| |
ส่งท้ายปีเก่าแบบเจ็บตัวอีกแล้ว T-T แป๊บๆก็จะผ่านไปอีกปีแล้ว ส่งท้ายปี 2554 เข้าสู่ปี 2555 ครอบครัวเรามีนัดรวมผลกันบ้านทวดสม งานนี้มากันครบทุกครอบครัว มีบ้านยายต้อม บ้านตาฉอย บ้านตาหมู บ้านเรา บ้านยายกุ้ง คนเยอะเลย ภีมก็มีน้าเจเจเป็นเพื่อนเล่น(เป็นน้าที่อายุมากกว่าภีม 2 ปีง่ะ  )ถ่ายรูปหมู่ซะหน่อย น้าเอื้อยกับป๊าต้องผลัดกันไปถ่าย ภีมไม่ให้ความร่วมมือเลย ให้หันหน้ามาถ่ายก็ไม่ยอม ทำหงุดหงิดจะร้องไห้ คนถ่ายต้องหาจังหวะกันเอง   ระหว่างที่ภีมเล่นไปเล่นมาก็มีเหตุให้เจ็บตัวจนได้ คือภีมสะดุดเท้ายายล้มปากแตก เลือดกลบเลย เลือดไหลเยอะมาก ยายอุ้มโอ๋ไว้แต่ภีมโผหาแม่(หยั่งงี้แหล่ะเวลาเจ็บตัวนึกถึงแม่ เวลาดีๆล่ะเมินชั้น) น่าตกใจมากเพราะเลือดออกเต็มเลย ภีมก็ร้องใหญ่คงเจ็บมากเน๊อะลูก แต่พอใครซักคนยื่นถุงขนมให้ก็เงียบซะงั้น แล้วบอกแม่แกะหน่อย  หายเจ็บเลย ดีที่เลือดหยุดเร็วม่ายง้านแม่เป็นลมแน่ เฮ้อส่งท้ายปีเก่าจริงจิ๊ง ยังไงก็ขอให้ปีหน้าไม่เจ็บตัวนะลูกนะ(คงจะยาก ฮึฮึ) เราอยู่ถึง 5 ทุ่มก็กลับบ้าน ไปถึงภีมก็หลับ พอเที่ยงคืนเป๊ะ ป๊ากับแม่ก็เปิดไวน์ฉลองปีใหม่กัน แถวบ้านเราเค้าจุดพลุกันดังมาก ภีมก็เลยงัวเงียตื่น คลานมานอนตักแม่ที่กำลังชนแก้วกับป๊าอยู่ เลยเป็นฉลองกัน 3 คน (สงสัยภีมกลัวถูกลืม  )ผ่านวันหยุดปีใหม่ไปอาทิตย์เปิดงานอาทิตย์แรก แม่ก็ต้องมีไปสัมมนาที่เขาใหญ่ เป็นครั้งแรกที่ทิ้งพ่อลูกไว้ด้วยกัน คืนแรกให้ภีมนอนกับยาย ตาไม่กล้าให้ภีมนอนกับป๊า 2 คนกลัวไม่รอด  แต่จริงๆแม่ว่าได้ เพราะวันไหนที่แม่มีงานกลับดึกภีมก็นอนกับป๊าได้สบายนิ ตาน่ะห่วงเกินยายรายงานว่าภีมมีร้องหาป๊าตอนค่ำ ป๊าแวะไปหาภีมที่บ้านยายก่อนกลับบ้าน พอป๊ากลับภีมมีร้องหาป๊า แต่ไม่ได้อะไรถึงแม่นะ มันน่าน้อยใจมะ  แต่พอกลางดึกยายบอกว่าภีมตื่นมาร้องไห้หาแม่ ร้องแม่จ๋าๆ อิอิแม่แอบดีใจคืนที่สอง จริงๆแม่ค้างคืนเดียวแหล่ะ แต่คืนที่สองแม่จะกลับถึงบ้านดึก วันนี้ภีมนอนกับป๊า ขอโทษแม่กลับมาถึง 5 ทุ่มกว่าๆพ่อลูกยังไม่นอนกันเลย