Group Blog All Blog
|
2014 เที่ยวเชียงใหม่-เชียงราย 23-27 January วันที่4 เชียงใหม่-ดอยสุเทพ- ภูพิงค์- สวนสัตว์ -ราชพฤกษ์ 26 มกราคม 2557
จากนั้นน้อง GPS ได้พาเราผ่านหน้า ม.ช. ผ่านหน้าสวนสัตว์ ขึ้นสู่ดอยสุเทพ
ระหว่างทางยายขอเข้าห้องน้ำ มาเฟียก็เลยถือโอกาสถ่ายรูปกับหลักกิโลหน่อย ปรากฏว่ารถคันอื่นที่ผ่านมาก็ลงมาถ่ายด้วยซะหลายคันเลย
ส่วนพ่อกับมาเฟียน้อยก็เดินล่วงหน้าไปก่อน สุดท้ายแยกกัน พ่อกับลูกเดินขึ้นบันได ส่วนแม่กับยายขึ้นรถราง
เห็นน้องๆ ที่เป็นพวกชาวเขาแต่งตัวมานั่งที่บันได พอถ่ายรูปหน่อย ก็บอกว่าถ่ายรูปต้องจ่ายเงินด้วยซะงั้น ตัวเล็กที่อุ้มน้องเราไม่ได้ให้ไป เพราะไม่รู้ว่ามาทำอะไร แต่พอถ่ายรูปตัวใหญ่บอกว่าขอตังค์ด้วย ถึงได้เข้าใจ ก้อเลยให้ไปนิดหน่อย
มาเจอของโปรดก่อนเลยตีระฆังรอบพระธาตุ น่าจะเป็นกิจกรรมที่ขาดไม่ได้สำหรับมาเฟียน้อยเวลาไปทำบุญ
จนมาเจอคุณแม่ก็เลยเวียนเทียนและไหว้พระธาตุด้วยกันก่อน
คนเยอะมากๆ อาจจะเป็นเพราะว่าอยู่ใกล้ตัวเมือง ใครมาก็ต้องมาไว้พระธาตุก่อนไปที่อื่น นั่งพักซักพัก ขอลงดีกว่า จะได้เดินทางต่อ ขาลงจะสลับกันให้มาเฟียน้อยใช้ตั๋วคุณแม่ลงลิฟท์ ให้แม่กับพ่อเดินลง เอาเข้าจริงมาเฟียน้อยไม่ยอม จะไปกับพ่อเท่านั้น แต่ไม่เดิน ต้องขี่คอลงไป เล่นเอาพ่อขาอ่อนเหมือนกัน ระหว่างทางลงมาที่จอดรถมาเฟียน้อยก็เลยจัดการน้ำส้มคั้น 1 ขวดคนเดียว vvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvv จากนั้นเราเดินทางต่อไปยังเป้าหมายถัดไป
หลังจากจอดรถแล้วก็ซื้อตั๋วคนละ 20 บาท เด็กเข้าฟรี เนื่องจากตำหนักเป็นพื้นที่ที่กว้างพอสมควร เขาจะมีรถกอล์ฟให้เช่า พร้อมคนขับ นั่งได้ 3 คนกับเด็ก มากกว่านี้รถขึ้นเนินไม่ได้ ก้อเลยตัดสินใจไม่เช่า เดินเอง
ระหว่างทางเดินก็จะเจอดอกไม้ที่ปลูกแถวๆ ข้างทาง
โดยเฉพาะกุหลาบดอกใหญ่มาก น่าจะเป็นพันธุ์เดียวกันกับที่เขาค้อหรือเปล่า (เดาเอง) ช่วงนี้เหมือนกับว่าตำหนักปิดซ่อมไม่ให้เราเข้าไป เพราะเห็นป้ายห้ามเข้า เอ่อ...แล้วยังไงดี ? เห็นทางขึ้นไปอ่างเก็บน้ำ ก้อเลยลองๆขึ้นไปดู
เห็นการรักษาต้นไม้ด้วย เพิ่งรู้ว่ามีหยั่งงี้ด้วย เนื่องจากเห็นว่าเป็นแค่อ่างเก็บน้ำไม่น่าจะมีอะไรน่าสนใจ แม่กับยายไม่อยากเหนื่อยกะว่าจะไม่เดินขึ้นให้เหนื่อย แต่มาเฟียน้อยไม่ยอม ต้องไปต่อกับพ่อโดยขี่คอขึ้นไปต่อ
