Bloggang.com : จอมยุทธสุดอึ๋มส์ : อีแหม่มจอมงก

อีแหม่มจอมงก

และแล้วชีวิตก็วนมาบรรจบที่อังกฤษอีกรอบหลังจากกลับไปทำงานปั๊มเงินที่เมืองไทยจนเก็บเงินได้พอค่ากินค่าอยู่ค่าเรียนในอังกฤษ ( อย่าแปลกใจ วิชาชีพอิชั้นทำงานเมืองไทยได้ตังเยอะฝ่าค่ะ)

มาถึง ก็ตรงเข้าหอ ที่เลือกอยู่หอเพราะอยากเด็กค่ะ รู้สึกแก่น้อยลงดีเวลาบอกใครว่าอยู่หอมหาลัย ถ้าบอกว่าเช่าบ้านมันดูแก่ๆไงไม่รุ

พอเข้าหอ เก็บของ นอนพัก ได้ไม่เท่าไหร่ ก็มีอิแ หม่มแฟลตเมทมาเคาะห้อง บอกให้ไปเติมเงินค่าไฟกะมันหน่อย (ที่นี่ค่าไฟเป็นแบบเติมเงินผ่าน key meter ค่ะ ) ไอ่เราเก๊าะ เออ ๆไปก็ได้วะ แต่กรูเดินทางมาเกือบ 20 ชม มันเหนื่อยนะเว๊ย แต่ยังไงก็ต้องไปเพราะต้องแชร์กัน

พอไปถึงร้านเติมเงิน ไอ่เราก็บอกอีไปว่า เติมไปคนละ 10 ปอนด์เลยเหอะ จะได้ไม่ต้องเติมบ่อยๆ อีไม่เอาค่ะ อีจะเติมแต่คนละ 5 ปอนด์ ไอ่เราก็ง่วงจัดขี้เกียจเถียง เลยเออ 5 ก็ 5 ช่างมึง

สองวันต่อมา

อีแหม่มปลาร้า่่นี่ก็เข้ามาเคาะห้อง แล้วบอกว่า นี่ยู ยูต้องประหยัดไฟนะ จะได้เก็บไว้ใช้นานๆ ไอ่เราก็เอ๋อแด๊กซ์ แต่ก็ เออๆ ก็ได้ กรูจะพยายาม

วันต่อมา ในห้องครัว
อิปลาร้านั้นก็เดินเข้ามาตอนที่เรากะลังใช้เตาไฟฟ้าทำกับข้าว
อิแหม่มปลาร้า : I think we should cook for each other
เรา : วอททททท? อารายยะ จู่ๆก็มา
อิปลาร้า : then we can save electricity
เรา : กรูไม่เอา กรูจะทำอาหารไทย
อิปลาร้า : I can eat thai food too
เรา : ไม่เอา มรึงจะทำไรมรึงก็ทำไปอย่ามายุ่งกะกรู

อีกวัน
ในครัว

อิปลาร้า : you cook too much. waste electricity
เรา : (เดินหนีเข้าห้อง )
อิปลาร้าก็เดินตามมาที่ห้อง เราจะปิดประตู อีก็เอามืออีกันไว้
อิปลาร้า : ห้องยูอุ่นนะ ถ้าไม่จำเป็นก็อย่าเปิด ฮีทเตอร์ล่ะ ถ้ายูหนาวยูก็ใส่เสื้อหนาวเอาละกัน
เรา : (เริ่มตบะแตก) นี่มันห้องกรูนะ ถ้ากรูยอมเติมเงินมากกว่มรึง มรึงจะยอมหุบปากเค็มๆของมรึงป่ะ
อิปลาร้า : If you want to add up more, then it's your business, it's your money (ทำหน้าตาย)
เรา : เออ กรูยอม แต่ทีหลังมรึงช่วยไปไกลๆตรีนกรูหน่อยนะ กรูยังไม่อยากโดนส่งกลับไทยข้อหา เอามรึงมาทำเป็นปลาร้าขาย

Create Date : 30 กันยายน 2551

Last Update : 30 กันยายน 2551 1:17:18 น.

9 comments

Counter : 269 Pageviews.