ไปเที่ยวตลาดกันจ้า... JungAng Market-Wonju เหมือนตอนที่แล้วจะเล่าให้ฟังว่า ถ้าเราฝากท้องไว้กับอาหารเกาหลีทุกวัน มีหวังร่างกายต้องขาดไฟเบอร์แน่นอน...วิธีแก้ก้มี 2 วิธีคือ ...ต้องอย่าไปกินมัน หรือ ทำอาหารกินเองจ้า 555....แน่นอน ครายจะเลือกอดอาหาร...เราก้ต้องเลือกลงมือเองช่ายป่ะ... จริงๆ แล้วนักเรียนต่างชาติแทบทุกคนจะเป้นโรคเดียวกันคือ...แพ้อาหารเกาหลี กินได้ไม่เกิน 3-4 มื้อต่อสัปดาห์ก้จะเอียน ดังนั้นเช้าวันเสาร์ จึงเป้นเหมือนช่วงเวลาดีในการนัดหมายกันออกไปจับจ่ายข้าวของในตลาด เพื่อนำกลับมาทำ stock อาหารสำหรับอาทิตย์ถัดไป... วิธีการก้คือ ทำอาหารให้สุกไว้ซะทุกอย่าง แล้วใส่ตู้เย็นไว้ ระหว่างสัปดาห์ก้เอาอุ่นทานกันไป...  แล้วทำไมเราไม่ทำสด มื้อต่อมื้อ ช่ายไหมค่ะ มีสองคำตอบ (อีกแล้น) ค่ะ คำตอบแรกคือ เราไม่มีเวลามาทำทุกมื้อ คำตอบที่สองคือ ตุ้เย็นเราไม่เย็นขนาดที่จะสามารถแช่ของสดทิ้งไว้ได้ค่ะ...เพราะระบบ frozen มันไม่เวิร์คเท่าไหร่ ได้แค่อย่างมาก chill  ปอลิง. จิเอาอรายมากมายยยย กับตู้เย็นหอพักในมอ เค้ามีให้ก้ใจดีแล้วววว... งั้นไปเท่วตลาดกันดีกว่า....ระหว่างรอรถเมล์ ก้เก็บภาพบรรยากาศรอบๆ ป้ายรถเมล์ไว้ก่อน ... ก่อนที่มันจะถูกหิมะปกคลุมในเดือนหน้า  เป้าหมายแรกของวันนี้คือ...การไปเดินดูเสื้อผ้าสำหรับวินเทอร์ที่กำลังคลืบคลานเข้ามา.... ก้น้า...ไปเดินดูในย่านตลาด...แฟชั่นที่ได้มันเลยออกแนว...เอิ่มมม... ไม่ถูกใจเด็กแนวกันเบยย หลังจากที่ผิดหวังกับเสื้อผ้าไป..ก้พากันมุ่งหน้าไปยังดินแดนอาหารกันต่อไป.... ปรากฏว่า วันนี้มีงานแฟร์อะไรสักอย่าง มีน้องๆ นักเรียนมาออกบูทขายของ รวมถึงมีการแสดงบนเวทีด้วย ตอนที่ไป...กำลังเป้นการร้องเพลง และ บรรเลงของหมู่ทหารกองทัพเกาหลี  เท่ห์ไปเลยยย มีคนร้องบนเวทีด้วย.. 2 นาย(ทหาร) หลังจากทำการแทรกตัวออกมาจากฝูงชนได้....เราก้มุ่งหน้ากันไปที่ตลาดสดต่อ...แต่แล้วก้ต้องถูกสกัดด้วยร้านกาแฟอีก....555... ด้วยคำชวนเชื่อว่า Americano 2,000W .... ไม่รอช้า...ทุกคนพร้อมหน้ากันเดินเข้าไป พร้อมสั่ง Americano .... จะมีก้แต่เพื่อนสาวนางนึงซึ่งพึงพอใจ Capuchino มากกว่า.... จึงได้รูปมาฝากแบบนี้จ้า... ปอลิง. เพราะ Americano ลดราคามั้ง แก้วก้เลยไม่สวย รูปก้เลยไม่ชวนกิน งุงิ งุงิ... อีกรอบ...