วิวบริเวณอ่างเก็บน้ำ ค่อนข้างสวยเลยแหละ มีน้ำพุตามจังหวะดนตรีด้วย มาเฟียน้อยก็เลยโทรตามแม่ขึ้นมาชมด้วย ดูบรรยากาศซักพัก ไม่เกิน 5 นาทีก็ได้เวลากลับ เห็นแววตาของมาเฟียน้อยแล้วก็เดาได้ว่าหมดแรง ชวนกลับตลอด เนื่องจากมีอาการท้องเสีย อาจจะเป็นเพราะกินข้าวน้อย พอเหนื่อยจากการขึ้นดอยสุเทพ แล้วกินน้ำส้มคนเดียวทั้งขวด สุดท้ายก็ต้องหาห้องน้ำก่อนจะออกมา กางเกงในใช้ไม่ได้แล้วต้องทิ้งไป แม่กับยายเดินไปหาซื้อกางเกงเปลี่ยนให้แถวๆ ตลาดตรงลานจอดรถ แต่ไม่มีขายก็เลยใส่แค่กางเกงนอกตัวเดียว ก็ OK เพราะกางเกงนอกไม่เปื้อน ยังขี่คอพ่อได้ มื้อเที่ยงของเราก็เลยจบลงที่แถวๆ ลานจอดรถนั่นเอง เพราะมีข้าวเหนียวไก่ย่างของโปรดมาเฟียน้อย เป็นช่วงเวลาอาหารเที่ยงพอดี ทำให้มีลูกค้าเยอะ ต้องรอนานมาก vvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvvv
เพราะสวนสัตว์ปิด 17:00 พอซื้อตั๋วเข้ามาหาที่จอดรถบนตึก รู้สึกว่ามันโล่งมากๆ คนไปไหนหมดเนี่ย อ้อ...ลืมไป สำหรับผู้สูงอายุที่เกิน 60 ปีไม่ต้องจ่ายค่าเข้านะครับ ทำให้เราประหยัดได้ 2 คนทีเดียว หลังจากจอดรถเสร็จเดินเข้าไปสวนสัตว์ เจ้าหน้าที่ที่รับบัตรบอกว่าสามารถนำรถเข้าไปได้ก็เลยพอเข้าในว่าทำไมที่จอดรถโล่ง อันนี้ไม่แน่ใจว่าตลอดเวลาหรือบางช่วงนะครับ ไม่ได้ถามเจ้าหน้าที่ ก็เลยต้องวิ่งกลับไปเอารถ
เนื่องจากสวนสัตว์เป็นบริเวณกว้างพอสมควร เราก็เลยขับรถวนดูก่อนว่าจะแวะที่ไหนบ้าง ด้วยเวลาอันจำกัด ทำให้เราแวะได้แค่ตรง ลูกกวาง เก้ง กรงไก่ กรงนกยูง แรด นกเงือก นาก ชะนี นกเพนกวิน และปิดท้ายที่ไฮไลท์ประจำสวนสัตว์เชียงใหม่นั่นคือ หมีแพนด้า ต้องบอกก่อนนะครับว่าใครจะดูหมีแพนด้าต้องซื้อตั๋วอีกรอบจำไม่ได้ว่ากี่บาท เพราะรีบมากๆ อะไรๆ ดูค่อนข้างฉุกละหุก เรามาถึงก็ประมาณเกือบๆ ห้าโมงแล้ว มีเวลาดูประมาณไม่ถึง 10 นาที ถ่ายรูปแค่ 2 รูป แพนด้าก็ไปหลบที่ใต้แสตน รอเวลาอาหารเย็น ช่วงนี้จะมีให้ชมแค่ช่วงช่วง เนื่องจากหลินฮุ่ยกำลังตั้งท้อง เขาไม่ปล่อยออกมาเพราะต้องดูแลเป็นพิเศษ (ถึงวันนี้มีข่าวว่าแท้งไปแล้ว 8 ก.พ. 57) ไม่เป็นไร สุดท้ายเราก็ได้เห็น แพนด้าตัวเป็นๆ
จากนั้นเกิดอาการลังเลว่าจะไปไหนต่อ ทั้งๆที่กำลังจะมืดแล้ว ตัดสินใจไปไนท์ซาฟารีก็แล้วกัน เหมือนกับว่ายังติดพันกับสวนสัตว์ ยังคาใจ
