The Pacific เป็นเรื่องของทหารอเมริกันที่มารบในภูมิภาคเอเชีย แปซิฟิกในสงครามโลกครั้งที่สอง ตอนที่อ่านหนังสือมันโหดมากเลยมีการตัด-วยยัดปากข่มขวัญ แล้วในหนังใส่มาจริงด้วยเป็นฉากในตอนแรกๆ (ใน bob ทหารเยอรมันยังไม่มานั่งประดิดประดอยอะไรกับศพขนาดนี้เลย) บรรยากาศเครียด หนังสือเรื่องเพื่อนตายสหายศึกอ่านไปยังมีขำบ้าง แต่ทางเเปซิฟิกนี่นรกชัดๆ ยิ่งอากาศร้อน ศพเน่า การส่งกำลังบำรุงไม่ดี ไม่มีเสบียง หดหู่ โหดเหี้ยม สะท้อนถอนใจ
เนื้อเรื่องเล่าจากสามคน คนแรกโรเบิร์ต เล็กกี้หนุ่มฉกรรจ์ลูกชายคนสุดท้องผู้เป็นนักหนังสือพิมพ์ จอห์น บาซิโลน นายทหารหนุ่มใหญ่มารบ ผู้สร้างวีรกรรมไว้ที่ Guadalcanal ได้รับการประดับเหรียญกล้าหาญ Medal of Honor และถูกส่งตัวกลับไปทำหน้าที่การประชาสัมพันธ์ขายพันธบัตร ณ สหรัฐอเมริกา หลังกลับมารบใหม่ ตาย ยูจีน เสล็ดจ์ หรือเสล็ดจ์แฮมเมอร์ เด็กหนุ่มวัยใสอยากมารบแต่กลับไปด้วยจิตใจชอกช้ำ เรื่องนี้ดูทหารจะไม่ค่อยได้ฝึกเท่าหน่วยพลร่มใน bob แฮะ อันนั้นหนังสือบอกเลยว่าตอนฝึกผ่านอะไรมาหนักมาก เลยแกร่งกว่า ช่วงแรกพวกทหารฮึกเหิมจะไปฆ่าไอ้ยุ่น คิลแจ๊บๆ แต่มันไม่สนุกแล้วตอนหลังๆ ยิ่งส่วนของเสล็ดจ์ยิ่งเครียดเข้าไปใหญ่เมื่อเผชิญข้าศึกซึ่งหน้าในระยะประชิด
เนื้อเรื่องท้ายๆเล่าจากหนุ่มหน้าละอ่อน มีเพื่อนรักคือตาโก๋กวนๆอย่างสนัฟฟู แกโยนหินลงน้ำดังต๋อม ต๋อม ซูมออกมันคือกะโหลกของคนที่สมองหายไปเพราะถูกแรงระเบิด หัวรองน้ำไว้ ทหารอเมริกันบางคนแงะฟันทองจากศพมาเก็บ ที่แย่กว่านั้นคืองัดจากคนที่ยังไม่ตาย สนัฟฟูเลยยิงทิ้งก่อน พอพระเอกจะเอาบ้าง สนัฟฟูห้ามไว้บอกว่า อย่าเลย ศพพวกนี้มีเชื้อโรค โรคร้าย ติดแล้วทำให้ความเป็นมนุษย์ลดลง
ชาวบ้านก็ไว้ใจไม่ได้ เป็นพวกศัตรู ไม่เหมือน bob ที่ทหารค่อนข้างเข้าไปช่วยปลดปล่อยประเทศในยุโรป ที่แปซิฟิกนี่คนบ้าๆที่โผล่ออกไป มักไม่โดนยิง แต่เพื่อนคนที่เข้าไปดึงตัวดันโดนยิงตายแทน
อย่างน้อยผู้พันวินเทอร์สและผองเพื่อนที่บุกเข้าไปในเยอรมันยังได้เห็นเหตุผลอันชอบธรรมที่สุดท้ายไปช่วยคนที่ถูกรังแกอย่างไม่เป็นธรรมในค่ายกักกัน แกถามว่า พวกคุณเป็นใคร เราเป็นทนาย เราเป็นพ่อค้า เราเป็นครู พวกเขาเป็นยิวครับ ทหารที่เป็นล่ามบอก คืออย่างน้อยเป็นเหตุผลด้านจริยธรรมที่คุ้มค่าให้ต่อสู้เสี่ยงตายมา ต่อให้คนพวกนี้ไม่ใช่คนอเมริกันก็เหอะ แถมตอนท้ายยังได้ความเคารพซึ่งกันและกันจากทหารเยอรมันที่ยอมแพ้อย่างมาดแมนแทน จำได้ว่าเป็นสุนทรพจน์ที่น่าประทับใจเลยแหละ
แต่ทางแปซิฟิกนี่ไม่ได้ความซาบซึ้งตรงนี้เลย จะสงสารญี่ปุ่น รึก็ไม่ จะฆ่าก็เบื่อจะฆ่าอีก ดูแล้วหดหู่(ทหารญี่ปุ่นก็แทนที่จะกล้ำกลืนความ กล้าหาญยืดอกยอมรับความพ่ายแพ้แบบชายชาติอาชาไนย ยกธงให้แบบเยอรมันก็เปล่า) บันไซ บันไซ วิ่งถือดาบเข้าใส่ให้ทหารอเมริกันยิงเล่น แถมหลังๆมีระเบิดฆ่าตัวตายอีก เอาเด็กกับผู้หญิงเป็นเหยื่อล่ออีก ส่วนตัวคิดว่า bob ดูแล้วบันเทิงกว่าเพราะเน้นมิตรภาพในหน่วย ถึงช่วงหลังๆคนบาดเจ็บเยอะเลยแตกฉานซ่านเซ็นกันไป แปซิฟิกนี่หมองหม่นกว่าเยอะ แต่ก็ลึกซึ้งกว่า เน้นให้เห็นทางบ้านกับทหาร ทหารกับฝ่ายยุ่นสู้กันแบบใกล้ชิดกว่า มีข้อขัดแย้งมากกว่า
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [