เป็นกลบท ที่บังคับคำซ้ำ๒คำทุกต้นวรรค(จังหวะที่ดีคือ๓กับ๔ ในทำนองกลอนแปด ถ้ากลอนเจ็ดใช้๒กับ๓ จะดีกว่า

เปลี่ยนกระทู้ทุกวรรคจนจบ

เข้ามาหวานกับคุณเขตต์นะค่า

รักเธอตลอดชาติน้อยไปไหม..(ด้วยกลบทรักร้อย)
แต่งกลอนได้ไพเราะมาก เหมือนน้องมี่เลยค่า

ขอบคุณสำหรับเนื้อหาค่ะ



อาหารเย็นมาส่งค่ะ

ถ้าใครถามดี.อย่างนี้
แบบว่า .. ปลื้ม ปลื้ม ปลื้ม

ขอบคุณมากๆๆๆค่ะ
ที่ร่วมอวยพรวันเกิดให้ดี.
ดี.รับไว้เต็มหัวใจเลย



ขอบคุณค่ะ

คืนนี้มี่รู้สึกทั้งหนาวและง่วงมากๆ ก่อนนอนยังสัมผัสถึงเหงาได้สิน่า เอ๊านอนกันดีกว่านะคะ..ฝันดีค่ะ

In Love For 2…




BIG Happy ..BIG Happy .. BIG Happy .. JA
*.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡
✿mastana✿mastana✿mastana✿mastana✿

สุขสันต์วันแห่งความรักที่กำลังจะมาถึงนะคะ

วาเลนไทน์เดย์ มีความสุขมาก ๆ นะค่า ส่งมาให้ทั้งแจกันเลยค่า

แฮปปี้วาเลนไทน์

*กลบทดอกไม้พวงพู่ร้อย*

ระบายรักโชยซ่านสู่ลานฝัน
ระบายรักโชยพลันให้กลั่นหอม
ระบายรักโชยให้ฟ้าไล่ล้อม
ระบายรักโชยอ้อมตะล่อมคอย

ระดมดอกรักบานประสานสุข
ระดมดอกรักปลุกฉมชุกสอย
ระดมดอกรักริดเร่งปลิดปรอย
ระดมดอกรักร้อยส่งคล้อยเริง

ระฆังรักดังแล้วหวานแพรวพริ้ง
ระฆังรักดังยิ่งตานิ่งเบิ่ง
ระฆังรักดังพาดหลงวาดเวิ้ง
ระฆังรักดังเชิงหมดเติ่งเกรง

ระบาดมนต์รักชื่นเกินฟื้นหาย
ระบาดมนต์รักกระจายเริงกรายเบ่ง
ระบาดมนต์รักรมราวพรมเพลง
ระบาดมนต์รักเปล่งจำเร่งตาม

ระยับสุขเสพเพลินทั้งเดินด่ำ
ระยับสุขเสพร่ำยิ้มย้ำถาม
ระยับสุขเสพเคลิ้มยังเสริมความ
ระยับสุขเสพเติมประเดิมครัน

(ขอเติมแนวกลบทบุษแย้มบงผกา
เข้าผสมด้วยนะคะ เป็นกลบทกำลัง๒
เพื่อมอบแด่เพื่อนทุกคนกับวัน.....
รัก รัก และรักค่ะ อิอิ

ปล.บทนี้มี่ขอใช้แค่คำว่า “ระ”เพื่อเน้นความได้ถนัด
มากขึ้นนะคะ)

สวัสดีค่ะพี่จ๋า

ขอให้มีความสุขมาก ๆนะคะ

แฮปปีวานเลนไทน์ย้อนหลังครับ

ฝนตกแฉะๆนะครับ

*กลบทเสือซ่อนเล็บ*

ความสงบเอยเผยผลบนสงบไหว
ยามสิทธิ์ใจไปพบสบสิทธิ์ห่วง
ทำไมเร้าเฝ้าคร่ำทำไมทวง
ใจลอยล่วงท้วงยุดฉุดลอยเลือน

ฤ ใจพบกระทบคว้างข้างใจหวัง
ภาพสงบพลั้งยังดูรู้สงบเคลื่อน
วิถีหลอนต้อนริวิถีเบือน
คลื่นรอเกลื่อนเปื้อนเจ็บเก็บรอจม

จักคลี่สงบสยบปิดจิตคลี่ไว้
ห่มวุ่นในไหวกระพริบริบวุ่นขม
บอกตัวเองเร่งฝืนกลืนตัวตรม
หาบทสมถมสร้างบางบทเบน

แต่ใจ ฤ รื้อหมดพจน์ใจอ้าง
ดังเห็นพรางสร้างไว้ให้เห็นเช่น
ราวกฏโลกโบกเข็ญเป็นกฏเกณฑ์
บางคราเร้นเว้นภวังค์พลั้งครามอง

นัยน์ตาสร้างบางผ่าวราวตาแจ้ง
ส่งตรมแต่งแสดงร้อนต้อนตรมหมอง
ใจทำล้มจมฤทธิ์พิษทำนอง
พาเจตข้องตรองไขในเจตครวญ

เหมือนสงบส่งลงจินต์สิ้นสงบสุม
ใจระโหยคลุมชุ่มพอรอระโหยหวน
เวียนโซ่ล่ามตามฉุดสุดโซ่ตรวน
จึ่งเห็นชวนควรสงบหลบเห็นทัน


สวัสดีบ่ายๆที่หนาวฝนค่ะพี่จ๋า

*ถ้าคุณมี60นาทีสุดท้ายกับคนรัก
..มีทางไหมจะทำตามใจปรารถนาได้สำเร็จ*

.........................

สวัสดีวันฝนพรำๆค่ะพี่จ๋า

*กลบท นาคเกี่ยวกระหวัด*

อันความรักหมื่นลายหลากหลายแบบ
แบบหลายแทบสูญชีพแม้นรีบหวน
หวนรีบเร่งยังทิ้งในสิ่งมวล
มวลสิ่งล้วนสลายดุจหายพลัน

พลันหายอย่างขาดรักประจักษ์ว้าง
ว้างประจักษ์สร่างหวังเคยจะเผยมั่น
มั่นเผยแผ่วพจน์ร่ำร่ายจำนรรจ์
จำนรรจ์ร่ายเห่กล่อมตอนยอมตรม

ตรมยอมภักดิ์เพราะหลงประสงค์รัก
รักประสงค์จักคอยหาหวังคว้าห่ม
ห่มคว้าฝันวันใหม่วันใกล้คม
คมใกล้ข่มแล้วจองประคองควัน

ควันประคองกอบหอมมาล้อมหลอก
หลอกล้อมดอกดอมหวานสราญดั้น
ดั้นสราญบนทางอ้างว้างพัน
พันว้างพรางรักแน่วมาแผ่วเมียง

เมียงแผ่วสร้างขีดเขียนบนเทียนใฝ่
ใฝ่เทียนใคร่ส่งสว่างบนทางเบี่ยง
เบี่ยงทางพ่ายถูกไล่ลมไกลเคียง
เคียงไกลเสียงระฆังรักมาสลักพรม


*ความรักเหมือนเกมปริศนาที่ทุกคนสมัครเดิน
แม้นรู้ว่ามีความขมขื่นซ่อนไว้ทุกระยะก็ตาม
การได้ดอมดมไอรัก..แม้จะเจ็บบ้าง ก็ช่างวิเศษเสมอ...*



สวัสดีวันที่ยังเย็นจนหนาว...จากฝนค่ะ
พี่จ๋า

สวัสดีวันอาทิตย์ค่ะ
กลอนไพเราะดีนะคะ

โคลงสี่สุภาพ

ความรัก เป็นประทีปแก้ว.............ชัชวาล
คือ งดงามประณีตฐาน..................ทิพสร้าง
อะ ร้าอร่ามพิมานประสาน............สุมสุข
ไร สว่างดูมิกว้าง............................เท่าร้อยรักหวาน

ความรัก สมานสมัครคล้อย.............บรรจบ
คือ ศรัทธาครัน,ครบ........................ประดุจห้อม
อะ ลุ้มอล่วยตามสยบ........................ฝากสวาดิ
ไร กลิ่นหอมถึงล้อม..........................บ่ ซึ้งถึงเหมือน

...........................................................................

โคลงดั้นตรีพิพิธพรรณ

ความรัก ขับกล่อมล้ำ........................ธานินทร์
คือ สวาดิเกษมศานตร์.......................เสพฟ้า
อะ คร้าวโสตดังอินทร์......................รวมขับ
ไร เปล่งประดุจหล้าไร้......................ยุดหลง

ความรัก มนต์สร้างหลับ....................ใหลฝัน
คือ เสน่ห์ประจงบรรเทือง..................แต่งแต้ม
อะ เคื้อรักกล่อมเกลาขวัญ...................สถิตอยู่
ไร ดื่มด่ำแง้มแล้ว................................ผ่านหา





สวัสดีวันทำงานที่ยุ่งนิดหน่อยค่ะพี่จ๋า

อปฺปกญฺจิทํ ชีวตมาหุธีรา
ปราชญ์กล่าวว่า ชีวิตนี้น้อยนัก

ดำรงชีวิตอย่างมีความสุข ด้วยความไม่ประมาท..นะคะ



ขอบคุณมาก..ค่ะ

หวานจังเลยค่ะ

ภุมวารสิริประสบ ดั่งส่องภพด้วยรัศมีรุจีฉานนะคะ

รักละมุนชวนชวนฝันเต้นหวามไหว
สัมผัสได้ได้รักที่พัดผ่าน
ความคิดถึงถึงคนไกลเจือจาน
ยังชื่นบานบานสุขไม่รู้ลืม

กลอนและเพลงเพราะมากค่ะ

ขอบคุณมากนะคะ

เข้ามาซึ้งอีกแล้วค่ะ

เจ้าอยากเป็นเป็นนกพี่เป็นไม้
จะตามใจใจเดียวตราบสิ้นกาล

จะอัพบล็อกด้วย เดี๋ยวจะดึกไป
ขอตอบรวมๆก่อนนะคะ
ฝันดีค่ะ

*กลบทกลเต้นกลางสระบัว*

ถ้อยศิลป์ถิ่นศาสตร์เวทย์วาดถ้อย
หมายร้นมนตร์ร้อยเสกกลอยหมาย
พรายติดพิศแต่งแต้มแพร่งพราย
เกลาคลอกรอคลายมิง่ายเกลา

พากย์รสพจน์เรียงหวานเสียงพากย์
เผาจินต์ผินจากสุดยากเผา
เพลาเมียงเพียงมื้อพอถือเพลา
นัยงำนำเงาคอยเฝ้านัย

ขลุ่ยหวานขานหวิวซ่านพลิ้วขลุ่ย
ไหวฉันท์วรรณฉุยเหมือนบุ้ยไหว
ใจพ้องจองพี่หวังที่ใจ
ดลหอมดอมให้ช่วยไปดล

สรรรินสิ้นไร้ซึ้งในสรร
ผลร่ายผายกรรณสดับมั่นผล
กลบทกฏเบื้องส่งเรื่องกล
แลหมายลายมนต์พร้อมวนแล

ฝึกมนต์ฝนมานประสานฝึก
แค่นัดคัดนึกอย่าลึกแค่
แท้พจน์ทดพอบนท้อแท้
เลยผ่านลานแผ่บทแพ้เลย


สวัสดีเย็นวันจันทร์ ทานข้าวให้อร่อยนะคะพี่จ๋า

*กลบทกบเต้นกลางสระบัว*

ซ่านถึงซึ้งถามไหวหวามซ่าน
หวงอ้อนห่อนอ่านสราญหวง
ลวงฝ่าลาใฝ่เฝ้าไกลลวง
ใจดับจับดวงดุจล้วงใจ

สุดห้วงสรวงหอมถนอมสุด
ไหวฉายวายฉุดเกินหยุดไหว
ใครรั้งครั้งรอยเคลิ้มคอยใคร
เพ้อร่ำพร่ำไรจิตไฉนเพ้อ

กล่อมออดกอดอุ่นคิดหนุนกล่อม
เหม่อเพลินเมินพร้อมจะล้อมเหม่อ
เจอซบจบซึ้งด่ำดึงเจอ
พันรอยพลอยเร่อละเมอพัน

ผ่านฝนผลฝากลำบากผ่าน
บั่นเลิกเบิกลานเก็บม่านบั่น
ทันหวังทั้งหวิวลอยพลิ้วทัน
มีครอบมอบครันตามฝันมี

ว่ารักวรรคเร้นเป็นเข่นว่า
ที่หวงทวงหาถึงคร่าที่
ทีร้ายท้ายรั้นดุดันที
รักชวนรวนชี้ภักดิ์พลีรัก



หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า

*กลอนแปด*

...ไม่เคยไกลห้วงฝันแม้นคั่นฟ้า
แดนหรรษาเปิดกว้างให้ทางหวน
แม้นขุนเขาล้อมกั้นยังรัญจวน
อุ่นอกอวลหอมชิดประสิทธิ์เนา

เต็มใจรอแม้นฟ้าเลือนกว่าใกล้
ด้วยหัวใจเชื่อมต่อยังรอเฝ้า
หนาวน้ำค้างลมฝนมาลนเร้า
เสกชื่อเขาผองภัยปราชัยพลัน

หนทางไกลแม้นคิดพินิจแล้ว
แต่กานท์แก้วสร้างหลงประสงค์บั่น
ใจเอยใจภัยแลก็แค่นั้น
สมัครคงมั่นเพียงพอชะลอลา

ฝากลมเฝ้าแดดอุ่นคอยหนุนหาญ
ฟ้าแต้มสราญประชันหล้าหรรษา
ไม้ป่าพร้อมเสกกรุ่นละมุนมา
ว้าเหว่ฝ่าเท่าไรมิใกล้ทรวง..


*มีความสุขกับทุกวันของชีวิต..
แม้นว่าทางข้างหน้าเดินยากเพียงไร..นะคะ*

ฝันดีค่ะพี่จ๋า

คุณเขตต์ ความสามารถเป็นยอดครับ
ผม ไร้ฝีมือจริงๆ

ขอขอบคุณครับ ที่กรุณาโหวตให้

ชรูปนีตสฺส น สนฺติ ตาณา
เมื่อสัตว์ถูกชรานำเข้าไปแล้ว ไม่มีผู้ป้องกัน

มีความสุขกับเวลาอันหาค่ามิได้ ตลอดไป..นะคะ



ขอบคุณมาก...ค่ะ

ฝันดี ราตรีสวัสดิ์...ค่ะ

*กลบทนายโรงลืมกรับ*

แอบรักเธอบอกใครอาจช้ำจิต
ทั้งแง่สิทธิ์แง่หญิงล้วนประจักษ์
ครั้นทิ้งฝันยิ่งเศร้าเหมือนทะลัก
สุดห้ามหักหัวใจอย่าระทด

ชอบจริงจังโยงเกิดเร่าระอุ
พอปะทุเงาหวงก็ปรากฏ
อยากทำลายทุกทางอย่างประชด
เหมือนเก็บรสบูดเปรี้ยวมาหมักทับ

เรื่องรักใคร่พูดยากเหมือนเสพทิพย์
แค่ได้จิบกระชุ่มกระชวยลืมทางกลับ
ยิ่งถ้อยความซึ้งใจถูกดูดซับ
ก็ยิ่งขับอาการหลงโอชะ

เกิดอารมณ์ร้อนไหวไร้จำกัด
เรื่องรัดขัดพินิจควรหรือผละ
พลอยเลือนหายฉาวโฉ่เลื่อนมาคละ
ทุกขณะเรา ฤ ไม่สะทก

รักแอบไว้ในฝันไม่กร่อน,สึก
หัดตรองตรึกงำงามซ่อนในอก
อย่าวาดหวังเป็นเจ้าด้วยง่ายงก
จะไม่ตกบ่อตรมระทมแคะ



*บอกรัก..ไม่เคยผิด
ทว่า
ต้องดูอีกฝ่าย..พร้อมรับรู้... ฤ “ยัง”*



สวัสดีค่ะพี่จ๋า พักผ่อนมากๆ แล้วค่อยเริ่มงานวันต่อไปนะคะ

*กลบทนายโรงลืมกรับ*

กว่ารู้สึกความรักมาปรากฏ
ในบริบทแทรกวาบหวานในจิต
ทุกยามย่างหัวใจตรึงตามพิศ
ยากฉุดฤทธิ์มนต์ถวิลห่างพิรุธ

เปลี่ยนอารมณ์พาลใกล้ได้โอกาส
ไม่สามารถแยกแยะถูก,ผิด,หลุด
อารมณ์จากดีงามเริ่มคดคุด
สะท้อนรุดเดินทางบนคว้างทิศ

