|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ผู้ดี ของดอกไม้สด
"แม้การเป็น "ผู้ดี" .....
..... จะไม่ใช่สิ่งที่ง่ายนัก .....
แต่ ..... ทุกคน ..... ก็มีสิทธิ์ .....
..... ที่จะเป็นไปได้
ผู้ดี
เมื่ออ่านเรื่อง "ผู้ดี" ของ "ดอกไม้สด" แล้วใครๆโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้หญิงสาวๆต่างก็อยากจะเป็น "วิมล" หรือ "เป็นเหมือนอย่างวิมล" เพราะอะไร? คำตอบก็คือ "วิมลเป็นสาวสวย ร่ำรวย มีตระกูล ใครเห็นใครรัก ยกย่องชมเชยวิมล จะปรากฏตัวที่ไหน วิมลย่อมเป็นจุดเด่นชวนสนใจที่นั้น ฉะนั้นจะไม่ให้ผู้หญิงทั้งหลายพากันอยากเป็นเหมือนอย่างวิมลกระไรได้?
วิมลเป็นลูกสาวของพระยาอมรรัตน์ราชสุภิชา เป็นลูกสาวที่ท่านบิดารักใคร่ยกย่องเชิดชูด้วยความภาคภูมิใจ แม้วิมลจะมีมารดาเลี้ยง แต่มารดาเลี้ยงของวิมลก็ประเสริฐกว่ามารดาเลี้ยงของเขาทั้งหลาย แทนที่วิมลจะสูญเสียความรักของบิดาไปเพราะมารดาเลี้ยง วิมลกลับได้รับความรักจากบิดาเพิ่มขึ้นอีก และได้รับความทะนุถนอมด้วยความเอาใจใส ห่วงใยจากมารดาเลี้ยงอย่างยิ่ง คุณหญิงแส มารดาเลี้ยงเป็นสตรีที่ฉลาด สุขุมมี เหตุผล และมีใจอ่อนโยน จึงเป็นบุคลที่มีคุณสมบัติอันดีเลิศของสตรีผู้เป็นมารดา จึงนับได้ว่า วิมลเป็นหญิงสาวที่มีโชคดียิ่งนัก
หญิงสาวหลายคนออกอิจฉาว่า ทำไมวิมลจึงโชคดีนัก? บางคนรู้สึกว่า ตนเองก็มีความงามไม่น้อยกว่าวิมล ฐานะความเป็นอยู่ก็ไม่ด้อยกว่าวิมล แต่ทำไมจึงอาภัพนักในเรื่องของความรัก ไม่ว่าจะเป็นความรักของมิตรสหาย หรือความรักในวัยหนุ่มสาว วิมลมีดีอะไรหรือจึงมีเสน่ห์นัก? อันที่จริงก็น่าจะลองคิดดู
เมื่อวิมลอยู่ในวัยเยาว์ วิมลดื้อบ้าง ซนบ้าง ตามวิสัยของเด็ก และแสนงอนบ้างตามวิสัยของเด็กผู้หญิง แต่วิมลก็จดจำถ้อยคำของคุณหญิงแสนมารดาเลี้ยงได้พร่ำสอนไว้ว่า เด็กผู้หญิงต้องมีกิริยามารยาทอ่อนโยน และที่สำคัญที่สุด เด็กผู้หญิงต้องรู้จักรักนวลสงวนกาย นอกจากบิดาแล้ว มิควรให้ชายใดได้ถูกเนื้อตัวเป็นอันขาด ในเมื่อไม่ถึงเวลาอันสมควร วิมลอาจจะไม่เข้าใจนักว่า คำตักเตือนของมารดาเลี้ยงหมายความว่าอย่างไร แต่วิมลรู้และจำได้ว่า "ผู้ดี" ต้องมีสัจจะ "ผู้ดี" มีเกียรติ ที่การรู้จักรักษาคำมั่นสัญญา เมื่อมารดาเลี้ยงเชื่อใจไว้ใจว่า วิมลลูกสาวน้อยย่อมรู้จักรักนวลสงวนกายดังที่เคยอบรมสั่งสอนไว้ ฉะนั้น แม้วิมลอยู่ในวัยที่กำลัง "เห่อ" อยากจะมีคู่รักเหมือนเด็กสาวทั้งหลาย แต่ความรู้สึกของวิมลก็เพียงแต่อยากจะมี "แหวน" ไว้ใส่ที่นิ้วเพื่ออวดเพื่อนๆให้มองดู "โก้" เท่านั้นเอง ถ้าหากว่าจะถามระหว่าง "อุดม" คู่รักกับ "แหวน" ที่อุดมให้ อย่างไหนจะมีความสำคัญต่อวิมลมากกว่ากัน? วิมลคงจะตอบว่า "แหวน" มีความสำคัญ เพราะเป็นสัญลักษณ์ที่วิมลสามารถนำไปอวดใครๆได้โดยไม่ต้องอึดอัดลำบากใจ แต่ถ้าใครจะถามถึง "อุดม" กับวิมล วิมลก็คงจะอธิบายไม่ได้ว่าอุดมมีความสำคัญอย่างไรต่อตน? เพราะโดยแท้จริงนั้น ความสำคัญของอุดมยังไม่ได้ฝังใจวิมลแต่อย่างใดเลย ฉะนั้นสิ่งที่อุดมได้รับจากวิมลก็คือ การที่วิมลยอมสวมแหวนของตน แต่แหวนนั้นก็มิได้มีความหมายใดมากไปกว่ามีไว้เพื่อเป็นเครื่องประดับความโก้?
เมื่อวิมลเติบโตเป็นสตรีสาว ในฐานะลูกสาวเอกของท่านบิดาและในฐานะของ "คุณ" แห่งบ้าน ซึ่งจะต้องดูแลภรรยาบ่าวและลูกน้อยของท่านบิดา อันการปกครองคนที่มีคุณธรรมนั้นมิเป็นการยากประการใด แต่การปกครองคนที่หยาบในความรู้สึกนึกคิดเป็นการยากอย่างยิ่ง และวิมลซึ่งเพียงจะย่างเข้าสู่วัยบรรลุนิติภาวะก็ย่อมจะต้องยากขึ้นเป็นทวีคูณ แต่เพราะวิมลรำลึกได้จากคำพร่ำแนะนำของคุณหญิงแส มารดาเลี้ยงว่า "ผู้ดี" ต้องเป็นผู้ใหญ่ที่มี "หลัก" ไม่ใช่ผู้ใหญ่ "เหลาะแหละ" ฉะนั้น วิมลจึงพยายามบังคับตัวให้เป็น "หลัก" ด้วยการตัวไม่ให้ "หลง" ในถ้อยคำเยินยอและในของล่อใจ วิมลทำให้คนที่อยู่ในปกครอง "เกรง" ด้วยการให้ความเป็นธรรม ด้วยการยกย่องในโอกาสอันควร และเว้นเสียซึ่งการเหยียบย่ำให้ได้อาย ฉะนั้น "วิมล" จึงเป็นสาวน้อยที่เปรียบเสมือนกุหลาบงามที่มีหนามคม
"สุดใจ" ญาติสาว ผู้มีแต่ความน้อยเนื้อต่ำใจในโชควาสนาของตน และพร้อมกันนั้นก็เกิดความรู้สึกว่า โลกนี้ช่างเต็มไปด้วยความอยุติธรรมเสียเหลือเกินวิมลมีดีอะไรจึงเกิดมาในกองทอง? นึกอะไรได้สิ่งนั้น ปราถนาสิ่งไรก็ได้สมประสงค์ แล้วสุดใจชั่วที่ตรงไหน จึงต้องทนทุกข์ทรมานเหนื่อยยาก เช่นนี้?
ดอกไม้สด คงอยากตอบคำถามข้อนี้ให้แก่สุดใจ ฉะนั้นผู้ประพันธ์จึงได้พลิกปากกาพาโชคชีวิตของวิมลให้เปลี่ยนกลับจากความที่เคยเหลือเฟือมาเป็นความขาดแคลน หลังจากอนิจกรรมของท่านบิดา ก็ปรากฎว่า ท่านมิได้เหลือทรัพย์สมบัติไว้ให้วิมลดังที่ใครคาดคิด ตรงกันข้ามท่านกลับเหลือปัญหาไว้ให้วิมลขบ นั่นคือ พี่ชายที่กำลังศึกษาวิชาอยู่ที่ต่างประเทศนั้น จะสามารถศึกษาต่อจนได้สำเร็จละหรือ? ในเมื่อท่านบิดาไม่ได้เหลือสิ่งใดไว้ให้ นอกจากตึกที่อยู่หลังเดียว กับผู้คนรวมทั้งภรรยาบ่าว และลูกน้อยของเขาไว้ให้เป็นภาระของวิมลที่จะหาทางแก้ต่อไป
วิมลที่เคยร่ำรวยกลับยากจนเสียแล้ว วิมลที่เคยโก้กลับหมดรัศมี สุดใจยังอยากอิจฉาวิมลอยู่อีกหรือ? จังหวะนี้แหละเป็นจังหวะชีวิตที่จะพิสูจน์ให้เห็นว่า เพราะทรัพย์จึงทำให้วิมลเด่น เพราะตระกูลทำให้วิมลโก้ เพราะความสวยจึงทำให้ชื่อเสียงของวิมลหอมฟุ้ง หรือว่า...เพราะอะไรกันแน่?
