นายทหารหนุ่มใหญ่ผู้มีใจใฝ่รักเด็กในอุปการะแต่กลับผีบ้าไม่รู้ใจตัวเอง😍🤣😂

หยาดพิรุณ โดย...พลอยน้ำผึ้ง หรือพัดชา

เป็นนวนิยายคนแก่รักเด็กอีกเรื่องหนึ่งที่ชอบมากของคุณพัดชาเราอ่านจบหลายรอบสรุป ณ ที่นี้ได้ว่าปารณกับหยาดพิรุณแอบรักกันมานานแล้วตั้งแต่ย้ายมาอยู่ด้วยกัน แต่กลับไม่ยอมรับความจริงปากแข็งใจแข็งทั้งคู่😆

ปารณหรืออาของฝนอายุ 30 ปี ผิวคล้ำรูปร่างสูงใหญ่มีมัดกล้ามสมชายชาติทหาร มียศเป็นผู้กองปารณ เพราะเรียนเก่งหัวดี พ่อแม่อยู่อีสาน กู้หนี้ยืมสิน ขายที่ขายนา ส่งเสียให้เรียนจนจบมีหน้าที่การงานดีมียศ ต้องช่วยส่งน้องๆเรียนอีก 7 คน ผู้กองยากจนบ้านรถยังไม่มี สาวที่อยู่ด้วยก็หนีไปอีกเพราะทนลำบาก ทนแม่ที่หวงลูกชายและน้องๆที่หวงพี่ชายไม่ได้ เขาจึงย้ายมาเช่าบ้านอยู่ในซอยใกล้ๆ บ้านหยาดพิรุณ จึงทำให้เขากลายเป็นเพื่อนกินเหล้าของพ่อหยาดพิรุณ อยู่ๆ พ่อของเด็กหญิงก็เอ่ยปากยกลูกสาววัย 13 ปี เรียน ม.2 ให้เขาเฉยๆให้ไปอุปการะ เอาไปเลี้ยงดู เพราะรู้ตัวเองว่าจะมีชีวิตอยู่อีกไม่นาน เล็งเห็นว่าผู้กองเพื่อนรุ่นน้องคนนี้เป็นคนดีมีความรับผิดชอบแน่นอน เขาได้พบกับลูกสาวเพื่อนรุ่นพี่ เด็กหญิงตัดผมบ๊อบใส่ชุดนักเรียนผูกคอซองหน้าตาน่ารักผิวพรรณดี แต่ออกจะไม่ชอบขี้หน้าเขาเท่าไหร่ เพราะชอบชวนพ่อกินเหล้า พ่อแนะนำให้รู้จักโดยเรียกคุณอาผู้กอง หยาดพิรุณก็เรียกคุณอาหรืออาตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

หยาดพิรุณหรือฝนของอา เด็กหญิงหน้าตาดีผิวพรรณดีกำพร้าแม่อยู่กับพ่อสองคนในห้องเช่าเล็กๆ ขยันขันแข็ง อดทนมีมานะช่วยทำงานบ้านให้ป้ามณีเจ้าของบ้านเช่า แลกเงินแลกค่าเช่าแลกอาหาร ช่วยแบ่งเบาภาระพ่อทุกอย่าง ไม่นานป้ามณีไม่สบายลูกๆ เอาตัวไปดูแลรักษา พ่อของฝนป่วยอีกไม่มีเงินรักษาหยิบยืมใครไม่ได้ ป้ามณีไม่อยู่ พ่อของฝนตายฝนโทษอาว่าเป็นต้นเหตุทำให้พ่อตาย ชวนพ่อกินเหล้าจนไม่สบาย ทำให้ปารณคิดหนักฝนไม่มีคนดูแล คิดถึงคำพูดของพ่อฝนที่เคยพูดยกให้ เลยรับฝนมาอุปการะ ด้วยอยากรับผิดชอบหรือเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ มันเป็นความรู้สึกพอใจส่วนตัว ที่แม่และน้องๆไม่เห็นด้วย ไม่ชอบ ไม่พอใจเพราะกลัวปารณแบ่งความรักแบ่งเงินไปเลี้ยงเด็กหญิง