หลังจากผ่านด่าน Americano Promotion มาได้ ก้พยายามมุ่งหน้ากันไปตลาดสดต่อไป... ครั้งที่แล้วเคยเอารูปบรรยากาศตลาดอาหารสดมาฝากกันแล้ว วันนี้เลยเอาบรรยากาศส่วนที่อาหารปรุงแล้วมาฝากจ้า... วันนี้เพื่อนสาวชาวอินโด นางสอยขาหมูตุ๋นมา รสชาติเยี่ยมไปเลย กลิ่นเครื่องเทศและเครื่องปรุงหอมมาก...เพียงแต่ว่า..กินได้ชิ้นเดียวก้ขอบาย เพราะว่าทั้งหนัง ทั้งไขมัน...คาดว่าถ้าบริโภคมากกว่านี้ ร่างกายจิได้รับคอลลาเจนมากเกินงาม 555....  555... สุดท้ายก้มาถึงตลาดสดซะที ...เล่นเอาเหนื่อยเลย .... แล้วทุกคนก้ได้วัตถุดิบกลับบ้านกันไป  ระหว่างขากลับ ยังจะแอบเถลไถลกันต่อจนได้น้า.... ไปแอบเดินกลับอีกทาง เลยได้มาผ่านสถานที่ซึ่งไม่เคยรู้จักกันมาก่อน.... ที่นี่เป็นเหมือนที่ว่าการของจังหวัด Gangwon เมื่อสมัยโบราณ แต่ปัจจุบันทำเป็นเหมือนสถานที่ผักผ่อนทั่วๆไป ... ถ้าใครเข้าไปข้างใน ก้จะเกมส์ปาลูกดอก ที่น่าจะดูเป็นเกมส์ยอดนิยมของคนสมัครก่อนให้เล่นกัน... พอกลับมาถึงหอ ก้ต้องแยกย้ายกันทำอาหารของใครของมันกันไป.... อาทิตย์ เก๊าขอนำเสนอเมนู ผัดมาม่า ลูกพลับ และ ลูกชิ้นกุ้งผัดผักโสภณกับแครอท + หมูทอด (แอบเกรียมไปเล็กน้อย อิอิ) จ้า  นอนหลับฝันดีกันจ้า....ทุกคน    Create Date : 19 ตุลาคม 2556 2 comments Last Update : 23 ตุลาคม 2556 19:27:47 น. Counter : 1595 Pageviews. Share Tweet

เห็นลูกพลับแล้วน่ากินจังเลย แถว wonju มีต้นพลับไม๊ค่ะ   โดย: คราม IP: 110.164.49.254 25 ตุลาคม 2556 15:19:41 น.

แหะแหะ.... ไม่แน่ใจว่ามีรึเป่าน่ะค่ะ เพราะว่าไม่รุ้ว่ามันหน้าตายังงัย แต่ที่แน่ๆ มันมะอร่อยแบบที่เห้นในรูปน่ะค่ะ .... ไม่รุ้เพราะเราเข้ากันไม่ได้ หรือว่าอะไร...คนที่นี่เค้ากินลูกพลับแบบว่าสุกงอมมมม เลยน่ะค่ะ ไม่เหมือนที่บ้านเรา....ที่เวลาซื้อมากิน มันจะยังกรอบๆ ใช่ไหมค่ะ แต่ที่นี่ แค่ที่วางอยุ่ที่ตลาด จับไปนี่...มันก้นิ่มมากๆๆ เลยน่ะค่ะ แล้วก้เวลาถือ ก้ให้ความรุ้สึกเหมือนถือลูกโป่งวิทยาศาสตร์ใส่น้ำ แบบนั้นเลยน่ะค่ะ ...กลัวว่าถ้าจับแรง ข้างในจะทะลักออกมาได้ หรือจะแตกนได้น่ะค่ะ ตอนถือกลับบ้านนี่ ทะนุถนอมมาเลย พอทาน...มันก้เลยหวานมากกกกก แต่อีกอย่างที่ไม่เหมือนคือ....ลูกพลับที่นี่ ไม่มีเม็ดค่ะ   โดย: natth_024 26 ตุลาคม 2556 20:29:39 น.