สองมือจบนบเหนือเกศประกาศก้อง

ฟ้าเหลือบมองมาดูเห็นกูไหม

ต่ำติดดินกินข้าวเป็นชาวไทย

เป็นเพียงไพร่ผู้น้อยด้อยราคา

เมื่อมหาวาณิชย์เกิดบิดเบี้ยว

เห็นหลักทรัพย์ลดเลี้ยวลงหน้าผา

เก็บทองแท่งทองก้อนร้อนอุรา

คงถึงคราทุกข์ยากลำบากนาน

ภาวนาถึงฟ้ามองสาเหตุ

ทุกข์เทวษพสุธามาร้าวฉาน

ด้วยหมาหมู่อันฑะมิตรอันธพาล

กระทำการแยกข้างอยู่กลางกรุง

เกิดแบ่งฟากแบ่งฝ่ายหมายให้แยก

ไพร่ก็แตกตามไปให้ยิ่งยุ่ง

หนึ่งเป็นควายกลายพันธุ์กันนังนุง

แล้วปรนปรุงแปรความเข้าตามใจ

สองเกิดสีสารพัดให้สับสน

นั่นก็คนนี่ก็คนคนใช่ไหม

โน่นก็ควายนี่ก็คนคนของใคร

มึงจัญไรกูอัปรีย์ป้ายสีกัน

หะเหยกูอยู่สูงเสียดเบียดติดฟ้า

มึงรากหญ้าหน้าหมองอย่าหมายฝัน

จะลืมตาอ้าปากได้ไม่มีวัน

เพราะแบ่งชั้นแยกชนคนกับควาย

พวกผีเปรตกองกอยคอยขับขาน

เรียกผีห่าซาตานมาเร่ขาย

ข่าวข้อมูลปฎิกูลกินจนตาย

ตนสุดท้ายยามโง่เง่าเฝ้าแผ่นดิน

Create Date : 26 มกราคม 2552
Last Update : 26 มกราคม 2552 11:06:57 น.		0 comments
Counter : 167 Pageviews.
Share Tweet