ลังเลอยู่นานเหมือนกันจะเข้าหรือไม่เข้าดี เพราะตอนนี้ก็หกโมงกว่า สวนปิดตอนสองทุ่ม คิดวนไปวนมา ไหนๆ ก้อมาถึงแล้ว ขอดูหน่อยก็แล้วกัน จากที่สอบถามทางเจ้าหน้าที่จะมีบริการรถรางชมรอบสวน ถ้าไม่อยากเดินเอง ด้วยเวลาที่จำกัด (อีกแล้ว) เราก็เลยต้องอาศัยรถราง โดยทางรถเขามีเงื่อนไขว่า จะจอดให้ 4 จุด ถ้าต้องการลงไปถ่ายรูป หรือเดินดู แต่รถจะไม่รอ สามารถขึ้นรถเที่ยวต่อไปได้
ขณะที่รถเคลื่อนไป คนขับก็จะบรรยายให้ฟังถึงชื่อของแต่ละสวน ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นการจัดเพื่อเทิดพระเกียรติในหลวงและพระราชินี มีหลายจุดน่าเข้าไปชมเหมือนกัน แต่เนื่องจากเวลาอันจำกัด เราก็เลยลงแค่จุดเดียวที่เป็นไฮไลท์ของที่นี่ นั่นคือ หอคำหลวง ถือว่าเป็นสถาปัตยกรรมที่สวยมากๆ
เนื่องจากมาเฟียน้อย จะเป็นตากล้อง คอยจัดให้ทุกคนยืนรวมกัน แล้วกดชัตเตอร์ก่อนจะวิ่งมารวมกับคนอื่น รถคันใหม่จะมีเจ้าหน้าที่ 2 คน คือคนขับกับคนบรรยาย น้องคนบรรยายเป็นผู้ชายถือว่าใช้ได้ทีเดียวมีมุขตลกตลอด ไม่ว่าจะเป็นองุ่นนำเข้าจากต่างประเทศพันธุ์ดูไบ ซึ่งไม่เคยได้ยินมาก่อน สุดท้ายก็เฉลยว่าเนื่องจากลูกยังไม่ติดก็เลยให้ดูใบไปก่อน หรือต้นไม่ที่ดัดให้ดูเป็นรูปมังกร ห้ามมองเป็นปลาไหล หรือไส้เดือน นะครับ เราว่ามันเหมือนปลาไหลจริงๆ ถ้าไม่บอกคงไม่รู้ว่าเป็นมังกร
หลังจากนั้น รถจอดให้ลงที่จุดสุดท้าย พ่ออยากถ่ายรูปหอคำหลวง ที่บอกว่ายอดของหอจะตรงกันกันพระธาตุดอยคำ ที่อยู่บนเขาพอดี มาเฟียน้อยขอถ่ายรูปกับเสือก่อน ทางที่จะเดินไปถ่ายรูปจะต้องผ่านลานโพธิ์ ทุกคนก็เลยโดนบังคับถ่ายรูปอีกครั้ง ก่อนที่จะแยกกัน พ่อไปถ่ายรูป มาเฟียน้อยกับแม่และยาย ไปซี้อใบโพธิ์มาเขียน เนื่องจากไม่มีใครอยู่ด้วย อยากเขียนว่าตัวเอง 4 ขวบ มากับแม่ แต่ไฉนเป็นอย่างที่เห็นก้อไม่รู้ ลาสวนราชพฤกษ์ด้วยภาพนี้นะครับ มาเฟียน้อยไม่ไหวเมาแล้ว
หลังจากนั้นหาอะไรกิน เป็นอาหารตามสั่งข้างทาง ก่อนจะกลับเข้าโรงแรมนอน หมดไปอีกวัน -จบวันที่4-
|
Link |
||||||||||
06:00 ตื่นนอนเนื่องจากกรุ๊ปทัวร์เมื่อวานค่อนข้างเสียงดัง แต่กว่าจะรอมาเฟียน้อยตื่น อาบน้ำแต่งตัวก็ปาเข้าไปแปดโมงกว่า 
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [