Bloggang.com : ปลาทอง9 : เล่าเรื่องเมืองจีน....เวอร์ชั่น2003 ภาค2

เล่าเรื่องเมืองจีน....เวอร์ชั่น2003 ภาค2

มาเล่าต่อค่ะ..... ก๊อปจากห้องเเม่บ้านมาเเปะเช่นเคย
ใครอยากอ่านพร้อมดูรูปเต็มๆคลิกตรงนี้ค่ะ

หลังจากได้ลูกยุจากหลายๆท่าน ว่าเอาอีก เขียนอีก คนบ้ายุอย่างดิฉันก็มีหรือจะรีรอ เเต่ก็มานั่งเปิดๆไดอารี่ที่เขียนไว้ทุกวัน ว่าจะเล่าเรื่องอะไรดีหว่า เพราะว่าเขียนไปเกือบหมดเเล้ว บางอย่างก็ล่อเเหลม เเละหลอกล่อให้โดนด่ามากถ้าเขียนไป เเต่เอาเถอะจะเล่าเเบบบัวไม่ให้ช้ำน้ำไม่ให้ขุ่นก็เเล้วกัน เเต่ก่อนอื่น ไปทานยาเเก้เมากันมาก่อนนะคะ เมารถหรือว่าเมาเรืออะไรก็ใช้ได้ทั้งนั้น เพราะว่าอ่านไปเเล้วอาจมึนๆ กับการเขียนเรื่องวกไปวนมาของดิฉันเหมือนว่าเเต่ก่อนตอนเป็นเด็กไม่เคยเรียนการเขียนบรรยายโวหารมาว่าเป็นอย่างไร (เเน๊....เล่นศัพท์สูงด้วยนะเเก) อ่านๆไปเถอะค่ะ อย่าคิดอะไรมากก็เเล้วกัน........

วันเเรกๆที่เรามาถึง การออกไปเดินเล่นด้วยกันตอนเย็นในเมือง wuxi ยังไม่มีโอกาสได้ทำเท่าไหร่ เพราะว่าเรามาถึงเย็นวันจันทร์ พอเช้าวันอังคารคุณสามีก็ต้องเริ่มงานทันทีเเบบนันสต๊อปเช้ายันค่ำ
ดิฉันก็ใช้โอกาสทองที่สามีไม่อยู่ ไปเดินสำรวจร้านรวงต่างๆ เอาไว้ช้อปปิ้งค่ะ เสื้อผ้าที่นี่ถูกมากกกกกกกกกก เเถมคุณภาพดีด้วยนะคะ เเต่ต้องเลือกๆหน่อย เพราะว่าบางดีไซน์ก็เอามาใส่ที่ยุโรปไม่ได้ ดิฉันได้โค้ทมาตัวนึง หนาใช้ได้เลย ในราคาเพียง 398 หยวนเท่านั้น (หนึ่งยูโร = 9 หยวน) ถูกมากค่ะ ดูดีมีสไตล์ด้วยนะ ถ้ามาซื้อในอิตาลีคงได้เเขนข้างเดียวเท่านั้นเเหละค่ะ ดังนั้นทุกวันเมื่อสามีกลับจากที่ทำงาน ดิฉันจะมีของอวดเเทบทุกวัน ทำให้สามีอยากออกไปดูโลกภายนอกมั่ง ว่านอกจากหน้าเมีย กับหน้าเพื่อนร่วมงานที่เห็นกันจนจะอ้วกเเล้วนั้น หน้าอาหมวยที่นี่สวยชวนฝันได้ขนาดไหน ดังนั้น....เย็นวันอาทิตย์วันหนึ่ง ที่ไม่ต้องไปทำงาน เเละไม่ต้องไปเเย่งกันกินกับพวกอาเฮียทั้งหลายด้วย (เพราะว่าทีมโปรเเกรมเมอร์ทั้งหมด มาจากเซี่ยงไฮ้ค่ะ เสาร์อาทิตย์เฮียก็กลับไปหาซ้อที่บ้านกัน) เราสองคนก็มีอิสระในการกินมาก เที่ยวเดินเสาะหาร้านอาหารที่มีเมนูพร้อมภาพประกอบ เพื่อที่จะได้ชี้กันสะดวกๆ (wuxi เป็นเมืองเล็กค่ะ นักท่องเที่ยวก็ไม่เยอะ เมนูเค้าก็เป็นภาษาจีนหมด เเต่บางร้านมีภาพประกอบ เเทนที่จะเป็นภาษาอังกฤษควบภาษาจีน)

