|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ถอนฟัน, กินข้าว, ช็อปปิ้ง และโทอิค!!!
หัวข้อบล็อกกากได้อีก -*- คิดไม่ออกว่าจะอัพยังไง เพราะมันหลายเรื่องเหลือเกิน แหะ ๆ เอาทีละเรื่องละกันนะ
ถอนฟัน
จากบล็อกที่แล้วเราไปถอนฟันคุดมาแล้วนะ สองซี่ 3,500 บาท ราคาโอเค รับได้ ซี่ข้างล่างโดนไปสามพัน ซี่บนห้าร้อย ไปผ่ามาเกือบสองอาทิตย์แล้วล่ะ ไม่เจ็บเลยอ่ะ :) ไม่บวมด้วย แปลกดี เคยเห็นเพื่อนที่ไปผ่ามาแก้มโย้ไปข้าง แต่เราไม่เป็นไรเลย สงสัยหมอมือเบา อิอิ เอาฟันกลับมาได้แค่ซี่บนซี่เดียวเพราะอีกซี่นึงมันแหลกไปแล้ว หมอเค้าแบ่งมันเป็นซี่เล็ก ๆ เพราะมันนอน ถอนออกเลยไม่ได้
อวดฟันคุด 555+ (มันน่าอวดตรงไหนเนี่ย) เห็นรากมันมั้ยยยย รากนี่เค้าบอกว่ายิ่งปล่อยฟันคุดไว้นาน ๆ มันก็จะยิ่งยาวอ่ะ บรึ๋็ย ๆ (เพิ่งรู้นะว่าฟันคนเรามันจะใหญ่ได้ขนาดนี้ -*- ตอนเห็นแอบตกใจ โอ๊ะ ฟันตรูหรือนี่ น่ากลัวสาดดด)
ใครที่หลงมาอ่านถ้ายังไม่เคยเอาออกรีบไปเอาออกซะนะ ของเราไอ้ฟันล่างที่มันนอนน่ะมันทำฟันกรามซี่ใกล้ ๆ ผุไปด้วย นี่เดี๋ยวก็ต้องแวะไปอุดฟันอีก :((( ดีนะที่ไม่ผุเยอะกว่านี้ ถ้าผุมาก ๆ อุดไม่ได้อาจจะต้องรักษารากฟัน ซึ่งแพงมาก เสียเงินเยอะมาก แล้วก็เสียเวลามากเพราะต้องไปหลายรอบ
กินข้าว & ช็อปปิ้ง
เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาแวะไปพาราก้อนกับสาว ๆ แก๊งแจ่มใสมาจ้า งวดนี้ไปตรงเวลาไม่สาย! 555+ เรื่องของเรื่องคือไปกินวันเกิดน้องพอร์ชโดยน้องพอร์ชเป็นคนเลี้ยง (ของฟรี ลาภปาก แผลบ ๆ) ผลก็คือทุกคนช็อปเครื่องสำอางกระจาย!!! ยกเว้นเรา 555+ พวกนี้ตลกมาก ซื้อของขวัญวันเกิดให้กันและกัน เราขอผ่านเพราะไม่มีตังค์+ยังไม่ถึงวันเกิด ส่วนนังพวกนี้เกิดใกล้กันหมด -*- พย. ธค.
จริง ๆ แล้วเราก็แอบมีแวบที่จิตหลุดไปเหมือนกันนะ อารมณ์ว่าซื้อดีมั้ยวะ แต่พอคิดได้ว่าของเก่ายังมีอยู่ก็เลยนิ่งเลย นั่งดูสาว ๆ ช็อปกันอย่างหนุกหนาน (อีกอย่างเราเพิ่งทิ้งไปหลายอย่างด้วยแหละทั้งเครื่องสำอาง ทั้งสกินแคร์ รวม ๆ กันแล้วก็หลายพันอยู่นะ บางอันเปิดใช้แค่ครั้งเดียวเองก็มี เช่น วิตซีคีลท์เหลือเต็มขวดก็ต้องโยนทิ้ง T_T เพราะมันเหลืองแล้ว พอลล่าช้อยส์อีกสามขวดเพราะหมดอายุแล้ว ซื้อมาเกินปีนึงแล้ว ฯลฯ เยอะมากอ่ะ)
ใครวะเนี่ย หน้าโคตรจิกเลย -_-;;
อ่อ กรูนี่เอง
พี่ก้อยถ่ายให้ตอนนั่งรอทุกคนรุมสกรรมเค้าท์เตอร์ชาแนลจ้า แถมยังตั้งชื่อรูปให้ว่าคุณนายชาแนลอีก เออนะ -_-
รูปหมู เอ้ย หมู่ (จริง ๆ ก็หมูนะ แต่ละตัวนี่กินเก่งกันทั้งนั้น -*-)
