......ความคิดของตาเจษนะ ตาเจษแบ่งชีวิตเป็นสามส่วนเท่าๆกัน......

......ส่วนที่หนึ่ง---การทำงาน......

......ส่วนที่สอง---บุคคลอันเป็นที่รัก......

......ส่วนที่สาม---ตัวเอง......





......จะเห็นว่าส่วนที่หนึ่ง เป็นแค่หนึ่งในสามของชีวิตเท่านั้น ..แต่ส่วนที่สองและสามต่างหากที่เป็นสัดส่วนที่แทบจะเป็นหนึ่งเดียวกันโดยมีปริมาตรถึงสองในสามของชีวิตเราเลย......

......ทุกครั้งที่ตาเจษหมดกำลังใจในการทำงาน ตาเจษจะคิดถึงเจ้าสามสัดส่วนนี้แหละครับ ...ให้ความสำคัญกับตัวเองและคนที่ตัวเองรักมากขึ้นอีกสักนิด ไอ้ปัญหาเรื่องงานมันจะกลายเป็นแค่หนึ่งในสามของชีวิตเราเท่านั้นเอง......



......เรื่องอื่นตาเจษค่อนข้างไร้สาระจ้ะ แต่เรื่องของความรู้สึกกับตัวเองถือเป็นเรื่องละเอียดอ่อน ต้องรักตัวเองและแคร์ความรู้สึกของตัวเองมากๆ แล้วจะสบายใจขึ้นนะ......

*ปล.---ตาเจษซีเรียสไปป่ะเนี่ย......

เป็นกำลังใจครับ สู้สู้

เอาน่า...เรื่องแย่ๆไม่ได้มีทุกวันหรอก สู้ๆค่ะ

ลอง ใช้เวลา สักพัก นั่งคิดดูค่ะ
ว่าเราควรทำอย่างไรต่อไปดี
ทุกปัญหา ย่อมมีทางแก้

คนเก่งๆอย่าง พี่วี เคยเป็นตั้งระดับแถวหน้า
ยังไง ก็ต้อง มีความสามารถ สู้ได้
เพื่อกลับไปยังแถวหน้าอีกครั้ง

สู้ๆนะคะ เหนื่อยนักก็พักก่อน
แล้วค่อยสู้ใหม่เน้อ

ขอบคุณที่ไปให้กำลังใจที่ blogนู๋ปาล์ม นะคะ

สู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

...ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ ก้อจะพยายามทำงานให้ได้เหมือนเดิมนะ เพราะเงินเดือนก้อยังรับต้องทำหน้าที่ของเราให้ดี

แต่ถ้าไม่ไหวจริงสิ้นเดือนว่ากันใหม่...

...เวลาเครียด ๆ ตาเจษก้อเป็นเรื่องเป็นราวเหมือนกันนะเนี่ย...นึกว่าจะเป็นแต่เพี้ยน ๆ

อ้าว !! ช้างน้อยมาแล็กเชอร์ที่นี่เอง

....

ยังไม่นอน นอนไม่หลับ


...รับจ้างเฝ้าบล็อกจ้า....ราคาไม่แพง...

....อุ้ยเฉียดกะพี่กราเจี๊ยบนิ้ดนึง....

...วนไปวนมาที่เดิมอีกแระ คนอื่นเค้าคงหลับกันหมดแล้ว

วันนี้ท่าจะอาการหนักนอนไม่หลับจริง ๆ


...ปกติเวลาที่มีปัญหาจะชอบนอนมากเลยนะ เหมือนปิดสวิทซ์ตัวเองไม่อยากรับรู้อะรัย นอนซะไม่อยากตื่น...

สู้ๆค่ะ ท้อได้แต่อย่าถอยนะคะ เป็นกำลังใจให้คะ
ขอบคุณนะคะสำหรับคำอวยพรวันเกิด ขอให้มีความสุขมากๆเช่นกันค่ะ

อย่าคิดมากจ่ะ
ไหมเคยเจอเหมือนกันตอนดูแลร้าน
ใครว่าเป็น ผจก. นั้นสบาย55555+
หวัดดีตอนเย็นจ่ะ

....หวัดดีค่ะ ...พัทยารถติดมา 2 วันแล้ว เมื่อวานออกจากร้านตั้ง 3 ทุ่มรถยังเยอะอยู่เลย


...เค้ามาเที่ยวงานมิวสิคกันมั้ง แต่นู๋วีขอนอนเฝ้าห้องหล่ะกัน ระยะนี้เก็บตัว...ไม่ค่อยอยากออกไปไหน ...

ออกไปถ่ายรูปมาลงบล็อกดิ

............

ออกไปถ่ายรุปมาลงบล๊อกดิ.....รูปเก่ามีแต่ไม่รู้วิธีเอาลงในเม้นท์ ขี้เกียจเขียนบล็อกใหม่...


ตาเจษ กลับมาแล้วเหรอจ๊ะ...ซักผ้าเรียบร้อยยัง...

รูปเก่ามีแต่ไม่รู้วิธีเอาลงในเม้นท์ ขี้เกียจเขียนบล็อกใหม่...



มันแปลว่าไรน่ะนู๋วี ..... ทุกทีมีคนทำให้เหรอ

......สงสัยมีมือขยันฯมาช่วย......

มันแปลว่ารัยนะนู๋วี ทุกครั้งมีคนทำให้เหรอ


สงสัยมีมือขยันมาช่วย



ไม่ใช่ค่ะ หมายถึงจะเอารูปเพิ่มเวลาที่เข้ามาเม้นท์งัย จะได้ไม่ต้องเขียนบล็อกใหม่


จะมีใครที่ไหนมาช่วย มีแต่น้องสาวที่อยู่ด้วยนี่แหล่ะ ช่วยทำให้คอม พังเร็วขึ้น น่ะไม่ว่า



เมื่อรัยน๊า ฟ้าจะส่งเทวดาตัวอ้วนของนู๋กลับลงมาซะที... คิดถึง



เหลืออีกไม่กี่วันสิ้นเดือนแล้ว จะทำงัยดีน้อ...กลุ้มใจจัง...

อ่าน่า...เข้มเเข็งจ่ะ


เขาว่าสิ่งดีๆมักจะเกิดขึ้นหลังจากที่เราผ่านช่วงที่ท้อที่สุดมาได้แล้วเท่านั้น