คีตารักผ่านลมพรมวิบัติ
ตาขวางจัดหวงมากดุจมีอริ
ใครใกล้เขาร้อนเร่าขาดสมาธิ
ใจแตกปริด้วยโรครักรุมรด

พึงตรึกตรองยามรักทอกวีวัจน์
รัญจวนบัดจิตหวามยามจารจด
ลิขิตคำสอนตนอย่าเขียนประชด
มธุรพจน์เท่านั้นจะพานมิตร

อารมณ์รักถ้าเร่าเคล้าอุตลุด
เว้นประทุษฐ์รอบรายอย่าถือสิทธิ์
ปรารถนาใดทำด้วยกมลคิด
ย่อมหลับสนิทห่างภัยคนร้ายเราะ

*.ถ้าใจรักให้ด้วย..บังคับ
สุขที่ได้มา ฤ ใจหวามเป็น? *


หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า

สพฺเพ ว นิกุขิปิสุสนฺติ ภูตา โลเก สมุสฺสยํ
สัตว์ทั้งปวง จักทอดทิ้งร่างไว้ในโลก

ดำเนินชีวิตด้วยความไม่ประมาท ตลอดไป..นะคะ



ขอบคุณมาก...ค่ะ

สวัสดีค่ะพี่จ๋า


*ภาพจากไทยรัฐ*

*กลบทกบเต้นสามตอน*

รอดพ้นร่นพร่าร่าเพิ่ม
ตามเสริมเติมสร้างต่างสุข
รื่นทำร่ำทางร้างทุกข์
แลปลุกลุกปลอบลอบเปรม

ภัยรบภพรินภินท์ร่วง
ทันล่วงท้วงลดทดเล่ม
ดลอื่นดื่นอวยด้วยเอม
หันเกมเหมก่อห่อเกย


*ขอให้ทุกวันของเรา
ผ่านเรื่องร้ายๆไปได้พ้น
ทุกครั้งทุกหนนะคะ*

*กลบทกบเต้นสามตอน*

เคยหนาวคราวนำคำนึก
ลองตรึกลึกตรอมล้อมตื่น
การค้นกลคล้ายกลายคืน
กานท์ฟื้นกลืนไฟไกลเฟ้น

ฝ่อมั่นฝันหมายฝ่ายหมอง
เวิ้งส่องว่องสาดวาดเส้น
แลหวานลานวรรคลักเว้น
ร้าวเต้นเร้นติดริดตรา

พจน์หอมพร้อมหายพรายหัน
หวามครันหวั่นคัดวัดค่า
พจน์ร้อยพลอยเริ่มเพิ่มรา
ต่อฟ้าตาฟ้องต้องฟาย

กานท์แลแก้หลอนกร่อนแล้ว
วางแพรวแววพริ้งวิ่งพ่าย
รอปลดรสปล่อยรอยปราย
ห่างร่ายหายร่ำห้ำเรือง..


สวัสดีค่ะพี่จ๋า

ขอบคุณที่แวะมาอ่านกลบทยากๆนะคะ

ก็พยายามไม่คิดอะไรที่ยังไม่เกิด..แม้จริงๆกลัวนะ!

....................


*กลบทกบเต้นสามตอน*

แลสุดหลุดสรวลล้วนสั่น
น้ำหลั่นนั่นเหลือเหนือหลบ
ท่วมหนักทักนำทำนบ
คลื่นทบครบทางครางทุกข์

ผลข่าวผ่าวเข้าเผาขม
ช้ำปมชมปวดชวดปลุก
หงอยเคลื่อนเงื่อนเคล้าเหงาคลุก
เร่าซุกรุกซ้อนร้อนซับ

ขมเนตรเขตน้าวข่าวหน่าย
เรื่องฉายร้ายฉุดรุดฉับ
แบบเคลื่อนเบือนครั้งบังคับ
หวนกลับหับกลางห่างเกิน

ชีวาชาไหวใช้วุ่น
หมองหนุนหมุนหนักมักเนิ่น
การพบกลบพักกักเพลิน
โดยเยิ่นเดินยาวด่าวเยือน...


หลับฝันดีค่ะ พี่จ๋า

*กลบทก้านต่อดอก*

บางสิ่งสื่ออ้างว้างวิเวกเสก
อัดอั้นเอกคลื่นคมอารมณ์ห่ม
กรีดร้องสะอึกสะอื้นอาบตรมพรม
บนเบื่อบ่มศรัทธาระกำช้ำ

เสียงใส่โสตบอกผ่าวประสานผ่าน
จ้องจดจารดอกด่าวกระหน่ำห้ำ
เปื้อนแปลบโปรยโรยร้างสร้างลำนำ
อยู่กับคร่ำครวญครางวางวรรคชัก

อณูหนาวเน้นจิตมิพ้นหม่น
บางบทวนหว่างไหวหาหลักกัก
ยากไกลเห็นหนทางกลจักทัก
แค่รู้หนักในใจยังปรายชาย

ไม่เหลือรอยร่าเริงบนใจใฝ่
ทุกรอยไหม้เหมือนหมองจองฝ่ายพ่าย
หากหวังพจน์พาเพลินระบายคลาย
ยังมีหมายล้นทรวงมิปล่อยคล้อย...

*กาพย์ขับไม้ห่อโคลง*

เมื่อฟ้าคลี่พรม...ดอกฝนประสม...หล่นฟองละออง
เย็นลมโบกโบย...พาม่านพลิ้วโดย...วาดเคลิ้มคะนอง
ดอกแดดเผลอล่อง...นิทราท่ามจ้อง...มนต์มืดขังหาว

วอมแสงน้อยนิด...ฦๅคิดประสิทธิ์...ทาทาบฟ้าฟาก
นภาวังเวงจับ...เหงา,หงอยกำกับ...เมฆยิ้มเย้ย,ถาก
ขณะลมเร่งกระชาก...ดอกฝนกราว,กราก...ลวงหล้าหลับไหล

หลับสนิทเกินคิดใช้......................กระชุ่มกระชวย
พลันพับพันธอำนวย.....................นึกคร้าน
ไฟชรา ฤ ขวัญขวย........................ขยับยาก
จึงปล่อยฝนเหิมจ้าน......................จับจ้องครองสบาย

และประจักษ์หล้าร่าง......................เรียงเงียบ
ดังค่ำเคลื่อนมาเทียบ........................ทั่วแล้ว
วังเวงหว่านระเบียบ.........................บทเบื่อ
จำรับคงมิแคล้ว................................ครุ่นคล้ายพ่ายเหงา


สวัสดีวันเหงาๆตามฝนมาค่ะพี่จ๋า

*กาพย์ขับไม้ห่อโคลง*

เพรางายฟ้าแจ่ม .. ใบเริงดอกแง้ม .. เริ่มร่ายระบำ
หอมชื่นซ่านแซม .. ซึมทรวงต่างแต้ม .. ส่งนัยหมื่นคำ
คิดผูกลำนำ .. ประสมชมฉ่ำ .. คล้องเคลิ้มประพันธ์

ดื่มด่ำมนตรา .. มองผ่านฟองฟ้า .. ฮัมเพลงสรวลสรรค์
ละเลียดอักษร .. ท่ามลมเว้าวอน .. ด้วยยิ้มพราวฝัน
สว่างแสงอำพัน .. ดุจเป็นของขวัญ .. จากฟ้าประทาน

หมองเลือนคลายเศร้าผ่าน.........ผ่าวเผา
อิ่มแดดหายจากเงา....................เงียบห้อม
พรายลมเริ่มเบาเบา...................บัดกล่อม
ใบดอกออกระบำพร้อม............เพิ่มร้อยรอยหอม

พริบซึ้งเคลื่อนเข้าจ่อม..............จินต์หวาน
ดื่มด่ำคำนึงปาน........................ปลูกกว้าง
บ่ เลือนลับกาลผสาน................เผลอแวด ล้อมเอย
หวังสุขนี้มิร้าง..........................ร่นแล้วยังสวย

สวัสดีค่ะพี่จ๋า
หลายวันเข้ายากทั้งพันทิปและบล็อกแก็ง
พี่,เพื่อน เป็นกันบ้างไหมคะ?

*กาพย์ขับไม้ห่อโคลง*

*ตอนเศร้าเข้าสิง*

เมื่อลมหนาวลา...เรียนรู้วิชา...จากกลุ่มนิทาน
ฟังเสียงนกกา...ผลีผลามตามหา...ท่ามความสำราญ
อีกฝ่ายคล้ายพาน...หลงหลอนเหลือบธาร...แห่งงามเวทย์มนต์

หลงไปในหล่ม..วาววอมชักชม...พรายหาวผลักวน
ลองลิ้มหมื่นรส...เคลิ้มหลับบนบท...รัญจวนโดยดล
เมียงเหม่อกาลกล...ไปในไพรสณฑ์...ยังนึกว่ารัง

เหลียวพบแพ้ขื่นครั้ง.........เคลิ้มเคลีย
รับมากมนต์อ่อนเพลีย.......พ่ายห้อม
จมเจ็บจ่อมสึก,เสีย.............เสพสุข
เกณฑ์กล่อมอัชฌาอ้อม......อุ่นไข้เมินหอม

หันยากแท้สุดพร้อม............เพลินหน
งามฉาบชื่นฉ่ำกมล.............มุ่งแกล้ง
หลงหลืบหล่มติดผล...........เผาผ่าว
เศร้าโศกจารจรดแจ้ง...........จากนี้ทาสขม

สวัสดีบ่ายๆที่แดดขี้อายไม่ค่อยโผล่มาค่ะพี่จ๋า

* กาพย์ขับไม้ห่อโคลง *

* ตอน เหงาในสายหมอก *

เหม่อหมอกม่านมัว ...หลืบลึกรางรัว ...พันฟ้าฝากฝัน
คลี่คลุมขับขนาน ...ซึ่งเสพสุขสนาน ...ท่ามไห้หีบอนันต์
ร่ายครวญทวนทัณฑ์ ...ทอดทัพบ่ายบั่น ...เฉียบเหงาพลันเผย

วัฏฏะตรมตาม ...สานโซ่เร้นล่าม ...หล่อหล่มเขยิบเคย
แทรกซ้อนขอนขม ...เกลียวกลมประสม ...คล้ำควันระเหย
ออกโชยโดยเปรย ...กับโศกยิ้มเย้ย ...ดุจเหงาเหิมผยอง

หนุนเหงาจินต์เริ่มร้อง ..............เรียกหา
แรงช่วยชายช้าชา ......................ชุ่มไห้
เหงาหงอยแผ่เผาผา.....................ผลักกอด
รอดม่านหมอกยากได้ ................ด่ำด้วยม้วยไฉน

พรายลมฉวยรัดใกล้ ....................กุมเกษม
ซาบซ่านแปรป่วนเปรม ...............ปรับเวิ้ง
เหงาหนาวร่วมหนามเหิม ...............หวนใส่ จิตเอย
จึงเร่าท่ามเหงาเลิ้ง............................และคล้ายเหม่อสนอง



หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า.. เพื่อตื่นมาเริ่มงานวันใหม่ด้วยความสดชื่นนะคะ

กาพย์ขับไม้ห่อโคลง



* ความหวัง ๒ *

เย็นยะเยือกลม ...ห่อหุ้มดุจข่ม ...โหมกระหน่ำกาย
ท่ามกลางหลากเงา ...ดวงใจ บ่ เร่า ...กลับตรึงตราหมาย
อณูมั่นแทรกสาย ...ซึมหวังมากมาย ...ล้วนชื่นหรรษา

ปรารถนาชื่นสด ...มาร่ายเรียงบท ...ลำนำพรรณนา
เล่าช่วงกาลหมอง ... ผ่านแล้วครรลอง ...สุดสิ้นเวลา
สำหรับโหยหา ...ฤ รับเหว่ว้า ...แต่นี้หวั่นไกล

ปลูกดอกหวังช่วยให้ ................หอมสุม
อวลซ่านแนบใจกุม ...................กอบแจ้ง
จากไกลหล่มเคยชุม .................ช้ำชุก
กลบหม่นริดรอนแล้ง ...............หลุดซ้อนนภาสวย

เหลือเขตมอบชื้นช่วย ...............ชุ่มเกษม
คืนค่ำปรับปลื้มเปรม ..................ปลอบร้อน
ฤดูผันเปลี่ยนเอิบเอม ..................เอนอุ่น
ทุกรุ่งเช้าเริงต้อน ........................ต่อต้นหวังฝัน


หลับอย่างสนิทและฝันพบแต่สิ่งดีๆนะคะพี่จ๋า

กาพย์ขับไม้ห่อโคลง

กับเหงาวันก่อน...ดังบทละคร..ร้อยแล้วขับเคลื่อน
ไม่มีอาวรณ์...ไม่มีสลอน...ท่ามดาวล้อมเดือน
หมดสิ้นคำเตือน...ระบายแต่เหมือน...แช่มช้อยเนานาน

ภาษาวันใหม่....บทหวานสดใส...ต่างพร้อมสานฐาน
ติดใบต่อราก...จากปากต่อปาก...ยาวถึงพิมาน
ต่างสมัครถักหวาน...ยาวกว่าฝนม่าน...ทั่วฟ้าปฐพี

ลาแล้วร้อนเร้าที่...............เคยกอด
ลาโลกเศร้าชอบสอด.......กลั่นแกล้ง
ลาทีที่ตรมตลอด..............ทุกข์ฝาก
ลาสุดหยุดรอยแห้ง..........แห่งฟ้าเคยประทาน

เดินในดาวหมื่นล้าน.........ฉายแสง
เดินดั่งผึ้งควงแมลง..........แบ่งร้อย
น้าหวานหล่นเกินแจง.....จุดหยด
รู้แค่ฉ่ำหวานพร้อย..........เพิ่มหล้าหยุดรอน

* กาพย์ขับไม้ห่อโคลง *

ตอน ความหวัง ๓

ฝนพรำซ้ำเหงา ...ดอกเงียบแผ่วเข้า ...บรรเลงอ้อนออด
มองฟ้าผ่านฟอง ...ม่านเคล้าละออง ...ตรึงตื่นตามตลอด
ดอกฝนร่นพลอด ...อ้อยส้อยตามกอด ...ระอาคลี่กระจาย

เสน่หาเลื่อนถอย ...บ่ ซึ้งคล้ำปรอย ...เอ้กาพรางกาย
อิดออดสอดเบา ...งำเงอะเลอะเย้า ...รำคาญล้ำขยาย
พาจิตวุ่นวาย ...หลงมนต์ระบาย ...วาดวุ้งเกลียดฝน

หลายตรึกลึกห่างพ้น ................เพลินพบ
ฝนซัดจัดใจจบ ...........................จากเฝ้า
ดอกหวังผูกเหงาสลบ ................หลุดวิเวก
มองม่านฝนแผ่วเย้า .....................เยี่ยงเย้ยเลยถาม

หมองฝนประโลมคล้องล่าม ........แลเฉย
ใจปรับเมินเติมระเหย ..................หัดแล้ง
ใจจับดอกหวังเผย ........................ผันผ่าน ผจงนา
สิ้นโศกครอบใจแจ้ง ....................จ่อมเคล้าครวญขึง


* ไม่ว่าพรุ่งนี้จะมีอะไรเกิดขึ้น วันนี้กินให้อิ่มนอนให้หลับสนิท อิอิ
เก็บแรงไว้ต่อสู้เหตุการณ์วันต่อไปนะคะ *





สวัสดีค่ะพี่จ๋า

* กาพย์ขับไม้ห่อโคลง *

ตอบ ฝัน๒

ฝันท่ามอุ่นแดด ...หลืบหวานแสงแสด ...ทอภาพมลังเมลือง
เมียงมองฟ้าฟาก ...สีครามขยายฝาก ...เป็นภาพม่านเมือง
ปุยเมฆโยงเยื้อง ...ก่อวอมประเทือง ...วิจิตรนัยน์เห็น

ลมโชยอีกหน ...แปรภาพเปลี่ยนปน ...มีฟองละอองเย็น
กลางหาวรุ้งแซม ...เกิดภาพซึ้งแต้ม ...เหนือเทพวาดเป็น
หยดเพชรดุจเพ็ญ ...วับเต้นซัดกระเซ็น ...งามทิพย์พิศวง

ฤๅเทพหนุนร้อยส่ง ......................เสกพิมาน
ฝันใฝ่ฝากสำราญ .........................รื่นห้อม
เห็นภาพวิจิตรประสาน.................สรรสวาดิ
หมายใคร่ประโคมนำน้อม ...........แนบด้วยปรารถนา

ภาพเพลินแปรเวิ้งท่า .....................ทุ่งดาว
เสริมฟากฟ้าวอมวาว .....................หว่างเฝ้า
คอยคราเคลื่อนถึงหาว ...................หอมคลี่ กระจายเอย
ใจเจียดด่ำถึงเช้า .............................ช่ำช้อยถ้วนหวาน



สวัสดีวันร้อนๆอีกวันค่ะพี่จ๋า

*********รักเธอตลอดชาติน้อยไปไหม..

แบบนี้นอกจากไม่น้อยแล้วยังมากเกินกว่าคำว่ามาก...ด้วยซ้ำค่ะ

เพราะ.........
เธอคือคนคนนั้นที่ฉันชอบ
คนที่มอบมอบใจหมดดวงให้
เธอเป็นดังดังชีพและจิตใจ
ชื่นสดใสใสในทุกคืนวัน

* กลอนแปด *
ตอน สงกรานต์๑

สงกรานต์มาเกษมเกิดให้เลิศหวัง
เปี่ยมพลังในสรรเพริศพันสวย
แช่มช้อยชื่นประสบลาภพบรวย
สิ่งอำนวยใจปองประคองตาม

สดใสชุ่มน้ำเย็นให้เห็นหอม
มิตรเมียงห้อมส่งพรออดอ้อนถาม
ประสงค์ใดเต็มหวังจะฟังความ
เสนอช่วยท่ามไมตรีทวีร้อย

ทุกข์ทอดทิ้งไปห่างอ้างว้างหาย
เงินมากมายท่วมท้นเลิกค้นถอย
รุ้งเรียงริ้วดูพลอยคิดประดิดประดอย
หวังเพชรพลอยมณีร่วงดุจล่วงรู้

สุขปีใหม่บ้านเราคอยเฝ้าฝั่ง
เทพมาฟังคำพรแล้วสะท้อนสู่
สิ่งดีงามจัดการประสานพรู
ให้เพลินดูหยิบได้ตามใจคอย ....เทอญ

สวัสดีวัน(ก่อน)สงกรานต์ค่ะพี่จ๋า

สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ

"ขอให้ คุณขุนพล มีหัวใจที่แข็งแรง
พอที่จะรับทั้งความสุขและความทุกข์ได้...ตลอดไปนะคะ"

* กลอนดอกสร้อยสงกรานต์ *

สงเอ๋ยสงกรานต์
สุขผสานปีใหม่ตามสยามจัด
บรรพชนกำหนดจารจดรัฐ
สิบสามนัดเมษายนให้คนจำ
ฤกษ์อาทิตย์เข้าดฤถีราศีเมษ
ถือเป็นเขตร้อนรุ่มเข้ากุมกระหน่ำ
จำต้องหาวิธีชวนชี้นำ
ให้ไล่ทำร้อนนั้นจรพลันเอย

สงเอ๋ยสงกรานต์
ถึงกาลผ่านยังนึกคิดศึกษา
เพราะตำนานซาบซึ้งคิดถึงมา
รู้ธิดากบิลพรหมปฐมทาง
เป็นนางในสงกรานต์ประสานเรื่อง
กตัญญูเรืองมิ่งสมัยรู้หมายกว้าง
ธรรมบาลคือใครขัดไขวาง
ค่อยเคลิ้มครางนึกหลืบสานสืบเอย

สงเอ๋ยสงกรานต์
เสริมสราญประเพณีวันดีเด่น
ชะล้างเหย้าใจกายมิคลายเน้น
ไม่มีเว้นไหว้พระชำระรอน
สร้างกุศลนกปลาปล่อยลาหงอย
พ่อแม่ค่อยก้มกราบซึ้งทราบสอน
เชื่อความดีละ,เลิกอย่าเพิกพร
หลงแหล่งร้อนโบยโบกเข้าโยกเอย

สงเอ๋ยสงกรานต์
บุญเบิกบานบ้านเราต่างเฝ้าสุข
หอม,ชื่น,ร่ำสมานเพลินพานชุก
โปรยปลื้มปลุกทุกคนกมลเย็น
นำทรายเข้าในวัดได้จัดฝัน
เหมือนของขวัญสอนชอบคำตอบเห็น
ให้คืนวันโชค,ลาภมาทาบกระเซ็น
เรื่องลำเค็ญอุปสรรคให้หักเอย

เล่นน้ำเหนื่อยๆแล้วอย่าลืมนอนพักผ่อนมากๆนะคะพี่จ๋า อิอิ

พรุ่งนี้จะได้มีแรงเล่นน้ำต่อไงคะ

* กลอนดอกสร้อย(แนวยาว) *

อ่านแบบทำนอง ๒-๒-๒-๒

สงเอ๋ยสงกรานต์
พรพระคุ้มท่านให้สุขให้สวย
จิตพร้อมก่อเกื้อทุกเมื่ออำนวย
ชื่นช่วยลาป่วยหมดร้ายระคาย

ตื่นด้วยผ่องแผ้วคล่องแคล่วเวียนหวาน
สำราญหอมนัดเกลากล่อมให้สบาย
ปรุงภาษล้วนซาบซึ้งถึงระบาย
กระวนกระวายหลุดไหลไร้แรง

เย็นใสใจจำแต่นำสรวลสิทธิ์
มาเกื้อเผื่อพิศสนิทแสวง
ทุกท่านทุกบ้านผ่านกาลผ่านแล้ง
ไกวแกว่งเหือดไห้มิใกล้มิกุม

น้ำอบแป้งร่ำมาล้ำมาล้อม
หอมนานถนอมทรวงก้าวล่วงโศกสุม
อวลปทุมไหว้พระพาละหมองมุม
เหลื่อมเหลี่ยมกราวกลุ้มประชุมเลิกลา

สงกรานต์บันดาลเกษมศิลป์ศาสตร์
อำนาจเคลิ้มพาดเกินคาดเกินหา
สมานฉันท์สมัครจิตพิศวาสปัญญา
ทางค่าพาเพื่อนร่วมรื่นชื่นเอย


หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า

แวะมาเยี่ยมค่ะ

สุขสันต์วันปีใหม่ไทยนะคะ

แวะมาทักทายค่ะ

ฝันดีค่ะพี่จ๋า




เช้าวันนี้สุริย์แสงเข้าแฝงเมฆ
เหมือนวิเวกเข้าออกท่ามหมอกห้อม
เสียงลมกรีดใบไม้ระไล้ล้อม
อากาศกล่อมคิดนอนอาวรณ์วาร

ครั้นเมฆล่องลอยไกลแจ้งใจฉ่ำ
หมอกล่วงล้ำขับหมายกระจายผ่าน
แว่วนกร้องพร่ำเพรียกสำเหนียกจาร
พลอยบันดาลลุห้วงไร้บ่วงคว้าง

สะพานเมฆเริ่มชัดบำบัดหวัง
มองไกลฝั่งฟากนั้นดลฝันสร้าง
อณูฉมเลียบร้อยมาคอยวาง
ใจรักย่างถึงแหล่งพร้อมแพร่งพราย

ควันความเศร้าอำลาหรรษาจับ
หอมสดับหทัยรู้นัยร่าย
ท่ามแสงรักวับชวนรัญจวนสบาย
ใจตื่นหมายอีกหนกับมนต์งาม

ที่จริงวันหยุดยาว5วันน่าจะได้พัก ถ้าไม่มีงานด่วนมาเสริม
ยุ่งจนเวลาจะเข้าบล็อกก็หมดไปด้วย อิอิ (เหมือนเป็นเรื่องใหญ่นะ555)
หลังวันจันทร์คงว่างมาทักทายกันได้เหมือนเดิมนะคะ ..คืนนี้ฝันดีค่ะ



ความรักช่างวิจิตรหอมพิศวาส
หากอำนาจภิรมย์ยังห่มเหงา
ทุกอณูเรียงร่างบ้างบางเบา
อยู่เข้าข้างห้อมใฝ่มิใกล้รน

แจ่มกระจ่างกล่อมเห่ทั้งเล่ห์ร้าว
ขึ้นกลางหาวเที่ยวกลั้วรักทั่วหน
ระทมแล่นสาหัสกล้าหัดยล
กระสันค้นเส้นทางหลั่นร้างลอย

กำเริบฤทธิ์หาญฮึกในลึกรัก
ฝ่าผูกภักดิ์นานเนาหักเศร้าสร้อย
แม้นได้รับรักตอบมาปลอบน้อย
ก็บ่คล้อยเบนลาศรัทธามี

จะประทังความรักเธอเสมอขวัญ
เหลือเพียงควันยังพรั่งทุกครั้งที่
ลมกระซิบใครมาชลนานี้
ไหลนองชี้แจ้งนัยหทัยครวญ

แวะมาเยี่ยมนะคะ

ความรักแม้นต่างนิยาม ต่างลำนำก็ดี
สิ่งหนึ่งมีเหมือนกันเสมอ..คือ ซึ้ง
ไม่ว่าโศกหรือสุข เราต่างประสบได้เสมอ..



ไร้รอยยิ้มรัญจวนมาชวนชี้
จากราตรีเดียวดายเกินป่ายฝัน
เนิ่นนานกาลเร่าย้ำยาวรำพัน
แผ่วโหยสรรพรำเพลงบรรเลงไว้

หริ่งหรีดกรีดกล่าวโกยระโหยหา
ริมธาราช้ำรินท่วมถิ่นไห้
ส่งเพลงโศกเข้าพรมระงมไพร
วิเวกใจทุกขณะโชยทรมาน

อวลซึ้งทราบหัวใจกระไรลึก
เร่ารู้สึกทุกข์ท้นแม้นพ้นผ่าน
รับบางสิ่งละเมียดละไมเกียรติในพาน
ดุจปรมาจารย์สอนอักขระมรคา

อสงไขยอารมณ์ ไม่จมสิ้น
จึ่งเมียงถวิลระทดร้อยบทหา
สัญจรแห่งจินต์กาลที่ผ่านมา
คลอไคลคลาระทึกตามนึกไป

งดงามแท้แม้เศร้าเก็บเถ้าสอน
สายกาลจรยังแจงซึ้งแห่งไหน
ต่างค้นพบงามจริงซ่อนอิงใด
แม้นไกลสมัยสุมซึ้งจินต์ถึงทัน

........................
* กลับมาแล้วค่ะ อิอิ ในที่สุดก็กู้เอกสารกลับคืนทัน
พรุ่งนี้ส่งในที่ประชุม ทั้งๆที่เจ้าหน้าที่ๆทำหายยังไม่
ยอมรับเลยว่า เขาทำหายได้อย่างไร..แต่พวกมี่เหนื่อย
จนต้องไปชาร์ทไฟบ้างนะคะ 555
มี่เลยขอลาไปนอนก่อนนะคะ
แล้วจะมาทักทายใหม่พรุ่งนี้ค่ะ *

สวัสดีค่ะพี่จ๋า

* เชื่อไหม บิน ลาเดน ตายแล้วจริงๆ? *



~ฝนทั่งให้เป็นเข็ม~
หมายถึง พยายามอย่างยิ่งยวดเพื่อทำงานยากให้สำเร็จ
ทั่งเป็นแท่งเหล็กขนาดใหญ่สำหรับช่างใช้รองรับในการตี
โลหะ เช่น มีด หรือเครื่องมือทำการเกษตร การนำทั่งมาฝนให้เป็นเข็มทำได้ยาก
แต่ใช่ไม่มีทางเป็นไปได้

............................

หากเชื่อในพยายามจ่งล่ามหวัง
อย่ามัวนั่งวอนฟ้าไม่คว้าเข็ญ
อัศจรรย์มากมายดั่งพรายเป็น
ผ่านยากเย็นจึ่งยอมเข้าน้อมเทิน

ไม่มีเต้นออดอ้อนมาต้อนรับ
ใช่ตำรับตำรามาพาเหิน
อยากโบยบินเที่ยวล่องควรต้องเผชิญ
ดั้นด้นเดินไม่ท้อคอยรอดวง

อุปสรรคมีแน่จงแก้ไข
ปัญญาให้หนทางอยู่หว่างห้วง
ตรึกตรองเทียวเลี้ยวคิดพินิจท้วง
ขับเคี่ยวหน่วงเย้ยเยาะไม่เพาะเพลิง

ฝนทั่งให้เป็นเข็มฝนเล็มบ่อย
ทั่งยังคล้อยเป็นได้มีให้เบิ่ง
เมื่อตั้งหวังอย่าผละมานะเวิ้ง
ไม่ลืม,เหลิง,ละสู้หัดรู้เรียน

กลับมาแล้วค่ะ ขากลับเจอฝนลงตลอดทาง ปรกติทางแค่นี้นั่งแค่ 5ชั่วโมงก็เข้าตัวเมืองแล้ว คืนนี้เล่นไปเกือบ6ชั่วโมงเต็ม แถมลุงแกสั่งรัดเข็มขัดตลอดทางนะครับ เพราะทางลื่นตอนเหวี่ยงโค้ง แกบอกขี้เกียจลงไปเก็บที่ก้นเหวนะสิ อิอิ ฝันดีค่ะ ขอไปชาร์ทไฟให้ตัวเองก่อนนะคะพี่จ๋า

......................................

ถ้าคนทั้งโลกถูกล้อมล่อให้เสพยาเสพติด..แล้ว
ขาดซึ่งผู้คิดทำลายล้างจริงจังเลย..
คุณว่าสายพันธุ์ผีดิบจะลุกมาเต้นรำได้สวยขนาดไหนหนอ?



ถ้าเมืองล่มจมสมุทรมนุษย์ป่วย
ประกอบด้วยยาเสพไร้เทพปก
คืบเข้าใกล้หายนะในนรก
ซากสาบตกไม่สิ้น ณ ถิ่นคาม

หลงในเสพสูบฉีดจนกรี๊ดกร๊าด
ศรัทธาขาดดั้นดิ้นวิ่งบินพล่าม
ร่างลิ่วลงเละแยกย้ายแตกตาม
สอดเศษท่ามชีวาอนาถตาแล

ดุจน้ำกรดรดไส้หมักได้ทั่ว
รอยเงามัวเร่ร่อนวิ่งต้อนแถ
อยู่ผ่อนวายมรณาขัดตาแท้
คิด ฤ แก่มีได้หมายไว้ดู

เลิกยาเสพยาบ้าอย่าค้าขาย
อย่าเห็นวายเป็นรวยมอบม้วยหมู่
ตายอัปลักษณ์เห็นถนัดยามชัดชู
น่าอดสูเชิงคนหลงกลยา..

สวัสดีค่ะพี่จ๋า

วันนี้ตื่นมารู้สึก ..แดดขาดสีค่ะ มันจางจนเหมือนสายหมอก
หรือเพราะว่ามันเป็นวันหยุด แดดเลยเลิกงานก่อนเวลา..
บ่าย2จึงไม่มีแดดหนอ?


การเรียนหลักไม่ยากขอฝากคิด
หมั่นพินิจต้องพบประสบลู่
กาลเวลาพร้อมติงประวิงดู-
ชะเง้ออยู่ทวนครบบรรจบครัน

เรื่องอารมณ์ค้นทาง..อ้างว้างจาก
ไม่ลำบากต้องช่วยอำนวยฝัน-
ใช่ยาเสพมาล้วงทะลวงกัน-
จึ่งเจอะสรรเส้นชัยหทัยพอง

ระลึกไว้สอนตนอย่าหล่นหล้า
เลิกบูชาหยูกยาหันหน้าท่อง-
ผ่านอุปสรรคจักหยัดกล้าจัดลอง
ด้วยสติคล่องไร้เสพยาเทพมาร

หากมีบ้างบางทีวิถีพลิก
พาหลุกหลิกสับสนยากยลผ่าน
หากเมื่อตั้งสติมั่นประกันพาน
ง่ายทุกด้านสำเหนียกแล้วเรียกใช้

เกิดเป็นคนกมลมีอย่าหนีคิด
อย่าอ้างสิทธิ์อ่อนล้าหรรษาไหม้
สมองรออย่าก้มคิดล่มใจ
หยัดฝ่าไปเส้นชัยวับนัยเมียง

สวัสดีวันร้อนๆๆๆจนจะลอยตามลมค่ะพี่จ๋า



อบอุ่นอวลชวนคิดถึงสิทธิ์ใฝ่
สายลมไกวเหมือนเย้าใจเฝ้าหา
อณูรักบรรจุเกินลุพา
หากห่วงใยยังกว่าอุรานำ

อ้อยส้อยนักยามใจเห็นใครห่าง
รอนรอนครางหวั่นไหวด้วยไห้ร่ำ
หวังรักร้อยกล่อมกอดอ้อมพรอดพำ
วรรคนัยทำทอวาวสกาวพ้อ

รักนะรักสนิทสนมคอยบ่มสวาท
มุ่งหมายมาดก่อเกื้อให้เหลือขอ
ห่างเพียงยามว้างเศร้าหวังพะเน้าพะนอ
แม้นเดินต่อหากก้าวช่างยาวนาน

สำเหนียกรักชวนชุมให้ลุ่มหลง
ลีลายงยืนเส้นมิเน้นผ่าน
หลงบ่วงแล้วสายกระสันบัด,พลันจาร
ไร้เขตด้านสิ้นสุดยั้งหยุดเลย..