ถ่ายที่ after you ได้ยินมานานและแต่เพิ่งเคยมา เราไม่ค่อยได้มาเดินสยามอ่ะ นาน ๆ มาที ของหวานอร่อยดี แต่คนเยอะโคตร รอคิวเก้าคิวอ่ะ จะเยอะไปหนายยยย ถ้าเรามาคนเดียวนี่ไม่มีรออ่ะ เดินไปซื้อไอติมโคนแมคอันละ 9 บาทกิน จบ! 555+ แต่ก็พอเข้าใจนะว่าทำไมทุกคนถึงรอกัน เพราะมันอร่อยจริง ๆ มีหนมปังอันนึงอร่อยมาก หวานมากกกก ชอบบบบ แต่ก็เลี่ยนมากกกกเช่นกัน เรากินไปสองชิ้นพอเลย เลี่ยน -_-
ไอ้หนมปังตรงกลางเนี่ยแหละที่บอกอร่อย หมดไวมาก ทุกคนจกกันฉับ ๆๆๆๆ แบบไม่มีใครยอมใคร
ตอนหลังทุกคนจะไปกินส้มตำกันต่อที่ห้วยขวาง แต่เราขอผ่านเพราะเอารถมา+ง่วง T_T ช่วงนี้เวลานอนกลับมาปกติแล้ว นอนไวแต่หัวค่ำ ตอนนั้นเพิ่งสามทุ่มเองมั้งแต่ง่วงมาก ๆ เลยไม่ได้ไปต่อ ขากลับก็แวะไปรับแม่ที่บ้านคุณตาคุณยายแล้วก็กลับบ้านนอนเลย -_-;;
หมดไปอีกหนึ่งวันดี ๆ ^___^
โทอิค
ทุกโคนนนนนนนน วันนี้เราไปสอบโทอิคมาแหละ... ไปสอบแบบงง ๆ จริง ๆ ก็คิดไว้นะว่าวันนึงก็อยากไปสอบดู พอดีมีเพื่อนคนนึงอยากได้คะแนนโทอิคไว้วอล์คอินแอร์ เรายังไม่คิดจะวอล์คอินตอนนี้แต่คิดว่าถ้ามีไว้ก็ไม่เสียหายเพราะเราก็ยังไม่เคยสอบ อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าไปแล้วว่าจะได้เท่าไหร่ ก็นั่งคุยกับเพื่อนว่าเออน่าไปนะ คุยกันไป คุยกันมา (ตอนสี่ทุ่มครึ่ง) ชีก็บอกว่า เออ งั้นไปพรุ่งนี้เช้าละกันนะ! เจอกันแปดโมงครึ่ง!
ไอ้เราก็นะ บ้าจี้ตาม เช้าก็เช้าดิ ไม่เครียด ไม่กลัวโว้ย 555+
ตอนเช้าอาบน้ำ กินข้าว(กินข้าวแล้วสมองจะได้ทำงาน) แอบกินวิตามินบำรุงสมองหน่อย (มันจะช่วยมะวะเนี่ย 555+) ไม่ลืมหยิบเสื้อกันหนาวไปด้วยเพราะเค้าบอกว่าในนั้นมันหนาววว พอถึงรถใต้ดินแล้วโทรหาเพื่อน ปรากฏว่าเพื่อนบอกว่าแก เราไม่ไปแล้ว ส่งข้อความมาบอกแล้วไม่เห็นเหรอ เราก็แหง่ววว มือถือเราตอนนี้มันก๊ง ๆ อยู่ ก็เลยไม่เป็นไร ความผิดของ(มือถือ)เราเองนี่นะ เพื่อนก็ถามแกไปคนเดียวได้มั้ย เราก็แหม มีอะไรให้ต้องเป็นห่วงเนี่ย ตัวก็ใหญ่อย่างกับควาย (แปลว่าน้ำหนักยังไม่ลงจากบล็อกที่แล้วค่าาา 555+) ตอนนั้นก็คิดว่าจะไปดีมั้ยนะ ขี้เกียจ ง่วงด้วย แต่ก็นะ ไปคนเดียวก็ได้ ออกจากบ้านมาแล้วนี่หว่า ไม่ใช่ไรนะ เสียดายค่ารถน่ะ เลยไป ๆ ซะให้มันเสร็จ ๆ
ขอตัดมาที่ตอนทำข้อสอบเสร็จเลย
