BlogGang.com : : คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน : ตอนที่ ๖ ยืนกลุ้มเฝ้าโปสเตอร์

ตอนที่ ๖ ยืนกลุ้มเฝ้าโปสเตอร์

ลากโปสเตอร์แต่เช้าไปหาที่
คนมากมีขวักไขว่ไปที่นั่น
วางของแล้วเดินชมโดยรอบกัน
สารพันร้านตั้งวางเรียงราย

ขายมีดเขียงเตียงหั่นยันขายสี
กล้องก็มีหนังสือมากดูหลากหลาย
Immuno Molecular เครื่องมากมาย
จนปวดหัวตาลายคล้ายเป็นลม

ตกกลางวันเจออาจารย์อนัญญา
อาจารย์พาไปกินข้าวเราสุขสม
กินแต่ของงไขมันสูงจนตัวกลม
ทั้งชีสนมพาสตาปลาแซลมอล

กินอิ่มแล้วเข้าฟังเกือบนั่งหลับ
เขา Present เรื่องระดับวิจัยสอน
มันยาก ไม่รู้เรื่องก็ง่วงนอน
บ่ายอ่อนๆออกเฝ้าหน้าบอร์ดตน

ยืนทำเซ่อเด๋อด๋าหน้าโปสเตอร์
แกล้งเสนอหน้าใส่ให้สับสน
มีคนเข้ามาดูอยู่หลายคน
บ้างก็บ่นมึงทำไรง่ายบัดซบ

บางคนฟังเสร็จแล้วก็เฉยๆ
บางคนเอ่ยวาจาดังว่าประจบ
บ้างบอกเคยจะทำแต่ไม่มีงบ
บ้างก็หลบหลีกไปสงสัยกลัว

พอตกเย็นเหนื่อยจนหลับสัปหงก
หน้าผงกหงึกๆเห็นด้วยทั่ว
ทนไม่ไหวในความทุเรศตัว
จึงกลับมาพักหัวที่ห้องนอน

Robbin นั้นไม่ได้อ่านผ่านสักบท
เอาแต่เที่ยวประชุมหมดเวลาก่อน
พอตกเย็นขึงขังนั่งแต่งกลอน
จะเอาตอนว่างไหนไปอ่านทัน

Create Date : 20 มีนาคม 2555

Last Update : 20 มีนาคม 2555 12:38:59 น.

0 comments

Counter : 454 Pageviews.