อ่านแล้วซึ้งจังค่ะ.....


นึกถึงงานศพยายตัวเอง.......คุณตาเศร้ามากแต่ก็ทำเป็นเฉยๆยิ้มๆแบบว่าไม่อยากให้ลูกหลายเป็นห่วง
.....แต่เวลาที่ท่านมีชีวิตอยู่ด้วยกันทะเลาะกันบ้าง....เถียงกันบ้าง...แต่ดูแลกันเป็นอย่างดีค่ะ


พูดยากนะคะ......บางคนที่เห็นว่าอะไรเป็นของตายแล้วก็ไม่ใส่ใจสักเท่าไหร่หรอกค่ะ.....แต่ก็มีข้อดีอยู่นะคะ...คือเป็นตัวของตัวเองดี



ไม่รู้ว่าใครคือเจ้าของบล๊อกนะคะ....แต่ชอบข้อความนี้...ขอ save ไว้ส่งต่อให้เพื่อนอ่านค่ะ


ขอบคุณค่ะ

อ่านแล้ว สะท้อนหัวใจจริง ๆ ค่ะ..

หากันจนเจอแล้ว..อิชั้นก็อยากรักษาเค้าไว้ให้นานที่สุดอ่ะนะคะ..

อืมมมมมม..........ค่ะ

ของบ้างอย่างอยู่ใกล้เกินไป ไม่เห็นคุณค่าจนวันทีเสียไป และสุดท้ายก็ย้อนเวลากลับมาไม่ได้

ป๋ม แวะ มา Happy Birthday วันเกิด ตัวเอง ก๋าบบ พี่น้อง

วันนี้วันเกิด ป๋ม ก๋าบบ ครบ 3 ขวบ แว้ว ก๋าบบบ

แต่ มี้ บอกว่า ทามมาย ป๋ม ยังยก ขาฉี่ ม่ายเปน ซักที

ป๋ม สัญญา ว่า จะ มุ่งมั่น ในการ ฝึกฝน ยกขาฉี่ ก๋าบบบ

อ่านแล้วเศร้าจัง ยังมีคนเศร้ากว่าเราตั้งเยอะ ดังนั้นยิ้มแล้วสู้ต่อไปอีกนะคะ

เศร้าจังค่ะ
อ่านแล้วนึกถึงว่าถ้าวันนึงเกิดขึ้นกับตัวเองบ้าง จะทำยังงัย