แวดวงสีขาว
ทุกความรู้สึก
เขียนอะไรตามใจฉัน
หนังสือคลายเครียด
เม้าท์คนใกล้ตัว
ปะแป้งแต่งหน้า
บันทึกวันเดียว
แบ่งกันดูแบ่งกันฟัง
Tag
ห้องใต้ดิน
ห้องของตัวเล็ก
<<
กรกฏาคม 2549
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
1 กรกฏาคม 2549
คุณตา...อย่าร้องไห้
Pot Luck จากเพื่อน
It's time to put down my badge and stethoscope
เมื่อตู้ล็อคเกอร์สองตู้คุยกัน
คืนส่งท้ายปีเก่า
พี่คนไทย
โทษที...นึกว่า henna
จะสงสารไม่ลงก็เพราะอย่างเนี้ย
คุณยายแคมมี่ ตอนจบ
คุณยายแคมมี่
แต๊ะอั๋ง เจตนาหรือไม่เจตนา
ขอบคุณค่ะสำหรับดอกไม้
COPIED THAT
ศิราณีจำเป็น
คุณตาลองของ (เสียวสยองทุก 2 นาที) ภาคหนึ่ง
ที่ทำงานใหม่
มือกลม ๆ ที่ไม่มีนิ้ว
email ของนักศึกษาฝึกงาน
เป็นคุณจะเลือกอะไร ??
คุณลุงโอโม่กับบันทึกวันเหนื่อย ๆ หนึ่งวัน
คู่มือการอ่าน blog หมวดแวดวงสีขาว
มาโกรธกันทำไม
ไปเป็นคุณครู
เพื่อนคาเรียน
ใบไม้ร่วง
คุณน้ามาใหม่
รับจ้างตัดเล็บทั่วราชอาณาจักร
ถึงดื้อแต่ก็น่ารัก
คุณตา...อย่าร้องไห้
ได้ทุกคน..อย่าแตกแถว
คำถามที่ตอบไม่ได้
คนไข้จิตเวช
คุณตา...อย่าร้องไห้
มีคุณยายคนหนึ่งย้ายมาอยู่ที่นี่ได้ประมาณเกือบ 2 เดือนแล้ว คุณยายคนนี้เป็น Parkinson's บวกกับความจำเสื่อมด้วย คุณยายน่าจะประมาณ 70 กว่าได้แล้ว ตั้งแต่วันแรกจนถึงทุกวันนี้ จะเห็นภาพคุ้นตาเป็นชายชราผมขาวโพลนบวกกับรอยยิ้มกว้างทักทายทุกคน เดินหลังงองุ้มมาเยี่ยมคุณยายตั้งแต่เช้าถึงบ่าย 1 รอบ กลับบ้านไปพัก แล้วมาเยี่ยมใหม่ตอนเย็นถึงเข้านอนอีก 1 รอบ คุณตาเป็นสามีของคุณยาย แกจะมาป้อนข้าวป้อนน้ำนั่งอยู่เป็นเพื่อนคุณยาย ป้อนไปก็เช็ดปากไป เพราะป้อนอะไรเข้าไปก็ไหลกลับออกมาบางส่วน คุณยายมีปัญหาในการกลืน พูดคุยไปเรื่อยแม้ว่าคุณยายจะไม่ค่อยตอบสนองก็ตาม
ครอบครัวนี้น่ารักถ้าเป็นวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ก็จะเพิ่มลูกชาย ลูกสาว และคนอื่น ๆ ด้วย แต่แขกขาประจำก็คือคุณตานี่แหล่ะ ประมาณ 3-4 วันที่ผ่านมาคุณยายเริ่มมีอาการทรุด คือไม่กินอะไรเลย ทั้งอาหาร น้ำและยา ครอบครัวเขาเลยตกลงให้คุณยายอยู่ใน hospice care
(hospice care: คือการบริการให้กับคนไข้ในระยะสุดท้ายให้จากไปอย่างสบายที่สุด เพราะการรักษาก็ยื้อไม่อยู่แล้ว ในเคสนี้ครอบครัวเลือกที่จะไม่ให้อาหารสายยาง น้ำเกลือ หรือปั๊มหัวใจ)
เข้าไปนั่งป้อนยาคุณยายอยู่เกือบครึ่งชั่วโมงไม่ได้ผลเลย เพราะแกหลับตลอด โดนฤทธิ์ morphine เข้าไป คุณตาก็พยายามป้อนอาหารเหลวแต่ก็ไม่ได้ผลเหมือนกัน แกส่ายหัวเป็นระยะเหมือนอาการคนปลงตก ไม่รู้จะปลอบอะไรแกได้แต่บีบมือคุณตาเบา ๆ เพราะเชื่อว่าสัมผัสบอกอะไรได้ดีกว่าคำพูด บอกแกว่าเดี๋ยวขอเข้ามาตรวจอีกครั้งนะคะ ขอไปเอาอุปกรณ์ก่อน พอสักพักกำลังจะก้าวเข้าไปในห้อง แวบแรกที่เห็นคือมือข้างหนึ่งของคุณตาจับมือคุณยายไว้ มืออีกข้างกุมขมับ ไหล่คู้สั่นเทิ้มก้มหน้าร้องไห้อยู่ข้าง ๆ คุณยาย เห็นภาพอย่างนี้แล้วบอกไม่ถูกใจหาย
ได้แต่เดินถอยหลังกลับออกมาเบา ๆ
คุณตาขาอย่าร้องไห้ เห็นแล้วหนูใจไม่ดีเลย
Create Date : 01 กรกฎาคม 2549
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2550 20:47:00 น.
3 comments
Counter : 776 Pageviews.
Share
Tweet
เอ่อ............. คือว่า..... อึ้งค่ะ
........................
แบบว่าเรื่องจริงหรือเรื่องเล่าคะ....................
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ.... ทำใจดีๆ ค่ะ
..........................
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
โดย:
largeface
วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:21:57:28 น.
เศร้าจัง...
แวะมาเยี่ยมนะคะ
โดย:
Love U forever.
วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:53:29 น.
คุณ largeface คะ เป็นเรื่องจริงค่ะ
โดย:
ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา
วันที่: 2 กรกฎาคม 2549 เวลา:13:14:04 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
ป้ามด
blueschizont
Arabianangel
jonykeano
merf1970
CheLover
9A
tomdome
largeface
ไม่ง่วงครับ
jantzen
พื้นที่สีเขียว
โจราคาเฟ่
*~~thymos~~*
พ่อน้องโจ
หัวใจสีชมพู
Sweet evil
sweet-and-sour
ลิงตัวเล็กๆ
LoveToBeLoved
yoko
Escobar
Webmaster - BlogGang
[Add ชมพู่แก้มแหม่มของแม่ตุ๊กตา's blog to your web]
Bloggang.com
........................
แบบว่าเรื่องจริงหรือเรื่องเล่าคะ....................
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ.... ทำใจดีๆ ค่ะ
..........................
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