katchan...in a nutshell... A blog that marks my journey of growth...
Group Blog
 
 
กุมภาพันธ์ 2554
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728 
 
4 กุมภาพันธ์ 2554
 
All Blogs
 
บอกเล่าด้วยเพลง : แด่.. คนที่เราคิดถึง

บอกเล่าด้วยเพลง : แด่..คนที่เราคิดถึง

Wishing your were somehow here again


คุณเคยไหมค่ะ เมื่อฟังเพลง ๆ หนึ่ง แล้วคิดถึงใครบางคน ...Smiley

สำหรับเรา เมื่อได้ฟังเพลง ๆ หนึ่ง กลับคิดถึงใครหลาย ๆ คน....ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเรา และผ่านออกไป พร้อมกับความทรงจำดี ๆ ให้คิดถึงอยู่เสมอ

เมื่อดนตรีเริ่มขึ้น....อดีตก็กลับมาอีกครั้ง แม้มันจะเป็นอดีตที่ไม่สามารถย้อนกลับไปได้ และชีวิตของเราต้องเดินหน้าต่อไป แต่การที่เราได้มีเวลาย้อนกลับไปคิดถึงเรื่องดี ๆ ก็ทำให้หัวใจมีความสุขเล็ก ๆ ได้อีกครั้ง จนอดคิดไม่ได้ว่า บางครั้งความสุขก็หาได้ไม่ยากเลยจริง ๆ



Wishing you were somehow here again!

เพลงนี้เป็นเพลงประกอบละครเรื่อง The phantom of the Opera ค่ะ เป็นเพลงที่ฟังแล้วมันสะกิดใจมาก ๆ และจะนึกถึงเพลงนี้ทุกครั้ง เมื่อได้ระลึกถึงเพื่อน ๆ พี่ ๆ ที่น่ารักที่ได้จากไป หลาย ๆ คนลาออกจากบริษัทฯไปเริ่มงานที่ใหม่ ไปทำธุรกิจที่บ้าน เดินบนเส้นทางชีวิตใหม่ หรือไปทำตามความฝันให้เป็นจริง แต่ความทรงจำที่ดี ๆ ยังคงอยู่เสมอ อยากบอกว่า คิดถึงทุกคนเสมอ และดีใจที่ครั้งหนึ่งได้มีโอกาสร่วมงานกับทุก ๆ คนค่ะ
"This memory will be a happy part of my history"

P’Kee : เป็นหัวหน้างานของเราเอง พี่เป็นคนที่ห่วงใยน้อง ๆ เสมอ ทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว ทึ่สำคัญประทับใจในความมีอารมณ์ขันของพี่มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนไปเป็นกระเหรี่ยงต่างแดนด้วยกัน นึกถึงทีไรก็มีแต่เสียงหัวเราะทุกทีไปในวีรกรรมของพวกเรา พี่เป็นคนพิเศษเพราะสามารถบาล๊านซ์ความมีสาระและบันเทิงได้อย่างลงตัวแบบไม่มีใครเหมือน ทำให้การทำงานที่นี่สนุกและไม่น่าเบื่อเลย แต่แล้ว...วันเวลาก็ได้มาพรากช่วงชีวิตแห่งความสุขนี้ไป...Smiley ถึงจะเศร้าเพียงใด...เราก็อดดีใจกับพี่ไม่ได้ เพราะพี่ได้ไปทำงานในสายงานที่พี่ชอบและถนัดในบริษัทกลุ่มพลังงานชั้นนำอันดับหนึ่งของประเทศไปแล้ว

ICH : เพื่อนร่วมงานที่มีอารมณ์ขันเช่นกัน แม้ช่วงที่ได้ทำงานด้วยกันจะเป็นช่วงสั้น ๆ แต่เราก็ยังระลึกถึงอยู่เสมอ อาจเป็นเพราะความชอบที่เหมือน ๆ กัน ในหลาย ๆ เรื่อง ไม่ว่าจะเป็น การวาดภาพแนว impressionist ความฝักใฝ่ในพระพุทธศาสนา หรือแม้กระทั่งเรื่องดวง และแนวเพลงที่เราชอบฟัง โดยเฉพาะเรื่องเพลงคลาสิคนี่แหละที่ Ich ชอบเอามาให้ฟังเสมอ ไม่ว่าจะเป็นของ Sarah Brightman, Pavarotti , Andrea bocelli และอีกมากมาย ทำให้เวลาฟังเพลงแนวนี้ทีไร อดคิดถึงเพื่อนคนนี้ไม่ได้ทุกที แม้ว่าตอนนี้ไม่ค่อยจะได้ติดต่อกัน เพราะเพื่อนได้ไปเป็นใหญ่เป็นโตที่ธนาคารที่สิงค์โปร์ไปแล้ว และดูเหมือนจะยุ่งค่อนข้างมากเลยทีเดียว แต่ก็ยังมีเวลาให้เสมอเมื่อเราไปเที่ยวสิงค์โปร์ ก็จะได้ไกด์ Ich นี่แหละที่พาท่องราตรีหาอะไรอร่อยขั้นเทพหม่ำกัน พูดแล้วก็คิดถึงเพื่อนขึ้นมาในบัดดล Smiley

Karn : เป็นคนที่มีเสียงหัวเราะที่เป็นเอกลักษณ์มาก และเป็นคนมีน้ำใจ ชอบให้กำลังใจเพื่อนมาตลอด ด้วยความที่เป็นคนเสียงดัง เวลาที่ขาดกานต์ไปจึงทำให้แผนกดูเงียบไปถนัดตาเลยทีเดียว แม้ว่าตอนนี้เพื่อนจะไปทำงานไป ๆ มา ๆ ที่สิงค์โปร์ แต่เนื่องจากบริษัทของทั้งเราและเพื่อน มี reuter messaging ให้ใช้ เราก็เลยสามารถเม้าท์เรื่องต่าง ๆ ได้เป็นระยะ ๆ ซึ่งเพื่อนก็ยังคงมีคำแนะนำดี ๆ ทั้งเรื่องส่วนตัวและเรื่องการลงทุนมาให้อยู่เสมอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งอะไรที่เสี่ยง ๆ นี่แหละ เพื่อนชอบมากกกก จนได้ฉายาว่า Karn, the Exotic Guy Smiley

P'Kung-Gogi : พี่กุ้งเป็นอีกคนที่มีความจริงใจให้ เพื่อน ๆ และน้อง ๆ ที่ทำงานมาเสมอ ไม่เคยคิดร้ายกับใคร และยังเป็นคนที่คิดค้นอะไรใหม่ ๆ ให้กับที่ทำงานเสมอ ไม่ว่าจะเป็นการวางระบบต่าง ๆ หรือคู่มือการทำงานหลาย ๆ ด้าน ซึ่งพี่เป็นคนจัดทำไว้ให้คนรุ่นหลังได้ใช้งาน ทำให้ทุกครั้งที่ได้ใช้งาน ก็จะระลึกถึงพี่อยู่เสมอ ที่สำคัญพี่ยังเป็นคนจุดประกายเรื่องการเรียนดวงจีนให้เราด้วย เพราะความที่พี่เคยดูดวงให้เรา และเหตุการณ์ต่าง ๆ ก็ทยอยออกมาตรงมากเลยทีเดียว (ขนาดพี่บอกว่าพี่แค่มือสมัครเล่นนะเนี่ย) เลยทำให้พี่กลายเป็นที่ปรึกษาเรื่องดวงให้เราไปเลย จนทำให้เราเริ่มมาสนใจเรื่องดวงจีน และเริ่มต้นศึกษาอย่างเป็นเรื่องเป็นราว ตอนนี้พี่คงจะยุ่งมากเพราะต้องดูแลกิจการของที่บ้านเต็มตัวแล้ว แต่ยังไงอยากจะบอกว่าเราก็ยังคงสนับสนุนผลิตภัณฑ์ของพี่ที่วางขายอยู่ในซุปเปอร์มาร์เก็ตอยู่ตลอดนะค่ะ Smiley

P'Keng: พี่เพี่งจะตัดสินใจจากน้อง ๆ ไปไม่กี่ปีมานี้เอง สร้างความประหลาดใจให้มาก เพราะพี่คอยให้กำลังใจในการทำงานมาตลอดจนไม่เคยคิดว่าพี่จะมา (ด่วน) จากไป ทำให้หวนคิดถึงเรื่องราวต่าง ๆ ที่ผ่านมา พี่ชอบวาดรูป ชอบฟังเพลงแนวเดียวกัน เวลามีเพลงอะไรเพราะ ๆ ก็จะเอามาแชร์กันและกันเสมอ ในเรื่องงานพี่ก็จะมีคำแนะนำดี ๆ (ที่คาดไม่ถึง) มาให้เสมอ แม้พี่จากไปแล้ว แต่บางปัญหาเราก็ยังต้องขอคำปรึกษาที่ดี ๆ จากพี่ ซึ่งไม่เคยทำให้เราผิดหวังเลย

