สวัสดีค่ะ...

กลับมาจาก ทริปแบบตัวคนเดียวแล้ว

หุ หุ : )

ที่ๆไปมา

Shirakawago / Ogimachi / museum ต่างๆ

Furukawa (เดินรอบเมืองทั้งเมือง)

Takayama (teddy bear eco village, hida no sato, ตลาดเช้า, สะพานแดงๆ, วัดโน่นวัดนี่, สุสาน.. เดินคนเดียวด้วยนะ โคดจะเปรี้ยว... และที่อื่นๆมากมาย เดินมาเกือบทั้งเมือง หลงไปเรื่อยๆงัย อิ อิ)

Inuyama (Meiji Mura)

Nagoya (osu)

: )

5-6 วัน ขำ ขำ.. ตัวคนเดียวในประเทศที่พูดกะเค้าไม่รู้เรื่อง

กร๊ากกกก....

คือ โคดจะอยากพูดภาษาไทยเลย

กลับมานี่แบบว่า รู้ตัวว่าพูดมากขึ้นสามเท่าตัว..

เหอๆ...

ชิรากาว่าโกะอ่าเหรอ..

ไม่เห็นจะสวย...

ไม่เห็นจะมีอะไรเลย

: )

ก็แค่บ้านในทุ่งนา...

เก่า เก่า...

เท่านั้นเอง....

ล้อเล่น

: )

โคดจะสวย

โคดจะชอบ

โคดจะประทับใจ

เป็น my best trip in the world ของขิมเลยล่ะค่ะ

: )

หุ หุ หุ

เราไม่รู้หรอก...

ว่าเราอาจจะพลาดอะไรในชีวิตไปบ้าง...

ถ้าเราไม่ใช้วันนี้ให้เต็มที่

ไปในทุกที่ๆอยากจะไป..

พูดคุยกับทุกคนที่เราอยากจะคุย..

ใช้จ่ายเวลาที่มีอยู่อย่างมีความหมาย..

หายใจเข้าออก อย่างรู้สึกถึงคุณค่าของการมีชีวิตอยู่...

: )

in case there's a chance of sunshine*

you'll always see me there...

: )

ขิมโชคดี มาก มาก.. ที่ไปเจอหิมะหลงฤดู พอดี

เห็นคน ญป. ที่เค้าไปด้วยกัน เค้าบอกว่า โชคดีมากๆ เพราะไม่ได้เจอกันบ่อยๆ

ที่จะได้เห็น หิมะตก พร้อมๆกับใบไม้เปลี่ยนสี

ปกติ ถ้า หิมะตก ส่วนมากใบไม้ก้อจะร่วงหมดไปแล้ว

ไม่เห็นแบบนี้...

this is something i consider spectacular

: )

We would never know what we might have been missing in life*

Or if some chance would only come once in a life time...

: )

ตอนแรกนะ

แอบงิดๆนิดนึง คือฟ้ามันใสมาเรื่อยๆงัย

พอใกล้ๆถึง ชิราคาว่าโกะ.. เฮ้ย ทำไมเหมือนมีฝนตก

มีละอองปลิวๆๆตลอดเลยมาแปะที่กระจก

พอนั่งไปเรื่อยๆ

เฮ้ยยยย...

นี่มันไม่ใช่ฝนแล้ว...

เหอๆๆๆๆ

มองออกไปนอกหน้าต่างเป็นเงี๊ย...

(ไว้มีเรื่องลุงคนนี้จะเล่าด้วย แต่ทีหลังละกัน)

ขาวๆนั่นน่ะหิมะ..

เหลืองๆแดงๆน่ะ ต้นไม้เปลี่ยนสี...

สวยป่ะล่า....

^____^*

มองไปข้างหน้า ก็เป็นแบบนี้..

ตื่นเต้วมากมาย

กรี๊ดดด...

ถ่ายมาไม่ได้สวยถึงครึ่งของๆจริงๆเลยอ่า..