เดินออกมาแบบสะโหลสะเหลอ่ะ แบบมึน ๆ งง ๆ หลอน ๆ ว่าเมืื่อกี้กูเข้าไปทำอะไรวะ เดินแบบตัวลอย ๆ เอ๋อ ๆ ข้อสอบโทอิคดูดพลังเราไปหมดเลยจริง ๆ เราไม่เคยสอบโทอิคมาก่อน ไม่เคยรู้เลยด้วยว่าข้อสอบมันเป็นไง มารู้ตอนนั่งอยู่ในห้องสอบนั่นแหละ 555+ จิตหลุดตอนทำ listening ไปหลายข้ออยู่ เพราะมัวแต่มึนกับไอ้ข้อก่อนที่พลาดแล้วก็ฟังข้อที่มันพูดอยู่ไม่ทัน -_- มันก็เลยพลาดเยอะกว่าเดิม หลัง ๆ เลยช่างแม่งโว้ย ไม่ทันก็กามั่วไป สอบ reading ก็เยอะมากกกก อ่านไม่ทันเช่นกัน สามสิบนาทีสุดท้ายเราเพิงถึงข้อที่ประมาน 160 เองอ่ะ แต่มันมีทั้งหมด 200 ข้อไง ตอนนั้นในหัวนี่แบบ เหี้ยยยย อ๊ากกกกก จะทันมั้ยยยยย
กลับมาถึงบ้านก็นั่งเซ็ง อยากรู้คะแนนเหลือเกินว่าจะได้เท่าไหร่ แต่ดันบอกให้เค้าส่งผลเป็นแบบ ems ให้ก็ต้องรอจนกว่าไปรษณีย์จะมาส่งให้ (เมื่อไหร่ก็ไม่รู้) ที่ไม่ไปเอาเองเพราะเราต้องเสียค่าเดินทางทั้งหมดประมาน 200 ได้ แต่ถ้าให้เค้าส่ง ems มาให้จ่ายแค่ 50 บาทเองง่ะ -_-
. . . โหมดเวิ่นเว้อ
เมื่อกี้คุยกับพี่วาว พี่วาวบอกว่าไปสอบครั้งแรกมันได้ 620 อีกครั้งได้ 650 มีการบอกอีกนะว่าง่าย ถ้าเตรียมตัวมาดี มีการถามอีกนะว่าภาษาอังกฤษหล่อนก็ดีอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ กลัวอะไร
ประเด็นคือกรูไม่ได้เตรียมตัวอะไรไง แงงงงงง
มันก็ปลอบเราได้ดีมาก อ๋อ เออ งั้นก็คิดซะว่าเป็นประสบการณ์แล้วกันนะ (ช่วยกรูได้มากก ขอบใจนะ T_T)
อุตส่าห์ว่าจะไม่หลอนกับคะแนนแล้วนะ กะว่าจะชิลล์ ๆ แล้วดูอาการตอนนี้สิ โอยยยยยย อยากได้ 650 อัพอ่ะ โอยยยยยย แต่ประเด็นคือ 550 จะถึงมั้ยยย >.< โอยยยยย ถ้าได้ 650 อัพนี่คือปล่อยวางเลย 555+ โอยยยยยยย พ่อแก้วแม่แก้ววววว (นี่ถ้าเป็นคนที่ซีเรียสกับโทอิคมากคงอกแตกตายไปแล้ว -_-;;) โอยยยยยย เวิ่นเว้ออออออ โอยยยยยยยยยย
ปล. จริง ๆ ตอนแรกกะว่าขากลับจะไปเดินยูเนี่ยนมอลล์ อยากได้เซรั่มตัวนึงของนิติพล แต่ไม่ไหวจริง ๆ ไอ้อ้อมได้ยกพลังทั้งหมดให้ข้อสอบโทอิคไปหมดแล้ว ถึงก็บ้านนั่งนิ่ง ๆ เป็นซากศพ นี่แม่ชวนออกจากบ้านยังไม่อยากออกเลย คร่อกกกกกก
ขอให้คะแนนโทอิคออกมาสวย ๆ น่ารัก ๆ เหมือนเจ้าของบล็อกด้วยเถิดดดด 5555555+
Create Date : 23 พฤศจิกายน 2554 |
|
0 comments |
Last Update : 23 พฤศจิกายน 2554 17:24:02 น. |
Counter : 3054 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 37 คน [?]
|
นักศึกษาจบใหม่ ฝันไว้ว่าวันนึงอยากจะไปทำงานบนเครื่องบินกับเค้าบ้าง เขียนนิยายรักหวานแหววให้เด็ก ๆ อ่านไปพลาง ๆ และหลงใหลในมนต์เสน่ห์ของเครื่องสำอางอย่างถอนตัวไม่ขึ้น!
There are no ugly women, only lazy ones :)
Created since June 22, 2011
|
|
|
|
|
|
|