ศิลปะ เส้นทางที่ฉันอยากเดิน ตอนที่2

ศิลปะ เส้นทางที่ฉันอยากเดิน ตอนที่2

ความเดิมจากตอนแรก ผมโตมาด้วยอุปสรรคการกีดขวางไม่ให้เข้าสู่เส้นทาง สายศิลปะ. จนมาได้เรียน เซรามิก ถึงได้มีโอกาส ทำงานที่ตัวเองชอบ ช่วงนั้นสนุกมากครับ ได้ออกแบบ ได้ทำสิ่งที่ตัวเองคิดออกมาเป็นรูปทรง เป็นชิ้นเป็นอัน แต่ก็ไม่ได้สวยงามอะไรมากมายครับ เพราะเราไม่ได้มีพื้นฐานทางด้านศิลปะแน่นมากนัก 
สาขาเซรามิกที่เรียน มีเปิดเรียนแค่2ปีครับ เอาแล้วสิ! เราต้องหาต่อ ตอนแรก ก็จะไปต่อในกรุงเทพ แต่ขณะนั้น แฟนที่คบอยู่ก็บอกจะไกลกันถ้าไปจะเลิก 5555อุปสรรค มาอีกแล้ว
เลยเลือกเลือกเรียนต่อแถวบ้าน ผมเลือกเรียน อุตหกรรมศิลป์. ที่เลือกเพราะมันมีคำว่า"ศิลป์"
แต่พอมาเรียนแล้ว วิชาทางด้านศิลปะไม่ค่อยมีมากนักจะหนักปทางอุตสาหกรรม
ขณะที่เรียนผมก็มีเพื่อน สาขาออกแบบ พวกนี้จะเก่งและมีพื้นฐานทางด้่นศิลปะอยู่แล้ว วันนึงเราไปเดินเที่ยวตามห้างเห็นคนรับเขียนภาพเหมือน เราคิดอยากเขียนเป็นบ้าง ก็ไปนั่งคุยกับเค้าทุกวัน จนขอเค้าเป็นศิษย์  เพื่อนผมมีพื้นมันพัฒนาเร็วมาก ผมชักท้อ ฝีมือไม่ไปไหน มองซ้ายมองขวา มีสตูดิโอถ่ายแฟชั่น สมัยนั้นยังใช้ฟิล์มครับ ผมคิดว่า วาดภาพไม่ได้ถ่ายแทนก็ได้งานศิลปะเหมือนกัน เลยเข้าไปขอเป็นศิษย์ เจ้าของร้่าน จบโรงเรียนเพราะช่างมา ผมเลยได้วิชาเยอะ แกสอนตั้งแต่ ประหวัติศาสตร์ศิลป์ ประเภทของศิลปะ องค์ประกอบศิลป์ ฯลฯ และผมก็เริ่มถ่ายภาพ โดนเคี่ยว โดนด่า วิจารย์แบบรุนแรง แต่ก็มันส์ดีนะครับ ฝึกฝนจน ทำงานแทนอาจารย์ได้ วันนึง อาจารย์จะเลิกทำเพราะถูกอกถูกใจกับงานสัก แกจะลงภาคใต้ ตอนนั้นงานสักรายได้ดีมากๆ ตอนนี้ก็ดีอยู่ รับงานทีเป็นแสน เป็นผม ถ้าทำเป็นก็คงทำ555 กลับมาเรื่องถ่ายภาพ อาจารย์บอกเซ้งกิจการทั้งหมดให้ ผมขอแม่ทันที สมัยนั้น สตูดิโอยังไม่เยอะ แต่คำตอบคือ ไม่ให้ แต่ก็ได้ซื้ออุปกรณ์กล้องทั้งหมด มา ช่วงนั้น ผมก็ได้ทำงานถ่ายภาพ อิสระ รับงานไป ถ่ายเล่นไป "กล้องหาย" สมัยวัยรุ่นเพื่อนเยอะ บ้านไม่ต้องล็อคกันเลย เข้าออก กันตามสบาย สนิทบ้างไม่สนิทบ้าง เช้าวันหนึ่ง ผมตื่นมาพบว่า กล้องหายยกชุด........ชีวิตการถ่ายภาพผมจบลงทันที.........อ่านต่อตอนต่อไปนะครับ อุปสรรคมันเยอะ5555

Create Date : 22 กรกฎาคม 2557 Last Update : 22 กรกฎาคม 2557 12:39:52 น. Counter : 849 Pageviews.		0 comments
Share Tweet