะกลืนกลายเป็นกาแฟรสนุ่มนวลได้อย่างไม่มีข้อสงสัย กาแฟใส่นม...กาแฟลาเต้ คู่ควร...เหมาะสม...ควรค่ากับเขาอย่างลงตัว
หญิงสาวยิ้มกลั้วหัวเราะน้อยๆ นึกขันกับลูกเล่นของเขา ต่อจากนี้ไปเธอคงจะได้เจอลูกเล่นลักษณะนี้ของเขาไปอีกหลายคาบ เป็นความแปลกใหม่ที่เธอจะได้รับ...สร้างความเอิบอิ่มปริ่มใจเหมือนได้ดื่มกาแฟถ้วยโปรดอุ่นๆยามเช้าอันสดใส แสงแดดอ่อนๆ สายลมเย็นโชยผิวแผ่ว เหมือนอย่างเช้าวันนี้ที่ไร่หอมกรุ่น
สองแขนแข็งแรงและอบอุ่นโอบกอดร่างบอบบางไว้ เคลื่อนใบหน้ามาสบตายิ้มให้กัน ก่อนที่มือขวาจะยกขึ้นมาลูบผมซอยสั้นที่ปกหน้าผากปัดเสยขึ้นอย่างอ่อนโยน ค้างมือเปิดผมปกศีรษะหญิงสาวไว้เหมือนจะปกป้องคุ้มภัยให้เธอ แล้วตามติดด้วยริมฝีปากรูปกระจับยักยิ้มประทับจูบลงบนหน้าผากกลมมนของหญิงสาว...เป็นจูบจากห้วงรักอันปราศจากสิ่งใดเคลือบแคลงสงสัยอีกต่อไป และเขามั่นใจว่าผู้หญิงคนนี้แหละ คนที่ทำตัวเป็นเด็กๆ คนที่ขี้โวยวายไร้แก่นสาร คนที่สร้างรอยยิ้มให้เขา คนที่ทำเรื่องไม่คาดคิดเป็นประจำ คนที่ร้องไห้เก่ง คนที่แยกแยะเรื่องงานกับเรื่องหัวใจไม่ออก และที่สำคัญคนที่หาญกล้ารินหัวใจให้เขากลับมาเป็นคนเดิมอีกครั้ง เธอคือหญิงสาวที่เขาจะรักและดูแลด้วยชีวิต จะปกป้องและทะนุถนอมด้วยหัวใจไปจนตราบลมหายใจสุดท้ายของชีวิต...
------------------------------- (จบบริบูรณ์จ้า)
เตรียมพบกับนิยายเรื่องต่อไปวันศุกร์หน้าค่ะ ชื่อรื่องว่า
"รักนี้ หมอดู...คอนเฟิร์ม !"
โปรดติดตามกันด้วยนะคะ (ไม่รู้จะเบื่ออ่านกันหรือยัง)
ตอนนี้สร้างบล็อกเตรียมไว้ก่อนค่ะ ยังไม่ได้ลงเรื่อง
ตอบคุณ LOVE ยังไงก็ได้ค่ะ แค่มาลงชื่อก็ปลื้มแล้วค่ะ
ตอบคุณ aumpai ขอบคุณค่ะที่ตามอ่านจนจบ
ตอบคุณ น้องพี่ก่อ(เรื่อง) ได้เลยจ้า เดี๋ยวพี่ก่อจัดให้ ฮิฮิ
ขอขอบคุณ นักอ่านทุกท่านค่ะ ที่ติดตามอ่านกันมาจนจบ ทั้งคนที่เม้นท์และไม่ได้เม้นท์ค่ะ
ขอบคุณ คุณ LOVE , คุณ aomka ,ที่ติดตามและเป็นกำลังใจมาให้โดยตลอด
ขอบคุณ คุณ Tyra ที่ติดตามมาตั้งแต่ลงที่พันทิป จนตามมาอ่านในบล็อกเหนี่ยวแน่นจริงๆค่ะ
ขอบคุณ พี่หมูน้อย ที่ทำให้พี่ก่อ คิดตอนจบออก ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ต้องยกความดีความชอบให้นะคะเนี่ย คอมเม้นท์ของพี่หมูน้อย ติเพื่อ"ก่อ"จริงๆค่ะ
ขอบคุณ คุณพลังชีวิต ที่มีพลังชีวิตมาให้ค่ะ
ขอบคุณ คุณ aumpai ที่มาลงชื่อแสดงตัวค่ะ เอ...เป็นคนเดียวกับคุณ aomka หรือเปล่าคะเนี่ย
ขอบคุณ น้องพี่ก่อ(เรื่อง) เจ้าน้องตัวแสบ ที่คอยกระทุ้งพี่ก่อคิดเร็วๆเขียนเร็วๆจนเครียดไปหลายวัน
และที่ลืมไม่ได้ แหล่งข้อมูลทางด้านกาแฟ
ขอบคุณ หนังสือเกี่ยวกับกาแฟ 13 เล่ม , เว็ปไซด์กว่า 30 เว็บไซด์ ทั้งในประเทศและต่างประเทศ , บทความจากหนังสือพิมพ์ นิตยสาร วารสาร อีกนับไม่ถ้วน ตลอดระยะเวลา 2-3 ปี
(ถ้าให้บอกชื่อก็คงยาวเป็นหางว่าวแน่เลยค่ะ) ข้อมูลล้นทะลักสมองพี่ก่อ เอาไปเขียนได้อีกเรื่องเลยคะ
กำลังคิดอยู่ว่าจะเขียนเกี่ยวกับกาแฟอีกสักเรื่องดีมั้ย เป็นเรื่องต่อจากเรื่องนี้ แต่เป็นเรื่องของใบเตยน้องสาวตัวแสบของพี่เต้น่ะค่ะ แต่ตอนนี้ยังคิดโครงเรื่องไม่ออกค่ะ อาจจะต้องเขียนเรื่องอื่นขั้นไปก่อน
ตามอ่านตามกระตุ้นให้กำลังใจกันมาเป็นแรมปี ผูกพันกันโดยไม่เห็นหน้า พอลงตอนจบคิดแล้วก็ใจหายเหมือนกันค่ะ แต่ว่ามีเรื่องใหม่มาทดแทนค่อยใจชื้นขึ้นหน่อยค่ะ
เพื่อความต่อเนื่องเอาเรื่องใหม่มาลงให้ทันทีจะได้ไม่เหงาอยู่คนเดียว จะได้มีคนอ่านคอยตามกระตุ้นให้มีกำลังใจ กำลังความคิดเขียนต่อไปไงค่ะ หวังว่าคงจะตามอ่านเรื่องใหม่กันต่อไปนะคะ
พี่ก่อ...
ปล. ขอบคุณ พ่อแม่พี่น้องและตัวเองด้วย
ขอบคุณ เทวดา นางฟ้า และสรรพสิ่งบนโลกใบนี้และจักรวาล
เลอะเทอะไปหรือเปล่าเนี่ยเรา แต่ยังไงก็รู้สึกอยากขอบคุณจริงๆนะ ขอบคุณคร้า...
Create Date : 22 พฤษภาคม 2552 |
|
9 comments |
Last Update : 14 ธันวาคม 2552 12:05:41 น. |
Counter : 923 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: พี่หมูน้อย วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:25:36 น. |
|
โดย: น้องพี่ก่อ(เรื่อง) IP: 61.19.65.246 วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:19:25:50 น. |
|
โดย: daffodil IP: 118.172.117.211 วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:43:00 น. |
|
โดย: LOVE IP: 172.17.5.61, 203.170.131.7 วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:50:16 น. |
|
โดย: aomka IP: 58.136.207.118 วันที่: 23 พฤษภาคม 2552 เวลา:1:00:09 น. |
|
โดย: พี่หมูน้อย วันที่: 25 พฤษภาคม 2552 เวลา:3:02:03 น. |
|
โดย: พี่หมูน้อย วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:6:45:55 น. |
|
| |
|
P ก่อ~ก่อร่างสร้างฝัน |
|
|
|
|
คนอ่านติดกาแฟ อ่านแล้วกลายเป็นชอบกินกาแฟรูปดอกไม้ ใบเฟิร์นไปเลย (วันก่อนได้กินรูปหมีล่ะ) จากเดิมอะไรก็ได้ ขอให้ได้กินเหอะ กินมันทั้งวัน แต่ตอนนี้ลดกาแฟให้เหลือวันละไม่เกิน 2 แก้ว ก็เลยเลือกให้มันละเมียดละไมหน่อยค่ะ