สวัสดีวันร้อนๆที่อยากลงไปแช่ในสระจังค่ะพี่จ๋า



อย่าห่างหายให้เศร้ากลืนเปล่าเปลี่ยว
ดึกดื่นเดี่ยวไถ่ถามแต่ความหลัง
วันต่อวันมธุรพจน์เหมือนบดบัง
หทัยพลั้งตั้งตาใคร่มาเมียง

ถึงหนึ่ง..ผู้ไกลแสนให้แค้นขัด
ทรวงพานพลัดเขตขอบต้องตอบเสียง
ถึงคำถามใจชม้ายส่งหมายเอียง-
เอนไปเคียงคนหนึ่งคิดถึงนะ

เพราะประมาทไม่ล้อมกับอ้อมฝัน
เคลิ้มเข้าสรรถือสิทธิ์ไม่คิดผละ
ใจคล้อยทางพลิกเพิกไม่เลิกละ
หน่วยมานะเข้าครอบเกินรอบรู้

รักเธอ..ด้วยสัจจาตรึงตราแจ้ง
หมดสิ้นแรงวาดหมายวุ่นวายสู่
ตะวันวาวระบำเพลิงร่ายเวิ้งปู
ย่างยืนดูไร้ร้อนด้วยหลอนละเมอ

เพ้อถึงคนแปลกหน้าอุราใคร่
ไล่หัวใจคอยคลอพะนอเหม่อ
เห็นมิเห็นรุ่มเร่าคิดเฝ้าเจอ
พร่ำเพ้อเจ้อขาดสติด้วยริรัก..

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า



เอ็มเอสเอ็นมักพาหรรษาสอน
อีกรัก,ร้อนได้ซึ้ง,เคืองขึ้งขม
ได้ไขว่คว้าวาดเวิ้ง,วางเพลิงคม
ร้อยระดมจำนรรจ์แบ่งปันปรอย

หลายคราเราหลงคิดสนิทด้วย
จิตอำนวยห้วงหอมตะล่อมสอย
หลงวางแผนเขียนแปลนแล้วแล่นลอย
รินรื่นร้อยเรียงฝันฉ่ำชั้นเชิญ

วันต่อวันทุกอณูเข้าสู้สร้าง
พลิ้วเพลินพร่างภวังค์เคลิ้มสั่งเหิน
เหน็ดเหนื่อยหายระโชยเพียงโดยเดิน
เหนือหนาวเนินคือรักจักชักมา

รักเพลินหวานสมเหนี่ยวประเดี๋ยวประด๋าว
เมื่อเอือมร้าวเข้าขังให้กังขา
คนเดียวกันพลิกกลับยากหลับตา
อนิจาไวฉงนดุจกลไก

แวะมาสวัสดีค่ะ

สวัสดีวันหยุดที่ร้อนๆจวนฝนมาค่ะพี่จ๋า

* กลอนฝน ๑ *


เหมือนมาลีลอยฟ้าหล่นมาข้าง
เปาะแปะวางแล้วหายมลายไหว
หวั่นหวั่นหาจิตพิศหวิดหวิดไว
เม็ดน้ำใสรีบย้ำว่าล้ำจริง

เจ้าเคลื่อนเยือนให้เห็นสายเย็นจับ
ดอกไม้ประดับฟ้าโลกคอยโบกสิ่ง
ไล่ราคินละอองปักป้องชิง
ให้นองนิ่งคราเยือนมาเกลื่อนแดน

ด้วยกฏสิทธิ์เมฆาบัญชาสั่ง
ดอกฝนหลั่งลอยไล้มาไกลแสน
สะอาดดอกใสซึ้งไร้ซึ่งแกน
มาทดแทนไล่แล้งพลันแปลงชื้น

ณ ทีมีดอกฝนลอยวนใกล้
ทุกหัวใจผ่องผุดพิสุทธิ์รื่น
ละม้ายมุงกมลเทิดท้นครื้น
บ่กังวลวันคืนสะอื้นเมา

พืชผลพลอยสมบูรณ์มาสู่ทรัพย์
ให้ได้จับครองสุขไม่ซุกเหงา
แย้มยิ้มย้ายไปมาหรรษาเนา
ทอดทิ้งเฉาระคายระบายไกล

พี่เอ๋อ มีไรพอยืมกินก่อนมะเค้าหิวๆๆแล้วเพลียจังสิ
...................

สวัสดีวันที่ร้อนๆเริ่มมาแล้วค่ะ
อิอิ สงสัยเทพแห่งฤดูร้อนเล่นเป่าดอกตะวันแน่ๆเลยเนอะ
ไปหาลาบหมูกินดีกว่า ..ช่วงนี้มี่เป็นโรคเกาเหลากับข้าวค่ะ555


* กาพย์ฉบัง๑๖
(ดอกตะวัน๓) *

ดอกตะวันแต่งดอกฉลุระบาย............................ ดอกดวงรวงราย
ละออเหลี่ยมพรางพรายลานตา

แปรเปลี่ยนดวงดอกออกทา................................ ทาบทอดนัยนา
ดอกแสดใสเคลิ้มร่ำไร

เปลวเพลิงละเมียดละไม.................................... เหลือบสอดตรงไหน
ร่วมอุ่นอวลอยู่รอบสถาน

จากเช้าไปค่ำร่ำนาน........................................... แยบคายจดจาร
คลึงเคล้าเฝ้าฝากเส้นแสง

ดอกตะวันยามเย็นเสแสร้ง................................. แพรวพรายพลิกตะแคง
อ้อยส้อยลับเหลี่ยมคีรี

เคลื่อนนิดพิศร้อยถอยหนี................................... นวยนาดมาดมี
เช่นเทพจรลีสู่พิมาน

สวัสดีค่ะพี่จ๋า

ตอนนี้เมืองไทยเรา “กับข้าวอะไรบ้างคะ” ที่คนนิยมซื้อกินมากที่สุด
บอกมี่หน่อยนะคะ555 ...อยากกินบ้างสิ

มี่ว่าการประพันธ์ทุกชนิดเหมือนกับข้าวค่ะ อันไหนต่อให้อร่อยแค่ไหน
บางทีเราก็อดเหลือบกับข้าวอันข้างๆบ้างเป็นไหมคะ? อิอิ



* โคลงผวน *
ตอน* มองโลกหอม *

ใสมวล สวนไม้เลียบ................เลื้อยหอม
ได้บอก ดอกใบยอม..................เยี่ยมใกล้
โฉมนิด ชิดโน้มถนอม..............ถึงจิต
รสบ่าย ร่ายบทให้......................หอบเคลิ้มชวนหวน

ไผ่ชวน ผวนใช้กรุ่น..................กำจาย
จองกลิ่น จินต์กรองสบาย.........บอกแจ้ง
หอมแกล้ง แห่งกล่อมสาย.........สวาดิสะดุด
กลิ่นรส กดลิ้นแล้ง.....................เลื่อนรู้หว่างถวิล

ใจบิน จินต์ใบ้คว้าง..................แคว้งคุม
ดึงนอก ดอกหนึ่งกุม................กล่อมเกล้า
กุหลาบ กาบลุสุม.....................ส่งกลิ่น ปันเอย
วูบหลั่น หวั่นรูปเย้า................ยั่วท้าแล้วถอย

สร้างอ้อย ส้อยอ้างหว่าง..............วูบหวาน
จัดฉ่ำ จำชัชวาล.........................ช่อนี้
กล่อมหุ้น กรุ่นหอมหาญ...........หันห่วง
เฉื่อยร่ม ชมเรื่อยรี้.....................ร่วมล้อมหอมไสว

พาไป ไพรป่าพร้อม..................พเยียฉม
ล้วนโชค โลกชวนชม...............ชื่นแคว้น
สาธุ สุธาผสม............................เสกส่ง
เตือนมอบ ตอบเหมือนแม้น......หมั่นสร้างไม่เหงา

สวัสดีค่ะ เทศกาล “บะจ่าง”ใครมีรายการเที่ยว.กินพิเศษไหมคะพี่จ๋า อิอิ



โคลงสองสุภาพ

~จันทร์~๓

หมายพิศวาทจันทร์ขยับยิ้ม................................... เคลียพร่างพรายพักตร์พริ้ม
สะพรั่งพร้อมดาษดาว

หลงใหลนิศานาถเย้า........................................... ยวนอยู่หวิดหวิดเฝ้า
พบพลิ้วหทัยหวาม

โฉมประโลมลักษณ์ชม้อย.................................. วิไลผ่องคอยสรรค์ถ้อย
ละม่อมแกล้งถึงมลาย

พิศวงแสงเผลอลุ่มล้ำ.......................................... ศศิวับวาวเพชรกล้ำ
บ่ ได้ประทับเหนือ

มนทกานติไสวแจ่มแจ้ง.................................... เพลินเพ่งพลันกระหวัดแกล้ง
เหลื่อมเร้นเมฆเหิน

อ้อยส้อยจินต์เพรียกร้อง................................... รีบช่วยขจัดขัดข้อง
อยากได้บุหลันคืน

5555 พอดีมาแวะกินข้าวที่ปั้มน้ำมัน มี่เลยเปิดโน้ตบุ๊คได้อีก ตอนลอดอุโมงค์ยาวมักดับค่ะ ตกลงพรุงนี้ มี่ประชุมที่เซินเจินแทนพี่มดตะนอย ที่บอกเอาบะจ่างไทยฝากเพื่อนมาให้มี่ที่ท่าเรือข้ามมาเก๊า ก็ให้เพื่อนไปแล้วกันนะคะ เพราะฮ่องกงห้องพักที่จองไว้ได้ห้องก็อกไม่ค่อยดีหลายห้อง เพราะเป็นช่วงเทศกาลเต็ม คณะกรรมการของเราต้องแบ่ง2โรงแรมยุ่งยาก เลยเดินทางกลับมาประชุมต่อที่เซินเจิน

โชคดีมี่ได้หยุดอีก3วันหลังประชุม5555 เพราะยายไปอยู่เที่ยวเทศกาลที่บ้านน้าในฮ่องกงด้วย ..เลยหวานมี่สิ ได้อ่านนิยายผีเต็มอิ่ม3วันเลย อิอิ
แล้วคืนพรุ่งนี้พบกันใหม่ค่ะ

(ฝากข่าวถึงพี่,เพื่อนที่กระทู้ด้วย.. มี่เขียนกระทู้หน้าแล้วค่ะ................ไม่ใช่เรื่องผีค่ะ5555เป็นกลบทตามที่ชอบกันค่ะคราวนี้เป็นเรื่องตะเกียงนะคะ)

...ญามี่///...

ปล.ขอบคุณพี่มดตะนอยด้วยค่ะที่ช่วยโพสให้เสมอ
.
โคลงสองสุภาพ

๏ จันทร์ ๔ ๏

ดาริกาแวงแวดไว้........................................ จันทร์ผ่องสนิทเสมือนใกล้
ใคร่เคลิ้มประสมประสาน

วิธูพิสุทธิ์ใสซาบซึ้ง..................................... อบอุ่นฤดีอวลอึ้ง
ล่วงล้ำวาบหวาม

จรูญจรัสแถงกระหวัดล้อม........................ แสงชื่นสนิทสนมห้อม
ปิติสร้างสนานเสนอ

ศศิฉลองชายสว่างสร้าง............................. ระวังแวดแนบเนาข้าง
โศกสิ้นเหลือหอม

แขหรรษาพิพัฒน์เกื้อ................................. วาววับอาบเอิบเนื้อ
ผ่องพริ้งสลายหมอง

พรรณรายประโคมขับครื้น......................... พรายผ่องจัดสะกัดสะอื้น
อร่ามต้อนรอบบุหลัน

หล้านภาประดับเสน่ห์พร้อย........................ เติมแต่งกวีกานท์ถ้อย
ขับล้วนกระบวนถวิล

.......................
ปล. ใครมาที่กระทู้ ช่วยเขียนคำให้กำลังใจพี่,เพื่อนมี่ ที่มาช่วยกันพยายามดำรงบทกวีไทยหน่อยนะคะ อิอิ (มี่หัดแบบสส.มั้งค่ะ)

//www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10622195/W10622195.html

อากาศร้อนๆ อาบน้ำหอมๆ แล้วนอนกันดีกว่าไหมคะ อิอิ ..ฝันดีค่ะพี่จ๋า

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า



* กลบทก้านต่อดอก *

~หอมลั่นทม~

หวนหอมเอยลั่นทมกรุ่นอ่อนอ่อน
ใจเอนอ้อนต้องการทุกยามถาม
ปรารถนานับเหนื่อยเขาห้ามคาม
บุราณเล่าท่ามอ่อนหวานห้ามชมดม

ใครนะใครขับขื่นเข้าห้วงห่วง
โชยกลิ่นหน่วงเนารอยไร้ประสมห่ม
เหมือนเงียบเหงายังคอยระดมตรม
ลืมภิรมย์รวดร้าวหนาวรำพึงตรึง

บนบางบทลำนำพิศวาสวาด
อวลอำนาจริดรอนให้ซึ้งถึง
ก่อกลิ่นคร่ำลั่นทมมากึ่งดึง
อาลัยอึ้งอ้างเอ่ยถูกช้ำทำ

บ้างร่ายรสร้างริดไร้ปลอบตอบ
ร้อยร้าวรอบโชกช้ำมากระหน่ำย่ำ
มีมากคนกลับสวนซึ้งกระทำจำ
วาดดื่มด่ำอวลชวนท่ามลั่นทมพรม

หลับฝันหวานๆนะคะพี่จ๋า

* กลอนแปด *

เหงากำดัดรุนแรงคอยแทงหลัง
ใจพลาดพลั้งทรุดหนักเกินจักไหว
ราตรีกาลกลายเร่าค้นเข้าไป
ถูกเสน่ห์ใครกันนะยากผละจริง

มนต์สวาทมาชวนชักอยากพักหนุน
เหมือนไออุ่นรอปรุงหมายสุงสิง
ทรวงหลงใหลเอียงแนบเข้าแอบอิง
ราวพาพิงถิ่นเคลิ้มเพื่อเสริมเวิ้ง

จึ่งวุ่นวายเที่ยวหาภาษาหวาน
หวังลำธารสรวงสรวลรัญจวนเบิ่ง
ทุกลำนำพริ้งพิมพ์แย้มยิ้มเริง
หมดยุ่งเหยิงเพลินพราวทะเลดาวดวง

ในเวิ้งวาดมีใคร่ที่ใฝ่ขอ
ปรารถนารอหวามไหวมาใกล้ห้วง
มีวิจิตรทุ่งดาวเพริศพราวปวง
ส่องแสงช่วงเราพานประสานตา

แล้วจากกันหลังตื่นเป็นอื่นนั้น
ขอความฝันกลับมาหรรษาหน้า
ขอได้ไหมดอกฝันเปิดพลันนา
เพื่ออุราฉันฉ่ำดื่มด่ำเนา..

