Bloggang.com : mam_ma'fay : เย้ เย้ ในที่สุดนู๋ก็มา

เย้ เย้ ในที่สุดนู๋ก็มา

แหะ แหะ ด้วยความขี้เกียจของเดี๊ยน ทำให้ไม่ได้อัพบล๊อคเลยง่า...

วันนี้นอนไม่หลับไม่รู้จะทำไรก็เลย มาอัพบล๊อคบอกเล่าเรื่องราวของเจ้าตัวเล็กในพุงซะหน่อย

อัพเรื่องราวของเจ้าตัวเล็กแบบย้อนหลังอ่ะ

หลังจากที่แม่กะพ่อพยายามที่จะมีนู่มาตลอด ทั้งวิธีธรรมชาติและตามตำราหรือสูตรเด็ด สูตรไหนใครว่าเด็ด ว่าดีพ่อกะแม่ลองมาโม๊ดดดดด

จนเข้าไปปรึกษาคุณหมอ แต่ก็ได้รับคำแนะนำมาว่า ให้ไปลองวิธีธรรมชาติก่อน ถ้าภายในปีหน้า(ก็คือปี 51 นี่แหละจ้ะ) ยังไม่มีอีกค่อยมาหาหมอ แล้วมาคุยกันใหม่เพราะหมอบอกว่าแม่กะพ่ออายุยังไม่เยอะ ยังมีโอกาสท้องได้เองโดยไม่ต้องผึ่งการทำกิ๊ฟท์ คุณหมอใจดีมากกก ให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์โดยไม่คิดถึงแต่เงิน ๆ ๆ เหมือนหมอคนอื่นง่ะ คุณหมอบอกว่าการทำกิ๊ฟท์ใช่ว่าทุกคนจะสมหวังได้ลูกกันทุกคน บางคนก็ได้ บางคนก็ไม่ได้ในครั้งเดียว ต้องทำหลายครั้งมากแล้วแต่ละครั้งค่าใช้จ่ายไม่ใช่ถูก ๆ เงินน่ะเสียแน่นอน เจ็บตัวแน่นอน แต่ลูกจะได้หรือเปล่าหมอไม่รับประกันอ่ะ

พ่อกะแม่ก็เลยกลับมาตั้งหลัก เพราะเราสองคนก็ใช่ว่าเกิดมาบนกองเงินกองทอง ก็แค่คนทำมาหากินแบบหาเช้า กินค่ำเองง่ะ เราคงไม่มีเงินไปทำอะไรแบบนั้นมากมายหรอก กลับมาใช้สูตรกันต่อ อิ อิ ต่อขอไม่บอกตรงนี้นะเคอะ ใช้หลายสูตรมากก นู๋ก็ยังไม่มาซะที จนพ่อกะแม่เริ่มถอดใจแร๊ะ ไม่มีก็ไม่เป็นไรเด๋วเราไปเที่ยวกันสองคนก็ได้ ว่าแล้วแม่ก็หาโปรแกรมท่องเที่ยวทันที จองตั๋วเครื่องบิน หาข้อมุลในการท่องเที่ยวแบบเต็มสูตร สถานที่แรกคือ ประเทศสิงคโปร์ กำหนดเดินทางวันที่ 11-13 ก.ย. 2550 และช่วงปีใหม่แม่กะพ่อก็จะไปเที่ยวปักกิ่งกันอีก แค่คิดก็อยากให้ถึงเร้ว ๆ แล้วอ่ะ

แต่แม่ก็ต้องแปลกใจตัวเองเพราะปกติแม่เป็นคนที่มีประจำเดือนมาตรงเวลาทุกเดือน โดยแม่จะติ๊กใส่ปฏิทินไว้ทุกเดือนเพราะต้องคำนวนวันไข่ตกและวันที่จะต้องปฏิสนธินู๋ด้วยง่า

วันที่ 7 ก.ค. 2550 แม่เริ่มใจเต้นแรงเพราะตามกำหนดประจำเดือนแม่ต้องมาประมาณ 3-5 ก.ค. อ่ะ แต่ไหง วันนี้วันที่ 7 แร้วป้าแดงก็ยังไม่มาหว่า...คิดไปใจก็เริ่มเต้นตุ้ม ๆ ต่อม ๆ คิดในใจเอาแร้วเฟ้ย มีลุ้น ๆ ๆ กลับจากทำงานแม่รีบเข้าเซเว่นเพื่อไปซื้อแผ่นเทสน์การตั้งครรภ์มาเตรียมการไว้สำหรับตรวจในวันพรุ่งนี้เช้า เพราะถ้าจะให้ชัวร์เนี่ย เค้าให้ตรวจฉี่แรกของเช้าวันใหม่อ่ะ เค้าว่าฮอร์โมนจะเข้มข้นและให้ผลการตรวจที่ค่อนข้างแน่นอนที่สุด โอววววว อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้เร็ว ๆ จัง สรุปคืนนั้นแม่นอนไม่หลับครับทั่นฮ่า ๆ ๆ

