ก่อนอื่นเลยยอมรับเลยครับว่าเครียดมาตั้งแต่วันจันทร์จนมาถึงเมื่อวานนี้เนื่องจากงานที่ทำมันทำให้เกิดการอาการเครียดขึ้นมา แล้ว 3 วันที่ผ่านมาเป็นวันที่ต้องทำงานหนักมาก
พอมานั่งคิดว่าเราจะเครียดไปทำไม ในเมื่อเราก็ทำงานเต็มที่แล้ว
มันก็ยังไม่พอ สำหรับเขา ทำอะไรไปโดยพละการ โดยที่ไม่ปรึกษาเขา
(ซึ่งสิ่งที่เราทำมันเป็นผลดีกับเขาด้วย และกับเราด้วยเอง)
ตื่นเช้ามา ก็เลยช่วยคุณครูทำบุญ เลี้ยงแม่ชีที่วัดใกล้บ้านไป 100 แล้วก็ถือโอกาสแผ่ส่วนบุญส่วนกุศลให้ ซะจะได้จบ ๆ กันไปสักที เหนื่อยเนอะกับการเป็นผู้ใหญ่
ชีวิตราชการเราก็เหลืออีกเยอะ หนทางข้างหน้ายังอีกไกล
สู้ต่อไปเพื่อครอบครัวเราเอง คิดอย่างนี้แล้วก็สบายใจขึ้นเนอะ