หลังจากอิ่มหมีพีมันดีเเล้ว เราก็ชี้ชวนกันชมนก เอ้ย..ไม่ใช่ค่ะ ชวนว่าเดินกลับโรงเเรมดีกว่า เพราะว่าเดินได้ใกล้ๆจะได้เดินย่อยอาหารด้วย ขณะที่เดินผ่านศูนย์การค้าเเห่งหนึ่ง ก็เห็นเด็กกลุ่มนึง วิ่งตรงมาที่สามีดิฉัน พร้อมเเก้วพลาสติก เปล่าค่ะ…ไม่ได้วิ่งมาสาดน้ำ เเต่วิ่งมาขอเงิน มากันเจ็ดเเปดคนได้ คนนึงดึงเเขน คนนึงดึงขา ดึงเสื้อ พร้อมกับร้องว่า “มังนี่ๆ”มะรุมมะตุ้มอย่างน่าตกใจ ดิชั้นเห็นดังนั้นก็ไม่รู้จะทำยังไงดี เลยวิ่งหนีไปเเอบอยู่ข้างๆเสา เเล้วโผล่ลูกกะตาออกมาข้างนึง เเอบดูว่าซะมีของดิชั้นจะรอดชีวิตออกมาได้ยังไง ก็เห็นคุณสามีผู้น่าสงสารดึงเเขน ดึงขาเด็กออกพัลวัน เเล้วก็วิ่งหนี ปากก็ร้องเรียก “ดาร์ลิ่งๆ” ดิชั้นเลยวิ่งตามไป วิ่งๆเดินๆกันจนมาถึงโรงเเรม ดิฉันก็หัวเราะก๊ากออกมา เพราะว่าเพิ่งเห็นว่า เสื้อโปโลที่สามีใส่ ตอนนี้โดนดึงจนย้วยยานเหมือนกระโปรงไปเเล้ว เธอบอกว่าเธอตกใจมาก ทำไมกรูกันมาอย่างนั้น ถ้ามาขอดีๆเธอก็จะให้ ดิฉันเลยบอกว่าอย่าเชียวนา ถ้าเธอให้คนนึง อีกเป็นสิบก็จะมารุมขอเธอ คุณซะมีเลยถามว่า งั้นทำไงล่ะ ถ้าวันหลังเจออย่างนี้อีก ดิชั้นก็ตอบว่า “ไม่รู้โว้ย” ไม่รู้จริงๆค่ะ ว่าจะทำยังไง เพราะว่าดิฉันออกมาเดินเล่นคนเดียว ไม่เคยเห็นเจอเเบบนี้ ก็มาเเจ้งใจเอาเมื่อเพื่อนๆสามีบอกว่า ที่เมืองนี้ไม่ค่อยมีฝรั่ง เเล้วคนที่นี่ชอบคิดว่าฝรั่งเงินเยอะ ไปที่ไหนใครก็ต้อนรับ เด็กก็ชอบวิ่งมาขอเงิน จะหยุดเด็กพวกนี้ด้วยการตะคอก

เเล้ววันนึงก็ได้เห็นวิธีการตะคอกเด็ก จากชายชาวจีนที่เเต่งกายภูมิฐานเเลดูไฮโซเชียวเเหละ เมื่อเด็กวิ่งกรูเข้ามา เเกก็จะหยุดยืน จ้องพวกเด็กๆเเล้วก็ตะคอก “ฮึ่ยยยย” ดังๆ พวกเด็กๆชะงักกึกเลยค่ะ เเล้วก็เดินจ๋อยกลับไปเลย เห็นเเล้วบอกได้คำเดียวว่าสงสารพวกเค้า เด็กพวกนี้ก็คงไม่อยากมาวิ่งขอตังค์เเบบนี้หรอกนะดิฉันว่า เพราะว่าบางรายเห็นมีเเม่ มาคอยรุนหลังให้วิ่งเข้าขอเงินด้วย เค้าคงทำด้วยความจำเป็น เเละก็คงรู้สึกเเย่อยู่อยู่ไม่น้อยกับความต่ำต้อยของตัวเอง เพราะว่าหน้าห้างที่พวกเค้าวิ่งขอเงินน่ะ มันมีร้านฟาสฟู้ดดังๆเรียงรายอยู่หลายร้าน ลูกผู้ดีมีเงินอายุรุ่นราวคราวเดี๋ยวกับพวกหนูๆทั้งหลาย ก็นั่งหั่นพิซซ่า โซ้ยสปาเก็ตตี้กันอย่างมีความสุข ความเเตกต่างสุดขั้ว มีเพียงเเค่กระจกกั้นเท่านั้นเอง เห็นเเล้วพูดไม่ออกค่ะ เลยกลับไปบอกสามีว่า ที่เพื่อนร่วมงานเธอบอกมาน่ะ ฉันไม่เห็นด้วยเลย วันนี้ฉันเห็นคนตะโกนใส่เด็กเเล้วฉันเศร้าว่ะ สามีฟังเเล้วเค้าก็บอกว่านั่นน่ะซิ ฟังเเล้วรู้สึกใจร้ายกับเด็กไปหน่อยนะ…..

นอกจากเรื่องที่เล่าไปเเล้ว มีอีกอย่าง ที่ไม่เข้าใจมากๆเลย คือความไม่ค่อยจะให้เกียรติของคุณผู้ชายที่มีต่อคุณผู้หญิง เเล้วคุณซิ้ม คุณซ้อทั้งหลาย ก็ไม่ยอมลุกขึ้นมาทวงสิทธิสตรีด้วยนะ ปล่อยให้เค้ากระทำย่ำยีความรู้สึกกันเหลือเกิน เห็นหลายทีเเล้ว ครั้งเเรกเลยที่ร้านอาหาร เห็นผู้ชายคนนึงกำลังกระหน่ำด่า พนักงานต้อนรับร้านอาหารอย่างเอาเป็นเอาตาย กะอีเเค่มีคนมาจอดรถขวางรถ(เบ๊นซ์)เเก ทำให้เเกเอารถออกจากซองไม่ได้ เเค่รอนิดรอหน่อย ก็เดือดดาลเหมือนเจ้าเข้าเเล้ว

อาเเปะ : %&òàù^?=$%£°ç°òà§ù-.,&%£$ (ไม่เข้าใจหรอกค่ะ เเต่เห็นอาการคนด่าเเล้ว พอเดาได้ว่าอีตานี่กำลังของขึ้นสุดๆเลย)

พนักงานสาว : &*^?=)((/&%;:_°§ç^?°çùà,;.:°ò°§ ตอบเสียงเเผ่วๆพร้อมกับทำหน้าเหมือนจะร้องไห้

อาเเปะ : &%$£”!”°ç§òàù?’ì=0;,.*èè+£$?^ì’?^=’ìé+èò ดังกว่าเดิม เเล้วกวาดเอาเเจกันบนโต๊ะที่พนักงานต้อนรับนั่งอยู่ลงไปตกเเตกหมด พร้อมกับคว่ำโต๊ะตามอีกรอบ ???????????

จ๊ากกกกกก......ดิฉันเห็นเเล้วผีเเม่นาคจะเข้าสิง อยากยืดเเขนไปคว้ามะนาวมายัดปาก (สกปรกๆ) เเล้วคว้าคออาเเปะนั่นมาหักเป็นสองท่อนจริงๆ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นน่ะ มีลูกค้าในร้านออกมามุงดูด้วยนะคะ เเต่ไม่มีใครคิดจะห้ามเลย สามีดิฉันก็หันไปบอกอาเฮียที่มาด้วยกันว่า ทำไมไม่เรียกผู้จัดการร้านออกมาเคลียร์ล่ะ ให้ผู้หญิงมารับหน้าคนบ้าอยู่คนเดียวได้ไง พวกอาเฮียก็ทำหน้าเลิ่กลั่กๆ หันซ้ายหันขวา เเล้วก็ตะโกน ç°§òàè+£$%&òàéù ?ì+*éàçò

ซักพักก็มีอาเฮียอีกคน วิ่งหน้าเริ่ดออกมา ท่าทางคงเป็นผู้จัดการร้าน จัดการรับหน้าเเทนไป สาวน้อยผู้น่าสงสารก็วิ่งร้องไห้เข้าไปหลังร้าน เห็นเเล้วโก๊ดโกรธค่ะ ทำเหมือนผู้หญิงเป็นอะไรซักอย่าง น่าจับตอนให้หมดเลยพวกนี้ อีกครั้งก็ตอนไปเข้าคิวซื้อตั๋วขึ้น TV Tower ที่หน้าช่องขายตั๋ว จะมีช่องที่เปิดขายอยู่สี่ห้าช่อง เเถวข้างๆดิฉันจะมีผู้หญิงยืนรอซื้อตั๋วต่อจากผู้ชายสามคนที่ยืนอยู่ข้างหน้า พอถึงคิวเธอ ก็ดันมีไอ้เบื๊อกโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้คนนึง เสือกเเขนพรวดพร้อมเงิน ปาดหน้าเธอเข้าไปในช่องขายตั๋วอย่างไร้มารยาทเเละรสนิยมอย่างเเรง เธอก็มอง เเต่ก็่ไม่ว่าอะไร ดิฉันละงุนงง สงสัย เป็นอย่างยิ่ง ว่าเธอยอมได้ยังไง ยืนรอก็ตั้งนาน เเดดก็ร้อน ปล่อยให้คนเเบบนี้ถือสิทธิ์ทรามๆทำเเบบนี้ได้อย่างไร ดิฉันหันไปมองสามีทำนองว่า เฮ้ยๆเราจะยืนมองอย่างนี้น่ะหรือ สามีก็ทำหน้าเเบบไม่รู้จะทำยังไงดี ดิฉันเลยยืนจ้องหน้าอีตานั่น เเบบเอาเป็นเอาตาย เเต่พี่เเกก็ไม่เห็นรู้สึกอะไรเลยเเฮะ เดินถือตั๋วออกไปอย่างไม่มีใครทำอะไรได้.......ที่นี้มาถึงตอนยืนเข้าคิวรอขึ้นลิฟท์ไปยอด tower เค้าก็ทำที่กั้นเเบบเป็นเหล็กกั้นเเค่เอว เเบบเขาวงกตวกไปวกมา ยืนรอมาได้ชั่วโมงกว่า เเถวก็ไม่ค่อยขยับเลย เพราะว่าลิฟท์มีเเค่สามตัว เเต่คนรอขึ้นเป็นเเสน มันก็เลยช้า นังปลาทองเริ่มหงุดหงิด ปวดขา หิวข้าว หิวน้ำ ร้อน สาระพัดที่จะเป็นตอนนั้น พอดีเเถวขยับไปตรงมุมพอดีใกล้กับเจ้าหน้าที่ ที่ยืนอยู่ สามีก็เลยขออนุญาตว่า ขอออกเเถวไปซื้อน้ำให้ภรรยาสุดสวยหน่อยได้ไหม มันกำลังจะตายเพราะหิวน้ำอยู่เเล้ว เจ้าหน้าที่ก็บอกว่าไปเลยคุณฝรั่ง (คนที่นี่ให้เกียรติเเละนอบน้อมกับพวกฝรั่งดั้งขอมากค่ะ) ระหว่างที่ดิฉันยืนรอสามีด้วยความงุ่นง่านอยู่ สายตาอันฉับไวปานเหยี่ยวของดิฉัน ก็เหลือบไปเห็นอาเฮียหน้าตาดีคนนึง กำลังมุดราวเหล็กตัดเเถวเข้ามาสองสามเเถวเเล้ว ไม่มีใครว่าอะไรเลย ทุกคนทำหน้าเหมือนไม่เป็นไร..... มาเเล้วๆใกล้เข้ามาเเล้วค่ะ พอเฮียมาเกือบถึงเเถวอิชั้น เธอก็เงยหน้ามามองดิฉันหน่อยนึง เเล้วก็เตรียมมุดปาดหน้าดิฉันไปเเถวถัดไป คิดหรือว่าจะได้ไปง่ายๆ ความหล่อเเบบตี๋ไม่สามารถทำให้ดิชั้นใจละลายได้หรอกค่ะ นังปลาทองยกขากั้นเลยค่ะ รองเท้าดิฉันห่างหน้าอาเฮียพอได้กลิ่น เเกโกรธมาก ด่าดิฉันลั่นเลย ç?%$£6òàè+ùò<4356òàè ดิฉันก็ไม่น้อยหน้า ตะคอกออกเเนวตะโกนกลับไป WHAT? What are you doing? ได้ผลค่ะ อาเฮียเเกชะงักเล็กน้อย หยุดคลานเป็นหมาทันที ลุกขึ้นมายืนมองหน้าดิฉัน เเต่สีหน้าไม่ใช่เอาเรื่องนะคะ เป็นสีหน้างุนงง ระคนสงสัย (ไม่รู้เหมือนกันว่าสงสัยอะไร) เเล้วก็หยุดอยู่เเถวที่อยู่ข้างๆดิฉันนั่นเเหละค่ะ ยังเห็นเเก่ตัวนะคะ ไม่ยอมกลับไปเเถวเดิมตัวเองอีก ซักพักก็จะหันมามองดิฉันเป็นระยะๆ ยิ่งตอนสามีกลับมาเเล้ว เเกยิ่งมองดิฉันสลับกับสามี จนสามีถามว่าทำไมผู้ชายคนนี้มองเราจัง พอดิฉันเล่าเรื่องน่าภูมิใจในเกียรติประวัติหญิงไทยให้ฟัง สามีก็เตือนว่าระวังๆหน่อยนะ ยืนอยู่คนเดียวเดี๋ยวก็มีเรื่องหรอก จะไม่มีใครช่วยเอานะ ดิฉันก็บอกว่าเอาซิ จะทำอะไรล่ะ จะมาบีบคอเหรอ จะเตะให้ไข่เเตกเลย ลองดูซิ…สามีก็ได้เเต่ส่ายหน้าเเบบปลงๆที่มีเมียเรียบร้อยเเบบดิฉัน....

จริงๆเเล้วยังมีต่ออีกในวันเเละวาระที่ไปต่างกัน เเต่กลัวจะเบื่อกันซะก่อน เอาไว้ทิ้งช่วงซักพักค่อยมาต่อเรื่องจีนๆนะคะ.....วันนี้ขอตัวก่อน สวัสดีค่ะ

Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2549

Last Update : 24 กรกฎาคม 2550 22:59:15 น.

29 comments

Counter : 861 Pageviews.

ดีใจจังเลยค่ะ มาแล้วววว......
หนูรออยู่อย่างใจจรดจ่อค่ะ
ขอขึ้นไปอ่านก่อนนะคะ แล้วจะมาเขียนคอมเม้นท์ใหม่ค๊า
รักพี่แอ๊กค่ะ...หลับฝันดีนะคะ

โดย: จันทร์สวย

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:4:49:15 น.

555 อ่านแล้วขำมากเลยพี่.....พี่แอ๊กคิดได้ไงคะเนี่ย...."เตะ.....เลย" พี่ยอดที่สุดเลยอ่ะ555
โห..อ่านแล้วตาสว่าง หนูคิดว่าเมืองจีนไม่น่าจะหินเท่าอินเดีย สงสัยงานนี้ชกกันได้สบายๆเลยค่ะ ไม่มีใครเป็นรองใคร อย่างนี้พี่แอ๊กไปอินเดียสบายค่ะ555

หนูเคยเจอแบบพี่อ่ะค่ะ ไม่รู้จะทำยังไงกับเด็กขอตังที่อินเดียเด็กเว้าวอนมาก วิ่งตามรถเราจนไกล หนูก็กะว่าเราต้องให้กับสาธารณกุศลจะแก้ปัญหาได้ลึกกว่าการให้กับเด็ก แต่ต่อมาหนูไปจาร์กาตา เจอเด็กตากฝน เดินตัวเปียกๆ หนาวๆ สั่นๆ มาขอเงินเราที่นั่งแท๊กซี่อยู่ หนูก็คิดแบบเดิม ก็ไม่ให้สุดท้ายภาพยังหลอนอยู่ในหัว อยู่เลยค่ะ
ดังนั้นตอนนี้ก็ให้ค่ะ ทำเป็นดูๆหน่อยแต่ก็ให้ค่ะ เพราะสุดท้ายให้เพื่อช่วยเราเองไม่ให้รู้สึกผิด..