มันตื่นเต้นอ่ะ นอนไม่หลับก็เลยเอาซีรี่ย์เกาหลีมาดูซ๊า...จนฟ้าสว่างคาตาเรย อิ อิ
6 โมงเช้าปุ๊ป(วันที่ 8 ก.ค.2550) แม่ก็จัดการแกะกล่องแล้วเข้าห้องน้ำ เสร็จแล้วก็นั่งรอ รอ รอ รอ แล้วแม่ก็เข้าไปปลุกพ่อเพื่อมาดูผลเทสน์พร้อม ๆ กัน พ่อเค้าก็งัวเงียออกมาดูด้วยแต่ก็เอามือลูบหัวแม่แล้วบอกว่า " เผื่อใจไว้บ้างน๊า" ( เพราะแม่เคยตรวจแบบนี้มาหลายครั้งมาก ๆ แต่ก็กินแห้วอ่ะจิ

) รอไป 10 นาทีก็แล้ว 20 นาทีก็แล้ว ครึ่งชัวโมงก็แล้ว จนพ่อกลับเข้าไปนอนต่ออ่ะ แม่ก็ได้แต่รอเพราะครั้งนี้ไม่รู้เป็นไรแม่ว่าแม่มั่นใจนะ แต่ขีดที่สองก็ไม่ขึ้นซะทีง่ะ

แม่ก็ไปนั่งดูซีรี่ย์ต่อ โดยเดินมาดูแผ่นเทสน์เรื่อย ๆ เป็นระยะ ๆ เที่ยงแล้วก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนสุดท้ายแม่ตัดสินใจเดินมาดูอีกรอบตอนเกือบ ๆ บ่ายสองโมงแน่ะ ปรากฏว่าแม่เห็นขีดที่สองนะ แต่จาง จางมากกกกกก จนแม่ไม่แน่ใจว่ามันใช่หรือไม่ใช่ หรือจะเป็นคราบฉี่หว่า พร้อมกะเรียกพ่อมาดูด้วยกัน พ่อเค้าบอกว่ามันไม่ชัดอ่ะ จางแทบมองไม่เห็นแม่ก็เลย ไม่ได้การแร๊ะไปหาหมอกันเหอะ ให้หมอตรวจซ้ำให้อีกที ไม่งั้นแม่ไม่สบายใจอ่ะ ว่าแล้วก็จัดแจงไปหาคุณหมอคนเดิม
ไปถึงก็เข้าตรวจคุณหมอให้แม่ฉี่ง่ะ แล้วนั่งรอเรียกอีกที นาทีระทึกมาแร้วเมื่อนางบาลเรียกชื่อแม่เข้าตรวจ เดินเข้าไปสวัสดีคุณหมอแล้วคุณหมอก็อมยิ้มอ่ะ แม่ก็เลยบอกว่าแม่ตรวจมาแล้วแต่ผลออกมาไม่ชัดก็เลยมาตรวจซ้ำอีกทีเพื่อความแน่ใจค่ะ พร้อมกับหยิบแผ่นเทสน์อันที่บ้านมาด้วย เอาขึ้นมาให้หมอดูน่ะจ้ะ แล้วนางพยาบาลก็เอาแผ่นเทสน์ของโรงบาลมาส่งให้คุณหมอ แล้วคุณหมอก็หันมายิ้มให้แม่แล้วบอกว่า "สมใจแล้วนะ ทีนี้" เย้ ๆ ๆ ๆ แม่ยิ้มปากจะถึงหูแน่ะ โห...นาทีนั้นนะแม่อยากจะวิ่งออกไปกรี๊ด ๆ ๆ ให้ดัง ๆ ให้สมกับในใจแม่มันรู้สึกอัดอั้นน่ะ

คุณหมอเอาแผ่นเทสน์ของคุณหมอมาให้แม่ดู โอ..ลูกจ๋า ขีดที่สองขึ้นแบบชัดมาก ๆ ชัดแจ๋วแหว๋วเลยอ่ะ แม่ก็เลยขอเจ้าแผ่นเทสน์อันนั้นกลับมาด้วยเพื่อเป็นของที่ระลึกน่ะ หลังจากคุณหมอบอกวิธีการดูแลตัวเอง เรื่องต่าง ๆ ที่ควรรู้ของคนตั้งท้องให้แม่ฟัง แม่ก็เลยฝากท้องซะเรย อิ อิ คุณหมอบอกว่าแม่ตั้งครรภ์ได้ 4 สัปดาห์แร้ว วู้ ๆ ๆ มาแร้วววววว เจ้าตัวเล็กมานอนอุดอู้อยู่ในพุงกะทิของแม่แร้ว

ม่ะ มาดูโฉมหน้าแผ่นเทสน์ของแม่ที่มองแทบจะไม่เห็นเรยอ่ะ