หาดหิมะ กับทะเลเมฆ

อิอิ...

ความรักทำให้เราอ่อนไหว... และอ่อนแอ แต่บางทีมันก็ยากจะบอกว่า มีหรือไม่มีความรักจะดีกว่ากัน

โบกมือหยอยๆ


ปอมอ.

"บนเส้นขนานของเราที่ค่อยๆ ห่างจากกัน"

เอ่อ...คุณครับ...เส้นขนาน แปลว่ามันขนานกันแบบรักษาระยะห่างอ่ะครับ

มันคงไม่ห่างกันไปกว่านั้น และไม่ใกล้กันไปกว่านี้อ่ะครับ

เส้นขนานที่ยังคงมองเห็นกัน..ทรมานจัง

ปล.(มั่ง) บล๊อกนี้ให้ความรู้สึกหนาวและ เหงาจังเลยค่ะ

อย่างน้อยก็มีความทรงจำดีๆ และความรู้สึกดีๆ ให้นึกถึงอยู่นะคะ

ป.ล. เห็นด้วยค่ะ ถ้ามีไม่ดี ไม่มีคงจะดีซะกว่า..

อ่านแล้วอยากให้เส้นขนานเบี้ยวเล็กๆ จังเลยค่ะ จะได้บรรจบ ..แต่ถ้าหากว่าบรรจบกันไม่ได้ก็ ถือว่า ขอให้ผ่านมา ผ่านไป เป็นความทรงจำดีๆ ต่อกันดีกว่านะค่ะ ...

ภาพสวยจังเลย ดูแล้วพริ้วไหว ล่องลอย ทำให้จินตนาการได้เยอะเลยค่ะ ..

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมกันนะค่ะ

วิว บน เครื่องบิน สวย เน๊อะ..

เรา เคยนั่ง กลางคืน.. ถ่ายรูป ไม่เห็น อะไร เลย..

;-)