หายใจเข้าเป็นความรัก หายใจออกเป็นความคิดถึง
<<
มิถุนายน 2550
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
16 มิถุนายน 2550

ห่างไกลเหลือเกิน กว่าเราจะหากันเจอ

เมื่อเธอป่วย ดีใจที่ได้อยู่ข้างๆ คอยจับมือเธอไว้
เมื่อเธอหลับ ก็ไม่เบื่อที่จะนั่งมองขนตายาวงอนของเธอ
เรียวคิ้วบางเป็นระเบียบ
บ่งบอกว่าเธอเป็นคนละเอียดอ่อน
ริมปากบางแดงระเรื่อ ได้รูป
ไม่เพียงยามแย้มยิ้มปากเธอก็ดูงดงามน่าสัมผัส
ผิวเธอขาวอมชมพูทั้งตัว เส้นผมนุ่มหอม
เรียวนิ้วมืออ่อนช้อย ล้วนถูกใจ
ยามที่ได้นั่งมองเธอ

ยามเธอป่วย กลับนั่งมองเธอนิ่งๆ แล้วยิ้มออกมาง่ายๆ
นานแล้วที่ไม่ได้นั่งมองเธอแบบนี้
นานเท่าไหร่แล้วหนอที่มองผ่านรายละเอียดระหว่างเรา
ปล่อยให้เธอหลับไปกับหมอนข้าง ที่เธอชอบตัดพ้อบ่อยว่า
ทุกวันนี้คิดว่ามีหมอนข้างเป็นแฟน

เขาบอกว่า 1 วันบนสวรรค์ เท่ากับ500 ปี บนโลกมนุษย์
เคยบอกเธอว่า
ทำไมตอนนั้น ถึงตามลงมาเกิดช้านัก
รู้ไหมว่า แค่ตามมาช้า 1 นาที เวลาบนโลกนานแค่ไหน
เธอเถียงว่า
เธอตามลงมาติดๆ แค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้น
ทำไมกว่าจะเจอ นานช้าขนาดนี้
และความต่างของอายุก็เหมือนห่างกันไกล
แล้วเธอก็บอกว่า หรือว่าตอนลงมาเกิด
แอบไปกระซิบคนอื่นให้ตามลงมาเกิดก่อนหน้าเธอ
ชาตินี้ถึงมีใครเยอะแยะไม่น่าเชื่อ ..



เธออารมณ์ดีเสมอยามที่เธอคุย แต่บ่อยๆที่เธอชอบนิ่ง
เธอชอบฟัง ชอบมอง
บางครั้งนั่งอยู่หันไปเจอ เธอมอง
มองจริงๆ ตั้งอกตั้งใจมอง
ถามเธอว่า มองเหมือนหาหวย
เธอบอกว่า ชอบคนหน้าตาแบบนี้
คิดว่าอะไรหนอ มาบังตาเธอไว้ ให้เธอเห็นหน้าตาขี้เหร่
เป็นหน้าตาน่ามองไปได้


เพราะเธอป่วยหรอกนะ ถึงแอบมานั่งเขียนเรื่องของเธอ
ก่อนทานยา เธอบอกว่า อยากอยู่ด้วยนานๆนะ
บอกเธอว่า ทานยานอนหลับก็หายแล้ว
เธอบอกว่า
เธอกลัวจะหายไปจากโลกนะสิ แล้วรู้ไหมกว่าเรา
จะหากันเจอ นานแค่ไหน ..
.เธอหวานจังตอนเธอป่วยเนี่ย

มองเธอแล้วยิ้ม เขียนถึงเธอก็ยิ้ม
นึกถึงคำพูดเธอก่อนเธอจะหลับก็ยิ้ม
วันนี้จะมีอีกกี่ยิ้มนะ
ยามที่เธอป่วย คนเฝ้าไข้กลับไม่ทุกข์ร้อน
แต่ยิ้มตลอด

คงเพราะดีใจยามที่เธอป่วย เราได้อยู่ดูแลกันใกล้ๆ
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เธอก็ยังมีคนที่รักเธอ คนที่เธอรัก
อยู่ข้างๆ
อยู่กับเธอเสมอ ไม่ว่าเธอจะป่วย เธอจะสุขสบาย
เธอจะเป็นอย่างไร
คนคนหนึ่งก็ไม่มีวันทอดทิ้งเธอไปไหน
เพราะเชื่อว่า แค่ 1 วัน บนสวรรค์ เท่ากับ 500 ปีบนโลกมนุษย์
ห่างไกลเหลือเกินกว่าเราจะหากันเจอ

บางทีแค่เสี้ยววินาที ที่เราไม่ใส่ใจกัน
เราอาจจากกันอีกกี่ชั่วชีวิตก็ไม่รู้.

คนชื่อขลุ่ยเขียน

เขียนไว้นานแล้วตอนที่เจอกันใหม่ๆตอนนี้เป็นแค่อดีตให้คิดถึงสิ่งงดงามระหว่างกัน
เธอจากไปไกลมากๆแล้ว
หวังให้เธอมีความสุขในภพแดนที่เธออยู่


Create Date : 16 มิถุนายน 2550
Last Update : 17 มิถุนายน 2550 9:46:02 น. 2 comments
Counter : 626 Pageviews.  

 
ตั้งใจผ่านมาทักทาย
คนชื่อขลุ่ยเขียนค่ะ

ชอบอ่านงานเขียนทุกชิ้นเลยนะคะ


โดย: ฌาณชนก วันที่: 23 มิถุนายน 2550 เวลา:22:13:46 น.  

 
อิงดีใจมากนะค่ะที่ได้อ่าเรื่องดีๆอย่างนี้ อิงก็ไม่คิดมาก่อนเหมือนกันว่าอิงจะอยู่บนโลงใบนี้อีกนานแค่ใหน แต่ที่อิงคิดตอนนี้แค่อยากรู้ว่าคนที่รักอิงจะเขียนเรื่องดีๆ อย่างนี้ให้อิงใหมและเขาจะคิดถึงอิงรึเปล่า ขอบคุณมากนะค่ะที่ทำให้อิงได้อ่าน อิงชอบมากเลยค่ะ อิงคิดว่าอิงคงจะได้อ่านผลงานใหม่ๆอีกนะค่ะ***ขอบคุณค่ะ***


โดย: อิงฟ้า IP: 118.172.73.197 วันที่: 22 สิงหาคม 2551 เวลา:22:54:10 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

รักไม่จำเป็นต้องพูด
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เป็นคนใต้แต่กำเนิด มาใช้ชีวิตในเมืองกรุงตั้งแต่เด็ก
แต่ยังหอมกลิ่นโคลนสาบควาย และรักความยุติธรรมเป็นที่สุด
ฉันไม่ได้เกิดมาเพื่อจะทำให้ใครๆรัก แต่ฉันเกิดมาเพื่อจะได้รักใครบางคน
[Add รักไม่จำเป็นต้องพูด's blog to your web]