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า



* กลอนแปด *

นานเท่าไรยังหับในหลับฝัน
เสมือนหยุดฉัน ณ รักคอยจักหา
หวังเกษมเปรมพรมภิรมยา
สุดฟ้าหล้าพิสมัยอาลัยคอย

ในสัมพันธ์นั้นเช่นวางเว้นวรรค
ชะเง้อชะงักงำแล่นใจแสนละห้อย
เบื่อบอบบางยามร่ายกวีปรายปรอย
หวังไม่น้อยเวิ้งหวังประดังมอง

สมัครสวาทนัยใฝ่ที่ไร้ร่าง
วอนพรายพร่างแฝงพรมประสมสอง
ให้คำนึงสู่ขวัญหวานวันครอง
บรรจงจองล่วงหน้าอุรายอม

วอนคีตาแห่งจินต์ยามยินเสียง
ช่วยร่ายเคียงถึงรักสลักถนอม
ชวนชักเขาไม่เร้นลี้ประนีประนอม
หวังอ้อมแขนประคองกอดมาสอดกุม

ถักทอนัยม่านภักดิ์แห่งอักษร
ส่งอาทรความเดิมมาเสริมสุม
ด้วยวิถีสั่งสมรอชมชุม
ด้วยลุ่มหลงเหนือคณาจนกว่าวาย

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า
กาพย์สุรางคนางค์๓๖



ดอกลวงมีมนต์...พาจิตส่งผล...ให้วุ่นพิศวง
ครั้นเคลิ้มเหมือนหมอบ...ส่งใจเร้นลอบ...เข้าภักดิ์ผูกหลง
เวียนว่ายประสงค์...จะรักดำรง...ดุจทาสอดสู

แม้นรู้มุสา...ยอมให้บัญชา...ไร้สิ้นตาหู
ไม่คิดคลาไคล...พร้อมเริงเปลวไฟ...หนุนหมองผ่าวดู
แม้ซึ้งหดหู่...จำแสร้งชื่นชู...หากจินต์คร่ำหนาว

ดอกลวงเล่ห์เหลือ...ใครหลงเชิญเชื่อ...ต้องได้โศกยาว
สัญญาคำรัก...ผูกตามลมขยัก...ลอยล่องทุกคราว
ต้องใจช้ำระนาว..บ่เห็นดวงดาว...แพรวพริ้งสวยไฉน

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า




กาพย์สุรางคนางค์ ๓๖

* ดอกลวง *

ลวงไล่ไม่ทัน...อุบายเชิงชัน...ดุจน้ำกลายไหล
หลงไปวุ่นวาย...เลี่ยงเลี้ยวอับอาย...หมดทางสุกใส
ดอกลวงว่องไว...เจนพลิ้วบิดไป...เล่ห์พร้อยเปรื่องประหาร

ลื่นหลงสนิทพิศวาส...สำนวนขานคลาด...ยากแจ้งแววกาญจน์
โสมนัสเลื่อนลับ...พยับโพยมแล่นจับ...โศกช้ำแผ้วพาน
ม่านหมองเมียงประสาน...สร้างสยอนคำหวาน...หมกมุ่นขุ่นขม

ดอกลวงพริ้งภูต...เก่งเล่ห์เจนทูต...ชาญผูกเสริมสม
หลงรักติดจั่น...ด่าวดิ้นฉวยพัน...คืบรัดจัดพรม
เป็นสิ้นจินต์จม...รอนระบาดเรื่อยระดม...สลดครรไลหน

สวัสดีวันท้องฟ้าสวยจนร้อนไปทั่วค่ะพี่จ๋า อิอิ



ความโกรธเป็นสิ่งที่น่ากลัว ยิ่งน่ากลัวกว่าคือ ยามเราสะกัดมันไม่อยู่

เคยนับไหม?.. ทุกวันผ่านไป เราสะกัดความโกรธสำเร็จ กี่พันหนแล้ว..

สวัสดีวันหยุดที่ร้อนๆค่ะพี่จ๋า

* โคลงสาม *

~วันวาน~

วันวานฝากเรียงคำ.....................นัยลำนำสู่รู้
เพียบรอยมากอบกู้.....................หนึ่งนั้นยังหลง

ตรองอรรถรสศึกษา.....................กาลเวลามาเกื้อ
โอบการณ์บนบทเอื้อ...................ดุ่มหน้าสรรค์สมัย

เด็กเอยอ่อนเยาว์นัก.......................มิรู้จักอ่อนล้า
จิตนั้นสิ่งนำคว้า............................นึกครื้นสนุกสนาน

อารมณ์ภิรมย์แสน.........................คอยหวงแหนสิ่งแจ้ง
อิ่มหิวความเหนื่อยแล้ง.................จิตต้องนัยแถลง

เด็กเอยดังผ้าสะอาด.......................มีอำนาจแวดล้อม
ทุกสิ่งเหมือนเพียบพร้อม..............มอบให้ด้วยถวิล

สวัสดีวันร้อนๆๆๆอีกค่ะพี่จ๋า อิอิ



* กลบทจตุรงค์ประดับ *


คิดคะนึงถึงโมกราวโลกหยุด
คิดคะนึงถึงสุดหอมรุดไหว
คิดคะนึงพึงรอพะนอไกล
คิดคะนึงผ่องใสให้ใจจาร

ลิบลิบไกลนัยหอมยังล้อมล่วง
ลิบลิบทรวงโบยบินลามถิ่นฐาน
ลิบลิบลิ่วหมกมุ่นมาหนุนมาน
ลิบลิบลานดอมด่ำพาร่ำไร

ซ่านซึ้งด้วยหอมหวานประสานหา
ซ่านซึ้งมารำพันหมายมั่นใคร่
ซ่านซึ้งลอยละอองพลิ้วเป็นริ้วไป
ซ่านซึ้งไฉนมาพรมอยากดมครัน

พวงหอมเอยหอมนานมิพานพบ
พวงหอมบรรจบค่ำยังร่ำฝัน
พวงหอมลอยไปไกลเลือนไล่ชั้น
พวงหอมในไอศวรรย์มาสรรเป็น

ฟ้ามืดยิ่งจับหอมมารอมรั้ว
ฟ้ามืดมัวใจแจ่มฉ่ำแช่มเห็น
ฟ้ามืดไปใจเอยมาเผยเย็น
ฟ้ามืดกระเซ็นหอมยังล้อมรุม

สวัสดีวันสุนทรภู่ค่ะพี่จ๋า



* สุนทรภู่ *

กรองมธุรพจน์ร้อยล้ำรอยศิลป์
สืบสานจินต์ไว้เวียนวัจน์เพียรแจ้ง
พจน์พากย์พร้อมประณีตประนอมแพลง
ฉันทลักษณ์แจงเกษมศานท์ประสานกวี

น้อมนึกกราบบรมครูมาสู่สร้าง
เป็นผู้วางรจนาภาษาศรี
แม้นกาลลาลับไปแล้วในปฐพี
ขอมณ๊คู่รักษ์ปกปักเนา

ดุษฎีครูกลอนสุนทรภู่
เป็นหนึ่งผู้วางวากย์วัจน์ฝากเฝ้า
เฟื่องสมัยกานท์กวีไม่มีเพลา
ต่างบอกเล่าแจตแจ้งแถลงมา

ร้อยจารึกผ่านห้วงในสรวงสวรรค์
ขอครูนั้นสถิตเสถียรเริงเวียนร่า
หมายมุ่งมาดเขียนสรรทางมรรคา
ได้หรรษาคลาไคลผ่องใสเรียง

อณูหนึ่งนิดเปรมปรีดิ์ขอพลีร่ำ
หวังรักษ์ทำเขียนอ่านผสานเสียง
ขอวางมั่นมุ่งหทัยปราศรัยเคียง
ไม่มีเกี่ยงเลี่ยงกวีอันดีงาม..

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า



* มัทนะพาธา *

บางขณะแผ่วโบยละโหยล้า
สิจารฟ้าเทวาภาษาฝัน
โยงใยบทกวีในภักดีนั้น
มารำพันเศร้ารอนอักษรใจ

ในห้วงเดียวดายเปลี่ยวปรายอยู่
ไร้ทางรู้ถ้อยฝันมากั้นไหว
เงียบงันเหมือนสิทธิ์ปล่อยล่องลอยไกล
จิตโหยไห้คร่ำครวญคำนึงกาล

หอมกุหลาบกล่อมวิเวกสุดเสกสุด
ไร้ผ่องผุดคืนหนาวช่างยาวพล่าน
หอมอาลัยลอยซ่านประสานพาน-
น้ำตารานรอรับก่อนหลับลง

ทุกวันรักร้อยรอพะนอร่ำ
คิดถึงเธอคำนึงรำพึงหลง
โดยความห่วงหาจากฝันฝากคง-
จารดำรงท่ามคืนขมขื่นกรรณ

โบยบ่มวิญญาณพร่ารักษาถ้อย
คำที่คอยใครหนอมาง้อสรรค์
คำที่ผูกนัยมาอย่างสามัญ
โลมขื่นนั้นมลายไร้ปรายกล

รักคงรักมั่นคงประสงค์หวาน
ลมเข้าออกจารแล้วแต่แพร้วผล
กุหลาบอวลแอบอิงจะพิงคน
หนึ่งในกมลเลือกแล้ด้วยแผลพรม

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า พรุ่งนี้เลือกคนดีๆนะคะ อิอิ



* มัทนะพาธา *

ยามดึกนึกหนาวหนาวคืนพราวแสง
จับระทวยเคลือบแคลงมาแฝงฝัน
เสน่หาสำราญชอบไม่ตอบครัน
ความผูกพันระรื่นรสกำหนดเกรง

ถวิลเชยอิ่มเอมเกษมศรี
พลอยยินดีตีจากไม่ฝากเพ่ง
หงอยหงิมเหงาซ่อนขื่นมิครื้นเครง
อยู่อย่างเยงกำสรดไร้พจน์เพลิน

หอมกุหลาบอวลอิงใจนิ่งตก
วายเทวษรกท่วมลามไม่ขามเขิน
ให้ง่วงเหงาพลอยจิตหงุดหงิดเกิน
ด้วยรักเมินระส่ำระสายระคายเคือง

ยิ่งโศกาหวั่นทรวงเป็นห่วงหลัง
ตรึกตั้งใจปัดขมประสมเรื่อง
อัศจรรย์รักร้าวกลับยาวเนือง
เหมือนหมอกเมืองมัวไหม้ไม่ไกลตา

ปลงอารมณ์รอยถวิลทุกถิ่นฐาน
หวั่นรักรานมาสนิทพลางอิจฉา
ถึงมิเมินก็เหมือนเมินในศรัทธา
นัยภาษาส่งแววไม่แคล้วเคียง

สวัสดีตอนบ่ายค่ะ

พี่เอ๋อ เค้าหา ทาลัยสามชายได้แย้วนา อิอิ
................

สวัสดีวันฝนตกแดดออกค่ะ


* ซ่อนกลิ่น *

มวลเมฆมาอึมครึมดูครึ้มเคลื่อน
ฝนสายเตือนเวียนนำกระหน่ำสรวล
ดอกฝนโบกม่านรินโบยบินทวน
หลั่งแล้วล้วนน้ำใสหอมใคร่คุม

ซ่อนกลิ่นซ่านประคองครรลองไหว
ขอบนภาฟ้าใหม่ผลิผลัดสลัดกลุ้ม
ปลอบขวัญระรื่นเย็นมาเป็นชุม
หมื่นหญ้าฟื้นชุ่มฉ่ำดูกำจาย

หลากหลายสรรพสิ่งคล้ายนิ่งนั่ง
เทียวรอฟังเสียงใสมาใส่หมาย
ฝอยฝนเย็นหนาวนิดกระชิดกาย
ลดวุ่นวายเร่ารบให้จบจาร

ฉมฉ่ำอวลซ่านซึ้งรัดรึงสนิท
เติมความคิดเคลิ้มสู่รับรู้สมาน
หอมทั่วสวนวิไลถึงในมาน
ปลื้มโปรดปรานชวาลาหรรษาเพลิน..

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า



* เงาเหงาเงียบ *


ท่ามกลางความหลับใหลคราใจเปลี่ยว
ฤดูมรสุมฟ้าเทียวดูเกรียวหนาว
แหงนดูนภาลิบลิบกระพริบพราว
บอกข่าวคราวหงอยหงอยมาร้อยทรวง

วังเวงวาดเคว้งคว้างหมายสร้างส่ง
เจตจำนงหันหวนสู่สรวลสรวง
กระทำร่ายมรสุมมากุมปวง
ส่งสืบล่วงกำจัดหมายพัดเพลา

ประโลมประเล้าเงียบเห็นเทียบหมอง
เหมือนจับจองจำรุกในชุกเหงา
หลับ ณ ภาพฉาบพิษมาริดเกลา
วิเวกไกวอับเฉาเวียนเข้างำ

สร่างสิ้นสุดหลุดทุกข์มาซุกแล้ง
ที่ทิ่มแทงระนาวแห่งก้าวย่ำ
ทุรนที่วาดวงในทรงจำ
เหงาตอกย้ำทรวงทราบกับภาพคราง

มองสายฝนชะล้างความข้างหลัง
ที่ภวังค์เวียนสู่ทั้งรู้ห่าง
บนรอยเงียบแง้มงามแต้มตามวาง
ให้รู้อย่างทรมานประหารรอ

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า



* เงาเหงาเงียบ *

หริ่งหริ่งเรื่อยเฉื่อยคืนสะอื้นอก
ร้อยรวมรกยกยากมาฝากฝืน
มองอนันต์ซบเซาคลอเคล้าคืน
ตรมลืมตื่นเหมือนโศกวิโยคเร้น

แม้นสายกาลบอกพจน์ให้รสฝาด
ใจยังวาดหวานเวิ้งหวังเริงเต้น
บนบทเงียบที่แล่นคอยแขวนเน้น
ซ่อนความเซ่นสุมทรวงหล่นร่วงรอน

เอกาหนค้นหวนหวังชวนพบ
วิเวกภพผ่านเลื่อนแชเชือนสลอน
สยายปีกกล้าแกร่งคิดแข่งคลอน
วุ่นอาวรณ์มาเห่ให้เตร่ไกล

ผ่านวิถีเงียบเหงาหลงเฝ้าถิ่น
หวังใจยินเคลื่อนเคียงมีเสียงไข
จากสัมผัสยืนยันคิดสรรไป
เหงาในใจกลับคลอนผ่านผ่อนเพรง

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า


* เงาเหงาเงียบ *

เมื่อดอกฝนโปรยปรายเห็นสายหมอก
ลมหายใจเข้าออกมาหลอกฝัน
บรรจบยิ้มหนึ่งวางเป็นรางวัล
ลบรอยทัณฑ์ในใจมืดไหม้รอย

ในความเงียบเหงาบินสู่ถิ่นร้าง
หริ่งหรีดร่ำเคว้งคว้างคิดย่างถอย
ราตรีมาจันทร์ดาวเริ่มก้าวคอย
ใจกลับหงอยร่ำไรมิใคร่คืน

เมฆชอุ่มบังบดคิดลดเลี้ยว
จันทร์เรียวเสี้ยวหันมองคล้ายตรองฝืน
ในเงาฝันปลุกหวังแต่ยั่งยืน
ใจกลับกลืนคำคอยอย่างน้อยใจ

หมายพิสุทธิ์กลั่นกรองละอองหยาด
หมายอำนาจวาดเวิ้งหยุดเพลิงไหว
รับรู้ในอารมณ์ที่จมไฟ
ยังร้อนไหม้งำเงียบที่เทียบมา

วังเวงแว่วมาหาอุราร้อน
กี่บรรยายอาทรไม่ต้อนหา
ปล่อยเหงาก้องสนั่นเรียกพรั่นมา
ให้ดวงตาชื้นน้ำแต่จำจร..

สวัสดีวันเข้าพรรษาค่ะพี่จ๋า ทานข้าวเย็นให้อร่อยนะคะ



* เข้าพรรษา *


เข้าพรรษาเทศน์ถ้อย...............ถึงธรรม
คืนค่ำบำเพ็ญนำ......................เนื่องน้อม
จารโอวาทจดจำ........................จากจิต
เพ็ญพร่างกำหนดพร้อม...........พากย์พร้องคุณหวน

นัยมวลปาติโมกข์เน้น...............นึกสอน
ละชั่วเย็นกมลพร.......................เพริศฟ้า
ทำดีกร่ำขจายขจร.......................จรดทั่ว สกลเฮย
ผ่านพิภพวางวุ่นว้า......................หว่างไหว้อธิษฐาน

พานบัวหอมธูปน้อม.....................เนืองโพยม
อรหังสัมมาประโคม.....................เคลื่อนแจ้ว
นะโมตัสสะโหม...........................เหินกระจ่าง
สงฆ์หยุดกรายจรแล้ว...................หล่อสร้างสัตย์ศีล

สิ้นอบายมุขพร้อม..........................พัดพาน
จิตแจ่มเกิดสำราญ..........................ร่วมรู้
สงฆ์ไม่ห่างวัดสาน..........................สงบสุข
ฝนพักเดินทางสู้..............................สวดซ้ำคำสอน

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า



* เรื้อร้าย *

ใจหมองไหม้หม่นแม้น.................เหมือนไฉน
ใครเร่าร้ายในใจ............................เจตแจ้ง
รักแล้วตระหนกภัยใคร.................ครวญอยู่
เห็นแต่ไห้มอบแล้ง.......................แหล่งเพี้ยนภาพโฉม

พร่าประโคมคลื่นคว้าง...................คอยเมียง
รางร่างเรื้อร้ายเคียง.........................คู่นั้น
เล็ดลอดขื่นทรวงเสียง....................สะท้อนสนั่น
ไห้สะอึกสะอื้นขยั้น.......................เยี่ยมท้นกมลสลอน

ศศิธรยามโศกซึ้ง.............................ซึ่งหน
ยังพร่องในเหตุผล...........................ผ่านแผ้ว
คราเผือเมื่อสับสน...........................เสนอสนิท
เปล่าเปลี่ยวใจสุดแล้ว.....................หลับสะอื้นในฝัน

รอยกรรมสรรร้ายเร่า........................เรียงคอย
วกช่วงละห้อยปรอย.........................ป่วยเศร้า
คืนขมคร่ำครวญพลอย.....................เพิ่มสะอึก สะอื้นนา
เห็นแต่ตนตะกายเฝ้า........................ฝ่าร้อนทรมาน

สวัสดีคับ ฝากเข้าไปกดไลด้วยนะครับ //www.facebook.com/KrabiKrabong
แล้วเม้นไปนะ ผมจะได้ รู้ว่าใคร เดี๋ยวแอดเป็นเพื่อนในเฟคบุค ผมไม่ได้เล่นบล็อกแก๊งแล้วอ่า

สวัสดีค่ะ ทานข้าวเย็นให้อร่อยนะคะพี่จ๋า

สวัสดีวันร้อนๆอีกวันค่ะพี่จ๋า



* ดาริกาหวัง *

.......................................พราวพรั่งแสงมณี
กระพริบด้วยยินดี..........วิจิตรเพร็ชเรียงราย
วางวับผ่องพรรณ...........เป็นขวัญรำบาย
สมถวิลกำจาย................พริ้งล้ำเรขา

.......................................แสงเรืองปัญญา
แพรวพริ้งโสภา.............โชตช่วงสรวงสวรรค์
ร้อยพันเหลี่ยมลิบ..........กระพริบภาษบาทจันทร์
กระจายลายสุวรรณ.......ทอดฝั่งมาดหมาย

.........................................ไอศวรรย์หมื่นพราย
วับแวมแรมลาย................สะพรั่งชัชวาล
ดื่นดาวร่ายรอ...................พะนอเหนือกาล
สราญครันปาน................วาดเวิ้งโพยม

...........................................ดาริกาเฉิดโฉม
ร้องร่ายประโคม................ทั่วฟ้าราตรี
แสงสายร้อยรส.................หมื่นบทหลากสี
วิเศษครันทวี......................ทอทาบนภาหลวง

.........................................ดาราลอยสรวง
ล่วงล้ำแวดทรวง..............ประโลมเล้าสม
กำเริบฤทธิ์จม..................สนิทสนมระดม
เสน่หาอาคม....................ก่อรนมนต์หวาน

หลับฝันดีนะคะพี่จ๋า

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า

* โคลงผวน *

* รอ...นิรันดร์ *

ร้าวกาล รานก้าวก่อ...........................กรรมขม
ไอครุ่น อุ่นใคร่ตรม...........................ตระหนักพ้อ
ศัพท์ครวญ ส่วนคับผสม....................ผนึกป่น ชีพเนอ
พล่ามคิด พิษความท้อ.........................ทุกข์เย้ยเหยียดหยัน

ฝากสรรค์ ฝันซากเศร้า........................ศรหลัง
บทหลั่ง บังรสระวัง.............................แว่นแคว้น
รัดฉม ร่มฉัตรฟัง..................................ฟ้าฟาก
หลอมจิต ริดจ่อมแค้น...........................คู่สร้างมลายหน

ผลกรรม พร่ำก่นแก้ว............................เกือบมลาย
ใกล้ค่ำ กรรมใครวาย.............................วอดแล้ว
หน่วงเดียว เหนี่ยวดวงผาย.....................ผลาญผ่าว
เปื่อยจิต ปิดเจื้อยแจ้ว..............................จ่อมจ้องศึกเสนอ

เพ้อไย ไพล่เย่อแย้ง.................................ยามเคือง
จารบท จดบานเนือง................................แนบก้าน
ใดคั่ง ดั่งใครเปลือง..................................ปวดเปลี่ยว อกนา
ปลดแอก แปลกอดคว้าน........................เคลื่อนเข้าเจียนสลาย

รักหมาย ร่ายหมักไหม้.............................หมองหน
ใจสบ จบใส่กล........................................ก่อล้อม
ก่อนศึก กึกสอนฝน..................................ฝากเหม่อ นั้นแล
ล้วนแต่ แลตรวนพร้อม.............................เพียบเข้าโสตแสลง

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า




โคลงผวน
* รอ...นิรันดร์ *

หนักราว น้าวรักอ้อน..............................โอดครวญ
นั่นลึก นึกรัญจวน...................................จรดร้อย
ตามแล แต่ลามชวน.................................ชายสนิท
ปลาสนิท ปริศนาถ้อย..............................ถ่วงพ้อคอยเข็ญ

หับเข็น เห็นขับล้วน.................................ลือประโคม
หักพ่วง ห่วงพักตร์โฉม............................ฉับเศร้า
ร่ายหัก รักหายโลม..................................เหลือเจ็บ
จัดเชื่อ เจือชัดเร้า.....................................รับรู้เหงาหลอม

ยอมร่ำ ย่ำล้อมเอื้อ....................................อาดูร
นำไกล่ในกำลูน.......................................ลับแล้ว
มักเหลือ เมื่อรักสูญ.................................สลายจาก
ครองพล่าม ความผ่องแผ้ว......................ผ่านไข้ใจหาย

คำร่าย คลายร่ำด้วย..................................เดือนดาว
ฤทธิ์พรั่ง รั้งพิษระนาว.............................แน่นเเฟ้น
ขื่นตรม ข่มตื่นหาว..................................หันอวด
ไห้กร่าง ห่างไกลแคว้น...........................คิดร้องทรมาน

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า

~กาพย์ยานี๑๑~

*สาวิตรี *

ไข้รับมานับนาน...................ให้กาลล่วงพาทรวงเข็ญ
ร้อนเร่าทุกเช้าเย็น................ใจห่วงซึ่งมาถึงการณ์
ครวญสู่มาดูร้าว..................พาทุกก้าวเหมือนผ่าวประหาร
เพลิงน้อยจะคอยผลาญ.......รอนรอนมาให้อาสัญ
เพื่อรักสู้ภักดิ์หรือ..................แม้นดึงดื้อคงถือพรั่น
ตรองตรึกไปนึกฝัน.................คิดเท่าฉุกคงสุขสม
วังเวงนึกเกรงฤทธิ์..................ร้อนนัยสิทธิ์ให้พิศซม
เร่าวอนอาทรขม.....................หมองหนุนเนื่องแต่เรื่องมัว


หมื่นพันไม่หวั่นไหว.................ห้องหัวใจมิไถลกลัว
รักแล้วไม่แคล้วกลั้ว.................ดังจะดิ้นให้สิ้นปวง
รักสนิทไม่บิดพลิ้ว....................เฉื่อยเฉื่อยฉิวไม่ปลิวร่วง
ถนอมจิตไปสนิททรวง..............ที่การลับไม่กลับกลาย
สัญญาประสารุ่น.....................ไม่เคยขุ่นนอนหนุนหาย
จะรักพิทักษ์กาย......................เป็นคู่ครองจะจองจินต์
รับบุปผาอัชฌาสัย..................คิดอาลัยหทัยถวิล
กราบไหว้คราไปถิ่น................นำดวงแก้วพี่แคล้วคลึง

ข่าวร้อนผ่าวถอนสะอื้น................กลั้นกลืนชลนายลยิน
ใกล้ซุกในทุกถิ่น...........................ต้องได้อายมาดหมายเมิน
เร่าเกรียวกรูเป็นหมู่มา.................เหมือนหนักหนาเหลือกล้าเกริ่น
ความคิดเจอฤทธิ์เหิน...................เสียงเย้ยเย้ามองเศร้าตรม
ร้อนเรื่อยที่เมื่อยล้า......................เอาหมวกผ้าปิดคร่าขม
ระทมเมียงผสมห่ม......................ซุกซอนนอนยากซ่อนเชิง
หมดทิศมาคิดเหลี่ยม...................ไม่ทัดเทียมไร้เตรียมเวิ้ง
ใจอ้อนวายร้อนเพลิง....................เรานี่โง่ไม่โตเลย

หมดคอมฯเหมือนตรอมแท้............ใจพ่ายแพ้มาแลเผย
เดือดคร่ำหนุนรำเพย.....................ขาดคิดหมายจำวายหวัง
ช่างสอนทำงอนงำ.........................ไม่คิดจำนัยคำสั่ง
สอนหมื่นให้คืนคลัง........................เป็นกบน้อยอ่อนด้อยเมียง
หลับฝันร้ายสรรค์แหวก....................ตรงรอยแทรกเห็นแฉกเลี่ยง
เราเองวังเวงเมียง.............................ต้องประสบบรรจบหมาง
อีกสามวันพล่ามพจน์........................บ่ รู้รสในบทคว้าง
หมื่นนาทีคร่าพราง............................ช่างนานร้าวยืนยาวเย็น

ครวญคร่ำน่ารำคาญ.........................ใจเคืองพล่านประสานเข็ญ
เสียบ”การ์ด”ประสาทเห็น......................พี่,เพื่อนมากล่าวว่ากลอน (อิอิ)

สวัสดีค่ะพี่จ๋า โน๊ตบุ๊คมี่ป่วยค่ะ ต้องรออีก2วันสิคะ
เลย..ครวญเป็นกาพย์ค่ะ อิอิประสาใช้เป็นซ่อมไม่เป็นสิ555

นายกหญิงคนแรกของไทย



หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า



~กาพย์ยานี๑๑~
* แม่ *

ร่มไทรงามใกล้ฟ้า.........สร้อยระย้าเจรจาหวาน
ให้รื่นใจชื่นบาน.............คุ้มโศกเศร้าทุกเช้าวัน
ยามราตรีมาถึง.............ยังสร้างซึ้งรำพึงฝัน
ให้คิดจะติดพัน..............เข้าร่มทอร่วมก่อหวัง
เป็นเรือนยามเดือนดับ....ยังสดชื่นให้คืนมา
สมวาดในปรารถนา........ปานเปรียบลมมาพรมพาน
คือร่มเกล้าห่มสรวล.........ให้รู้ควรมาชวนเคียง
ว่ากล่าวไม่ก้าวเฉียง.........คอยตรองตรึกรู้นึกเกรง

ผ่านสายใจคลายท้วง.........จะลุล่วงตามทรวงเร่ง
รู้ชื่นบนครื้นเครง................คอยแม่ห้อมมาล้อมวง
เห่กล่อมถนอมพักตร์..........กระแสรักชวนชักหลง
ทุกคำจารจำประสงค์..........ต้นรักยังซ่านพรั่งไสว
ตราบวันนี้หันแจ้ง................ถ้อยแถลงมาแสดงไว้
ยังรื้อนานหรือไฉน...............เจตต์พจนารถไม่คลาดวิสัย
รักแม่ยังแผ่ชัย......................ทั่วกมลร่วงล้นความ
เยื่อใยจากใจงาม..................บอกรักท่านไม่ผ่านเลย

กี่ร้อนแล้งกร่อนหน................แม่ตามดลมาค้นเฉลย
เริงร่าไม่หน้าเฉย.....................แสนเพลินนานสำราญดู
ลมเย็นน้ำเป็นคลื่น..................ผู้คนยืนวิ่งตื่นพรู
หัวใจยังได้รู้............................รักแม่อุ่นยามหมุนมอง
โศกศัลย์ค่อยบรรเทา...............ใจคลายเศร้าที่เฝ้าสนอง
ปัดแฝงระแวงครอง..................ไล่ถ้อยพิษสะกิดไหว
หัวใจแม่ใกล้คุ้ม........................ลูกรู้ชอุ่มประโลมรุมไล้
เสน่ห์มีทวีไว............................รักแม่นาน..แม้นกาลลา

สวัสดีวันร้อนซาบซ่าค่ะพี่จ๋า อิอิ



* แม่ *

กรองวจีเรียงคลี่ร้อย...............บรรจงถ้อยเพลินพลอยหวาน
จะสู้อย่างรู้งาน......................ให้สำราญผสานมนต์
แทนมาลัยหทัยพจน์...............จารจรดรสเบื้องบทยล
แม่ไปทั่วไหนหน....................ขอชื่นฉายตามหมายมี
หลอมบรรจบครั้นกลบ.............พรรณนาพบประสบศรี
เพียงตามในความดี................สร้างภาษาไคลคลาเรือง
แม่พร่ำสอนคำเลิศ.................แสนประเสริฐกำเนิดเนื่อง
ฝึกปรือให้ลือเปรื่อง................เขียนคำกลอนส่งพรไข

ความผูกพันลูก,แม่..................ไม่มีแพ้ผันแปรไหว
ยังรักคิดสมัครไป....................ถึงหล้าสิ้นหมดดินแดน
สองมือน้อยถือคว้า..................แม่กรุณาเวียนหาแหน
สิ่งใดแม่ให้แทน......................บูชาได้ผ่องใสแวว
บุญคุณที่หนุนเนา....................แม่ให้เจ้าไว้เฝ้าแล้ว
ให้เพลินดำเนินแนว..................ได้จารประจักษ์รักมารดา
รักแม่เหมือนแพรสวย...............มาอำนวยยามป่วยล้า
หมายปรับให้หลับตา................สู่ส่วนสรวลเชิญชวนฝัน

ลูกประสบได้พบทุกข์................ใจแม่ฉุกล้มคลุกพรั่น
ร้อนรบไม่ขบขัน.......................ห่วงลูกน้อยมาถอยการ
จำพร้อมจะน้อมแก้...................แม่ดูแลคอยแก้ฉาน
เรื่องซ้อนเข้ารอนราญ................แม่คอยช่วยอำนวยทาง
คอยพิทักษ์รู้รักษา....................หวังเวลามาพาสร้าง
ให้ลูกรู้ถูกข้าง..........................ก่อนย่างก้าวในคราหลัง
สอนลูกอย่างปลูกมิตร................เสนอสนิทใจคิดหวัง
ลูกรักรู้พักรั้ง............................นิ่งนึกสะอื้นก่อนฝืนความ

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า


* กาพย์ยานี๑๑ *
* แม่ *

เฝ้าหวงห่วงทรวงฝัน........................กล่อมลูกนั้นหวังสรรค์สู่
ให้เพียรได้เรียนอณู........................รู้ค่าคิดในจิตใจ
หยดหนึ่งสอนซึ้งส่ง.........................ไม่ลืมหลงประสงค์ไฉน
น้ำนมอบรมใด...............................รู้ลึกเน้นบนเส้นทาง
มารดาพร้อมพาสิ่ง..........................ใดควรติงใดนิ่งสาง
สอนลูกหวังปลูกราง........................คุณค่านั้นสำคัญนัย
ทุกอย่างบนร่างรัก..........................ให้ประจักษ์ชวนชักชัย
ยืนคงอย่าสงสัย.............................แม่พร้อมให้เราได้ดี

กลิ่นหอมคอยอ้อมหา......................มือละมุนมาคอยหมุนคลี่
หรรษาต่อหน้าที่.............................คอยดูแลพร้อมแก้ไข
ร้อยรักด้วยพักตร์หวาน....................ไม่รำคาญคอยสานใส
ลูกหลับด้วยคับใด..........................แม่แก้ใหม่เป็นได้จำ
เจ็บร้อนสะท้อนโศก........................บทเบื้องโบกราวโยกล้ำ
บนเจ็บที่เก็บคำ..............................แม่ช่วยข้ามอย่างงามตา
ดอกรักมาถักถ้อย...........................ให้ใจร้อยอยู่คอยค่า
ความรักแม่ชักมา............................หอมกว่าหอมรู้ล้อมภัย


รู้ถนอมใจแม่พา..............................ยามนิทราหอมมาลัย
อาลัยในหทัย.................................ยามกลิ่นซ่านผันผ่านลม
มะลิร่ายลิขิต..................................ใจเคียงคิดชวนชิดสม
ระบายเรียงร่ายพรม..........................หอมมาตรึงคำนึงเนา
รักแม่เหมือนแรลึก...........................ในบันทึกไม่นึกเหงา
มองรักตระหนักเฝ้า..........................คล้ายเดือดร้อนไปค่อนไกล
ไออุ่นจากคุณแม่..............................พาท้อแท้ไม่แลไหว
ความรักแม่สลักใคร่..........................จนเติบใหญ่รักไม่ลืม

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า



* รอ(สุวรรณเกษร) *

ยามดอกฝนโปรยประคองละอองสาย
บรรจบมลายลับสิ้นสู่ดินผืน
ให้หนึ่งรากปลูกฝังมุ่งหวังยืน
ร่วมฝนฟื้นคืนคร่ำกลับอำไพ

ผ่านรอยยิ้มพิมพ์หลักบนอักษร
ลบตรมตอนโศกศัลย์กลับสรรใหม่
เนิ่นนานเอยคร่ำคอยอย่างน้อยใจ
สะอื้นไห้ท่ามฟ้าอยู่ครานั้น

เหลือรอยร้างสร้างขวัญในวันนี้
ยอมยินดีทั้งผองตรึกตรองฝัน
หวังรอยยิ้มหนึ่งวางเป็นรางวัล
ลดรอยทัณฑ์อ้างว้างเคว้งคว้างเคียง

ทะเลโล่งลมคลื่นเสียงครื้นครึก
พอดื่นดึกกลับเงียบไร้เลียบเสียง
หากหนึ่งใจดวงนี้หันคลี่เรียง
แสงตะเกียงหนึ่งภาพหันทาบทรวง

หวังแสงไฟพาจิตอธิษฐาน
มาประทานพบสรรค์ในชั้นสรวง
ช่วยดับเถิดถวิลหวังใจทั้งปวง
ดับรอยห่วงอาลัยระทดฤทัยคอย

อย่ารัญจวนไหวหวิวให้หิวหา
อย่างตั้งตารอเยี่ยงใจเบี่ยงบ่อย
ยอมตามตรึงภักดิ์สมัครพลอย
หมายล่วงรอยรอเนาไม่เศร้าตรม

»✿สวัสดีค่ะพี่เขตต์

สบายดีน๊าพี่ชายช่างฝันได้กอดแม่ระดิค่ะ
มีความสุขเยอะๆนะค๊า^^!
.
.

✿.｡(＊‧＊) (￣︶￣)>มัททะนะ <(￣︶￣)(＊‧＊)Gd Night naja^^✿.｡
.
.

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า

*ฝน*


เหลียวกลับหลังแล้วพะวงให้หลงใหล
ละอองไอสายฝนเวียนวนเยี่ยม
สายน้ำไหลวกเลียบหวังเทียบเทียม
สิ้นรอยเหลี่ยมมลายกับสายชล

เย็นนัยจิตมิดขวัญประหวั่นหา
เสียงเปาะแปะคราใกล้ยินในฝน
เพลินเพลงพิณส่งพรายมาร่ายดล
น้ำบนถนนลุล้ำตามทำนอง

ตรงเบื้องหน้าน้ำมาคอยท่าพร้อม
มองรอบล้อมน้ำขังกำลังล่อง
แรงกับแรงพลิ้วพัดหวังรัดครอง
สุดตาตรองลึกเร้นเฉกเช่นราง

เงียบงันนานบนทางอันว่างเปล่า
เหลือรอยน้ำกับเราให้เหงาข้าง
เกิดหนาวใกล้ให้เฝ้าบนเผาคราง
สะท้อนอ้างว้างบนเพลงบรรเลงรอ

สิ้นสุดแล้วสินะทุกข์ขณะแล้ง
พื้นดินแห้งกลับชอุ่มชื้นชุ่มห่อ
รอยเย็นซึมหลุมร้างคอยสร้างทอ
พะนอต่อแผ่นดินดุจถวิลเคียง

เมื่อพายุเข้ามา ทุกอย่างก็สลาย..


สวัสดีวันร้อนๆ ใกล้พายุมาค่ะ พี่จ๋า ร้อนมากๆค่ะ38แล้วค่ะ

*พายุมา*

หมายประสิทธิ์สุดสร้างชื่น.....................เชิดชู
ได้สุขเฝ้ามองดู...................................ดาษแจ้ง
หล่นค้างกลับอดสู................................สุดเทวษ
ภัยร่างรู้รอยแกล้ง................................ก่อร้ายส่งมหันต์

สรรค์สืบจิตหวั่นพลิ้ว..............................พะนอลม
หมายนฤมิตชะลอคม.............................เคลื่อนร้อน
พายุสัจจ์และส่งสม................................สร้างสุข
หายเร่าร้อนมาช้อน................................ชุ่มน้ำซึ้งผสาน

กาลกลับร่ายแล้งรด...............................ระทมวาง
จิตจ่อจินต์ร่วมพราง................................พรั่นพ้อ
มาดหมายมุ่งรู้สาง..................................เสมอสวาดิ
ตราบชีพหมดสิ้นท้อ................................ทุกข์นั้นคงหาย

สายโศกเลื่อนแต้มตื่น..............................ตรมภวังค์
ลอยเฟื่องบนความหวัง.............................วรรคแล้ว
โลกทัศน์ขื่นขมฝัง...................................ฝากโหด ร้ายเฮย
สิ้นสดับพจน์ผ่องแผ้ว................................ผ่านพร้อมยินเสียง

เมียงหมองเข้าข่มแพ้................................พลันเผา
หม่นเหม่อละอองน้ำเนา.............................เหนี่ยวไว้
เดือนเด่นจิตกลับเหงา...............................เงียบสนิท
ไร้ลู่ซึ้งสิ้นใกล้.........................................ก่องฟ้ากลบสวรรค์

สวัสดีวันฝนตกแดดออกค่ะพี่จ๋า อิอิ


* พายุ *

คืนแรมโคมขับเข้า......................แขวนหาว
พรายพร่างสาดแพรวพราว............พริบโพ้น
ปริศนาเคลื่อนให้สาว..................สืบสุข
จันทร์ประทีปฟากฟ้าโน้น.............นึกเร้นมาหา

ดาริการะยิบแจ้งจบ......................เจนกาล
พายุมารุกราน.............................รับรู้
เวิ้งว้างเห่จินต์ประสาน...................เสริมหม่น
ร่วมพากย์แจ้งใจกู้........................ก่อล้มจมกระแส

แลอำพนโอภาสพริ้ง.......................พบงาม
แสงส่องจิตล้นหนาม......................เหนี่ยวแพ้
หฤทัยหวั่นเวียนถาม.......................ถึงรุ่ม ร้อนแล
ในคลื่นลมมิอาจแก้........................กรุ่นร้ายข่มเหง

เพลงพรหมลอยล่องเอื้อน.................ออกสอน
กลกฏขัดอาวรณ์.............................แวดเร้า
พากย์ผลก่อทางถอน........................ถมเจ็บ
ลืม,ลบคราวปวดเศร้า.......................โศกนั้นจมสลาย

วายวอดยังเร้นเหน็บ.........................หนาวใจ
พายุก่อทุกข์ไป...............................ปิดล้อม
ตราบโลกพลิกพานไหว.....................เวียนอยู่
หนึ่งโศกฝากร้าวพร้อม.......................พิศรู้กาลหวัง

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า


* พายุ *

หวิวหวิวหวีดคร่ำร้อง.........................เรียบลม
เวิ้งสุดปลิวเทียบระดม.......................ดื่นล้น
ฝนโปรยเรื่อยเข้าผสม.......................สู่ฝั่ง โพ้นเนอ
เชื่อมฝั่ง,รูปผ่านพ้น..........................เพียบท้นขอบถนน

สายฝนคลื่นวาดคุ้ง...........................คืบขนาน
ตาที่แล้งจำจาร................................เจ็บสะอื้น
โพล้เพล้เกาะโน้นปาน........................แปลกถิ่น
รอยเรียบสนิทเปียกชื้น.......................ช่อชั้นล้วนพิศวง

หลงท่ามคลื่นวิชชุเยื้อง.......................เยือนครวญ
แววกระหน่ำล้วนเรรวน........................ร่วมรู้
น้ำค้างคลื่นผสมหวน...........................หันจับ
หนักยุคมาเดินสู้.................................สบช้ำมองสมัย

ภัยวัฏฏะรอบหล้า...............................ลือกระแส
มัวหม่นยากปรับแปร...........................ปราบร้าย
คิดหมายมาดเผลอแผล.......................ผลักผ่าน
อุโฆษคร่ำเดินท้าย.............................ทุกข์เข้ามาหา

พายุขบวนเคลื่อนครื้น..........................คอยเคียง
เผยมอดไหม้มาเมียง...........................มุ่งล้อม
เจ็บจารจ่อมชิดเฉียง.............................ฉากนั่น
เสมือนสั่นโศกยืนพร้อม........................พากย์เศร้าโรยละโหย

สวัสดียามเย็นที่ดวงอาทิตย์..ไม่ค่อยยอมลับเลยค่ะพี่จ๋า อิอิ



* ยามเย็น *

เย็นลงจินตนาไกลตามใจหลง
เดินเดี่ยวดงด้วยเขลามาเฝ้าไหว
ขวัญลิวล่องไขว่คว้าเหว่ว้าไป
รอนรอนไหลในผ่าวรู้ด่าวนาน

ครบเครื่องเศร้าสำเร็จให้เสร็จสรรพ
น้อมนัยลับเศร้าสร้อยอ้อยส้อยหวาน
หลากลีลาผสานฝันวรรณกานท์
หวามแว่วหวั่นเวียนจารดักดานครวญ

เพลิงโพลงพลอยไหม้มอดให้ทอดทั่ว
ตะกอนเถ้าเบามัวผ่านตัวสรวล
วังเวงวาดวุ้งเวิ้งโรยเพลิงรวน
กำสรดทวนเคืองคับเกินนับทัน

วิเวกกาลร้ายร่ำลำนำบท
มธุรพจน์เวียนวัจน์หมายจัดสรร
เร่า,ร้อน,รอนก่อท้อไม่พอพัน
ตะวันลับเจตน์นั้นสำคัญคม

ยามเย็นเหงาบรรเลงแต่เพลงพร่า
อุระล้าเรื้อร้างมาสร้างปฐม
หวาดหวั่นลึกบรรจุตรมอุดม
ผะผ่าวพรมใจจรจากธรนินทร์

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า



* ยามเย็น *

ลมปอยปลิวลิ่วหลงอสงไขย
ม่านในใจคลายหมองตรึกตรองห่วง
พิศวงสนธยาเอื้อจิตเหลือลวง
ตะวันง่วงหลับหาวช่างหนาวเย็น

ลมผ่าวเรื้อร่างเร่งก็เคว้งคว้าง
นวลแดดบางทอม่านเหนื่อยนานเข็ญ
อันตรธานแสงระบำพลอยลำเค็ญ
แปลบปรอยเห็นอำนาจลีลาศเลี้ยว

รุ่งรังสีโพล้เพล้ทะเลโพ้น
เหงามุมโน้นเจรมาให้ปล่าเปลี่ยว
แว่วกราดกราวนกกาบินลาเทียว
ดุจโดดเดี่ยวเข้าเคียงไร้เสียงนำ

เยียบเย็นยามฝนสงบบรรจบทุ่ง
วาดเวิ้งวุ้งไร้สิ้นให้ยินคร่ำ
พรั่นเหว่ว้ารจเรขมาเสกคำ
นฤมิตหมายจำร่วงหล่นมองจนใจ

แว่วเพลงเหงาหงอยนั้นผุดสั่นส่ง
คุครุ่นตรงตรมตื่นลืมชื่นให้
ลึกลับเร้นผะเผามาเฝ้าไกว
กระซิบไกลยังยินถึงถิ่นมา

พรุ่งนี้วันอาทิตย์ได้นอนนานๆชอบไหมคะ อิอิ ฝันดีค่ะพี่จ๋า



* ยามเย็น *

หมอกโอบไอล่องเร้นเฉกเช่นสาย
แดดส่องกลายไหม้มอดยากกอดหา
ลับแลบังฉากฉายรำบายมา
อัศจรรย์ไคลคลายามลาเรือง

ตะวันว้างกลางทะเลระเหระหน
ถวิลรนเนาหนี้ในสีเหลือง
รอยร้อยอ่อนรำบายใช่หมายเคือง
จับนัยเนืองโศกศัลย์ตะวันรอน

ใจประจักษ์มั่นคงไม่สงสัย
บาดอาลัยให้ตั้งแต่สั่งสอน
ตะวันลาประเทศเลยเขตนคร
ตรึง,ตามตอนแสงลับไม่กลับมอง

หงอยเหงามาระวางในหว่างวิถี
งำอย่างดีไม่ให้เงามาเฝ้าต้อง
เคว้งคว้างซุกให้ใคร่ดังใจปอง
จินต์จ่อมจองประสมระดมคราง

หมายมนตราหมื่นหนุนให้คุ้นเร่า
กวาดไกวเหงาไกลกมลไม่หม่นหมาง
ตะวันลับอยู่เย็นให้เห็นบาง
อะคร้าวบ้างภิรมย์อารมณ์เพลิน

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า



* ยามเย็น *

รุ่งรังสีแสงสบพอพลบค่ำ
มืดออกดำพิษร้อนค่อยผ่อนหาย
อ้อยส้อยวันมาหาเวลากลาย
กาลเส้นสายจะจับขยับทาง

จิตไหว้วายุพัดมาจัดร้อย
ครื้นเครงคอยฝ่าฝืนส่งชื่นข้าง
ถอนสะอื้นสร่างเศร้าลอยเบาบาง
ยามเย็นยังย่างไหวมิไปลับ

กลิ่นเกสรเสาวคนธ์บ้างหล่นร่วง
หอมดอกดวงพวงผกาเย็นมาจับ
เมืองมืดลงพาใจหันในนับ
คอยจะหลับกรุ่นกลิ่นโบยบินเคียง

ยามไร้แสงส่องดินถึงถิ่นสวรรค์
สายสร้อยพันกลบกลืนไร้คลื่นเสียง
แสงหงอยลอยควันฟุ้งหมายมุ่งเมียง
ลาลับเยี่ยงร้อยวารผ่านกาลแล้ว

เมื่อฟ้ามืดมนมัวไปทั่วสถาน
ยากคิดอ่านตรึกตรองร่ำผ่องแผ้ว
แสงเรืองไม่ช้าทียังมีแวว
เก็จพรายแก้ววอมวับยังระยับเชิญ

สวัสดีวันร้อนๆอีกวันค่ะพี่จ๋า



* กลบท สารถีชักรถ ๑,๒ *

หอมสวาทแหนหวงถนอมรสหอมสวาท
เจ็บอกคลาดรอยเหน็บคลายเจ็บอก
รื่นรกหวังซ่านกลืนซึ้งรื่นรก
เลือนลดหมกมุ่นเตือนฟุ้งเลือนลด

ตื่นฝันเคลิ้มเคลิ้มฝืนซ่านตื่นฝัน
หมายหมดพลันคล้ายคล้ายราญหมายหมด
รุ้งพจน์ประสงค์ประสงค์ปรุงในรุ้งพจน์
เมียงพาดระทดเคืองคาดคาดพาดเมียง

ขัดข้องมลายมลายลัดลดขัดข้อง
ใสเสียงจองเพลงไหวใสใสเสียง
คอยเคียงพิสมัยพิสมัยพลอยมาคอยเคียง
ป่าปานเลี่ยงนิทรานิทราไกลป่าปาน

หรรษาด้วยจุมพิตชุ่มหรรษา
หอมหวานพาจินต์ล้อมหวิวหอมหวาน
สำราญหลงไหลร่ำแสนสำราญ
ใจปองน้ำตาลใฝ่คืบใจปอง

หอมขลังซ่านก่อกล่อมให้หอมขลัง
เดินต้องยังพฤกษ์เพลินจิตเดินต้อง
หมายมองหมื่นหอมร่ายเข้าหมายมอง
ละเมอล่องไม่ผละจินต์ละเมอ

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า


* กลบทสารถีชักรถ ๒ *

ละอองสายหล่นล่องละอองสาย
สู่ถิ่นฝันผายรินสู่ถิ่นฝัน
สัมพันธ์ฝนเวียนวนส่งสัมพันธ์
จากวารนั้นใฝ่ฝากหวานจากวาร

อักษรรสจำหลักรอยอักษร
พบ,ผ่าน,จรร่ายลบรสพบผ่าน
เนิ่นนานหวังรอยเพลินไกลเนินนาน
หอมนัยหวานครากล่อมยังหอมนัย

จำเผยวันเรียงคร่ำครุ่นจำเผย
สงสัยเอยหักหลงความสงสัย
อาลัยรอยปรารถนายังอาลัย
แพ้พรชัยผ่าวแผลเหลียวแพ้พร

ระเหยกลิ่นแหงนเงยหอมระเหยกลิ่น
นั่งสลอนทอถิ่นพรั่งพร้อมนั่งสลอน
ลีลาจรไคลคลาลีลาจร
ทั่วแดนรอนหล่นรั่วหอมทั่วแดน

สายฝนพิรี้พิไรร่ายท่าสายฝน
ถวิลแสนมนต์หนถิ่นหวงถวิลแสน
ทดแทนหมายในพจน์คิดทดแทน
ไม่มีแม้นผ่าวไหวคล้ายไม่มี

คืนนี้หลับฝันดีนะคะพี่จ๋า


กลบทสารถีชักรถ๒

* หอม๓ *

สัณฐานหอมกัปกัลป์เป็นสัณฐาน
จึงเผาผลาญหวามคนึงใคร่จึงเผา
กล่อมเกลาจันทร์หอมระบายกล่อมเกลา
พลิ้วบางเบาโบยลิ่วทิ้งพลิ้วบาง

ผกาดอกกลิ่นชายช้าชักผกาดอก
ภิรมย์ข้างออกสนิทสนมภิรมย์ข้าง
เคลิ้มคราง..ผะแผ่วเริ่มใจเคลิ้มคราง
ริ้วรอยพรางปรอยปลิวปลอบริ้วรอย

เสน่หาสุมสนิทฤทธิ์เล่ห์เสน่หา
พิศวาสปล่อยกลิ่นพาอำนาจพิศวาทปล่อย
เคียงคอยรัญจวนเบี่ยงหมายเคียงคอย
กลับใจลอยเพลินสดับยากกลับใจ

หวานอ้อยส้อยใจพานในหวานอ้อย
เคลิ้มไหวคล้อยหลงเติมเคล้าเคลิ้มไหว
ละมุนละไมหอมพัดหนุนสู่ละมุนละไม
คว้างคืนไกลจินต์ร่างลอยคว้างคืน

หน้าหลังหอมตรึกตราทั้งหน้าหลัง
เร้นรื่นรั้งหอมเต้นรอเร้นรื่น
หยัดยืนท่ามหลงรัดยอมหยัดยืน
กรองกลืนกลิ่นหอมล่องคิดกรองกลืน

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า


กลบทเลวงวางตรวจ คำว่า “เลวง”
อ่านว่า[ละ-เวง] ว. ปลิว, ฟุ้งไป; เสียงอื้ออึง.

* เลวงวางตรวจ๑ *

เหมือนมาดหมายนฤมิตชวนชิดชื่น
เร่าเร้ารื่นฉันทลักษณ์เทิดทักท่วง
วรรณวัจน์เวียนปรับแปลกทรุดแทรกทรวง
ดื่มด่ำดวงเกินเกษมปรีด์เปรมปาน

กลอนกล่อมเกื้อเหนือนานหักหาญหวน
ละเลิงหลงรัญจวนเสริมสรวลสาน
มุ่งมาดเมียงลำนำจินต์จำจาร
ร้อยร่องรานผนึกผูกปลดปลูกปรอย

กวีเกลื่อนก่นตระหนักเจนจักเจ็บ
หนาวหน่ายเหน็บศิลป์ศรพร่ำพรพล่อย
ตรึกตรองตรมรู้แก้วเพริศแพรวพลอย
ฤๅร้าวรอยค่อนแคะเวียนแวะวาง

เขียนขับขานภาษานำหน้านั่น
เว้น,วรรค,วรรณจำนิ่งย้ำยิ่ง,อย่าง
คือค้น,เคืองนัยใจหวาด,ไหว,ว้าง
ก่อนกางเกณฑ์ตรากฏเรียนรสราย

สร้างสิ่งสุขรักษ์สื่อร่วมรื้อ,ร้อย
แค้นเคืองคอยเปล่าเลยผลเผยผ่าย
เจตน์จัดจุ่งสุขาแปลบ,ปร่า,ปลาย
ได้เดียวดายตัวตนทอดท้นทัน

แวะมาเยี่ยมครับ

สวัสดีค่ะ กลับมาแล้วค่ะพี่จ๋า เหนื่อยๆ อิอิ





* โคลงผวน๑ *

พลีแทน แผ่นที่ สร้าง............................สอนเสริม
แรงซัด ลัดแซง เติม..............................ตระหนักหล้า
มิตรค้าน ม่านคิด เหิม...........................หักบอก
ในครึ่ง หนึ่งใคร ช้า..............................ชักแล้วทำฉงน

ล้นเฆี่ยน เรียนค้น คิด...........................ความนัย
ผันเปลี่ยน เพียรปัน หทัย.......................ท่ามว้าง
สิ้นบัง สั่งบิน ขัย..................................ขานขื่น
พลันว่าง พรางวัน คว้าง..........................คิดบ้างในสรวง

เกิด,ร่วง กลวง,เลิศ นั้น..........................นับดู
สอนคิด สิทธิ์ค่อน พรู............................เพียบห้อม
ใดหัด ดัดให้ หู.....................................หันสนิท
ฤทธิ์คัด รัดคิด พร้อม..............................เพิ่มรู้อนันต์สนอง

ผองเริ่ม เพิ่มร้อง ไล่................................และถาม
เงียบยก งกเหยียบ ความ.........................เคลื่อนเร้า
ไม่รู้ หมู่ไล้ หวาม...................................แวดยั่ว จิตนา
รู้เถิด เลิศ “ทู้”เฝ้า..................................ฝากซึ้งเสริมศร

เกลียดย้อน ก่อนเหยียด คล้อย...................คืบตรอง
คลาด,ผิด,คิด,พลาด ครอง........................คู่ได้
ไม่หัด มัดให้ ผอง....................................ผลัดสลับ
โง่เหยียบ เงียบโย้ ไห้...............................หัดแกล้งโยกถวิล

หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า
................................

ใกล้วันไหว้พระจันทร์แล้ว ...
มีโปรแกรมไปไหนกันบ้างไหมคะ?



* โคลงผวน ๒ *

เด่นเลือน เดือนเล่น พริ้ง..................แพรวหาว
พรายหมื่น พื้นหมาย ดาว.................ดาษครื้น
รางวับ รับวาง ขาว............................ขนานขนาบ
ล้วนจั่น รัญจวน ฟื้น..........................ฟ่องฟุ้งกระเซ็นหาย

สาดหาย ทรายหาด ริ้ว.......................เรียงทะยอย
หนามง่วน นวลงาม ซอย.....................ซึ่งซึ้ง
เฉือนดุจ ฉุดเดือน หงอย.....................เงยสนิท สนมเฮย
ฝันง่าย ฝ่ายงัน อึ้ง.............................แอบอ้อยส้อยหวัง

ฝั่งสรรค์ ฝันสั่ง เอื้อ............................อาทร
มิตรใคร่ ไม่คิด จร..............................จากแพร้ว
หาอ้าง ห่างอา วรณ์.............................วุ่นแวด หวานนา
โสมชัก ซักโฉม แคล้ว..........................คลาดคล้ายสนองสม

เสริมลม สมเริ่ม เรื้อง............................ราศี
ดาวหว่าง ด่างวาว มณี...........................ณ พริ้ง
เสี้ยวแรก แทรกเหลียว หนี.....................นัยสวาดิ
อ่อนศัพท์ อัปสร สะอิ้ง..........................อุ่นถ้อยอธิษฐาน

หวานหลง วงล้าน รอบ...........................เรืองโพยม
ในแอบ แนบไอ ประโลม........................ประณีตแก้ว
อ้อมกอด ออดกล่อม โสม......................เสริมกระหวัด
จองไพล่ ใจผ่อง แผ้ว............................ผ่านฟ้ากมลไหว

สวัดีตอนเย็นที่ไม่..เย็นค่ะพี่จ๋า
* โคลงดั้นวิวิธมาลี *

หนาวลมแล้งสวาดิเอื้อ....................อุ่นไอ
นึกซึ่งซึ้งประโลมกมล.....................หมื่นห้อม
เหนือตะวันจักงำไหว......................วนวก
สวาทวาดพจน์พร้อมสร้าง................ส่งเสนอ

เหม่อวันวารรจเรขล้วน.....................ลือประโคม
อวลเอ่ยลำนำเสมอ.........................สบใกล้
จินต์ร่ายตื่นตามโสม........................โสตสดับ
หวานอุ่นโอบไล้ล้วน.........................ลื่อนถนอม

ผลพิศวาสเพลินแต่งต้อง...................ตรึงสรวง
ใจจักรจนาสรรค์หอม........................หัดชม้อย
ครวญถวิลคร่ำในหวง........................หันห่ม
อ้อนออดเรืองร้อยน้อม......................หน่วงไสว

หมายรูปปรารถนาพิลาสพร้อม............พรหวาน
หวามรสผ่องแผ้วใน..........................นิทรว้าง
ฉมดื่นดื่มด่ำผสาน............................ผนึกแน่น
รัตติกาลร้างรู้...................................ร่วมปรารถนา

เพราเพรงพากย์พ้นรุ่ง........................รอคอย
เบาเบี่ยงรังสิมันต์ลา...........................ลับแพร้ว
ปรับเปล่าเปลี่ยวเหงาหงอย..................เงยสนุก ครื้นเอย
รื่นหล่นคืนแกล้วกล้า..........................ก่อขนาน

ได้เวลานอนแล้ว...หลับฝันดีค่ะพี่จ๋า



* โคลงดั้นวิวิธมาลี ๓*

ประจักษ์แจ้งรจเรขไว้...................หวานถวิล
เพียรวับจิตจ่อแจง.......................เจตต์รู้
หวังเกลากล่อมสร้างศิลป์............ศรีศักดิ์
รุกเชี่ยวเหลียวสู้ซึ้ง......................ซึ่งหวาม

หลากกระแสสินธุ์ออดว้าง............วกเวียน
แวดวัจน์วัฏฏะยาม.......................หยาดเฝ้า
ฝันฝากผลักใจเขียน.....................ขับกล่อม
วรรณวับหวานเร้าอ้อน.................อุ่นไหว

จินตนาการสร้างผ่อง-...................แผ้วขยาย
หอมกรุ่นกลิ่นแก้วไกล..................ก่อเกื้อ
มองฟากม่านมืดสยาย..................เยือนจับ
ฉมชุ่มอวลเนื้อเคลิ้ม.....................ค่ำเกษม

สวาดิจรูญจำรัสร้อย.....................รจนา
ปรนปรับอวลไอเอม......................แอบก้าว
รอบกาลใคร่หรรษา.......................ษมาปริ่ม
ประนังร่าเริงอะคร้าวอะเคื้อ.............คืบถึง

พิสมัยจิตพะนอกลิ่นไล้.....................ลมยอ
พานเสน่ห์เคลียเคล้าคลึง..................คาดฟุ้ง
ปรารถนาสัจจ์บทหนอ.....................เนตรสบ รอเฮย
พลิ้วพลิกพรั่งรุ้งล้อม........................เหลือบกราย

สวัสดีค่ะพี่จ๋า

......................

สวัสดีวันร้อน ร้อน แต่ไม่ร้อน.. เธอ ค่ะ อิอิ



* โคลงห้าพัฒนา *

เคียงร่วมฟ้า...................ฟากโพยม
แจ่มจันทร์ประโลม..........แหล่งหล้า
จันทร์เลื่อนโฉม...............ฉายฉ่ำ
จวบร้างว้า......................วับมลาย

หมายแม้นคิด..................คอยถวิล
วิเศษปัถพิน....................เพิ่มครื้น
หลากสวยศิลป์................ศานต์สว่าง
โลกช้อยชื้น.....................ชักสมาน

ปานเคลิ้มคืบ..................เคลื่อนพรม
เอมอิ่มระดม....................ดาษแจ้ว
เกษมสรวลผสม................เสริมสวาดิ
เพลินแพร้วแผ้ว..................ผลักไหว

ไหลหล่นล้วน.....................ละเลิงหลง
ใจจ่อมจำนง......................แนบถ้อย
บนรอยประสงค์..................ส่งสนุก
หวามล้ำร้อย.......................เรียบสะสม

ลมแล่นเน้น.........................นัดพิสมัย
หลอมอาลัย.........................เหลือบเร้น
นัยปราศรัย..........................ศีตวาบ
ศุภแจ้งเว้น...........................วาดสวรรค์

สวัสดีค่ะพี่จ๋า

..................

สวัสดีวันอาทิตย์ที่ร้อนๆอีกวัน
สงสารคบ้านจมน้ำจังเลย..เฮ้อ



* โคลงห้าพัฒนา ๓ *

มโหรีเตร่เต้น.................ตรึงตาม
หนาวเย็นยาม................ยั่นว้าง
พลิ้วแผ่วถาม..................ถึงสุข
ออดอ้อยอ้าง...................แอบหงอย

ผล็อยข้างขยับ.................เยือนยล
ลึกซึ้งวน..........................แวดล้อม
หลับใหลฝน.....................ฝากฉ่ำ
เพลงริ้วร้อย.....................เรียกหา ระรวยหา

ครามิติชม้อย....................มั่งหมาย
แสงจันทร์กระจาย..............จับหล้า
แววหวานปราย..................ปลื้มปรี่
นำพร้อยคว้า......................ค่ำหวัง

ฟังแผ่วเคลิ้ม......................เคียงดู
พลอยเพลินพรู...................เพิ่มอะคร้าว
หวามแลหรู........................ร้อยสนิท
อนันต์โน้มน้าว.....................เหนี่ยวพิสมัย

ฤทัยวูบเวิ้ง...........................หว่างชะลอ
วรรควาบทอ........................เทิดพริ้ง
กลิ่นหอมหนอ......................นัดเก็บ
ใจคล้ายทิ้ง...........................ทอดหวน ทางหวน

สวัสดีค่ะพี่จ๋า

ยังไม่ร้อนเลย พราะไทยไม่มีแดดหรือเปล่าหนอ...
น้ำเลยท่วมแล้วท่วมอีก



* กลบทกระแตไต่ไม้ *

(ซ้ำคำจาก ๓,๒,๑(หน้า-หลัง) ทุกวรรคสลับกันตลอด)

หนาวนัยนึกอื้ออึงคะนึงนึกนัยหนาว
หาจะสุดเอ่ยกล่าวผ่าวจะหา
ลาแล้วสิทธิ์หวานหอมคิดอำลา
คลายศรัทธาคราวตระหนักศรัทธาคลาย

ชอบแต่เชิญแรงรอนเฟ้นแต่ชอบ
สายไปแล้วคำตอบดูจะสาย
ปรายคราแปลบปวดเร่าแปลบคราปราย
พัวพันวายเวียนนึกศึกพัน,พัว

หน่ายดูรักคราวตรองรักดูหน่าย
คั่วรสร้อยหมายคลาดร้อยรสคั่ว
ตัวเหลือเพียงซาบซึ้งคราวเหลือตัว
เคียงเกรงกลัวคราวพบมาใกล้เคียง

เหน็บช้ำคำแคว้งคว้างคำช้ำเหน็บ
เลี่ยงแล้วเก็บทรวงสลายคิดแล้วเลี่ยง
เมียงความรักเคยหวามยามมองเมียง
ใจราญเสี่ยงระทดระทวยเสี่ยงราญใจ

รักสิบสูญมลายพลันไร้สิบรัก
ไหม้นัยหมักลืมกักมาพบไหม้
ในรอบโหรงเหว่ว้าโหรงรอบใน
ซมซานไปในเวิ้งอย่างซมซาน..

หลับฝันดีค่ะ ...ตื่นมาให้น้ำหายท่วมแล้วนะคะ


ท่วมในหนาวโลกทรุดหนาวในท่วม
ถวิลคิดร่วมมือร่วมคิดถวิล
บินหนีสิ้นมลทินหวังได้บิน
รอนร้าวผ่านจินต์ได้ผ่านร้าวรอน

สอยติดสรวงมืดดับมาติดสอย
หลอนค่อยคอยเข้าพรางร่างร้อยหลอน
นอน,นั่งยังดาษผ่าวยังนั่งนอน
เนาอยู่ร้อนราญรบพบอยู่เนา

ท่วมทุกข์ราวมากเหลือราวทุกข์ท่วม
เขลาสงบสวมโศกเศร้ายากสงบเขลา
เบาสิ้นสุขกระจายหมดสิ้นบางเบา
ยังอยู่อย่างเหงาหงอยเห็นอยู่ยัง

ฝันนิมิตจ่อมเหลือนิมิตฝัน
สั่งเหมือนลางวันดับตรึกตรองสั่ง
ฟังโลกร้อนส่งสารร้อนโลก,ฟัง
ชโลมหวังหยาดหยดไม่อุ่นชโลม

หนอคลาไคลกระบวนสลดผ่านปีหนอ
โหมฮึกเบาร่อยหลอเบาฮึกโหม
โครมคึ่กเสียงไล่ลับเสียงคึ่กโครม
จำประโลมสอนตนคิดประโลมจำ

สวัสดีค่ะพี่จ๋า


กลบทกินนรรำ

สวัสดีวันทำงานค่ะพี่จ๋า



ขอทุกวันอย่าเป็นวันโกรธใครเลย..
........................

การโกรธกันใช้พลังงานมหาศาลนัก ทั้งอารมณ์ ทั้งการหายใจ ทำให้นอนไม่หลับ ความเครียดเข้าแทรก ธาตุไฟปั่นป่วน ความดันพุ่งขึ้น อาหารไม่ย่อย ยามหลับฝันร้าย ความคิดตกต่ำ การงานไหลลง สถิติติดลบ

ถ้าเลิกโกรธไม่ได้นานๆ อาจจะเป็น มะเร็งในอารมณ์

อเปหิความโกรธกันดีไหมหนอ?