สองอาหลานย้ายมาอยู่แฟลตทหารแถวบางเขนด้วยกันไม่มีสมบัติอะไรนอกจากเสื้อผ้าหนังสือเรียน ห้องโล่งๆ มีห้องน้ำมีระเบียงเท่านั้นแต่ฝนกลับชอบ อาจ้างคนมากั้นฝาห้องแบ่งเป็นสองห้อง ฝนเป็นเด็กขยันตื่นแต่เช้านอนดึก ไปเรียนหนังสือและทำหน้าที่แม่บ้านให้อาทุกอย่าง ทำอาหาร ซักรีดเสื้อผ้าเครื่องแบบทหารยันกางเกงลิงให้อา🤣😂จนปารณมีความรู้สึกคุ้นเคยและพอใจมากที่มีคนทำอะไรๆให้เรียบร้อย มีอาหารฝีมือเด็กอายุ 13 ให้กินทุกมื้อ ชีวิตดูมีความสุขมากๆ

แต่เมื่อแม่พาน้องๆอีก 4 คนมาเรียนต่อกรุงเทพฯ มาอยู่ด้วยที่แฟลต พอดีที่ปารณติดยศพันตรีและได้ไปศึกษาต่อต่างประเทศ 6 เดือน ทำให้ฝนลำบากมากไหนจะต้องเรียนไหนต้องทำงานบ้านสาระพัดให้แม่อาและพวกน้องๆอา ห้องที่เคยนอนก็ไม่ได้นอนต้องไปนอนซอกห้องครัว อยู่เยี่ยงเด็กอุปการะกึ่งคนรับใช้ ไหนจะโดนแม่อาและน้องๆอารังเกียจ รังแก คอยพูดจากระแหนะกระแหนสาระพัด ฝนอดทนและคิดถึงอามาก ปารณกลับจากนอกมาเห็นความแออัดและความไม่สะดวกสบายต่างๆนาๆในบ้าน จึงตัดสินใจปลูกบ้านใหม่ในที่ดินที่เคยผ่อนไว้ 60 ตารางวา เป็นบ้านที่สวยมากๆในความรู้สึกของฝน แต่ฝนก็เหนื่อยเหมือนเดิมต้องรับหน้าที่แม่บ้านดูแลทุกอย่างในบ้านให้อา ซึ่งอาไม่มีเวลาดูแลเอาใจใส่ฝนมากนัก เพราะเขาก้าวหน้าในหน้าที่การงาน ต้องไปสอนหนังสือนักเรียนนายร้อยจปร.ที่นครนายก กลับบ้านทุกเย็นวันศุกร์อยู่แค่เสาร์อาทิตย์ มันทำให้เด็กหญิงที่เริ่มโตเป็นสาวขาดความรักการดูแลเอาใจใส่ ถูกละเลยจากปารณ ปารณอุปการะหยาดพิรุณเหมือนเลี้ยงไว้ใช้งานในบ้าน แลกกับการได้เรียนหนังสือ แลกกับที่ซุกหัวนอน แลกข้าวแดงแกงร้อน หยาดพิรุณทำงานทุกอย่างในบ้านมันน่าจะชดใช้หนี้บุญคุณไปในตัว แต่มันกลับเป็นหนี้บุญคุณที่ชดใช้เท่าไรอย่างไรก็ไม่หมด

หยาดพิรุณในวัย17 ปี โตเป็นสาวสวย ตัวสูงผิวขาวตาโต แต่อาจะมองเห็นความสวยงามในบ้านไหม อาชอบและกำลังคบหาดูใจลูกสาวนายพล ไหนจะเมียเก่าของอาที่ย้ายมาอยู่ร่วมบ้านอีก เดี๋ยวนี้อาสบายแล้วน้องๆ ทยอยเรียนจบมีการมีงานทำแยกครอบครัวไป อามีตำแหน่งการงานใหญ่โต มีบ้าน มีรถ มีเวลาพาสาวเที่ยวได้ แต่อาเคยสนใจฝนไหมไม่มีเลย ฝนอยู่ในบ้านแบบหลบหน้าหลบตาอาแทบจะไม่พบหน้าหรือพูดคุยกันเลย

หยาดพิรุณมีแฟนบ้าง เพราะเรียนใกล้จบม.6 แล้วอีกเทอมเดียวอยากจะออกไปอยู่หอพัก หางานหาเงินใช้เอง และอยากไปจากบ้านนี้เพราะไม่อยากเพิ่มหนี้บุญคุณ เกลียดอา เบื่อบ้านนี้ เบื่อญาติๆ อาจวนจะเอียน แต่ปารณกลับโกรธและโมโหมาก ที่หยาดพิรุณอยากออกไปอยู่ที่อื่นแถมมีแฟนรวย แฟนจะช่วยส่งเรียนให้จบอีก มันไม่ใช่จากน้ำพักน้ำแรงของเขาทั้งหมด เด็กหลายใจหมาหลายรางเขาเกลียดนัก เขาโกรธโกรธอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เพราะอะไรห่วงหรือหวงเด็กสาวคนนี้กันแน่ แต่ที่แน่ๆเขาอยากเก็บหล่อนไว้ใกล้ๆ ตัวในบ้าน อยู่ในสายตา ไม่อยากให้ไปอยู่ไกลหูไกลตาเขารู้สึกแบบนี้🤣😂

พอมาถึงจุดนี้อะไรๆมันก็เปลี่ยนปารณหาเด็กรับใช้มาช่วยงานบ้าน และคอยเอาอกเอาใจสนใจในตัวหญิงสาวทันที เพราะฝนของอาเป็นสาวและสวยด้วย มีแอบหวงห่วงสาระพัดฝนเรียนจบม.6 มีงานทำมีเงินเดือน อาก็ทวงบุญคุณทันที อาอยากได้ฝนเป็นเมียแต่เป็นเมียที่อยู่กันเฉยๆในบ้าน ไม่จดทะเบียนไม่มีการแต่งงาน แต่ฝนไม่คิดแบบนั้นฝนอยากให้อารับรองฝนในทุกๆด้าน แต่ปารณกลับคิดว่า เขาเลี้ยงหยาดพิรุณมากับมือและจะต้องมาแต่งงานยกเป็นคุณนายมันไม่ใช่ หยาดพิรุณไม่เหมาะสม เขาน่าจะมีเมียที่ดีเลิศกว่านี้ ปารณบังคับขืนใจหยาดพิรุณ ทำให้หล่อนเสียใจมากที่อาทำแบบนี้ หยาดพิรุณตั้งใจจะออกจากบ้านไปอยู่ที่อื่น ทำให้ปารณสัญญาว่าจะไม่ยุ่งด้วยอีก แต่ขอให้ฝนอยู่บ้านนี้จะเรียนต่อป.ตรีก็เรียนไปอาจะส่งเสียจนจบ 

แต่ผู้พันเจ้าเสน่ห์ก็พาสาวอื่นมาอยู่ด้วยในบ้านฐานะเมียอยู่กันเฉยๆ ไม่ผูกมัด หยาดพิรุณน้อยเนื้อต่ำใจนักอาพาผู้หญิงมาเย้ยกันชัดๆ หยาดพิรุณตั้งท้องได้สามเดือนกว่าแต่ปารณก็ไม่คิดรับผิดชอบ ตัดสินใจอะไรไม่ได้สักอย่าง หยาดพิรุณตัดสินใจเด็ดขาดหนีหายไปจากชีวิตปารณทันที ไปหางานทำเลี้ยงลูกเองมีกันสองคนแม่ลูก หนี้บุญคุณที่มีกับอาก็ได้ชดใช้ไปหมดแล้วด้วยร่างกายของหล่อนเอง

เมื่อไม่มีหยาดพิรุณปารณกลับรู้สึกเศร้าเสียใจแทบบ้า แทบไม่อยากมีชีวิตอยู่ ชีวิตเหมือนขาดอะไรไปเสียทุกอย่าง เขาเพิ่งมาคิดได้ชีวิตเขาขาดหยาดพิรุณไม่ได้ หล่อนลำบาก อดทนทุกอย่าง อยู่กับเขามานานตั้งแต่เขาเป็นผู้กองมีแต่ตัว จนสร้างเนื้อสร้างตัวได้ มียศตำแหน่งใหญ่โต ฝนอยู่เคียงข้างเขาตลอด ทั้งยามทุกข์ยามสุข เขาก็ไม่ใช่ลูกผู้ดีมีเงินร่ำรวยมาจากไหน ต้องต่อสู้ดิ้นรนด้วยความสามารถสติปัญญาของตัวเองทั้งนั้น และฝนเป็นความภาคภูมิใจของอา ฝนเหมาะที่จะเป็นเมียอา และเป็นแม่ของลูกอา เป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตอา 

เขาออกตามหาลูกเมียไปทุกหนแห่งแต่ไม่พบ หรือหยาดพิรุณฆ่าตัวตาย เอาลูกออก คิดไปสาระพัด เขาเป็นเหี้_ยอะไร เลว บ้า ใจดำ ที่ทำกับหยาดพิรุณได้ขนาดนั้น เขาได้แต่ด่าตัวเองอยู่ร่ำไป เมื่อฝนตกลงมาทีไร เขาจะนึกถึงหยาดพิรุณ และพ่อของหยาดพิรุณเขาเฝ้าภาวนากับสายฝนนั้น ให้เจอเมียเจอลูกเสียที เขาสำนึกผิดทุกอย่าง เขาอยากแก้ตัวใหม่ อารักฝนมาก อารักฝนคนเดียว ชีวิตของอาก็ให้ฝนได้ แต่ฝนสิความรู้สึกมีแต่ ฝนเกลียดอา ฝนเกลียดอา ตลอดเวลา🤣😂สมน้ำหน้าเนาะ แต่สุดท้ายแล้วปารณต้องทำได้รักหยาดพิรุณมากขนาดนั้น ส่วนฝนเองก็งอนแสนงอนทิฐิใจแข็งกับอา น้อยอกน้อยใจขี้ดื้อกับอา😆😄

เอาตรงๆนะส่วนตัวคิดว่า หยาดพิรุณอยากให้ปารณสนอกสนใจห่วงใยเอ็นดูบ้าง ชอบพูดว่าโน้นนี่นั้น ดื้อหัวแข็งสาระพัดไม่ใช่อะไรเรียกร้องความสนใจ แอบรักอามาตั้งแต่แตกพานสาว😆😆ส่วนปารณก็บ้า อะไรที่เกี่ยวกับหยาดพิรุณเขาจะเกิดอารมณ์เดือดปุ๊ดๆ ตลอดเวลา คนมันแคร์ความรู้สึกกันนะถึงเป็นแบบนี้🤣😂

ไหนๆก็เล่ามาตั้งนานเอาให้จบเสร็จเลย🤣😂ต้องไปอ่านต่อเรื่องเพลิงพายุเป็นเรื่องของปาริฉัตรน้องสาวปารณ แต่จะเขียนถึงครอบครัวของปารณกับหยาดพิรุณอีกนิดหน่อย
เป็นครอบครัวที่อบอุ่นน่ารักมาก ปารณนายทหารหนุ่มใหญ่รักเมียรักลูกมากๆ เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีเลิศ หยาดพิรุณเป็นเมียแสนดีดูแลเอาอกเอาใจสามี ดูแลลูกๆ เป็นแม่บ้านแท้ๆ เป็นช้างเท้าหลังเลยก็ว่าได้ อาอยากมีฝนไว้ใกล้ๆตัว เอาไว้ในบ้านสมใจอาล่ะทีนี้😁😁
พันเอกปารณ คุณอนันต์ อายุ 43 ปี
นางหยาดพิรุณ คุณอนันต์ อายุ 26 ปี
ด.ช.ณพัชร คุณอนันต์ ลูกแทน 6 ขวบ
ด.ช.ณพล คุณอนันต์ ลูกป๊อป 5 ขวบ(ลูกของปาริฉัตรน้องสาวปารณแต่ยกให้พี่ชาย พี่สะใภ้เลี้ยงเป็นลูก)
ด.ญ.ณหทัย คุณอนันต์ น้องปุ๋ม 3 ขวบ
 

Create Date : 08 มกราคม 2564 Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2564 10:30:03 น. Counter : 3121 Pageviews.		0 comments
Share Tweet