+ + HoMe Is WhErE tHe HeArT Is + +
|
|||
ก้าวแรก Alone @ Italy
การเดินทางที่ไกลที่สุดในชีวิตและโดดเดี่ยวครั้งแรกในชีวิตเกิดขึ้นเมื่อ4ปีก่อน หลังจากอกหักรักคุดกะแฟน เสียใจเเละเฮิร์ทสุดๆกะความรัก ตัดสินใจอยากบินไปยุโรปคนเดียวดูบ้างดิ๊ จะเป็นไรมั๊ย (มะกล้าไปเมกา รู้สึกไกลเกิน) .. หลังจากทัวร์เอเชียกะกลุ่มเพื่อนสาวสมัยเรียนจบใหม่ๆมาสองครั้ง .. เมืองฝาหรั่งมันจะเป็นงัยนะทำมัยอยากมาเที่ยวเมืองร้อนอย่างกะป่าดิบชื้น Humidแบบบ้านเราจัง .. ว่าแต่จะไปไหนดีหว่า? ด้วยความบ้าคลั่งอยากลองตายเอาดาบหน้าดูดิ๊ (Warning : ช่วงอกหักใหม่ๆ อย่าทำตามเรานะคะ มันอันตราย ความโชคดีมิได้เกิดขึ้นกะทุกคน) เรารู้จักเพื่อนที่เป็นคนอิตาเลี่ยนที่มีลูกติดกะภรรยาคนไทย มาได้แค่หกเดือน เคยเจอกัน 3-4ครั้ง เราก็เลยบอกเพื่อนเราว่าเราอยากจะไปเที่ยวอิตาลีเพราะอกหัก เค้าก็เลยชวนให้ไปเที่ยวที่บ้านและไปพักที่บ้านเค้าที่เมืองBologna .. โอวววเมืองเเห่งความโรแมนติค ในฝัน .. เราก็เลยดีใจมีที่พักฟรีจ่ายแต่ค่าเครื่องบินเอง กะอาหารบ้าง .. หาสายการบินถูกๆนี่ล่ะ ต่อเครื่องก็ได้ตื่นเต้นดี .. ในที่สุดก็จัดการเรื่องวีซ่า Schengen Visa คุณหนวดสุดเนี๊ยบสำภาษณ์ด้วยคำถามที่สุดเเสบเเละทิ่มแทงอารมณ์ของการเป็นผู้หญิงไทย จะบินไปสงบจิตสงบใจคนเดียว (มะได้หรืองัย) ตอบแบบตรงๆเหมือนกวน .. เค้าอีกต่างหากนึกว่าจะถูกปฏิเสธ แต่ก็ได้วีซ่ามาจนได้ (อย่างว่านะเพิ่งเข้าใจว่าทำไมผู้หญิงไทยกว่าจะได้วีซ่าได้นี่มันยากลำบากเจงๆๆ เฮ้อ !) ในที่สุดเราก็ตัดสินใจบินกะสายการบิน Aroflot ต่อเครื่องที่Moscow ช่วงนั้นเป็นช่วงปีใหม่ มองดูบรรยากาศระหว่างการเดินทางมานสวยมากกกกก เมื่อไรจะถึงสะที่นะ .. ในที่สุดก็มาถึงประเทศที่สุดแสนจะ โรแมนติค คนอกหักอย่างเราเศร้าใจไปไหนก็มีแต่คนรักเดินด้วยกัน สวีทกันแม้กระทั่งตอนเราถ่ายรูป ยังพร้อมใจจู๊บเป็นBack ground อีกแหนะ
คนอกหักอย่างเราเห็นแล้วอิจฉา ๑_๑ เพื่อนชาวอิตาเลี่ยนของเราไม่ได้เป็นไกด์ให้แต่อย่างใด เราลุยเดี่ยวคนเดียวตลอดทริป .. ไม่รู้จะทำไรก็นั่งรถไฟไป Genova เมืองทางตอนเหนือของอิตาลี ซึ่งเรารู้จักกะเพื่อนคนไทยที่แต่งงานกับชาวอิตาเลี่ยน และคุยกันทาง Tagged มาได้พักนึงแต่ไม่เคยเจอกัน ขอบคุณเพื่อนคนนี้ที่แสนดีที่คอยดูแลเราระหว่างที่เราเที่ยวที่ Genova .. เราอาจจะไม่โชคดีทุกครั้ง ที่ได้เจอกับเพื่อนดีดี .. และผู้คนดีดี ทีพร้อมจะหยิบยื่นมิตรภาพในระหว่างการเดินทาง .. เราใช้เวลากับการเดินทางคนเดียว 3 อาทิตย์ จนเริ่มรู้สึกอยากกลับบ้านแล้วล่ะ ..
ระหว่างการเดินทางเราได้พบความรู้สึกมากมาย .. มิตรภาพปนความเหงา แต่ก็ทำให้เราได้เข้มแข็งและต่อสู้กับความรู้สึกบางอย่าง .. จนปัจจุบันนี้ เราโหยหาที่จะเรียนรู้และท่องโลกกว้างใบนี้ด้วยความมั่นใจ ^_^
Grazie เพื่อนตัวน้อยที่เป็นเพื่อนและคอยเป็นล่าม ไทย (ที่ต้องแปลไทยเป็นไทย) กะอิตาเลี่ยน(แบบภภาษาเด็กๆ) ตลอดทริปตายดาบหน้า ทริปแรกในชีวิต @ ITA
"""""""""'''''''''' Ti aMo BeLLa CoSa '''''""""""""""" เป็นกำลังใจให้นะคะ เวลาจะช่วยเยียวยาค่ะ ถึงแม้จะนาน แต่วันนั้นต้องมาถึงอย่างแน่นอนค่ะ
โดย: on_a_nice_day วันที่: 19 กรกฎาคม 2555 เวลา:9:28:36 น.
ขอบคุณนะคะคุณ on_a_nice_day เหตุการณ์นั้นผ่านมาสี่ปีแล้วและทำให้เราได้เรียนรู้หลายๆสิ่ง ตอนนี้มีภูมิคุ้มกันแล้วค่ะ ^_^
โดย: Nana_Lasea วันที่: 19 กรกฎาคม 2555 เวลา:20:35:05 น.
|
Nana_Lasea
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เจ้าของ Blog ต้องการสร้างblogนี้ขึ้นมาเพื่อเป็นไดอารี่เล่มหนึ่งซึ่งบันทึกสิ่งต่างๆในชีวิต รวมทั้งความคิดบางส่วน ที่เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของเจ้าของกระทู้ รวมถึงข้อมูลอันน้อยนิดที่อาจจะเป็นประโยชน์กับผู้ที่ได้เข้ามาอ่าน .. หวังว่าแขกผู้เข้ามาเยี่ยมชมจะเข้ามาเยี่ยมด้วยมิตรภาพและความสงบสุข หากใจความใดๆ ในBlogอาจจะไม่ถูกใจผู้เข้ามาเยี่ยม ก็ขอให้เเสดงความคิดเห็นด้วยความสุภาพค่ะ .. ยินดีที่ทุกท่านเข้ามาเยี่ยมชมนะคะ ^_^ ++ NINA At ThAiLaNd AnD Da Uk ++ Group Blog All Blog Friends Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |