เธอเท่านั้นที่ตัดสินใจ น้ำตาที่คลอเบ้า กับความรู้สึกที่บีบรัดอยู่ภายใน ทําให้รู้สึกกลัว กลัวจะเหมือนทุกครั้งที่พอรักใครสักคนมาก รักก็จบ จบอยางไม่น่าจะจบ และจบแบบทิ้งรอยร้าวไว้เสมอ กับเธอนั้น ถ้ารักจะจบ ก็เพราะเธอไม่พูด รู้สึกอะไรเธอก็เก็บ เก็บสะสมจนวันหนึ่ง ก็ล้น ก็ทนไม่ได้ เธอควรจะพูด ในเมื่อคนที่เธอจะพูด คือคนรักของเธอ คนที่รักเธอ.. คนหนึ่งมีอะไร รู้สึกอย่างไรก็ไม่เคยเก็บ เหมือนระบายทุกอารมณ์ออกไปให้เธอรับรู้ แต่เธอแตกต่าง รู้สึกอะไรก็ไม่เคยพูด เขื่อนยังระเบิดถ้ารับน้ำไว้มาก-มาก วันหนึ่งเธอคงระเบิด ถ้าเธอไม่ระบายออกมาบ้าง.. เพราะรู้ว่าเธอเป็นทุกอย่างของชีวิต จึงทําทุกอย่างไม่เคยปกปิด ทั้งเรื่องดีเรื่องไม่ดี เธอรับรู้ทุกอย่าง แต่บางทีลืมไปว่า เธออาจรับเรื่องไม่ดีไม่ไหว บางคนจึงคอยแสดงหรือบอกเล่า เรื่องดีดีให้คนที่รักรู้ ซุกด้านมืดของตัวเองไว้ แต่คนคนหนึ่งไม่เคยซุกด้านไหนกับเธอ เพราะหมุนตัวเองเป็นวงกลมให้เธอเห็น ถ้าเธอจะรู้ได้ว่า นั่นคือความบริสุทธิ์ใจที่มีต่อเธอ เธอก็น่าจะดีใจ แต่ถ้าเธออยากจะเห็นแต่มุมด้านใดด้านหนึ่ง และรับรู้แต่สิ่งดีดี คนอื่นอาจจะทําได้ดีกว่า ที่รอเธอค้นหา รอเธอพบเจอ.. เธออาจจะมีความสุข กับการอยู่ในความฝัน กับมุมที่ดีของใครบางคน แต่ความจริงที่เธอต้องเข้าใจให้ถ่องแท้ ไม่มีใครมีมุมด้านเดียว เธอจะเลือกใช้ชีวิตอยู่กับบางมุมของคนที่เธอรัก หรืออยู่กับตัวตนแท้จริงทั้งหมดของเขา เธอเท่านั้นที่ตัดสินใจ "คนชื่อขลุ่ยเขียน" Create Date : 21 พฤษภาคม 2551 Last Update : 4 มิถุนายน 2551 7:53:30 น. 0 comments Counter : 607 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet