23ม.ค.54 พาบีบีไปหาหมอ เติมน้ำเกลือ ฉีดยาแก้ปวด
นัดผ่าตัด จันทร์ที่ 24 ม.ค.54
ขอให้บีบีปลอดภัย
ก่อนหน้านั้น ก่อนที่บีบีจะไปหาหมอ ไปซื้อขนม กับนม ไปฝากเด็ก ๆ ที่สถานสงเคราะห์คนปัญญาอ่อนที่หนองผึ้ง
ถือว่า ทำบุญให้บีบี ขอให้บีบีปลอดภัย
ขากลับเก็บ M ได้กลางถนน พาไปหาหมอกับบีบี ตาคงบอด เพราะทะลักออกมาข้างหนึ่ง ฝากหมอไว้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็พาบีบีไปผ่าตัด แล้วไปเยี่ยม M
M เป็นลูกแมว สีขาว หูสีคล้ำ ๆ ไม่ได้ดูมาก ผู้ชายหรือผู้หญิงไม่รู้ มัวแต่ดู ว่ายังหายใจอยู่หรือเปล่า รถติดมาก
น้องคนทำบัตร ถามชื่อ แล้วทำไมไม่รู้ ตั้งชื่อให้ว่า M สมมุติก่อนว่าเป็นผู้ชาย ยังไงดูอีกที
หมอบอกว่า โอกาสรอดชีวิตมีไม่มาก
ขอให้หายดี
ตั้งใจกันไว้ว่า ถ้า M หายดี รับกลับบ้าน จะตั้งชื่อให้ว่า M.White

ทิ้งหรือปล่อยลูกแมวอะ ปล่อยกันได้ไง กับเกาะกลางถนน
คนไม่มีความรับผิดชอบแถมยังใจร้ายใจดำ เกลียดที่สุด ขอให้พวกมันอยู่อย่างไม่มีความสุข ขอแช่งไว้ที่นี่เลย ขากลับ ตรงที่ไปเอาตัว M มา มีลูกแมวถูกทับอีกตัวหนึ่ง
แฟนเป็นคนเห็น ตัวเองไม่เห็น รู้สึกเสียใจเล็กน้อย คิดว่า น่าจะปล่อย 2 ตัว เป็นอย่างน้อย แล้ว พอ M โดนรถชน ตัวนั้นคงตกใจ เลยวิ่งออกมาหรือเปล่า แต่ทำไม ตอนนั้นเราไม่เห็นก็ไม่รู้ เครียดเลยแหละ
เราช่วยเค้าไม่ได้อะ

เดือนนี้ จะมีตังค์พอใช้ พอกินข้าวหรือเปล่าก็ไม่รู้ ช่างมันเถอะนะ
ชีวิตก็ชีวิตหนึ่ง ชีวิตเหมือนกัน

กลับมา พา พิงค์ มะขาม น้ำตาล ขาว ไปฉีดวัคซีนรวมอีก
อุตลุด ชุลมุนวุ่นวายกันน่าดู อัดกันอยู่ในรถคันเล็ก ๆ 4 ตัว กะอีก 2 คน

น้ำหนักขาว 10.5
น้ำตาล 18.5
มะขาม 18.7
พิงค์ 18

ก็สู้กันต่อไป
ดีใจอีกอย่าง โดนัท (ไก่) จำเราได้ หลุดออกมา แล้วเราเดินไป มันวิ่งเข้าหาเลย ไม่ต้องตามจับอีกแล้ว

ขอให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปได้ด้วยดีเถอะนะ