ลูกไม่นอนพ่อก็ตามใจเล่นกันไป ป๊าอ้างว่าภีมรอแม่ซะงั้น วันรุ่งขึ้นเป็นวันเสาร์ตอนเย็นมีงานเลี้ยงของบริษัทป๊า ทีมงานสีชมพู แต่แม่ให้ป๊าใส่คนเดียว 555 ป๊าคิดว่าจัดที่เดียวกับปีที่แล้วที่ เซนทารา เซนทรัลเวิร์ล เราก็กะไปถึงก่อนเวลาเดินเล่นชิลล์ๆ   พอใกล้เวลาป๊าโทรหาเพื่อนปรากฎว่าผิดที่ ปีนี้เค้าจัดกันที่เซนทารา เซนทรัลลาดพร้าว น่านให้มันได้หยั่งงี้ป๊าเธอ ต้องรีบย้ายสถานที่โดยด่วน ปีที่แล้วยังได้เล่นเกมส์ มีตากล้องมาถ่ายหน้างานให้มั่ง ปีนี้ไปถึงเค้าเข้าห้องกันเกือบหมดแล้ว เลยต้องถ่ายกันเอง อดเล่นเกมส์เลย  ถ่ายเสร็จก็เข้าไปนั่งกินข้าว ดูการแสดง และจับรางวัลในงาน แน่นอนว่าป๊าไม่ได้อะไรกับเค้า  โต๊ะข้างๆเราเค้ามาเป็นครอบครัวใหญ่ มีพ่อ แม่ ลูก(น่าจะ 6-7 ขวบ) แล้วก็มีอาม่ามาด้วย ภีมเห็นพี่เค้าเล่นไอแพ่ด ก็แถเข้าไปเนียนขอเล่นด้วย ไปคุยกับอาม่าเค้า อารมณ์เหมือนรู้จักกันมาก่อน มีจูงเค้าไปเล่นบอลหน้าโต๊ะ จูงอาม่าไปด้วย ให้ไปช่วยเก็บบอล โถอาม่าแก่แล้วนะลูก เล่นได้ซักพักต้องไปนั่งบอกปวดหลัง แต่อาม่าชมภีมใหญ่ว่าเป็นเด็กไม่กลัวคนดี อาม่าอยากให้หลานแกเป็นหยั่งงี้มั่ง หลานแกไม่ค่อยมั่นใจ (ลูกแม่ก็มั่นใจเกิ๊น )เด็กคนอื่นนั่งกินข้าว แต่เด็กภีมวิ่งไปทั่วงาน แม่ตามเหนื่อย ไหนจะคอยระวังไม่ให้โดนพี่โตๆที่เล่นแรงๆวิ่งมาชนอีก(ชนแม่ซะแขนแทบหักเลยง่ะ) ดีที่พื้นเป็นพรมเลยไม่ต้องกลัวภีมล้มเจ็บ เพราะล้มจริงๆตามคาด กลิ้ง 2 ตลบเลย พอวิ่งไปซักแป๊บ ป๊ากับแม่ต้องลากกลับโต๊ะ ให้เล่นกับพี่ต้นข้าวและพี่โต๊ะข้างๆ   งานเลิกไม่ดึกประมาณ 3 ทุ่มเองเพราะเค้าเน้นแฟมิลี่มีทั้งเด็ก คนแก่ เราออกจากฮอลมาก็แวะถ่ายรูปตามทางในเซนทรัลลาดพร้าวหน่อย ร้านรวงจะปิดหมดแล้วแหล่ะ    สุขสันต์ปีใหม่นะลูกนะ มีความสุขมากๆ เพราะลูกมีความสุขแม่ก็สุขด้วย รักลูกจ๊ะ แม่อ้อ
|
smartdevil
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] คุณแม่มือใหม่ใจเกินร้อย ทฤษฎีปึ๊กแต่ปฏิบัติแป้ก ค่อยๆเรียนรู้ไปเดี๋ยวก็เก่งเองเน๊อะ Friends Blog
Link |
||||||||||||
