เฮ้ย ๆ ไม่รู้ไงสิ หยุด 2 วัน ดันคิดไม่ออก คงตอ รอ ไปแอบแบ่งเวลา งาน เขียน แล้วสิ ถึง จะมา ไอ้ความคิดชั่วร้ายเนี้ย หุหุหุ
เอาสักหน่อย ก็ดี ค่ะหลัง จาก 3 สาว เห็นหนุ่มในดวงจัย ใบหน้า.. แต่ละคน ก็ บานเท่าจานข้าว ..เลยละค่ะ
คำแรกที่ สาว ๆ พูดกับ พี่เล็ก น่ารัก เรามากวน เค้าเปล่าเนี้ย ... ส่วนทวดไปเด้อ น่ารัก ดิฉานบอก อึ้ง ๆ หน่อย ว่า ความคิดชั่วร้าย คิดทันที่ทำมายไม่หล่อเท่า ฮุงจูนฟร่ะ !!!
.. สาว ก็ได้ พูดกัน ไป อี ก้อ ก็ ใจเต็นแรงมาก และพูดกับพี่ ๆ ว่า ถึงรถ นู๋ขอกริ๊ด ๆ ดัง ๆ สัก1 ครั้งได้เปล่าพี่ .. ไอ้เราก็นึกว่าพี่ ๆ เค้า คงไม่กริ๊ดกะเรา พอกริ๊ด ในรถเท่านั้นแระ อีกสองสาว กริ๊ดดดดดดดดังกว่าอีฮั้นอีกนะ ลานจอดรถ ของดอนเมืองไม่ยุบลงมาทับตายก็บุญแระ อิอิอ
อาราม ดีใจก็ไม่หยุดเท่านั้น พี่ ๆ ส่งถึงบ้านเสณ้จ อารามดีใจ ก็ นอนไม่หลับ แต่ นี้ มันตี 2.30 แล้ว พรุ่งนี้ทำงาน ทำไงละ ไปกริ๊ด ในบอร์ด สักหน่อยดีกว่า ..
หลังจากกริ๊ด เสร็จ .. เพื่อน บ้างคนที่ไม่ได้อยู่ในบอร์ดเราคงอ่านอาการออก ก็เลย หุหุหุ ก๊ากกกกก ก๊ากกกก นิดหน่อย ^^ จริง ๆ เสียจัยอยู่นะ ( อย่าง งงเลยค่ะ ) เพราะเขียนให้ งง
...
มะเจอป๋าซะนาน ยังน่ากอดเหมือนเดิมเลย
คิดถึงนะคะคุณอีก้อ