ปล.เอาอีกแล้วพี่ เพลงนี้หนูร้องได้ในเวอร์ชั่นไทย ของพิงค์แพนเตอร์......"ถึงจะแสนไกล ไกลถึงใต้ล่าสุดขอบฟ้าแสนไกล"......โอว...ตอนนี้หนูไม่สามารถลบมันไปจากหัวได้อีกแล้วค่ะ....

Take Care นะคะพี่

โดย: จันทร์สวย

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:5:21:03 น.

หนูจันทร์สวย เช็คหลังไมค์ด้วยค่ะ....

โดย: ปลาทอง9

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:5:29:32 น.

พี่แอ๊ก เล่าให้ฟังหรือยังเรื่องขอทานเมืองจีน
ตอนนั้น นั่งรถไฟจะไปเข้าฮ่องกง เห็นเด็กๆ
แก้มแดงๆ ผมยุ่งๆแล้วสงสาร ก็เลยให้ตังค์เขาไป

เท่านั้นแหละพี่เอ๋ยยยย มีการตะโกนบอกกันเป็นต่อๆ
ç?%$£6òàè+ùò<4356òàè ç?%$£6òàè+ùò<4356òàè หนูยังยืนงงอยู่ แต่เพื่อนฉุดมือ
ให้วิ่งแล้วเพราะเพื่อนมันฟังจีนออก แต่ก็วิ่งตามมาเป็น
พรวนเหมือนกัน เลยแบบ ไม่เอาแล้ว วิ่งหนีไป ขำไป กลัวไป เฮ้อ ชีวิตนี้ไม่เคยเจอผู้ชายวิ่งตาม ก็เจอคราวนี้ จะดีใจ
หรือเสียใจดีเนี๊ยะ

และจริงที่สุดค่ะ คนจีน เห็นต่างชาตินี่ เขาจะเทคแคร์ดีมากๆ
ไปทานข้าวกับเพื่อนที่กวางโจว รร อะไรจำไม่ได้แล้ว สวยๆใหญ่ๆ ดี แต่ห้องน้ำแย่หน่อย คือตอนเข้าไปนี่ คนเต็มทุกโต๊ะเลย มีพนักงานเดินมาถาม ก็พูดอังกฤษไป เท่านั้นแหละ
เห็นกับตาเลย มีอาเฮีย สองคน แกกำลังกินอยู่ พนักงานคนนั้นเดินไป ç?%$£6òàè+ùò<4356òàè ç?%$£6òàè+ùò<4356òàè แป๊ปเดียว อาเฮียสองคนนั้นรีบพุ้ยๆๆๆๆ ข้าวอย่างไวและรีบลุกไปเลย หนูนี้เหวอไปเลย แบบมองหน้าแกแบบอยากขอโทษ แต่แกไม่สบตาเลย

พี่แอ๊กสังเกตุไหมว่า คนจีนนี่ เช้าๆมา เขาจะไม่หวีผมกันนะ
แต่งตัวดีแค่ไหนใส่สูทสวยงาม แต่ผมนี่ ตืนมายังไงก็ยังงั้นเลยอ่ะ นึกแล้วฮาเนอะ

คิดถึงนะ

โดย: gothenburger

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:5:37:29 น.

คุณปลาทอง 9 เล่าเรื่องได้สนุกดีค่ะ
ทำไมอาเฮีย ที่เมืองจีน ใจร้ายกันจัง

เห็นด้วยกับคุณข้างบนว่าอย่างนี้ไปอินเดียได้สบายๆ ค่ะ
(ดิฉันเคยไปอินเดีย มาแล้ว )
สงสัยต้องหาโอกาสไปเมืองจีน บ้างแล้ว

โดย: grappa

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:7:00:36 น.

ตามมาเที่ยวต่อค่า คุณแอ๊กเล่าเรื่องได้สนุกเพลินดีค่ะ
แถมนึกภาพตามไปด้วยค่ะ อิอิ..พูดถึงอาหารของจีน เคยไปทานบุฟเฟ่จีน แถวๆเมืองที่ติ๊กอยู่น่ะค่ะ เป็น Sour
ซุปร้อนๆที่เค้าใส่เห็ดหูหนู หน่อไม้ลงไป อร่อยดีค่ะ เป็นซุปที่เหมาะที่จะทานในช่วงหน้าหนาวด้วยค่ะ..คุยกับพ่อบ้่านไว้ว่า คงต้องหาโอกาสไปเยือนให้ได้สักครั้งหนึ่งค่ะ..
ขอบคุณเรื่องราวและภาพสวยๆนะคะ...

โดย: tiktoth

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:7:12:02 น.

หายไปนานนะคุณปลาทอง

โดย: ชายคา

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:7:40:44 น.

คิดถึงปลาทองจังเลย
ปลาทองสบายดีรึเปล่าน่า

โดย: บันทึกสีขาว

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:9:57:24 น.

ตามไปเที่ยวด้วยคนจ้า

ปีนี้อดสัญจรตอ.ปอ.ทอ

โดย: นู๋ส้มจุก

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:11:21:37 น.

