ปีท่องเที่ยวมาเลเซีย (2007)
ถ้าเผื่อใครยังไม่รู้ ก็รู้กันเสียว่าปีที่เหลืออีกสิบฝ่าวันนี้เป็นปีท่องเที่ยวมาเลเซีย แต่ไม่ต้องเสียดายที่ไม่ได้ไปเที่ยวมาเลเซียในปีนี้ไปหรอกนะ เพราะไอ้ปีท่องเที่ยวมาเลเซียนี่ไม่ได้ช่วยนักท่องเที่ยว (อย่างเรา) เท่าไหร่เลย ถึงจะมีโปสเตอร์และสติกเกอร์ติดตามตึกรามบ้านเรือนหรือรถเมล์ทั่วประเทศ แต่ก็ไม่มีความช่วยเหลืออะไรเป็นรูปธรรมให้เห็น (เข้าใจว่าติดโปสเตอร์ไว้ยั่วประสาท ตามนโยบาย "ยิ่งเห็นจะได้ยิ่งยั๊วะ" มากกว่า) และเราก็มั่นใจว่าทุกคนจะสามารถไปเที่ยวมาเลเซียด้วย "ตนเอง" ได้ โดยอาศัยข้อมูลจากอินเทอร์เน็ตหรือโลนลี่เพลเน็ต ไม่ต้องง้อการท่องเที่ยวมาเลเซียเลยสักกะติ๊ด
ไม่มีส่วนลด โปรโมชั่น บัตรขึ้นรถเมล์ฟรี หรือสิทธิประโยชน์ลดแลกแจกแถมนักท่องเที่ยวก็ไม่เท่าไหร่หรอก แต่ไม่ว่าจะไปไหน เป็นต้องเจอฤทธิ์เดชข้อใดข้อหนึ่งของสำนักงานการท่องเที่ยว ไม่ ก. ปิดทำการ ก็ ข. ไม่มีข้อมูล หรือ ค. ไม่เต็มใจให้บริการ อันใดอันหนึ่งเสมอนี่สิ อันนี้เคืองแค้นแสนสาหัส
เริ่มจากปีนัง สำนักงานการท่องเที่ยวมาเลเซียที่ปีนังอยู่ชั้นสามของตึกคอมตาร์ สู้อุตส่าห์เดินจากไชน่าทาวน์ไป (ไม่ใช่ใกล้ๆนะ) เพื่อพบว่ามันปิด เนื่องจากเป็นวันอาทิตย์ อะนะ...แม้ในใจจะอุทธรณ์ว่า ให้ตายเถอะโรบิน เป็นหน่วยงานบริการนักท่องเที่ยว แล้วเฉือกปิดวันอาทิตย์เนี่ยนะ แบบนี้แปลว่านักท่องเที่ยวห้ามเที่ยววันอาทิตย์และนอกเวลาราชการหรือไงฟะ แต่ก็เข้าใจได้เพราะแถวๆบ้านเรา สถานที่ราชการก็ปิดวันอาทิตย์เหมือนกัน ฉะนั้น จึงกัดฟันบอกตัวเองว่า ไม่เป็นไร พรุ่งนี้มาใหม่ก็ได้ (ฮึ่ม...กรอด) วันจันทร์ สิบโมง ไปถึงประตูเหล็กยังคงปิดตายราวกับห้างเจ๊ง อืมม์...ชักจะอภัยไม่ไหวแล้วนะ เสียเวลาไปสองวันยังไม่ได้ข้อมูลที่อยากได้สักข้อเลย ไม่ง้อก็ได้เฟ้ย (อยากง้อก็ไม่รู้จะทำไง จะคุกเข่าจนกว่าประตูจะเปิดแบบหนังจีนกำลังภายในก็เกรงใจผู้กำกับ กลัวจะตายเปล่าอยู่ตรงทางเดินน่ะ)
โชคดีที่วันสุดท้ายเดินไปแถวๆท่าเรือแล้วเจอสำนักงานการท่องเที่ยวเล็กๆเปิดแต่เช้าตรู่ ก็เลยเข้าไปถามข้อมูลมาได้บางส่วน แต่ก็ต้องอดทนกับเจ้าหน้าที่ผู้ทำหน้ายักษ์อยู่ในโหมด "ไม่ยินดีให้บริการ" แต่ก็ถือว่าอีกสองข้อผ่าน เพราะเปิดทำการและมีข้อมูลให้หยิบพอสมควร แล้วก็โชคดีอิ๋บอ๋ายที่ข้าพเจ้าเปลี่ยนใจ หันกลับไปคว้าโบรชัวร์เมืองอื่นๆที่คิดจะไปมาด้วย เพราะหลังจากนั้นจนออกจากประเทศ สำนักงานการท่องเที่ยวที่ผ่านไปเจอ (แล้วไม่ปิด) ก็ไม่มีข้อมูลอะไรให้หยิบอีกเลย (ถ้าตอนนั้นกลัวแบกหนักและหวังจะเจอน้ำบ่อหน้า มีหวังกลับมาถึงกรุงเทพคงยังด่าตัวเองไม่จบ)
ที่แคเมอรอนไฮแลนด์ส สนง.การท่องเที่ยวเป็นบูธสีสวยงามอยู่ริมถนน แต่เข้าไปแล้วมีบรรยากาศของการขายทัวร์สูงมาก ขายแผนที่ก็ไม่ว่ากัน ไม่มีโบรชัวร์ให้ก็ยังพอทน แต่ไม่ว่าจะถามอะไร คุณน้องเธอก็ตั้งท่าจะให้ซื้อทัวร์ (ซึ่งราคาแพงกว่าทัวร์ข้างนอก) ไปหมดทุกคำถามนี่สิ ว่าจะชวนคุยหลบฝนเสียหน่อย เลยเปลี่ยนใจ ยอมออกไปลุยฝนทนหนาวข้างนอกยังจะถูกกว่า เอ๊ย สบายใจกว่าอีก
ที่เคแอล รอขอแผนที่หน้าบูธบริการนักท่องเที่ยวที่เซ็นทรัลมาร์เก็ตตั้งแต่เก้าโมงจนจะสิบโมง ก็ไม่มีเจ้าหน้าที่มาเปิด สะบักสะบอมกลับจากปุตราจายาตอนสี่โมงนิดๆ คุณเจ้าหน้าที่กำลังจะปิดบูธ ดีใจเป็นบ้า ได้แผนที่สี่สีมาใบนึง ออกอาการเสียสติดังวานรได้แก้ว รีบเก็บแผนที่ขาวดำที่ปรินท์จากอินเทอร์เน็ตเข้ากระเป๋าทันที แต่เดินตามแผนที่ใหม่ไปครึ่งชั่วโมง ก็พบว่าหาความน่าเชื่อถือไม่ได้แม้แต่น้อย คนไม่มีรถขับ อยู่ๆมาหลอกให้เดินหลงไปสามถนนแล้วกลับมาที่เดิมเนี่ย มันเซ็งนะเฟ้ย แถมขากลับยังพาไปขึ้นโมโนเรลผิดสายอีก ในที่สุดก็ต้องควักแผนที่โง่ๆออกมากาง โห...เชื่อได้กว่ากันเยอะเวย รู้งี้ไม่ขอมาให้เสียเวลาหรอก
สนง.ท่องเที่ยวที่ปุตราจายาปิดกินข้าวเที่ยงตอนบ่าย (ไม่รู้บ่ายกี่โมงถึงกี่โมงเพราะไม่มีเวลาบอก) แต่เรารอถึงบ่ายสองสิบห้ากว่าคุณเจ้าหน้าที่จะเอ้อระเหยเดินแคะฟันกลับมาไขกุญแจออฟฟิศ แถมยังต้องรออีกห้านาทีกว่าทั่นจะพยักหน้าให้เข้าไปพบได้ แล้วสู้อุตส่าห์รอตั้งนานเพื่อจะได้คำตอบว่า วันธรรมดาไม่มีรถเมล์วิ่งวนลูปหรอกหนู ต้องเดินหรือไม่ก็เหมาแท็กซี่ (แถมเสนอตัวจะเป็นแท็กซี่ป้ายดำให้เหมาอีกแน่ะ) นี่ถ้าไม่เดินตากแดดไปตากแดดกลับจนตัวดำและขาสั่นพั่บๆ จะกลับไปทุบหัวเหม่งคุณลุงสักอั้กสองอั้กโทษฐานให้ข้อมูลผิดพลาด ก็ระหว่างที่เดินฝ่าแดดร้อนเปรี้ยง เห็นรถเมล์วิ่งก่ายหน้าไปไม่รู้กี่คันง่ะ โอย...แค้นนนน
สนง.ท่องเที่ยวในมะละกาใหญ่โตโอฬาร ตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่ตรงข้ามโบสถ์คริสต์สีชมพูเลยทีเดียว แต่เข้าไปแล้วโล่งว่างราวกับกำลังจะปิดกิจการ นอกจากแผนที่ที่มีจำหน่ายในราคา 6 ริงกิต (แต่ก็เป็นเล่มนะ ไม่ใช่แผ่นเดียว) และบอร์ดติดข้อมูลโรงแรม (แพงๆ) แล้ว ไม่มีโบรชัวร์หรือหนังสืออะไรให้หยิบเลยสักกะเล่ม แห้งแล้งมากๆ (เคาน์เตอร์ท่องเที่ยวที่ท่ารถก็เหมือนกัน)
สรุปว่า ถ้าหาข้อมูลมาก่อนแล้ว ทั้งจากเน็ตและจากการท่องเที่ยวมาเลเซียที่ถนนสีลม ก็อย่าไปง้อ สนง.ท่องเที่ยวในมาเลเซียให้เสียเวลาเที่ยวเลย ถ้าคิดจะแวะไปเล่นๆ ก็อย่าตั้งความหวังมากว่าจะได้อะไร แต่ให้ลองเดาเล่นสนุกว่าจะเจออะไรระหว่าง ก.ประตูปิด ข.เจ้าหน้าที่หน้ายักษ์ ค.ชั้นวางโบรชัวร์เปล่าๆ ถ้าเป็นข้อ ก. ข. ค. หรือ ง. ถูกทุกข้อ อย่างน้อยก็จะได้ขำออก
แต่ถ้าเป็นตรงกันข้าม เข้ามาเข่นกันได้เลยพวก
| Create Date : 13 พฤศจิกายน 2551 |
| Last Update : 13 พฤศจิกายน 2551 2:30:54 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 309 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: อ้อย IP: 58.9.153.75 วันที่: 22 มีนาคม 2552 เวลา:12:56:44 น. |
|
|
|
โดย: prempcc  วันที่: 9 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:27:54 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ขอบคุณคะ
อีเมล์หนูคะ Nichcha_2008@hotmail.com