เมฆสีแดง....แห่งเมืองมาบตาพุด

"ถึงแล้วเสม็ด...สวยมากๆ" ผมกับแฟนสาวคุยกันเสียงดังขณะเดินเข้าที่พัก ฝรั่งมองเราตลอดทาง...
อ่าวพร้าว...เป็นเขตุที่นักท่องเทียวส่วนใหญ่มาพักผ่อน กับครอบครัว นั่งอ่านหนังสือบ้าง อาบแดด บ้าง เค้าใช้ชีวิตเงียบๆ...
ไม่รู้นิ ว่าที่ไฮโซ...ก่อนหน้านี้ผมได้รางวัลจากการถ่ายภาพ รับส่วนลดที่พัก เราก็นึกว่ามันถูก 555 เหมือนบ้านนอกเข้ากรุง
กลับมาที่อ่าวพร้าวครับ..ผมมาถึงตอนสายๆ อ่าวพร้าว เสม็ด เป็นสถานที่ที่สวยงามมากครับ ทะเลสีคราม ทรายขาวๆ เงียบๆ ไม่พลุกพล่าน
เราเข้าที่พักและออกมาชมวิว เล่นน้ำ ถ่ายภาพ ตามภาษานักท่องเที่ยว 
หน้าที่พักมีเด็กชายหนุ่ม กำลังเล่นโซ่ติดลูกตุ้ม เค้าควงมันอย่างเชี่ยวชาญ  ทันทีครับ  ผมเป็นคนสอดรู้สอดเห็น 55 เข้าไปคุยด้วยและขอลองเล่นบ้าง มันยากมากครับ
จากการถาม เด็กหนุ่มคนนั้นบอกว่า "ผมซ้อมไว้โชว์ที่หาดอีกด้านหนึ่งครับ"
ปกติอ่าวพร้าว กลางคืนจะเงียบๆ ชิวๆ เหมาะแก่การพักผ่อน แต่อีกด้านนึงจะมีปาร์ตี้........(เสร็จโจร)
ผมและแฟนรีบหาเช่ารถมอเตอร์ไซด์ เพื่อคืนนี้เราจะไปปาร์ตี้...555

...ถึงเวลากลับมาที่พัก
""ผมเห็นเมฆสีแดงแต่ไกล""
ผมจอดรถหน้าที่พักแล้วเดินมาที่ชายหาด !!ใจวุบลงไปเลย!!
จากจิตใจที่สนุกสนานเมื่อกี้กลับซึมเศร้าทันที

เมฆสีแดงที่เห็นมันคือ....แสงไฟส่องสว่างของโรงงานอุตสาหกรรมและมันไม่ใช่ก้อนเมฆ แต่มันคือควันที่ปล่อยออกมาจากโรงงานขนาดใหญ่
"มาบตาพุด"
ระยองเคยเป็นตู้กับข้าวของพวกเราใส่ผลไม้ไว้เต็มตู้ แต่ก่อนจากคำสอบถาม มาบตาพุดจุดที่ตั้งโรงงานอุตสาหกรรม เคยเป็นสวนผลไม้ขนาดใหญ่ ระบบนิเวศดีมาก
ผู้คนสุขภาพดี ทั้งกายและใจ
กลับจากเสม็ดผมมาศึกษาดู ตอนนี้คนชุมชนมาบตาพุด ต้องซื้อน้ำกิน ผลผลิต กินไม่ได้ ปลาปูเจือปนสารพิษ ฝนที่ตกลงมา ถ้าโดนผิวจะเกิดผื่นคัน มีคนตายเพราะมะเร็งมากมาย
.............................

เรื่องนี้เขียนเป็น2ด้านเริ่มแรกมาสวยงาม แต่สุดท้ายผมก็จบด้วยเรื่องเศร้า
ผมว่าคนที่มาบตาพุดคงคิดเหมือนกัน ชีวิตเค้าเคยมีสวนผลไม้ มีอากาศ มีน้ำ มีระบบนิเวศ ที่ดี  แต่วันนึง เมื่อระบบอุตสาหกรรมเข้ามากลับพบเรื่องเศร้า
ค่าGDP ของชาวระยอง สูงมาก โรงงานอุตสาหกรรมนี้สร้างรายได้ให้ประเทศถึง8แสนล้าน  คนระยองจะมีสิทธิได้รับสาธารณูปโภค สวัสดิการ และอะไรดีๆมากมาย จากเงินภาษีของโรงงานนี้
""แต่....การเมื่อสืบเรื่องมาต่อ โรงงานนี้นี้จดทะเบียนที่ กรุงเทพมหานคร"" เท่ากับ สิ่งดีที่ได้รับจากเงินภาษีที่ระยองตกมาอยู่กับคนกรุง..

ผมนึกถึง"ความยุติธรรมในการใช้ชีวิต ของคนนะ"............... มะเหน่งคนเดิม