*ขอบคุณ..ที่ผ่านมาให้กำลังใจกัน*
Group Blog
 
 
สิงหาคม 2552
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
21 สิงหาคม 2552
 
All Blogs
 

เรื่องของกู ๒

เสียงโทรศัพท์ ดังระหว่างผมกำลังอาบน้ำอย่างสำราญอารมณ์
เสียงมันครวญเพลงเอื้องแซะเป็นทำนองเรื่อยเฉื่อย...ฟังเลพินดีจัง....พักนึง...เสียงมันก็เงียบไป
ผมอาบน้ำต่อ...ไม่ได้ใส่ใจกับมันมากนัก....
สักครู่ต่อมา....มันก็เริ่มครวญครางขึ้นอีก....คราวนี้...ยาวกว่าคราวแรก....


ผม....ก็ยังคงลูบไล้สบู่ถูตัวต่อไป..โดยไม่สนใจมันเช่นเดิม...


เสียงมันเงียบไป...แต่....ไม่ทันอึดใจแมงหวี่...
มันก็ครางอีกจนได้...คราวนี้....สงสัยต้องสนใจมันหน่อยแระ...
ดังติดต่อกันขนาดนี้ ต้องมีธุระปะปังแน่ๆ...ม่ายง๊านไม่มีความเพียรยังงี้หรอก


ผม...รีบล้างคราบสบู่บนเรือนร่างอันน่าถนุถนอมออกอย่างบรรจง
( อย่าเพิ่งอ๊วกครับพี่น้อง รูปร่างใครใครก็รัก ให้อ้วนยังกะฮิปโป ส่องกระจกดูตัวเอง แมร่งก็บอกว่ามันหุ่นดี)

เช็ดตัวพอให้คราบน้ำที่เกาะอยู่ตามผิวพอหมาด แล้วรีบออกมารับโทรศัพท์

เบอร์ปลายสาย "พ่อ".....????....โทรมาไมแต่เช้าฟระ...
ญาติผู้ใหญ่คนไหนได้ตั๋วเครื่องบินไปไม่กลับมนุษย์โลก-สุขาวดี อีกละเนี่ย...
ผมนึกในใจ...ไม่ใช่แช่งนะ...แต่คิดไว้ก่อนเฉยๆ


"โหล..โหล..สองโหล ๒๔ มีไรลุง...."..ผมถามไปด้วยน้ำเสียงน่ารักที่สุด..เท่าที่จะทำได้..ตอนนี้

"พ่อจะเอาห้องนอนแกให้คนอื่นนอนนะ"...ใครมันหน้าด้านจะมายึดห้องนอนกรูอีกวะเนี่ย

ที่พูดว่าอีก..เพราะผมโดนพี่สาวยึดไปแล้วครั้งหนึ่ง..หลังจากมาทำงานอยู่บางกอกซิตี้
เนื่องด้วยว่า ห้องที่ผมนอน..เป็นห้องใหญ่สุด..อยู่ชั้นสองของตัวบ้าน...
พ่อ..และเม่..นอนอยู่อีกหลังต่างหาก
ผมมานอนอยู่บ้านย่า...ซึ่งย่าก็สูงอายุแล้วจึงนอนในครัว..เพื่อลุกเข้าห้องน้ำสะดวก
พี่สาวผม..นอนห้องนอนเล็กชั้นล่าง...
หลายปีผ่านไป..ที่ผมนานๆจะกลับบ้านครั้ง
ข้าวของของผม..ถูกโยกย้ายลงมาไว้ห้องนอนเล็กชั้นล่าง
และ..นังพี่สาวสสุดที่เลิฟ....ไปนอนหน้าแป้นแล้นในห้องของผม....


และนี่เป็นอีกครั้ง...ที่จะต้องสูญเสียห้องนอน...ให้กับ...ใคร...????....(ใครว๊ะ)

"ใครจะมาอยู่บ้านเรา.." ผมถามกลับไป
"นักเรียนนายร้อย...จะมาเดือนตุลาฯ" พ่อตอบมาด้วยน้ำเสียงเรียบๆ
แฝงความเกรงอยู่ไม่น้อย...


ย้อนกลับไปเมื่อหลายปีก่อน ก็เคยมีโครงการเช่นนี้มาแล้ว
ที่ให้นักเรียนตำรวจ รู้สึกว่าจะเป็นปีสาม มั๊ง ไม่แน่ใจ มาใช้ชีวิตร่วมกับชาวบ้าน
เพื่อศึกษาชีวิตชนบท และให้ได้เข้าถึงประชาชน
ซึ่งครอบครัวของผมได้รับเลือกให้ทำหน้าที่นี้ มาสองครั้งแล้ว
ครั้งนี้เป็นครั้งที่สาม...

"อืม...ได้..ขนเสื้อผ้า แล้วก็ผ้าห่มองผมไปใส่ตู้บนบ้านไว้แล้วกัน..."
ผมตอบตกลง..และรู้สึกได้ว่า พ่อคงโล่งใจ...
เพราะสองครั้งก่อน...นักเรียนตำรวจที่มา ให้กางมุ้งนอนกลางบ้าน...

ทรมานพิลึก...นึกสงสารอยู่เหมือนกันนะ...



ทำไม๊...ทำไม...พ่อจะต้องกลัวผม...


ย้อนกลับไป..เมือวัยเด็ก..ผมไม่เคยยอมให้ใครแตะต้องของที่เป็นของผม..ไม่ว่าจะเป็นของเล่น..หนังสือ..เครื่องใช้...หรือแม้แต่เสื้อผ้า
ผมไม่ชอบใช้ร่วมกับคนอื่น และโกรธมาก หากมีคนมาหยิบไปใช้โดยไม่บอกกล่าว

และเคยอาละวาดหลายครั้ง...
แต่เดี๋ยวนี้...ไม่แล้วนะ....เป็นคนดีแล้ว...ไม่ยึดติดแล้ว...
ทุกสิ่งเป็นเครื่องปรุงแต่ง มีได้มา มีเสียไป อะไรที่แบ่งปันได้..เราก็ควรแบ่งปัน...
(อืม...ดูดีขึ้นมาทีเดียว....)








จบ......รึไม่จบดีหว่า....นึกไรออกมาเขียนต่อแล้วกันนะ...




 

Create Date : 21 สิงหาคม 2552
9 comments
Last Update : 21 สิงหาคม 2552 9:20:05 น.
Counter : 464 Pageviews.

 

สรุปว่าเดี๋ยวนี้ ไม่ห่วงของแล้ว ไม่ยึดติดแล้วใช่ปะ?..... งั้นยืมตังค์หน่อยจิ!


น่าจะดีนะ ให้ว่าที่นายร้อยห้อยดาบมาพำนักพักอาศัย...ใครจะไปรู้ เผื่อคนๆนั้นเป็นใหญ่เป็นโต ....

ฝากบอก นร.นายร้อยคนที่มาอยู่บ้านด้วยนะว่า โตขึ้นแล้ว อย่ายึดติดตำแหน่งยึดติดเก้าอี้เหมือนพี่ๆน้าๆที่เป้นอยู่ทุกวันนี้... พูดไม่ฟังเดี๋ยวให้พ่อมารค์ย้ายลงชายแดนอีกซักรอบหรอก (ฮา)

 

โดย: merf1970 21 สิงหาคม 2552 11:31:13 น.  

 

 

โดย: โยเกิตมะนาว 21 สิงหาคม 2552 11:45:41 น.  

 

ตามมาอ่านเรื่องของมรึงต่อ ...คิคิ

เราว่าคุณพ่อไม่ได้กลัวนายรถซุงหรอก ท่านเกรงใจต่างหาก
(หรือไม่ก็รำคาญมันบ่น คิคิ)

พ่อแบบนี้ดีมาก รู้จักเคารพสิทธิส่วนบุคคลของลูก การเป็นแบบอย่างที่ดีมีค่ากว่าคำสอน ถ้าเราต้องการให้ลูกเคารพสิทธิของเราและคนอื่นๆ เราต้องเคารพสิทธิของลูกก่อน แบบนี้แหละ

ไว้นายรถซุงมีลูกเป็นของตัวเอง ก็อย่าลืมทำตัวให้เป็นแบบอย่างแก่ลูกนะ

ว่าแต่ตอนนี้หาคนช่วยผลิตลูกได้ยังล่ะ 55+

 

โดย: ดอกหญ้าพันงู 21 สิงหาคม 2552 18:53:43 น.  

 

เหมือนจะทำตัวเองหั้ยดูดีมีสาระ (แต่พ้มม่ายเชื่อดอก..อย่ามาแอ๊บdซะ) คิดได้ไงฟะน้องลอเอาเรื่องตัวเองมาปา-จาน (dว่ะ น้องชาย)

 

โดย: pee me satun IP: 124.120.235.182 2 กันยายน 2552 16:24:38 น.  

 

อาาาาาา กลับบ้านคราวหน้าก็ได้ซะมีเป็นข้าราชการแล้วจิเนี่ย มิน่าถึงได้ยอมแต่โดยดี อิอิ

 

โดย: butbbj 4 กันยายน 2552 10:16:01 น.  

 

 

โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ ) 8 สิงหาคม 2554 12:13:35 น.  

 

 

โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ ) 12 สิงหาคม 2554 13:08:38 น.  

 

 

โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ ) 12 สิงหาคม 2554 14:25:36 น.  

 

เป็น Blog ที่น่าอ่านดี แหะ แหะ ขออนุญาตแอบมาอ่านนะคะ

 

โดย: ไปน่ารักไกลไกลหน่อย IP: 182.53.69.86 17 กุมภาพันธ์ 2555 15:54:50 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


นายรถซุง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




หัวใจดวงน้อย
ที่คอยจะมอบความรัก
ให้กับใครซักคน..หมดหัวใจ

(โอ้ว..น้ำเน่าคอด..คอด..)


* ข้อควรระวัง *

เจ้าของบ้านสันดานเสีย
ไม่ค่อยชอบตอบบล๊อกนะครับ


start 8 Dec.08
free counters คุณชลอ ครับผม

Friends' blogs
[Add นายรถซุง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.