เมื่อหวนรำลึกไปถึงวันสุดท้ายของการทำงาน ซึ่งหมายถึงวันแรกของการเริ่มต้นชีวิตอิสระของพี่ และจะเป็นนิยายบทต่อไปในชีวิตที่สวยงาม แม้เส้นทางเดินต่อไปจากนี้ จะไม่มีโอกาสได้พบหรือพูดคุย (ตัวเป็น ๆ) กับพี่ได้บ่อย ๆ เหมือนก่อน แต่เส้นทางของเราจะไม่เป็นเส้นขนาน เมื่อเราได้มีโอกาสพบกันอีกในอนาคต ดอกไม้แห่งมิตรภาพอันสวยงามก็จะเบ่งบานขึ้นอีกครั้งด้วยความทรงจำดี ๆ ที่พี่ได้มอบให้ อยากจะขอกล่าวคำขอบคุณงาม ๆ สำหรับกำลังใจที่เคยมอบให้เมื่อครั้งหนึ่งที่ท้อแท้กับการทำงาน รวมทั้งอรรถรสในการพูดคุย จากรสนิยมที่เหมือนกับราวกับพี่น้องที่กลับชาติมาเกิด ไม่ว่าการชอบทำขนม วาดรูป และฟังเพลง ในแนวเดียวกัน Smiley

อยากจะบอกพี่ ๆ เพื่อน ๆ ว่า ทุกคนจะเป็นตัวเอกในบทละครชีวิตของเรา ที่จะไม่มีวันลืมเลยค่ะ ขอเก็บความทรงจำที่ดีที่ครั้งหนึ่งทุกคนได้อยู่ที่นี่ด้วยกัน และหวังเพียงให้ทุกคนได้อยู่ตรงนี้อีกครา ให้ช่วงเวลาดี ๆ เหล่านั้นกลับมาอีกครั้ง แม้มันจะเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว....ก็ตาม Smiley Smiley

......................................................................................................

Wishing you were somehow here again
Wishing you were somehow near
Sometimes it seemed if I just dreamed
Somehow you would be here

Wishing I could hear your voice again
Knowing that I never would
Dreaming of you won't help me to do
All that you dreamed I could

Wishing you were somehow here again
Knowing we must say, "Goodbye"
Try to forgive, teach me to live
Give me the strength to try

No more memories, no more silent tears
No more gazing across the wasted years
Help me say, "Goodbye"
Help me say, "Goodbye"


หวังเพียงให้เธออยู่ด้วยกันอีกครา
หวังเพียงให้เธออยู่ใกล้กันอีกครั้ง
บางเวลา มันเหมือนว่า ถ้าฉันหลับฝัน
เธอจะปรากฎกายในพลัน

หวังเพียงได้ยินเสียงเธออีกครา
คะเนว่า แม้มิอาจเป็นได้
แม้จะฝันถึงเธอเพียงใด ก็มิอาจทำให้ฉัน
ทำฝันนั้นเป็นความจริง

หวังเพียงเธออยู่ด้วยกันในตอนนี้
แม้รู้ดีว่าเราต้องพรากจากกัน
เธอพยายามให้อภัย สอนฉันให้เรียนรู้ที่จะดำรงอยู่
และเติมพลังให้ฉันบากบั่นสู้ต่อไป

สูญสิ้นแล้วความทรงจำ, ไม่มีแล้วหยาดน้ำตาที่เงียบงัน
ไม่มีการทอดตาดูอีกต่อไป กับวันเวลาที่สูญเปล่า
ช่วยฉันกล่าวคำอำลาที....
ช่วยฉันกล่าวคำอำลาที....

......................................................................................................


อ่านบันทึกจบแล้วก็อย่าลืมไปฟังเพลงเพราะ ๆ กันนะค่ะ
ถ้าเพลงต้นตำรับก็ต้องยกให้ Sarah Brightman กับเวอร์ชั่นที่ร้องใน Musical อมตะตลอดกาล The Phantom of the Opera



หรือเวอร์ชั่นหวาน ๆ ของสาวดัชท์อย่าง Mirusia Louwerse ที่ร้องได้ทั้งหวานและทรงพลังไม่แพ้เจ้าตำรับ


คุณหล่ะ...ฟังเพลงนี้แล้วคิดถึงใครบ้างไหมค่ะ.....Smiley





Create Date : 04 กุมภาพันธ์ 2554
Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2554 14:51:51 น. 0 comments
Counter : 906 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

katchan
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]




Color Codes ป้ามด
Friends' blogs
[Add katchan's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.