อ่านไม่ได้หายใจหายคอแน่ะพี่แอ็ก... แต่อ่านแล้วสนุกค่ะไม่ต้องกินยาแก้เมาใดๆ ทั้งสิ้นตามคำเตือนข้างบน

เรื่องมาขอเงินนี่เห็นแล้วนึกถึงตอนตัวเองพาคนข้างๆ ไปแม่สายกับครอบครัวเลยค่ะ โห ไปทีเห็นฝรั่งเด็กๆ โผล่มากันตรึม ตอนแรกเห็นแค่คนสองคนก็ยังพอให้นิดหน่อยแต่ว่าพอรู้ว่าได้เหมือนเด็กทั้งเมืองมันมาโผล่ตรงหน้า เราทำไรไม่ได้ก็ต้องเดินหนีล่ะค่ะ เพราะให้หมดก็ตายแถมหนนี้ถ้าให้แล้วล่ะก็เป็นการบังคับขืนใจกันชัดๆ เราก็เลยเซย์โนไปเลยค่ะ

เมืองจีนนี่ถ้ามีโอกาสจะไปแน่ๆ ค่ะ ชอบบรรยากาศ ตอนนี้ยังไม่ได้ไป ก็ขอไปเรียนพูด %&òàù^?=$%£°ç°òà§ù-.,&% แบบข้างบนไปก่อนดีกว่า เผื่อว่าไปแล้วจะได้ไม่มีปัญหาเพราะฟังคนจีนด่าเราออกซ๊า

พี่แอ็กบอกว่าชอบอ่านหนังสือ ไม่รู้ว่าพี่ชอบอ่านแนวไหนเหรอค่ะ ..

โดย: JewNid

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:12:12:06 น.

ถ้าเป็นที่ไทยหน่อยไม่ได้ เรื่องแซงคิวนี่คงต้องแหลกกันไปข้าง

ว่าแต่ว่าที่เค้างงนี่เพราะฟังภาษาอังกฤษไม่รู้เรื่องหรือเปล่าคะ คนจีนน้อยคนที่จะฟังออก

โดย: พราว IP: 61.47.108.189 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:12:12:58 น.

555 อ่านวีรกรรม วีรเวร ของนู๋แล้วขำเกือบตกเก้าอี้ เออ แฮะ ตอนนั้นคงโกรธแบบเห็นช้างเท่าหมูนะ ตอนยื่นขาไปสกัดเค้าอ่ะ

แต่ถ้าจะให้ดี กลับไปไทยหนนี้ ต้องไปหัดเตะ แบบไม่ให้แตกนะจ๊ะ จะได้ไม่มีหลักฐานมัดตัวไง๊ ว่าทำของของเค้าเสียหาย

โดย: P.Ta

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:13:53:12 น.

เพิ่งกลับมาถึงบ้านค่ะ.....
สงสัยไม่มีเเรงไปเยี่ยมบล๊อกใครเเล้วค่ะวันนี้
คงต้องขอตัวไปเฝ้าพระอินทร์ก่อนนะคะ
พรุ่งนี้ตื่นมาจะเเวะไปหาค่ะ

โดย: ปลาทอง9

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:4:03:26 น.

ตามมาเที่ยว แอ๊กเขียนได้เห็นภาพจริงๆ

โดย: พิพพ์

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:9:56:49 น.

อะไรเนี่ย ผมหายไปแป๊ปเดียว อิตาลีกลายเป็นจีนได้ไงเนี่ย
(หรือเป็น Combination ใหม่หรอครับ 5555)

โดย: theatre

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:14:53:27 น.

เห็นแล้วน่าไปจัง สวยมากเลยอะจะ

โดย: อินทรีทองคำ

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:17:32:48 น.

ตามไปเที่ยวด้วยค่า

โดย: Batgirl 2001

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:20:17:43 น.

พี่แอ็ก แอบถามไฮโซเจ็ทเซ็ทเป็นไงอ่ะค่ะ

โดย: JewNid

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:23:46:51 น.

ดุเดือดน่าดูเลยนะคะ

คุณปลาทองคะ เสียงสวดมนต์มาแล้วค่ะ ให้ทางลิ้งค์นี้เลยค่ะลองฟังดูนะคะ

//www.ajaree.com/V006.WAV

โดย: เฉลียงหน้าบ้าน IP: 69.225.227.98 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:1:35:40 น.

พี่แอ๊ก ขอบคุณที่มาอธิบายคำว่าเจ็ทเซทให้นะค่ะ
แบบว่าบ่ฮู้แต้ๆ เจ้า

แอบมาขำ ( แต่หัวเราะเสียงเบาๆ ) กับเรื่องหน้าแตกของพี่
กับบล็อกหนูน่ะค่ะ ไม่เป็นไรเผลอไผลกันได้แต่ว่าไม่ว่ากัน
ค่ะเพราะว่าเข้าบล็อกเก่าได้อ่านงานเก่า ๆ ด้วย จะเห็นว่ามัน
เขียนนานโขเหมือนกันนะค่ะ นิดเข้าไปอ่านแล้วก็แอบมา
ตอบพี่แอ๊กตรงนี้เรื่องกล้องๆ เลยนะค่ะ

ตอนนี้ถืออยู่สองตัวค่ะคือ fuji finepix700 ส่วนอีกตัวเพิ่ง
ได้มาก่อนปิ๊กบ้านเฮาก็เป็น fuji 9500 จ้า ส่วนถ้าให้แนะนำ
กล้องดีๆ ก็สารภาพว่าไม่รู้เหมือนกันอ่ะค่ะเพราะว่าแล้วแต่
รอยัลตี้ของทางบ้านพี่แอ๊กดีกว่าว่าชอบของยี่ห้อใด

โห แต่ว่าพี่แอ๊กง่ะ รูปที่พี่ถ่ายมาก็ง๊ามงามเหมือนกันนะค่ะ
อย่าทำเป็นเล่นไป ไปดูภาพถ่ายที่อิตาลีมีแต่ชวนให้เรา
อิจฉาซ๊า อยากปายยยย แต่ก็ไม่ได้ไปซะที สวยๆ ทังนั้น
เลย นี่คิดว่าก่อนตายจะได้แวะไปเยือนทัสกานีมั่งหรือเปล่า
ก็ไม่รู้ค่ะ อยากไปมั่กๆ

ชะแว๊บไปนอนก่อนนะค่ะ แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้มาคุยกันใหม่

โดย: JewNid

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:4:33:58 น.

....แวะมาทักทายอีกรอบค่ะ สบายดีน่ะคะ ขอบคุณมากน่ะคะ ที่แวะไปเที่ยวชมบล็อคเจนนี่ และให้กำลังใจเจนนี่อ่ะ....

....ดีใจจังค่ะ ที่อย่างน้อย เจนนี่ก็ยังมีพี่ๆ เพื่อนๆ ไปคอยให้กำลังเจนนี่อยู่ห่างๆ ดีใจที่อย่างน้อยเจนนี่ก็ไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว....

............ว่างๆก็แวะไปทักทายเจนนี่อีกน่ะค่ะ..............

....อ๋อ เจนนี่อยู่กรุงโรมค่ะ ว่างแวะไปคุยกันน่ะค่ะ....

โดย: jenny (สาวอิตาลี

) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:5:04:36 น.

ตามคุณนิดมาตอบพี่แอ๊กด้วยคน

โป๊ยกั๊ก ก็ //skn.ac.th/skl/project/spice87/a5.GIF

น้ำตาลกรวดก็คือ //www.vietworldkitchen.com/bookshelf/pics/pho-sugar.JPG

หาซื้อได้ในร้านเอเชียนะคะพี่ มีแน่ๆ ร้านจีน เพราะคนจีนนิยมใช้ต้มรังนกทานน่ะค่ะ

ส่วนน้องจีนไม่ได้มาช่วยเรียงถั่วงอกค่ะวันนี้ เธออ้างว่า "เด๋วแม่ก็ถ่ายรูปหนูไปลงบล๊อกอีก หนูเขินลล์" เสร็จเลยหนูต้องมาเรียงเองคนเดียว

โดย: gothenburger

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:5:08:47 น.

แวะมาไค่หัวจ๋นปอเจ๊บต้อง

โดย: แม่น้องธัย

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:5:33:55 น.

แวะมาเดินเล่นบล็อคคุณปลาทอง 9

โดย: ชายคา

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:8:26:55 น.

ชอบเพลงเจ๊มากๆ จี้น จีน 5555
แวะไปอ่านเวียนนาแล้วครับเจ๊

โดย: theatre

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:13:06:06 น.

แวะมาเยี่ยมจ้า สาวสวย

โดย: นู๋ส้มจุก

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:21:29:26 น.

มาขอบคุณ คุณปลาทองมากๆครับ ที่แวะไปเยี่ยมเยียนและอวยพรให้หายป่วย ตอนนี้ดีขึ้นมากเลยครับ เลยมาเยี่ยมกันเหมือนเดิมนะครับ ขอบคุณมากๆครับ...

อ่านเนื้อเรื่องคุณปลาแล้วทึ่งมากๆครับ แล้วพิมพ์ก็เก่งมากๆเลย แต่ผมเริ่มกลัวคุณปลาแล้วล่ะครับ...ไม่รู้หายโมโหหรือยังครับ...อย่าเห็นผมเป็นเจ้าคนนั้นนะครับ ผมกลัวโดนเตะครับ....แหะแหะ....ยังไม่ค่อยหายดีอ่ะ....

โดย: สมพร (Arefa Gold

) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:22:20:16 น.

แวะมาบอกว่า ฝันดีนะคะ

โดย: Batgirl 2001

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:23:41:43 น.

แวะมาอ่านประสบการณ์คุณแอ๊กในเมืองจีนค่ะ สงสัยสาวไทยอย่างเราๆ คงทนอะไรพวกนี้ไม่ได้เหมือนกันจริงๆ นะคะ

เรื่องไม่ให้เกียรติผู้หญิงนี่ หนุ่มจีนส่วนใหญ่เป็นกันหมดค่ะ ยกเว้นสาวเซี่ยงไฮ้สมัยใหม่ที่สวย เริ่ด เชิด หยิ่ง อันนั้นเหล่าแฟนๆ เธอต้องถือกระทั่งกระเป๋าถือให้เลยค่ะ

แต่ถ้าเป็นระดับแม่บ้านธรรมดานั้นหายห่วงเลยค่ะ ต้องยอมศิโรราบเป็นข้ารับใช้ทั้งที่บ้าน และต้องทำงานนอกบ้านตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน็อต ขณะที่เหล่าคุณชายนั้นไปจิบเหล้าเคล้าดงไพ่ตามสวนสาธารณะ ไม่งั้นก็ดื่มเบียร์ สูบบุหรี่ในคาราโอเกะซะงั้น

คำว่า คิว และ เสียสละนั้น ไม่มีในพจนานุกรมจีนเลยก็ว่าได้ค่ะ (ปัจจุบันต้องมีการสอนกันทางทีวี และตามรถไฟใต้ดินแล้วนะคะ) เคยต้องดึงแขนผู้ชายจีนที่นั่งในรถไฟใต้ดินคนนึงให้ลุกเพื่อให้ผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่อุ้มเด็กได้นั่งแทน ทั้งๆ ที่ที่นั่งทั้งแถวมีแต่ชายฉกรรจ์ทั้งสิ้น ทุกคนไม่สนใจเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะยืนเองก็ยังแทบไม่ไหวค่ะ

ตอนนั้นยังพูดจีนไม่ได้ ก็ได้แต่พูดไปว่า Could you please give her a seat? ได้ผลเหมือนกันค่ะ ไม่ใช่ว่าเค้าฟังรู้เรื่องนะคะ แต่คงงงๆ ว่า อาหมวยนี่มันพูดอะไรหว่า คุณครูที่สอนภาษาจีนเค้าบอกเลยค่ะว่า ทีหลังอย่าทำนะแบบนี้ ผู้ชายที่นี่เค้าอาจจะลุกขึ้นมาตบผู้หญิงกันได้ง่ายๆ นา...

คุณครูบอกว่า เดชะบุญที่ยูพูดภาษาปะกิดไป หากว่าพูดภาษาจีนแล้วไซร้ ปากอาจจะแตกแทนการได้ที่นั่งแน่ๆ

พร้อมกันนั้นก็เตือนว่า หากเจอแก๊งค์ล้วงกระเป๋าในรถไฟใต้ดินแล้วล่ะก็ กรุณาอย่าได้เข้าไปเตือนเหยื่อเด็ดขาด เพราะ Next stop ของยู อาจจะเป็น Next life เลยก็ได้

พอเล่าให้ซะมีฟังเสร็จ จากนั้นบัตรโดยสารก็แปรสภาพเป็นบัตรใช้เฉพาะแท็กซี่เลยค่ะ เพราะคุณซะมีกลัวว่าจะไปซ่าผิดถิ่นเข้าอีก เดี๋ยวจะกลับถึงบ้านไม่ครบ 32 ค่ะ

แล้วเรื่องดูถูกพนักงานบริการนี่ ไม่ได้เป็นเฉพาะผู้ชายหรอกนะคะ ผู้หญิงเซี่ยงไฮ้ที่คิดว่าตัวเองเริ่ดๆ นี่ก็เป็นค่ะ มารยาทแย่มากๆ เคยเห็นเด็กเสิร์ฟโดนว่า ตั้งแต่เอาเมนูมาให้ ก็คุยกับเค้าเสียงกระแทกๆ จนสั่งอาหารเสร็จ เค้าก็โยนเมนูกลับไปให้เด็กเสิร์ฟ พอเด็กยกอาหารมา ก็ว่าประมาณว่าเอามาให้ผิด ดูเหมือนจะไม่พอใจอะไรที่น้องเค้าทำให้ทั้งนั้น (ไม่รู้ไปโกรธกันแต่ชาติปางไหน) จนเพื่อนน้องเค้าต้องมาช่วยพูดให้ ลูกค้าก็หันไปว่าเพื่อนเค้าต่อ จนเพื่อนน้องเค้าปรี่เข้าไปจะเอาเรื่องลูกค้าสลาตันนี่อยู่แล้วค่ะ ดีว่าผู้จัดการรีบมาแล้วก็ขอโทษ (ก็ไม่เข้าใจว่าขอโทษทำไมค่ะ)

ตอนที่น้องเค้ายืนร้องไห้กลางร้าน ก็ไม่มีใครสนใจเลยค่ะ เลยลุกเอาทิชชู่ไปให้เค้าซับน้ำตาต่อหน้ายัยลูกค้าคนนั้น เค้าก็ลุกขึ้นมากะเล่นงานขาแจ๋นด้วยเหมือนกันค่ะ พอถามสวนไปก่อนว่า Why did you scold her like this? She's not your slave. อาการคอแข็ง เชิดๆ ของเธอก็งอลงมาได้หน่อย แต่ไม่พูดอะไร แล้วก็จ่ายเงินออกจากร้านไป

ทำให้รู้ว่าการแสดงตัวเป็นคนต่างชาติในเวลาคับขันและจำเป็น ก็เป็นประโยชน์ได้เหมือนกัน (หลังจากที่ได้อภิสิทธิ์ในการถูกหลอกให้ซื้อสินค้าและบริการแพงกว่าปกติ เพราะเป็นคนต่างชาติมานาน)

เล่าซะยาวเลย...

หวังว่าคุณแอ๊กคงสนุกกับการไปเที่ยวเซี่ยงไฮ้ครั้งใหม่นี้นะคะ

โดย: L@st love

วันที่: 12 มิถุนายน 2550 เวลา:17:27:04 น.