วิมลตัดสินใจทันทีตามวิสัยของผู้หญิงที่อยู่ในวัยสาว วิมลอพยพตนเองและน้องๆมาอยู่ที่เรือนคนใช้ และยกตึกใหญ่หลังนั้นให้เช่าในราคาที่พอจะทำให้วิมลมีเงินพอที่จะส่งพี่ชายได้ศึกษาต่อไปโดยไม่ต้องกลับเสียกลางคัน วิมลไม่ยอมฟังคำคัดค้านของญาติผู้ใหญ่ที่ว่าจะลำบาก ไม่ฟังคำคัดค้านของน้องสาวชอบโก้ ที่ยังไม่ตื่นตัวว่าช่างน่าละอายที่ลดตัวไปอยู่เรือนคนใช้ วิมลเห็นว่า "ค่าของคนที่แท้จริงอยู่ที่ตัวคน อยู่ที่ความประพฤติ และการกระทำของบุคคล" ไม่ได้อยู่ที่สิ่งประกอบภายนอก ฉะนั้น จะกลัวอะไรกับบ้านที่ไม่สะสวยโก้หรู วิมลก็จัดแจงซ่อมแซมให้พออยู่ไม่ขัดตาและเพราะรายได้ลดลง วิมลก็ลดคนใช้ที่เคยรับใช้ให้ความสะดวกสบายแก่ตัวเองเสีย งานบ้านแค่นี้ไม่หนักหนาอะไร วิมลทำเองได้ทั้งนั้น แม้จะเป็นสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อน เพราะวิมลไม่ได้ไปทำให้ใครอื่น แต่ทำให้ตัวเองและน้องๆ ก็เหมือนกับวิมลเป็นนายตนเอง มีอิสระแก่ตัว วิมลปรับตัวเองให้เข้ากับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและสภาพแวดล้อมของตนได้อย่างน่าชม และชวนให้ใครยกย่องนับถือ วิมลเป็นอิสระแก่ตัวเอง เพราะวิมลไม่ได้ทำตัวให้เป็นที่น่าสงสารสมเพชของใครทั้งหลาย เมื่อครั้งที่วิมลอยู่ในฐานะมั่งคั่งด้วยทรัพย์สิน วิมลก็ไม่เคยโลภหลงจนลืมตัว และเมื่อมาอยู่ในฐานะที่ค่อนข้างอัตคัด วิมลก็ไม่ได้เวทนาสงสารตัวเอง เพราะอย่างน้อย วิมลก็ยังคิดได้ว่า วิมลยังโชคดีกว่าคนอื่นอีกเป็นจำนวนมาก
"สุดใจ" สิ้นอิจฉาวิมลแล้วหรือ! หามิได้ เมื่อก่อนนี้ สุดใจอิจฉาความสมบูรณ์พูนสุขของวิมล มาบัดนี้สุดใจอิจฉาความมีอิสระของวิมล ที่สามารถทำอะไรก็ทำได้ไม่เหมือนสุดใจที่ต้องคอยพึ่งพ่อแม่และอยู่ในความดูแลของพ่อแม่ตลอดเวลา มนุษย์เรานั้นก็มีความอยากเป็นกิเลสกันอยู่ทั่วหน้า มากบ้าง น้อยบ้าง แต่คนที่มีกิเลส ความอิจฉานั้น เห็นจะเปรียบเทียบได้กับโรคร้าย เช่น มะเร็ง ที่จะกัดกินซอกซอน จนกระทั้งเจ้าของกิเลสนั้นพ่ายแพ้ภัยตัวเองไป
เป็นของธรรมดาที่จะให้วิมลเป็นสุขพร้อมเหมือนในยามที่อยู่ในความสุขสมบูรณ์ไม่ได้ แต่วิมลก็ไม่ได้มีความรู้สึกเดือดร้อน วิมลไม่ได้คิดว่า ความจนเป็นสิ่งที่น่าเกลียดจนเกินไป หรือเป็นปัญหาที่แก้ไม่ได้ ฉะนั้นวิมลจึงยังคงผ่องใสงดงาม เพราะใจที่เป็นสุขไม่มั่วสุมอยู่กับความทุกข์ ด้วยเหตุนี้ แม้ในยามจนวิมลก็คงยังเป็นที่รักและปรารถนาของบุรุษอีก ไม่น้อยคนและในบรรดาบุรุษเหล่านี้ พระยาพลวัตฯ ดูเหมือนจะเป็นบุคลที่ออกจะมีโชคกว่าบุคคลอื่น เพราะเป็นผู้ที่วิมลมีโอกาสได้มองเห็นคุณธรรมความดีได้ใกล้ชิด