แค่นั่งรถมาได้เห็นแบบนี้ ขิมรู้สึกว่าคุ้มแล้ว

โคดจะสวย โคดจะชอบ

: )

มันเป็นเมืองในหุบเขางัย ต้องลอดอุโมงผ่านๆลอดใต้เขาไปเรื่อยๆ

แปลกดี เป็นภูเขาใบไม้เปลี่ยนสีด้วย ต้นสนเขียวๆด้วย แล้วบนยอดก็มีหิมะเกาะ สวยมากมาย ^^

รู้สึกเหมือนว่าหลุดมาอีกโลกนึงเลยล่ะ

ชอบมากมาย เวลาที่พ้นอุโมงค์ออกมาอ่ะ...

โคดจะสวย...

: )

โรแมนติกสุดๆ ตอนที่นั่งไปนะ แบบว่า อยากจะกรี๊ดกร๊าดมากมาย

แต่ไปคนเดียวงัย ก็ต้องเก็บอาการนิดนุง

คือ กลัวเค้าไล่ลงจากรถน่ะ...

เสียดายไม่มีคนมาด้วย T___T

ซูมๆไปดูตามยอดเขากันหน่อย : )

แต่รูปที่ชิรากาว่า.. ดองไว้ก่อน

อุบไว้ ไม่ให้ดูหรอก : )

หุ หุ...

อ้างไปงั้นแหละ

คือ ขี้เกียจทำงัย

มันเยอะ

เยอะมาก ถึงโคดจะมากที่สุด

: )

เยอะจริงๆนะ

hdd คอมชายมะมีที่ลงแล้วด้วย

เหอๆๆ.. เลยเปิดตัว external สุ่มเลือกๆมานิดนึง..

: )

Yoko-san & me

taiko-san, me, เจ้าของบ้านพักของ yoku กับ junichi, yoko-san

Junichi & Yoko, the nicest people i've ever met..

emily, taiwanese asia-airline attendant (we meet on the bus), me, Yoko-san

: )

me, Yamamoto-san (happy 43th anniversary, it was so cool  ^^)

Takeshi กับ Ayaka อีกสองคนญี่ปุ่นใจดี ที่เจอระหว่างทาง

ให้เบอร์กะที่อยู่ขิมไว้ด้วยอ่า.. เค้าบอกว่า ถ้าไปนาโกย่า มาพักบ้านเค้าก็ได้นะ

ใจดีมากๆ ให้เบอร์ไว้ ถ้ามีปัญหาหรือมีอะไรให้โทรมาเผื่อช่วยอะไรได้...

ก่อนไปขึ้นบัส บ๊ายบาย ชิราคาว่าโกะ... แดงป่ะล่ะใบไม้อ่า..

อยากบอกว่ามาเจอใบไม้แดงที่นี่แล้ว

ที่ไปนิกโกะมาวันก่อนนี่ เด็กๆไปเลย..

ชิรากาว่าโกะ กะ ทาคายาม่า สวยอย่างแรง... สวยแบบลืมหายใจ...

แดงป่ะล่า... อิ อิ : )

รูปใบไม้แดงแบบจริงจัง

ไว้กลับไทย จะมาอัพแบบเต็มรูปแบบละกัน

ตอนนี้ยังไม่มีเวลาเลือกรูปอ่ะ เยอะมากมาย...

nihon no ojiisan @ furukawa... so funny*

ตอนนั้นขิมเดินถ่ายรูปอยู่งัย.. ริมทางน้ำอ่ะ หันมา เจอลุงชมรมถ่ายรูปนี้เล็งกล้องกันมาปามาณ 6-7 คน.. ตกใจนึกว่าขวางทางเค้า..

เค้าบอกว่าไม่เป็นไรๆๆๆ ถ่ายหนูอยู่นั่นแหละ ขิมเลยยกกล้องขึ้นมาถ่ายลุงๆแกบ้าง

เลยออกมาเป็นรูปนี้อ่ะ แกก้อเอากล้องลงแล้วขำกันใหญ่เลย บอกประมาณว่าโดนยิงกลับบ้างแล้ว.. 5555

ขำมากมาย.. ถ่ายรูปคู่กะลุงๆด้วย แต่ยังไม่ได้เอาลงคอม... ฮ่า ฮ่า..

ลุงเค้าบอกว่าเนี่ย ถ่ายกะปู่ๆชาวญี่ปุ่น (nihon no ojiisan desune) อะไรสักอย่าง ฟังออกเป็นคำ คำ แต่คงแปลว่าประมาณนี้แหละมั๊ง

furukawa

rainy day in furukawa :)

: )

ส่งต่อความประทับใจ : )

(มะปรางกะชายมะได้ส่งให้ ไม่มีเบอร์ห้องอ่า แง๊งงง.. >____< ไว้ส่งจากที่อื่นไปให้น๊า)

นี่ที่ ฟูรุคาว่า สองคนนี้น่ารักมากๆ ตอนที่เค้าเดินมา

ลมพัดมาแรงๆพอดี ใบไม้ก็ปลิวร่วงลงมา

ผู้ชายคว้าๆใบไม้ที่ปลิวๆอยู่เล่นใหญ่เลย

หัวเราะกันใหญ่...

น่ารักมากมาย

อิจฉา... 5555555++

แถมๆ.. : )

เรื่องประทับใจ

ทั้งสถานที่ ผู้คน และ น้ำใจ

ทำให้ทริปนี้.. ประทับใจมากๆ..

แล้วจะเข้าใจ

ว่าทำไมขิมถึงได้ตกหลุมรักที่นี่

: )

i'll live to tell the world...

how much i love this place*

: )

เปลี่ยนใจ... เอารูป ชิรากาว่า ที่ขิมหลงรัก

มาแปะให้ดูสักรูปหนึ่งก็แล้วกัน

เด๋วจะไม่เห็นภาพ

ว่าทำไม มันถึงเป็นดินแดนที่เหมือนถูกหยุดเวลาเอาไว้

: )

สวยป่ะล่า....?

: )

หุ หุ หุ.....

: )

thanks to god for creating this beautiful world...

thanks to all the people that made me feel this world still worth living...

thanks to all my beloved ones that made my day filled with meaning...

thanks to my life, faith, and fortune that brought me here...

: )

thanks to this trip that made me realized, though we were borned alone and die alone, we never really have to live alone in this whole wide universe...

: )

thank you...

ปล1. รูป และ บันทึก แบบเต็มรูปแบบ ไว้เจอกันเร็วๆนี้ : ) ขอบอกว่ามีอีกเยอะ (มาก มาก หุ หุ)

ปล.2 last trip in Japan เที่ยวนี้ อาจจะไปโครังเค.. แต่ยังไม่แน่ ไม่รู้เพื่อนๆจะไหวกันป่าว ถ้าได้ไปก็คงดีเนอะ โอกาสสุดท้ายมาถึงแล้วนะคะทุกท่านนนนน.. อิ อิ.. next stop ของขิม ก็ thailand แล้ว ^^*

ปล.3 วันจันทร์ กลับไทยแล้วนะ... เตรียมตัวเจอกันได้ คิดถึงมากมาย + นัดล้างตากินแหลก.. ใครสัญญาว่าจาพาเราไปกินไร ไปเที่ยวไหน ไปชอปไร ก็เตรียมตัวไว้ก็แล้วกั๊นนนนน... : )

ปล.4 soon, my another journey has come to another end.. it doesn't matter where it starts or where it ends... it's the friendship and time we shared that i cherish and will always be remembered as a part of my life*

Create Date : 18 มีนาคม 2550
Last Update : 18 มีนาคม 2550 3:00:39 น.		1 comments
Counter : 772 Pageviews.
Share Tweet