รู้งกินน้ำที่ Tenshoji, Kitakami

วันนี้ขึ้นลงรถไฟเป็นว่าเล่น ทั้งรถไฟท้องถิ่น รถไฟนกนางนวล Umineko ทั้งชินกันเซน ตอนเช้าแดดใส ฟ้าสวย ทะเลงาม ตกบ่าย ดำทะมึนเมฆหมอก บ่ายอีกหน่อย แดดออก คล้อยไปนิดเดียว ฝนตกลงมาซะงั้น ลมพัดกรรโชกเหมือนคลุ้มคลั่ง สักพักก็หยุดตก แดดออก ฟ้าใสปิ๊ง รุ้งกินน้ำพาดผ่านภูเขา มีฉากล่างเป็นทิวซากุระให้ตื่นตา

ตอนเช้าตัดสินใจไปตลาดเช้าที่ Mutsu Minato ไปถึงเก้าโมง ตลาดทำท่าจะวาย พ่อค้าแม่ค้าเริ่มเก็บข้าวของแล้ว มีของทะเลขายเพียบ ทั้งของสด ของแห้ง ของหมัก บางซอกมีโต๊ะให้นั่งกินตรงนั้น บรรยากาศชนบทดีจริงๆ

ด้วยความที่รถไฟมาชั่วโมงละขบวน เราเลยมีเวลาละเลียดชมไปเรื่อยๆ ขนาดได้รองเท้ามาคนละคู่ เห็นราวตากปลาแดดเดียวของพ่อค้าแม่ค้าแล้วน่ารักดี

ทีแรกจองชินกันเซนไว้สิบโมงครึ่ง ปรากฏว่าไปไม่ทัน เพราะไหนๆ ก็มาแล้ว เลยนั่งรถไฟ่ต่อไปลง Sume ไป Kabushima เจ้าหน้าที่รถไฟบอกว่าเดิน 15 นาทีก็ถึงแล้ว ด้วยความกลัวแม่กับป้าจะเดี้ยง เลยโบกแท็กซี่ไป แป๊บเดียวถึง เห็นทะเลสีฟ้าสดสวยงาม ที่น่าตะลึกคือฝูงนกนางนวลนับหมื่น มองทีแรกนึกว่าเกาะเต็มไปด้วยดอกไม้ ที่ไหนได้ นกทั้งนั้น

เกาะนี้ประหลาดดี ยึดเกี่ยวกับแผ่นดินใหญ่ด้วยทางเดินบันไดขึ้นไปด้านบน มีทั้งที่ฟักไข่ของนก วัดด้านบนก็มีนกเกาะเต็มรายทาง เดินขึ้นไปเหมือนบุกรุกถิ่นอาศัยของพวกมัน หน้าตานกนางนวลมองใกล้ๆ น่ารักเชียว ดูขนจะนุ่ม แต่ใครจะกล้า แค่เฉียดไปใกล้ๆ มันก็หน้าตาเครียดแล้ว เหมื่อนจะบอกว่าพวกมนุษย์นี่รบกวนจริงๆ

ระหว่างเดินขึ้นกับเดินลง ลมทะเลพัดมาแต่ละทีเหมือนปลิดวิญญาณ หนาวมากกก ราวจะหอบตัวเราพัดไปลงทะเล ขากลับไม่มีแท็กซี่ แข็งใจเดินกลับได้สักพักก็เห็นมาส่งผู้โดยสาร สุดท้ายเราไปไม่ทันชั่วโมงนี้ เลยนั่งรถไฟเลียบทะเลดูวิวต่อ กว่าจะกลับมา Hachinohe ก็เที่ยงแล้ว

เรากินข้าว (จริง) ในร้านข้างนอกที่ไม่ใช่ข้าวกล่องและข้าวในห้องพักมื้อแรกที่สถานีโมริโอกะ ใช้่เวลาไม่นานก็ต่อรถไฟไปคิตะคามิ โบกแท็กซี่ไปตามเคย โห ซากุระที่ Tenshochi บานสะพรั่ง แล้วก็บานเป็นทิวแถวเหยียดยาว ผ่านแม่น้ำคิตะคามิ เห็นธงปลาคาร์พ โคอิโนะโบริ นับร้อยปลิวไสวล้อลม เป็นภาพที่งดงามจริงๆ

อูโมงค์ซากุระนี้มีระยะทาง 1.8 กิโลเมตร เห็นว่าเดินไปอย่างเดียวก็ครึ่งชั่วโมงแล้ว เราเลยอาศัยบริการรถม้า นั่งได้รอบละ 12 คน เที่ยวละ 400 เยน ม้าที่่พ่วงไปตัวใหญ่มากเหมือนม้าแข่ง มาถึงปุ๊บก็ก้มหน้าก้มตากินอาหารเพิ่มพลัง เดินออกไปสักพักก็อึลงมาแผละ แผละ ให้เจ้าหน้าที่เก็บกวาดลงถุงเพื่อไปทิ้งภายหล้ง

ระหว่างทางเดินมีเด็กๆ นักท่องเที่ยวเก็บรูปม้าและรถกันตรึม เคราะห์ดีที่นั่งรถม้า เพราะสักพักอยู่ๆฝนก็ตกทั้งที่แดดออก พอฝนตก แดดก็หาย เมฆดันครึ้ม แถมลมกรรโชกแรงน่ากลัว เห็นเรือที่รับผู้โดยสารออกไปชมแม่น้ำต้องปิดกันฝนจ้าละหวั่น

ขากลับฝนตกอยู่ดีๆก็หยุด แดดออก แล้วรุ้งกินน้ำก็พาดผ่านท้องฟ้าให้เห็นเหนือทิวซากุระ สวยงามจริงๆ แม้บางช่วงซากุระจะโรยไปบ้างแล้วก็ตาม

ซากุระที่นี่ต้นใหญ่ ไม่่ค่อยมีโน้มกิ่งลงมาให้ชืนชมใกล้ๆ หรอก ถึงอย่างนั้นก็ยังสวยไปอีกแบบ

ที่น่าประทับใจคือ ของกินสารพัดรายรอบ มีโอกาสได้กินหอยนางรมหนึ่งถาด ถาดนึงมีห้าตัว ราคาห้าร้อยเยน อร่อยจริงๆ แต่กินมากคงไม่ไหวนะ

ตกเย็นไปเจอชิมิสึที่โมริโอกะ กินเทนดงเช่นเคย แล้วก็พาเราไปหาธงปลาคาร์พที่ห้างอิออน เจอจนได้ แต่ราคามหาโหด ขั้นต่ำเป็นหมื่นเยน แสนเยนก็มี สุดท้ายแม่เราเลยซื้อแค่ธงอัมปังแมน น่ารักดีออก

Create Date : 30 เมษายน 2553 Last Update : 30 เมษายน 2553 23:11:42 น. Counter : 625 Pageviews.		1 comments
Share Tweet