|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
. . . เ ห ง า . . .
นอกหน้าต่างฝนกำลังตก ในขณะที่น้ำในตาหยุดไหลลงแล้ว ซึ่งการหยุดร้องไห้ไม่ได้หมายความว่าความเสียใจจะจางลง
จากวันนั้นผ่านมาเคยเจ็บปวดเท่าไร... จวบจนวันนี้ความเจ็บปวดก็ยังมีอยู่เท่ากัน
ฉันนั่งมองละอองฝนที่เกาะพราวข้างหน้าต่าง แสงสะท้อนจากหยดน้ำนับพันนับหมื่นพราวพร่าง ทำให้ภาพตรงหน้าพร่าเบลอ... เฉกเช่นเดียวกับการมองผ่านม่านน้ำตา
ไอเย็นของสายฝนแตะผิว ฉันสัมผัสถึงความรู้สึกบางอย่างที่เรียกมันว่า ความเหงา
Create Date : 01 กรกฎาคม 2549 |
Last Update : 1 กรกฎาคม 2549 23:23:15 น. |
|
0 comments
|
Counter : 379 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|