(๑๑.๑.ตั้งจิตระลึกถึงคุณของพระสูตร และพระปริตรข้างต้นนี้ เพื่อประโยชน์สุขแก่ผู้สวดปราศจากอุปัททวะ ภัยอันตรายใดๆทั้งปวง ซึ่งความในพระสูตรและ พระปริตรทั้งหลายเหล่านี้คือ มี พุทธานุสสติธัมมานุสสติ สังฆานุสสติเป็นที่ตั้งด้วยจิตเคารพศรัทธา)

(๑๑.๒.แล้วตั้งจิตระลึกเจริญเมตตาจิตแผ่ไพศาลไปไกล
โดยไม่มีประมาณอันไม่มีกิเลส ไม่มีกาม ราคะโมหะ โทสะ
เราก็จักระลึกเจริญจิตปฏิบัติตามพระสูตรและ พระปริตร
ทั้งหลายเหล่านั้นขอความสวัสดีจงมีแก่เราและ ท่านทั้งหลายเหล่านั้น)

ตั้งจิตระลึกถึงคุณของพระพุทธเจ้าทั้งหลายเป็น"พุทธานุสสติกรรมฐาน" อธิษฐานเป็นคุณคุ้มครองขจัดอกุศลธรรมอันลามกจัญไรภัยอันตรายทั้งปวง 

ตั้งจิตระลึกถึง คุณของพระพุทธเจ้าทั้งหลายเป็น "พุทธานุสสติกรรมฐาน" อธิษฐานเป็นคุณคุ้มครองขจัดอกุศลธรรมอันลามกจัญไร ภัยอันตรายทั้งปวง ด้วยเดชแห่งบุญนั้นจงขจัดเสียซึ่งโรคภัยพยาธิใดๆทั้งปวงอันเป็นฆ่าศึกแห่งการดำรงชีพโดยความปกติสุข และ การเจริญปฏิบัติในทางธรรมให้ถึงธรรมที่พระพุทธเจ้าตรัสสอนและพระนิพพาน

(๑๔.๑.ตั้งจิตระลึกถึงคุณของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย(ทั้ง ๒๘ พระองค์) เป็นพุทธานุสสติกรรมฐาน)พุทธานุสสติ ด้วยเดชแห่งบุญนั้นขอพุทธนุภาพของพระพุทธเจ้าจงได้ปกปักคุ้มครองรักษาเรา ปัดเป่าภัยร้ายทั้งปวงสิ้นไป คุ้มครองรักษาแลขจัดความเร่าร้อนกายใจภายในทั้งปวงสิ้นไป

(๑๔.๒.ตั้งจิตระลึกถึงคุณของท่านท้าวมหาพรหมชินนะ
ที่สงเคราะห์ด้วยในพระคาถานี้แล้วระลึกถึงว่า ท่านได้เจริญปฏิบัติในศรัทธา ศีล ทาน จาคะ กุศลธรรมอันดีใดๆมาแล้วและ บัดนี้เราก็ได้เจริญปฏิบัติใน ศรัทธา ศีล ทาน จาคะกุศลธรรมอันดีใดๆดังนี้แล้ว เป็นเทวตานุสสติกรรมฐาน) จาคานุสสติ และ เทวตานุสสติ

(๑๔.๓.ตั้งจิตระลึกถึงคุณของพระคาถาชินบัญชรนี้
ที่บัญญัติไว้เพื่อดำเนินไปในอนุสสติกรรมฐาน
อันประเสริฐนี้เพื่อเป็นแนวทางการพ้นจากกองทุกข์ทั้งหลายทั้งปวง
เป็นธัมมานุสติ)

ระลึกถึงคุณแห่ง พระรัตนตรัยดังนี้

๑. ระลึกถึงคุณพระพุทธเจ้า ที่ชนะมาร ด้วยเดชแห่งบุญนั้นขอเดชะจงเป็นเหตุนำมาซึ่งเดชานุภาพอันยิ่งใหญ่แก่เรา

๒. ระลึกถึงคุณพระธรรม พระสูตร พระปริตรทั้งปวงซึ่งเป็นธรรมอันสูงชนะซึ่งภัยอันตรายทั้งปวง และ เป็นจุกษุให้ถึงซึ่งพระนิพพาน ด้วยเดชแห่งบุญนั้น ขอเดชะจงเป็นเหตุนำมาซึ่งความสุขสงบร่มเย็นเบากายสบายใจไม่เร่าร้อนทุกข์ยากและสติปัญญาอันยิ่งใหญ่แก่เรา

๓. ระลึกถึงคุณพระสงฆ์ ผู้ปฏิบัติ ปฏิบัติชอบ ปฏิบัติตรงตามที่พระพุทธเจ้าตรัสสอน ปฏิบัติเพื่อความพ้นทุกข์ เป็นผู้ควรแก่เขากราบไหว้บูชาต้อนรับ ควรทำทักษิณาทาน คือ พระอรหันต์ทั้งหลาย พระอริยะสงฆ์ พระอริยะสาวกทั้งหลาย ครูบาอาจารย์ทั้งหลาย ด้วยเดชแห่งบุญนั้น ขอเดชะจงเป็นเหตุนำมาซึ่งความปฏิบัติดีมีศีลสังวร รักษาอินทรีย์ให้บริสุทธิ์ มีความสาัสดี เจริญขึ้นซึ่งโภคทรพย์อันยิ่งใหญ่ทั้งปวง

ตราบสิ้นกาลนานเทอญ...