ภาพชีวิตของวิมลเป็นภาพชีวิตของความงดงามแจ่มใสสะอาด ในความรู้สึกนึกคิดของคนที่ได้มีโอกาสอ่านและศึกษาชีวิตนี้ การศึกษาเป็นพื้นฐานของความงอกงาม การศึกษาชีวิตเป็นการศึกษาที่ให้ประสบการณ์และให้คำตอบในการแก้ปํญหาชีวิตที่ดีที่สุดวิธีหนึ่ง และในการศึกษาชีวิตของบุคคลต่างๆนั้น บางชีวิตก็ชวนให้เศร้าบางชีวิตก็ชวนให้ตื่นเต้น และบางชีวิตก็ชวนให้เกิดความรู้สึกที่แจ่มใสสะอาด เช่นชีวิตของวิมลแห่งเรื่อง "ผู้ดี" ของดอกไม้สด
วิมลสะท้อนภาพชีวิตให้เราผู้อ่านได้เข้าใจในความหมายอันแท้จริงของคำว่า "ผู้ดี" ทำให้เกิดความรู้สึกว่า ทุกคนมีสิทธิที่จะเป็น "ผู้ดี" ได้เท่าๆกัน เพราะความเป็นผู้ดีนั้นมิได้อยู่ที่ตึกใหญ่ๆ รถยนต์คันยาว เงินฝากธนาคารนับหมื่นแสน หรือวงศ์ตระกูลเก่าแก่ที่รู้จักกันมานาน แต่แท้ที่จริงนั้น คนที่ยากจนอัตคัดก็มีโอกาสที่จะเป็น "ผู้ดี" ได้เท่าๆกัน เศรษฐีมีทรัพย์กรรมกรก็อาจเป็น "ผู้ดี" ได้เท่ากับรัฐมนตรี... ทั้งนี้ เพราะสัญลักษณ์ของความเป็น "ผู้ดี" ของคนเราที่ดอกไม้สดวาดภาพไว้ให้เราเห็นจากชีวิตของวิมลนั้น อยู่ที่วาจา กิริยา มารยาท ความประพฤติ การวางตนของเจ้าของชีวิตนั้นเป็นสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด ฉะนั้น ชีวิตของวิมลจึงเป็นชีวิตที่นำความชุ่มชื่นแจ่มใส มาสู่ผู้อ่านนำความใสสะอาดมาสู่จิตใจ เพราะเป็นชีวิตที่งดงาม แต่ไม่เงียบเหงา เป็นชีวิตที่นำกำลังใจมาสู่ผู้อ่านเป็นอย่างยิ่ง
แม้การเป็น "ผู้ดี" จะไม่ใช่สิ่งที่ง่ายนัก แต่ใครๆก็มีสิทธิ์ที่จะเป็นได้ ฉะนั้นถ้าผู้ใดคิดว่าการเป็น "ผู้ดี" นี้ยากนัก บางทีชีวิตของวิมล อาจทำให้เกิดความรู้สึกว่า แท้ที่จริงการเป็น "ผู้ดี" นั้นไม่ใช่ยากจนเกินไปนัก"
| Create Date : 28 สิงหาคม 2550 |
| Last Update : 8 กรกฎาคม 2551 11:46:26 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 864 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: ดีจัง IP: 203.113.70.74 วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:10:36:19 น. |
|
|
|
โดย: ลิลลี่สีฟ้า  วันที่: 22 พฤศจิกายน 2550 เวลา:11:21:23 น. |
|
|
|
| โดย: cokoo IP: 210.86.146.202 วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:10:05:14 น. |
|
|
|
| โดย: ป้าติ๋ม IP: 222.123.67.87 วันที่: 15 กันยายน 2551 เวลา:20:03:06 น. |
|
|
|
| โดย: รักอ่าน IP: 125.24.230.22 วันที่: 30 มกราคม 2552 เวลา:11:48:52 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [