ภูเขา(หิมะ)มังกรหยก (ลี่เจียงต่อ)
ชื่อจริง(จีน)ของภูเขามังกรหยกเรียกว่า ยูหลงเสี่ยซัน (Yulong SiShan) .. ภูเขามังกรหยกมีระดับความสูงถึง 5,600เมตร แต่จุดสูงสุดที่สามารถขึ้นไปได้คือที่ 4,680เมตร อากาศด้านบนภูเขาค่อนข้างบาง จึงทำให้นักท่องเที่ยวบางคนที่ขึ้นไปแล้วเหนื่อยง่ายและหายใจไม่ทัน จึงมีก๊าซอ๊อกซิเจนอัดกระป๋องขายสำหรับนักท่องเที่ยวด้วยวิวภูเขามังกรหยกระหว่างทางก่อนถึงตัวภูเขาอีกภาพก่อนไปภูเขามังกรหยกก็ไปภูเขาที่เล็กกว่าก่อนคือ .. Yun Shan Ping .. ต้องนั่งกระเช้าไฟฟ้าขึ้นไปข้างบนภูเขาก่อนแล้วค่อยเดินต่อไปที่ทุ่งกว้างเพื่อดูวิวภูเขามังกรหยก (ในภาพ)สภาพอากาศไม่ค่อยดี หมอกลงเยอะมาก ทำให้มองไม่เห็นภูเขามังกรหยกทำเส้นทางให้นักท่องเที่ยวเดินตามทางมีตัวจามรี (Yak) อยู่บนภูเขาด้วย .. ลองพยายามถ่ายภาพภูเขามังกรหยกอีกครั้ง .. ยังเห็นไม่ค่อยชัดอยู่ดี .. ไปขึ้นภูเขามังกรหยกเลยดีกว่า .. มีสนามกอล์ฟระหว่างทางด้วย ..ถึงแล้ว .. ดูแผนที่ก่อนดีกว่า ..ไม่เอาแล้ว .. มีแต่ภาษาจีน .. ไปขึ้นกระเช้าเลยดีกว่า .. คิวยาวด้วย ..มองเห็นแล้ว ....... มาถึงด้านบนแล้ว .. เริ่มเดินกันเลย ...เส้นทางเดินขึ้นไปยังจุดสูงสุด .. วู้....ถ่ายภาพระหว่างทางที่เดินขึ้นไป .. (ตอนหยุดพักเหนื่อย .. มีเป็นระยะๆ)และแล้วก็เดินมาถึงระดับ 4546เมตร .. แต่ยังไม่ถึงจุดสูงสุด ต้องเดินต่อไปอีกเดินเร็วๆหน่อย .. ช้าจัง มองขึ้นไปด้านบน ยังมีทางเดินอีก ..มองเห็นจุดบนสุดแล้วววววว .. อีกนิดเดียวถึงแล้ว .. จุดสูงสุดของภูเขามังกรหยก (ที่นักท่องเที่ยวสามารถขึ้นไปได้)ถ่ายรูป ถ่ายรูป .. มีหิมะไม่เยอะ เพราะตอนนี้ยังไม่ถึงฤดูหนาวเลย .. (แค่ฤดูใบไม้ร่วงเอง) แต่แค่นี้ก็หนาวจะแย่แล้ว อีกรูปแล้วกันมองไปก็เห็นคนที่นั่นโทรศัพท์กันใหญ่ .. สุดยอดจริงๆ เครือข่ายสัญญาณโทรศัพท์ประเทศจีน .. อยู่สูงขนาดนี้ยังโทรกันได้อีก .. นับถือ นับถือขาลง .. มีเวลาเดินดูข้างทางมากขึ้น .. เห็นมีต้นไม้ขึ้นด้วยโอ๊ะ โอ๋ .. เดินลงเกือบถึงด้านล่างแล้ว ลืมเอาอ๊อกซิเจนกระป๋องให้ดู .. ซื้อมายังไม่ได้แกะใช้เลย .. ไม่รู้สึกอะไรเลย เดินภูกระดึงเหนื่อยกว่าอีก ..เห็นคนอื่นใช้กันตลอดทาง บางคนพก 2-3กระป๋อง .. แต่กรุ๊ปนี้เฉยกันมาก ..สรุปต้องไปขายคืนร้านค้าทีซื้อมา .. (ซื้อมา 35หยวน ขายคืนได้ 25หยวน) ยังดีกว่าทิ้งเปล่าๆ ขาลงสภาพอากาศดีหน่อย สามารถมองเห็นวิวรอบตัวแล้ว (ตอนขึ้นหมอกเยอะมาก) เลยถ่ายภาพกระเช้ามาฝากด้วยอีกรูป .. เป็นภาพถ่ายด้านล่างจากบนกระเช้าเที่ยวภูเขามังกรหยกเสร็จแล้ว ก็ไปกู่เฉินที่อยู่ใกล้ๆอีกแห่งนึงที่นี่มีของพื้นเมืองเป็นผ้ามัดย้อมมองเข้าไปในบ้าน เห็นทำกันในบ้านเลยทิ้งท้ายเมืองลี่เจียงด้วยภาพของกินเล่นพื้นเมืองของที่นี่เป็นแผ่นแป้งคล้ายแป้งเปาะเปี๊ยะบ้านเราแต่หนากว่า เอาไปปิ้งให้ร้อน แล้วก็ทาซอสอะไรไม่รู้ เสร็จแล้วก็ใส่ผัก+ถั่วงอกไว้ตรงกลาง แล้วก็ม้วนให้เหมือนโรตีเลย รสชาดก็กินได้ .. ลืมบอก มีทั้งแบบเผ็ดกับไม่เผ็ดด้วย .. อันละ 1เหรียญเองต่อจากลี่เจียงก็จะไปหุบเขาเสือกระโจนซึ่งอยู่ระหว่างทางก่อนไปเมืองจงเตี้ยน (แชงกรีล่า) .......................
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [