Group Blog
All Blog
|
ตอนที่ 05 +++ ดูแล...แลดู +++ ชายหนุ่มเดินเข้าไปในห้องพักที่แม่ของเพื่อนจัดไว้ให้ ร่างอวบของชายหนุ่มอีกคนนั่งคอยอยู่บนที่นอน สองตาที่มองไม่เห็นจ้องไปที่รูปถ่ายครอบครัวของเจ้าของบ้านที่แขวนไว้บนผนังห้อง รูปในกรอบเล็กๆ กับคนสี่คนในรูป ชายสองหญิงสอง จ้องอะไรอยู่เหรอก้อง พีเอ่ยถาม จ้องความมืดอยู่มั้ง ชัดแจ๋วเลยพี มาดูด้วยกันดิ ก้องตอบเซ็งๆ อ้อ... ผมขอโทษ ผมก็ลืมคิดไปว่า... ว่าผมมองไม่เห็น ผมตาบอด เป็นภาระให้คุณใช่มั้ยพี น้ำเสียงก้องกึ่งเหวี่ยงกึ่งน้อยใจเล็กๆ ไม่เอาน่าก้อง ผมบอกคุณแล้วไง ว่าผมจะเป็นตาให้คุณ พีจับบ่าของก้อง แล้วบอกอย่างห่วงใย แต่ผมก็อดคิดไม่ได้ว่า.... เลิกคิดได้แล้วก้อง อดทนอีกหน่อยนะ ไม่นานคุณก็จะหายแล้ว นะ เชื่อผม พี... ก้องสวมกอดร่างของพี ไหนคุณว่าคุณจะทายาให้ผมไง อือ...พีเอายามาดิ พีหยิบยานวดส่งให้ก้อง จากนั้นก็จูงมือก้องมาที่เตียง แล้วก็ถอดเสื้อเชิ้ตของตนเองออก เพราะมองไม่เห็นมาพักใหญ่ ประสาทหูของก้องจึงดีเป็นพิเศษ แม้แต่เสียงปลดกระดุมเสื้อก็สามารถผ่านโสตประสาทของก้องได้ พี นี่คุณกำลังถอดเสื้อเหรอ คุณนี่เก่งขึ้นเยอะเลยนะ รู้ด้วย ว่าผมกำลังถอดเสื้อ ก็ผมติดกระดุมปลดกระดุมจนชินมือแล้วนี่ เสียงกระดุมก็เลยคุ้นหูน่ะ อะแน่ะ คุณแอบคิดถึงตอนที่ผมติดกระดุมเสื้อนอนให้คุณใช่ม้ายยย... พีแกล้งเย้าก้อง บ้า... ไม่เอาแล้ว ไปเลย ไปทายาเองเลย ก้องแกล้งงอนพี อ่า...ไม่เอาอะ ก็คุณบอกผมเองนี่ ว่าจะทายาให้ผม นะ ทายาให้ผมนะ ผมทาเองไม่ถึง ดูดิ เนี่ย ยังเจ็บอยู่เลย คุณดูที่หลังผมดิ ยังเขียวไม่หายเลยเนี่ย นะนะ ทายาให้ผมหน่อยนะ พีอ้อนก้อง งั้นคุณก็เลิกแกล้งแซวผมซะทีสิ แล้วก็ไปนั่งได้แล้ว จากนั้นพีก็มานั่งแล้วก็ถอดเสื้อต่อจนร่างท่อนบนเปลือยเปล่า แล้วก็หันมายิ้มให้ก้อง ก่อนจะจับมือก้องมาคลำบริเวณหน้าอกของตน นักกายภาพบำบัดหนุ่มค่อยๆลูบอกของคนรักช้าๆ ไล้ไปเรื่อยๆ ทั้งๆที่มองไม่เห็น แต่ใบหน้าก็เริ่มซ่านเป็นสีชมพูอย่างเห็นได้ชัด ก้อง.. นี่คุณเขินผมด้วยเหรอเนี่ย พีเอ่ยปาก เมื่อเห็นหน้าคนรักเป็นสีชมพู จะบ้าเหรอ ผมมองไม่เห็น แล้วจะเขินคุณได้ไง ก้องปฏิเสธ แต่ทั้งๆที่ตามองไม่เห็น ก็ยังพยายามหลบสายตาที่จ้องมองของพี ก็ขนาดคุณมองไม่เห็น คุณยังไม่กล้าจ้องหน้าผมเลย ใครบอก.. ว่าผมไม่กล้าจ้องหน้าคุณ ก้องเงยหน้ามาหา ทำทีเป็นจ้องมองพี แต่หน้าคุณแดงด้วยนะก้อง ดูดิ แดงใหญ่แล้ว ก็ผม... ก็ได้ ผมยอมก็ได้ ผมเขินแล้วไง ผมเขินไม่ได้หรอ ได้ดิ ใครว่าไม่ได้ เวลาคุณทำหน้าเขินๆนะก้อง คุณน่ารักจะตาย น่ารักจริงหรอ ก็จริงดิ ทีนี้ จะทายาให้ผมได้รึยัง จากนั้น ก้องก็เริ่มทายาให้พี ตรงไหนที่พีรู้สึกเจ็บ พีก็จะจับมือก้องไปวางบริเวณนั้น นักกายภาพบำบัดหนุ่ม ใช้นิ้วสัมผัสสักพัก ก็เริ่มทายาและนวดได้อย่างช่ำชอง มีเสียงครางของพีแทรกมาเป็นระยะๆเพราะความเจ็บ แต่พีก็พยายามอดทนดีทีเดียว โอ๊ยยยย... เสียงพีครางเสียงดัง เมื่อถูกก้องนวดบริเวณหัวไหล่ส่วนหลังที่เขียวมากที่สุด ขอบคุณนะครับ ที่เจ็บแล้วบอก ก้องพูดยิ้มๆ แล้วก็นวดต่อไปเรื่อยๆ จากด้านบนหัวไหล่ ไปด้านหลัง กลับมาที่ชายโครงด้านหน้า จนในที่สุด การทายาและนวดก็เสร็จสิ้นลง แต่พียังคงปล่อยให้ก้องคลำสัมผัสร่างกายต่อไป ก่อนจะยกมือของก้อง มาสัมผัสที่อกด้านซ้ายของตน คุณทำอะไรอะพี ก้องสงสัยเมื่อมือของตนถูกพีจับให้ไปสัมผัสกับแผ่นอกของชายหนุ่ม คุณบอกผมได้ปะ ว่าคุณกำลังจับอะไรอยู่ ก้องค่อยๆใช้นิ้วลูบบริเวณนั้น ก่อนจะตอบออกมา ก็หน้าอกของคุณไง ผมไม่ได้หมายถึงภายนอก ผมอยากรู้ว่า ในนั้นน่ะ มีอะไรอยู่ ก้องได้ยินคำพูดของพี ก็รู้ทันทีว่าพีหมายถึงอะไร แต่ก็แกล้งตอบเป็นอย่างอื่นแทน ก็มีกล้ามเนื้อ แล้วก็มีกระดูกซี่โครง อ้อ.. ใกล้ๆกัน ยังมีกระบังลมด้วยนะ ก้องตอบยิ้มๆ ก้องงง... ผมไม่ได้หมายถึงอย่างนั้น ผมหมายถึง ไอ้สิ่งที่เป็นก้อนๆ ที่มันกำลังเต้นอยู่นะ อือ... ผมรู้แล้ว คุณหมายถึงหัวใจของคุณหรอพี ทำไมหรอ มันก็เต้นปกติดีนี่นา มันเต้นเป็นปกติ ก็ตอนที่คุณสัมผัสมันต่างหากล่ะก้อง คำพูดของพีทำเอาก้องนิ่งไปเลยทีเดียว คุณหมายความว่ายังไง พี ก็เมื่อก่อนนี้ หัวใจดวงนี้ มันไม่เคยเต้นเป็นปกติมาก่อน มันเต้น เพียงเพราะมันจำเป็นต้องเต้น เพื่อให้เจ้าของของมันมีชีวิตอยู่ได้ แต่ตอนนี้ มันรู้แล้ว ว่ามันจะเต้นเพื่อใคร มันรู้ ว่าใครจะเป็นเจ้าของมันร่วมกับเจ้าของคนเดิมไงก้อง หัวใจคุณ เกี่ยวอะไรกับผมด้วย ก้องทำเป็นพูดแก้เขิน ใครบอกว่านี่หัวใจผม หัวใจของเราสองคนต่างหากก้อง คุณมองไม่เห็นก็จริง แต่คุณลองฟังเสียงมันสิก้อง แล้วคุณจะรู้ ว่ามันพูดกับคุณว่าไง พีดึงศีรษะก้องมาใกล้ๆ แล้วเอาหูของก้องแนบกับหน้าอกข้างซ้ายของตนเอง ไม่เห็นได้ยินเสียงอะไรเลยพี ก้องพูด ก้อง คุณตั้งใจฟังให้ดีสิ อืม.. ผมได้ยินแล้ว คุณได้ยินว่าไง ไม่เอา ไม่บอก น่านะ บอกผมหน่อยนะก้อง เหมือนกันนะ ก้องตอบพี จริงๆเหรอก้อง พีคะยั้นคะยอถามอย่างดีใจ ซึ่งก้องก็พยักหน้าตอบ อะไรเหมือนกันเหรอพี ก้อง จอนกับทีเอ่ยปากถามพร้อมกัน หลังจากแอบมาสังเกตการณ์การทายาและบำบัดอาการฟกช้ำของพีโดยคนรักนักกายภาพบำบัดที่ตา มองไม่เห็น อยากรู้หรอที ไม่บอกอะ พีไม่ยอมตอบ แล้วคว้าเสื้อเชิ้ตมาสวมตามเดิม แต่ผมว่าผมรู้นะ จอนพูดขึ้นมา อะไรหรอจอน ทีเอ่ยถามจอน ก็เหมือนกับเราสองคนไงที อ๋อ...ผมเข้าใจแล้ะ งั้นเราลงไปข้างล่างเหอะ ปล่อยให้สองคนนี้เค้าพักผ่อนก่อน พี ก้อง อีกชั่วโมงนึงลงไปทานข้าวข้างล่างนะ เออ... ยายเมเพิ่งกลับมาถึง บ่นหานายด้วยพี แต่แม่ขอให้ช่วยทำกับข้าวข้างล่าง บอกว่านายหลับอยู่ ไม่ให้มากวน ทีบอกเพื่อน แล้วชวนคนรักลงไปข้างล่าง พี ทำไมคุณไม่ปิดประตูให้สนิทล่ะ เราเลยถูกเพื่อนคุณแอบดูเลย คุณอายหรอก้อง ก็.... ไม่รู้ ผมมองไม่เห็น ผมง่วงแล้ว ผมนอนก่อนนะ ก้องล้มตัวลงบนที่นอนแล้วตั้งใจจะคว้าผ้าห่มขึ้นมาห่มแต่ควานหาไม่เจอ พีรู้ทันว่าก้องทำเป็นง่วงเพื่อแก้เขิน จะห่มคลุมโปงเพื่อปิดซ่อนใบหน้าเขินอาย แต่ก็หาผ้าไม่เจอ จึงลุกไปหยิบผ้าห่มที่อยู่ในตู้ออกมาแล้วเดินไปยังเตียงนอนที่ก้องนอนคลำหาผ้าห่มอยู ่ คุณนอนดีๆสิก้อง เดี๋ยวผมห่มผ้าให้ พีห่มผ้าให้ก้อง แล้วเข้าไปนอนใกล้ๆ ให้ผมนอนข้างๆคุณนะก้อง พีบอก ก้องที่เอาหน้าซุกหมอนข้างอยู่ไม่ได้ตอบปฏิเสธอันใด พีจึงเข้ามานอนใกล้ยิ่งขึ้น แล้วกอดหมอนข้างใบเดียวกันกับก้อง พี ก้องเอ่ยเรียก ฮึ .. ว่าไงก้อง... แล้วน้ำของผมล่ะ คุณยังไม่ได้เอามาให้ผมเลยนะ ผมหิวน้ำอะ เอ่อ... ผมลืมไป งั้น เดี๋ยวผมลงไปเอาขึ้นมาให้ใหม่นะ พีกำลังจะลุกจาเตียง แต่ก้องจับแขนไว้ ไม่เป็นไรพี คุณนอนพักเหอะ ผมทนหิวน้ำได้ แต่ผมเคยบอกแล้วไงว่า.... คุณนอนเป็นเพื่อนผมนะพี ก้องบอกสั้นๆ แล้วจับมือพีมากุมไว้ พีจึงไม่ได้ทัดทานอะไร มือของตนก็กุมมือก้องเช่นกัน ตั้งใจนอนพักสักชั่วโมงเพื่อปรับสภาพร่างกายให้ชินกับช่วงเวลาที่เปลี่ยนแปลงของประเ ทศในต่างซีกโลก โดยเฉพาะก้องที่ไม่เคยเดินทางมาก่อน ... ... หนึ่งชั่วโมงผ่านไป ชายหนุ่มสองคนเดินลงมาจากชั้นบน ร่างที่ผอมกว่าค่อยๆประคองร่างอวบอย่างระมัดระวัง ก้าวลงบันไดแต่ละก้าว ช้าๆช้าๆ เกือบจะถึงชั้นล่างอยู่แล้ว จู่ๆ นักายภาพบำบัดหนุ่มก็เอ่ยถามคำถามกับคนรัก พี ใครคือเมหรอ เห็นพูดถึงกันจัง น้องเมเป็นน้องสาวของทีอะก้อง นิสัยน่ารักดี ยังเคยตามไปเชียร์เราแข่งรถเลย พีตอบยิ้มระรื่น แล้วเมเค้าสวยมากปะ น้ำเสียงก้องเหมือนไม่พอใจเล็กๆ พีฟังแล้วก็รู้ทัน จึงแกล้งตอบยั่วออกไป ยายเมน่ะสวยมาก เป็นนางแบบได้เลยนะ เวลาเราแข่งรถชนะทีไร ก็จะมีของขวัญให้ทุกที พีพยายามพูดยั่วอารมณ์หึงของก้อง ซึ่งก็ทำท่าว่าจะได้ผล คุณกำลังยั่วให้ผมหึงใช่มั้ยพี ก้องพูดสวนกลับแบบรู้ทัน ไม่ได้ผลหรอก ผมรู้จักคุณดี ก้องพูดยิ้มๆ อ้าวพี ลงมาพอดีเลย อาหารเย็นเสร็จพอดี เสียงหวานๆของหญิงสาวคนนึงดังขึ้นจากหน้าประตูครัว ก่อนจะโผล่ออกมาตรงหน้าบันได เม... พีขานรับเสียงของหญิงสาวตรงทางเข้าห้องครัว สองมือของพำลังประคองคนรักและจับกันแน่น ชายหนุ่มทั้งสองใกล้ชิดกันจนหญิงสาวตกใจ พี เอ่อ.. เพื่อนพีเค้า... เมชี้ที่ตาแล้วทำท่าโบกมือ อือ.. ผมพาก้องมารักษาตาน่ะเม พีบอกหญิงสาว จากนั้นก็ค่อยๆประคองก้องเดินเข้าไปในครัวอย่างทะนุถนอม ก้อง.. คุณค่อยๆเดินนะ ระวัง ทางมันยกพื้นนิดนึง นั่นล่ะ ค่อยๆก้าว เดี๋ยวหกล้ม พีดูแลก้องอย่างดีจนเมแอบอิจฉาก้องอยู่ในใจ อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมพีต้องดีกับก้องขนาดนี้ ... ... ก้องรู้จักกับพีมานานแล้วเหรอคะ เมเอ่ยถามขณะนั่งรับประทานอาหารเย็นอยู่ กลุ่มของที จอน และคุณแม่ที่พอจะรู้อะไรอยู่บ้างอดตื่นตกใจไม่ได้ ก็ซัก .. ห้าหกเดือนได้แล้วมั้งครับ พีเค้าเป็นคนไข้ของผมอะครับ ก้องตอบเม ก่อนจะอ้าปากรับข้าวที่พีป้อนให้ ผมว่าผมกินเองได้แล้วนะพี คุณไม่ต้องลำบากป้อนผมก็ได้ ไม่เป็นไรน่า ผมไม่อยากเห็นคุณกินหเรี่ยราดน่ะ อะ.. อีกคำนะ มีปลาด้วย พีป้อนข้าวให้ก้องอีก จนเมแอบน้อยใจและอิจฉาก้องขึ้นมาจริงๆ ในใจก็สงสัยพีกับก้องไม่เลิก ก้องเป็นหมอเหรอคะ เมถามต่อ เปล่าครับ.. คือผม.. ก้องกำลังจะตอบ แต่พีก็แย่งตอบเสียเอง ก้องเค้าเป็นนักกายภาพบำบัดจอมโหดน่ะเม ตอนนั้นผมขาหัก ก้องเค้าก็เลยต้องมาดูแลผม แล้วเราก็สนิทกัน ที่สำคัญตอนนี้ ก้องเค้ายังเป็นว่าที่น้องภรรยาของน้องชายพี่สะใภ้ผมด้วยนะ นับญาติอะไรของพีอะ เมงงหมดแล้ว ว่าแต่ ทำไมตาของก้องถึง... ก้องเค้าช่วยผมน่ะสิเม เค้าช่วยไม่ให้ผมถูกรถชน เค้าก็เลยถูกรถชนซะเอง นี่ผมก็เลยต้องพาก้องมาให้หมอที่นี่รักษาให้ไง พีตอบเม แล้วก็ป้อนข้าวก้องต่ออีก ท่าทางก้องกับพีจะเป็นห่วงกันมากนะ เมพูดลอยๆ แต่ในใจก็แอบกลัวคำตอบที่จะได้รับ เมรู้ตัวว่าตนเองแอบชอบพี แต่พีไม่รู้มาก่อน เมมีพี่ชายเป็น.... จึงอดคิดไม่ได้ว่าเพื่อนของพี่ชายก็อาจจะเป็น ยิ่งมาเห็นพีเอาใจใส่ก้องแบบนี้ ยิ่งอดคิดไม่ได้ อ้าว.. นี่ไม่มีใครบอกเมหรอ ว่าก้องเป็นคนรักของผมน่ะ ผมเคยสัญญากันไว้ ว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราจะไม่มีวันทิ้งกัน เหมือนทีกับจอนไง คำพูดของพี ทำให้เมสะอึกเล็กน้อย แต่ก็พยายามส่งยิ้มไปให้ และนั่งทานข้าวต่อไปอย่างเจ็บปวดลึกๆ ก่อนจะรีบอิ่มและขอตัวไปอาบน้ำก่อน ทิ้งให้ชายหนุ่มทั้งสี่ทานข้าวต่อไปกับแม่ของตน เมเค้าเป็นอะไรเหรอครับ พีถามราวกับว่าเดาความรู้สึกของเมไม่ออก เพราะว่าพีเห็นเมเป็นเพื่อน เป็นน้องสาวเพื่อนมาช้านาน จึงไม่เคยรู้สึกอะไรด้วย เมเองก็ไม่เคยแสดงออกให้พีเห็นมาก่อน จึงไม่แปลกที่พีอาจจะทำให้เมเสียใจโดยไม่รู้ตัว ต่างจากก้องที่มองไม่เห็น แต่การเป็นคนอื่น ทำให้สามารถสัมผัสความรู้สึกของหญิงสาวได้ดีกว่า ผมอิ่มแล้วพี คุณช่วยพาผมขึ้นข้างบนหน่อยสิ ก้องพูดขึ้นมา แต่พวกคุณป้ายังไม่... ผมก็ยังไม่... ไม่เป็นไรจ้ะ พีพาก้องขึ้นไปก่อนเถอะ แล้วค่อยลงมาทานต่อก็ได้ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับคุณป้า พีและก้องลุกจากโต๊ะอาหารแล้วก็พากันขึ้นชั้นบน ขณะเดินผ่านหน้าห้องของเม ก้องก็หยุดยืนอยู่กับที่ พีลงไปก่อนนะ เราจะเข้าไปคุยกับเมซะหน่อยอะ ก้องพูดจบก็คลำหาประตูห้องของหญิงสาวแล้วเปิดเข้าไปทันที ทิ้งให้พียืนงงอยู่สักพัก ก่อนจะเดินลงไปทานข้าวต่อ ... ...
ขอบคุณ คุณนิรมิตรมากนะคะ สนุกมากเลย
แล้วมาต่อไวๆนะคะ เรื่องน่าติดตามมาก ไม่รู้ว่าก้องจะพูดกับเมว่าอย่างไรบ้าง จะเป็นกำลังใจให้คุณนิรมิตรนะคะ และก้อ ก้องพี ด้วย รักมากมายคะ โดย: นา IP: 203.144.144.165 วันที่: 13 มีนาคม 2553 เวลา:4:37:43 น.
ว้า ยังไม่มาต่ออีกหรือคะ คิดถึงคุณนิรมิตรจังเลย
มาต่อไวๆ หน่อยจ้า อยากรู้ว่าก้องจะพูดอะไรกับเม โดย: นา IP: 203.144.144.165 วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:10:02:07 น.
ว้า ยังไม่มาต่ออีกหรือคะ คิดถึงคุณนิรมิตรจังเลย
มาต่อไวๆ หน่อยจ้า อยากรู้ว่าก้องจะพูดอะไรกับเม โดย: นา IP: 203.144.144.165 วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:10:02:22 น.
มารอคุณนิรมิตรอีกแล้ว
ไม่เห็นมาต่อเลย รู้สึกผิดหวังจังเลย แต่ยังงัยก้อจะรอต่อไปนะคะ แล้วรีบมาต่อเร็วๆ นะ อยากอ่านต่อจังเลย อย่าให้รอนานนะคะ เดี๋ยวเสียใจร้องไห้ไม่รู้ด้วยนะ แล้วจะรออ่านนะคะ โดย: นา IP: 203.144.144.164 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:19:55:40 น.
ตามอ่านทันแล้ว
พี่พีตรงได้อีก บอกไปไม่มีอ้ำอึ้งเล้ยยยยยยยยยยยยยย ฮ่า ฮ่า ฮ่า โดย: bee boa
 วันที่: 18 มีนาคม 2553 เวลา:13:48:31 น.ตามอ่านอยู่ค่า ^_^
โดย: conankung IP: 61.19.231.6 วันที่: 20 มีนาคม 2553 เวลา:14:06:05 น.
"เหมือนกันนะ"
ชอบคำนี้มากเรยคร่ะ แต่พีบอกเมเรวดีนะคร๊ะ55 จะได้รุบ้างว่าเค้าเปนอะไรกัน แต่จะมีเรื่องอะไรมากกว่านี้อีกมั้ยนี่ อ่านต่อๆ โดย: นุ้งไอซ์ปลาทอง IP: 118.172.149.34 วันที่: 11 เมษายน 2553 เวลา:1:33:21 น.
ไม่ว่าจะกี่ครั้ง พีก็น่ารักตลอดเลย รักพีร์จัง 5555
หวังว่าจะไม่โดนก้องเหวี่ยงเพราะ สว.แล้ว โดย: พี่หนูมา IP: 124.122.207.10 วันที่: 12 เมษายน 2553 เวลา:20:39:20 น.
เต็มปากเต็มคำ ก้องเป็นคนรักของผม อิอิ
เอาใจไปเลยคุณพี โดย: won2han IP: 58.8.106.58 วันที่: 28 เมษายน 2553 เวลา:17:07:18 น.
..............................(รู้สึกอยากร้องไห้)(เพราะแสบตาจ้องคอมฯนานเกิน)
โดย: น้องนิวจร้า IP: 125.27.163.13 วันที่: 27 กรกฎาคม 2553 เวลา:15:49:11 น.
|
Niramitr
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?] สาวก"รักแห่งสยาม"
|
||||||||||||||
พีร์ น่ารักเหมือนเคย