..ดูหนัง..
เพลง Canon_Pianoวันนี้ไป..ดูหนัง..!ด้วยเป็นโอกาสที่ดี..ได้พาคณะครูมาศึกษาดูงานห้องสมุด และกิจกรรมส่งเสริมการอ่านที่โรงเรียนลาซาลโชติรวี...อันนี้ต้องชื่นชม..ท่านอาจารย์ออมสิน..ครูบรรณารักษ์..ที่มีความคิดสร้างสรรค์ คิดกิจกรรมมากมาย..ยอดเยี่ยมค่ะ..หลังจากเสร็จกิจกรรมการศึกษาดูงาน..ประมาณเที่ยงหน่อย ๆ ..น้อง ๆ ที่มาด้วยก็แยกย้ายกันไปซื้อของให้โรงเรียนตามที่ได้รับมอบหมาย..แล้วเราล่ะ ?.. Big C ดีกว่า ศูนย์รวมความบันเทิงทำไรดีนะ..นาน ๆ จะว่างเลยทำอะไรไม่ถูก..(ฮ่า ๆๆ) ซื้อของเหรอ..แล้วจะซื้ออะไรดีล่ะเนี่ยะ..? เพราะปกติจะซื้อของเข้าบ้านล๊อตใหญ่ ใช้คนเดียวก็ประมาณสองเดือนกว่า ๆ ถึงจะหมด...เอางี้แล้วกัน..ดูหนังดีกว่า..ก้าวแรกที่เข้ามา...เด็กนักเรียนเพียบ..! อะไรกัน ? ทำไมมีเด็กนักเรียนมากมายในช่วงเที่ยงวันกว่า ๆ อย่างนี้..ไม่ได้เตรียมตัวเรียนตอนบ่ายกันเหรอ ? พอขึ้นไปดูโปรแกรมหนัง..ลดราคาตั๋วหนังทุกที่นั่ง..เป็นบัตรละ 60 บาท เฉพาะวันพุธ (แอบยิ้ม..โชคดีแฮะ..วันนี้วันพุธด้วยสิ..)หันไปดูอีกด้าน..สำหรับนักเรียน-นักศึกษาในเครื่องแบบ..ช่วงก่อนเวลา 18.00 น. ราคา 60 บาท ยกเว้น เสาร์-อาทิตย์..โอ้พระเจ้า..(ยิ้มไม่ออก)นักเรียน นักศึกษา บานทุ่ง..(สำนวนครูบ้านนอก..อิอิ) เดินผ่านเมเจอร์โบว์ลิ่ง..ก็มีแต่นักเรียน..เอ๊ะ..! นี่เรามาผิดที่ผิดโอกาสมั้ยเนี่ยะ.. เดิน ๆ ไป..นักเรียนแหวกให้เราเป็นแถว..(ฮ่า ๆๆ) สงกะสัย..มาดครูฝ่ายปกครองเดิมมันจะฉายรัศมี ซะจนนักเรียนที่ยืน ๆ กันอยู่หลบวูบ..เอิ๊ก ๆๆๆๆเขิน..เลยเรา..ก็วันนี้อยากจะบันเทิงเริงรมณ์กับเค้าบ้าง..ผิดด้วยเหรอ..? อืมมม..จะว่าไป เด็ก ๆ พวกนี้ก็คงคิดเหมือนเรามั้ง อิอิ ว่าไปแล้ว...ก็อยากให้พ่อแม่ เด็ก ๆ ที่กำลังทำงานหลังขดหลังแข็ง มาเที่ยวกับเราวันนี้จัง เค้าจะรู้สึกไงกันนะ ? สมัยที่ยังเป็นครูผู้สอน เด็กคนไหนโดดเรียนโทรบอกผู้ปกครองทันที เดี๋ยวนั้นเลยนะจะบอกให้.....ครู..ตีมันได้เลยครับ..ลูกผมน่ะ..เต็มที่..นี่ผมกำลังเลี้ยงควายอยู่นะครับนี่..ถ้าครูไม่โทรมาบอก ผมก็ไม่รู้หรอกครับว่าลูกผมมันโดดเรียน...เด็กที่โดดขึ้นมาพอดี..สงสัยเพื่อนในห้องโทรตาม..เพราะเห็นเราโทรหาผู้ปกครอง..ก็เลยเปิดเสียงโทรศัพท์ให้ได้ยินโดยทั่ว...เด็ก ๆ นั่งเงียบ..ทีนี้ต่อไปไม่กล้า..เด็กคนอื่นก็ไม่กล้าเพราะว่าครูทำจริงแล้ววันนั้นก็ตัดสินใจเปิดเมล์ของเพื่อนที่ส่งมาให้เรื่อง ความแตกต่างราวกับฟ้าดิน ที่เปรียบเทียบความสุดขั้วของมนุษย์ที่..เหลือจะกิน..กับ..ไม่มีอะไรให้กิน.. .ให้เด็ก ๆ เหล่านั้นดูที่มา Fw.mailนี่ไม่ใช่โรงแรมหรู..แต่เป็น..บ้าน..ของท่านชี๊คอาหรับแห่งหนึ่งสาบานได้ว่านี่คือ..บ้าน..อีกมุมมองหนึ่งของบ้านภายในบ้านห้องน้ำ..เหรอนี่ !น้องนอนอันแสนสบายมุมพักผ่อนส่วนตัวนี่คือทะเลทรายนะ..ทีนี้มาดูอีกขั้วนึงของมนุษย์ ภาพต่อไปนี้เป็นของจริง ไม่มีการเสริมแต่ง มนุษย์อีกมากมายในส่วนอื่นของโลกต้องทนทุกข์ทรมานกับการขาดปัจจัยทั้งห้าภาพสุดท้ายนี้เป็นภาพที่ชนะรางวัลพูลิทเซอร์ปี 1994 ถ่ายโดย เควิน คาร์เตอร์ ในระหว่างช่วงเวลาทุพภิกขภัยในประเทศซูดาน ในภาพเป็นเด็กอดอยากหิวโหยคืบคลานไปยังค่ายแจกจ่ายอาหารของ UN ห่างออกไปหนึ่งกิโลเมตร นกแร้งเฝ้าคอยให้เด็กตายเพื่อจะจิกกิน ภาพนี้ทำให้ทั้งโลกตกตะลึง ไม่มีใครรู้ว่าเด็กคนนั้นจะเป็นอย่างไร แม้แต่ช่างภาพเองที่จากไปหลังจากถ่ายภาพนี้ ....สามเดือนให้หลัง เควิน คาร์เตอร์ ฆ่าตัวตายเพราะความเศร้าหดหู่ใจ.....เห็นมั้ย ? เรามีโอกาสดี ๆ กว่าเด็กพวกนี้ตั้งมากมาย.. วันนั้นเลยฝากคำคมอันแสนจะบาดใจอย่างรุนแรง พูดให้ได้คิดกันว่า ต่อไปเราต้องตั้งใจเรียนกันแล้วนะ อย่าให้คนเค้าดูถูกเอาได้ว่า.. พ่อเราขายควาย..ส่งควายเรียน..เดิมทีจะเล่าเรื่องไปดูหนังคนเดียว..สบายดีหลวงพระบาง 2 ไม่มีคำตอบจากปากเซ.. แล้วไงถึงกลายเป็นยัยครูโบราณนั่งบ่นนักเรียนไปได้แฮะ..รึว่า..แก่..! จริง ๆ ซะแล้วสิเรา
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [