เมษายน 2553

 
 
 
 
1
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
เปลี่ยนไปแล้ววว
กลับไปไทยคราวที่แล้ว ไปเจอเพื่อนเก่าคนนึง ไม่ได้เจอกันมานานมาก ได้แต่คุยโทรศัพท์ไม่ก็เล่นเอ็มกัน

เพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนสนิทตอนม.ปลาย เรานั่งข้างกันมาสองปี

เหตุที่สนิทกันคือ...อ่านการ์ตูนเหมือนกัน แล้วคุยกันถูกคอ เลยมานั่งด้วยกันตอนม.5

หลังจากนั้นต่างคนก็ต่างเอ็นท์ติดไปอยู่คนละมหาลัย((ใช้คำว่าเอ็นท์นี่หมายถึงว่ามันนานมาแล้ววว เดี๋ยวนี้เขาใช้ว่าแอดกันแล้วอะ))

วันที่จะไปเจอ เราต้องไปหาหมอก่อน ก็นัดว่าเดี๋ยวเราหาหมอใกล้เสร็จแล้วจะโทรไปหา แล้วให้เพื่อนออกมาจากบ้าน สถานที่นัดเจอคือ เซ็นทรัลปิ่นเกล้า....

พอเราหาหมอเสร็จ ก็โทรหาเพื่อน โทรๆๆๆๆๆเท่าไหร่ก็ไม่ติด เลยเอาวะ สงสัยมันคงแต่งตัว หรือทำไรอยู่ ก็ไปรอที่ห้าง ไปแต่งหน้าแต่งตา เดินดูของ มือก็กดโทรศัพท์ไปเรื่อยๆๆๆๆ

สักประมาณเกือบยี่สิบนาที เพื่อนโทรกลับมา บอกว่ามันก็ลืมไปว่าปิดเสียงปิดสั่น...เลยไม่ได้ยินซะงั้น

เราก็เอออ ไม่เป็นไรนะแก...เดี๋ยวแกมาถึงแล้วโทรหาฉันละกัน ฉันเดินเล่นไปเรื่อยละกันแก

พอมาถึง ก็หาร้านกินข้าวกัน ระหว่างกินข้าวเพื่อนก็สารภาพบอกว่า...รู้ป่าวว่าตอนที่ฉันเห็นมิสคอลแกเยอะๆๆๆ ฉันตกใจมาก ในใจตอนที่กดโทรหาแกอะฉันคิดในใจว่า ต้องโดนแกด่าเป็นชุดๆๆๆแน่ๆ

แต่พอแกรับสาย แกดันบอกว่า ไม่เป็นไร....ฉันนะงงมากกกก

แกเปลี่ยนไปนะปุ้ม.....o_O

อีกเหตุการณ์นึง เจอเพื่อนที่คณะ คนนี้ก็เพิ่งมาสนิทกันตอนปีสามเทอมสอง ทุกวันนี้ก็ยังสนิทกันอยู่ มีวันนึงคุยกัน เราก็เล่าให้เพื่อนฟังถึงเรื่องข้างต้น เพื่อนคนนี้บอกว่า

ฉันพูดจริงๆนะว่าแกเปลี่ยนไปจริงๆ แต่เปลี่ยนไปในทางที่ดี เมื่อก่อนแกจะเป็นคนที่บอกความต้องการของแก ว่าแกจะทำนั่น แกอยากทำนี่ คนอื่นอยากทำไรก็ทำดิ....แกไม่ว่า แต่แกก็ไม่ยอมทำตาม ((ฮ่าๆๆ อันนี้ก็แอบจริงนะ))

แต่ตอนนี้แกจะแค่เสนอ....เป็นทางเลือกมากกว่า แกตามใจคนอื่นมากขึ้น เปลี่ยนไปในทางที่ดี แต่แกก็ยังไม่หลุดจากความเป็นตัวแก



แต่รู้สึกตัวเหมือนกันแหละว่าหลังๆตัวเองเปลี่ยนเป็นคนใจเย็น มีเหตุมีผลมาก แต่บางทีก็แอบยังมีวีนแตก เมื่อไม่พอใจมากๆ หรือกับคนที่ไม่ค่อยอยากจะเอาใจใส่เท่าไหร่ ก็ยังร้้ายๆใส่เหมือนเดิม เพียงแต่ดีกรีความร้ายน้อยลงมาก
เราไม่ได้ร้ายแบบใช้กำลังตบตี หรือด่าทอรุนแรง แต่ร้ายของเราคือ ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ ทำเหมือนอีกฝ่ายไม่มีตัวตน และทำเหมือนตัวเองสำคัญที่สุดในโลก ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แต่บอกได้เลยว่าตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ เราไม่ค่อยยินดียินร้ายอะไร ใครมาร้ายใส่ เราก็แค่หลบ...ไม่ตอบโต้ แต่พยายามไม่ยุ่งเกี่ยว หรือถ้าเรื่องไม่ใหญ่มาก ก็ทำลืมๆมันไปซะ อย่ามาใส่ใจ เรายังมีอย่างอื่นให้ทำอีกมากมาย ไม่ใช่แค่มาอารมณ์เสียในเรื่องไม่เป็นเรื่อง

หลังจากนี้ก็พบว่าบางทีตัวเองก็เหมือนสูญเสียความเป็นตัวเองไปบ้างเหมือนกัน แต่ก็รู้สึกว่าอยู่ร่วมกับคนอื่นด้วยความสบายใจมากขึ้น ส่วนเวลาว่างเราก็สปอยล์ตัวเองเต็มที่ อยากทำไรก็ทำ ชดเชยกันไป

ส่วนหนึ่งที่คิดว่าตัวเองเปลี่ยนไปคือ อายุที่มากขึ้น และการออกมาในที่ที่ไม่มีใครมานั่งสปอยล์เราได้อีกแล้ว ทำให้เราต้องปรับพฤติกรรม นิสัยให้เข้ากับสภาพแวดล้อม ผู้คนใหม่ๆ

ตอนนี้ก็พยายามปรับๆต่อไป แต่บางทีก็มีแอบหลุดนิสัยเก่าร้ายๆออกมาเหมือนกัน ฮ่าๆๆๆๆ



Create Date : 02 เมษายน 2553
Last Update : 19 มิถุนายน 2553 1:58:52 น.
Counter : 441 Pageviews.

1 comments
  
โดย: thanitsita วันที่: 2 เมษายน 2553 เวลา:21:08:38 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

-Ki-
Location :
Guangzhou  China

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



ยินดีต้อนรับเข้าสู่Blogนะคะ
จขบ.มีงานอดิเรกคือหาของอร่อยทานค่ะ
ชอบอ่านหนังสือ เล่นเอ็ม บางทีก็เขียนได
ตอนนี้กำลังขะมักเขม้นกับการเรียนอยู่ที่จีนค่ะ
แต่ชอบแอบเข้าพันทิปมาอ่านคลายเหงาเป็นประจำ

ยินดีที่ได้รู้จักกับทุกคนค่ะ

Color Codes ป้ามด

Hits Since April 12, 2009!

Free Hit Counter by Pliner.Net